Brianna's P.O.V
"Bakit dito mo naisipang pumunta?" Hindi ako makakapaniwala na nandito kami ngayon ni Halley sa dagat.
"Nandito kasi 'yong alaala namin ng kaibigan ko dati." Sabi niya habang pinagmasdan ang mga alon.
"Babae o lalaki?" Ano ba itong pinagsasabi ko?! "A-ang ibig kong sabihin, matagal na ba kayong magkakaibigan?" Nahihiya tuloy ako sa tanong ko.
"Hindi 'yon ang una mong tanong, ang tanong mo ay babae ba siya o lalaki?" Natatawa niyang sabi. "Babae siya at hindi lang siya basta babae sa akin dahil siya ang sumagip sa buhay ko." Napangiti nitong sabi.
Hindi ko tuloy maiwasang mapaisip na sobrang close pala sila sa isa't isa.
"Ang bait niya naman pala." Hindi ko maiwasang maalala din ang aking matalik na kaibigan noon.
"Oo nga eh, crush ko na yata 'yon." sabi niya kaya nagtataka na naman ako.
Hindi ako makakapaniwala na aabot pala kami sa ganito ni Halley na siya ang matalik kong kaibigan noong bata pa ako."Saan na tayo pupunta ngayon, Brianna?" malungkot na tanong sa akin ni Dakota."Wala na tayong pagpipilian pa dahil uuwi na lang tayo sa kaharian." sagot ko sa kaniya."Pero paano na 'yong kwintas?" nag alala niyang sabi."Saka na lang natin hahanapin kapag wala doon si Dauphine." Sabi ko na animoy nawalan na ng pagasa."Pero maging isang sirena ka na at hindi mo na magagamit ang bato dahil pang isang beses lang ito." Bigla ko namang naaalala.Oo nga pala."Pero h'wag kang mag aalala Brianna dahil wala naman sa dagat si Dauphine." Kaya nagtataka naman ako sa sinabi niya."Eh, nasaan siya?" agad kong tanong sa kaniya."'Yong araw na napadpad ka dito sa lupa, ay pati siy
"Saan mo ba kasi ako dadalhin?" Habang tinakpan niya ang mga mata ko.Patuloy pa rin kaming nag lalakad dito sa buhangin habang inaaalalayan akong mag lakad. Naramdaman ko namang bumitaw siya sa aking kamay at saka lumayo sa akin."Halley, ano ba kasi ang meron?" tanong ko saka may biglang nagpapatogtog ng instrumento kaya agad ko naman tinatanggal ang nakatakip sa aking mata.Here we are in the best years of our livesWith no way of knowing when the wheel'll stop spinning'Cause we don't know where we're goingAnd here we are on the best day of our livesAnd it's a go, let's make it last, so cheers you all to that'Cause this moment's never coming backI used to know her brother but I never knew I loved her'Til the day she laid her eyes on meNow I'm jumping up and down, she's the only one aroundAnd she means every little thing to meI've got your picture in my walletAnd your ph
Halley's P.O.VPagkalabas ko pa lang ng kotse ay agad na akong sinalubong ni Tinsley."Babe!" tawag niya sa akin a saka siya yumakap sa akin."'Wag ngayon please, pagod ako." sabi ko at saka ko siya iniwan."Gusto mo bang mamasahiin kita?" sabi niya pa habang naka sunod pa rin sa akin."Hindi na." agad ko namang sagot sa kaniya.Nang makapasok na ako sa aking kwarto ay agad naman akong nag bihis at saka ako pumunta sa veranda. Hindi ko maiwasang maiisip si Brianna, ang ganda niya rin pala tulad noong una ko pa siyang nakita."Babe!" tawag na naman sa akin ni Tinsley habang kumakatok sa pinto kaya pinag buksan ko na lang ito dahil sobrang ingay na niya."Babe, mag usap tayo.""Ano naman ang pag uusapan natin?""Bakit ba bigla ka na lang nag bago? Hindi ka naman ganiy
Brianna's P.O.VBiglang may kumatok sa pintuan kaya agad naman akong tumayo dahil baka sina Halley na 'to kaya agad ko naman binuksan ang pinto."Nanay Sam." Kaya napatingin naman ako sa likod niya nang napansin kong wala si Halley. "S-i Halley po?""Wala siya ija eh." malungkot nitong sabi."Bakit naman po? Nasaan ho ba siya?" Sunod sunod kong tanong sa kaniya."Kailangan niya kasing bantayan si ma'am Tinsley." kaya nagtataka naman ako."Bakit naman ho siya kailangan pang bantayan?""Na aksidente kasi siya ija at wala 'yong mga magulang niya para aalagaan siya kaya si Halley na lang dahil malapit naman sa kaniya si Tinsley." Kaya tumango na lang ako."Ganon ho ba? Sige po, pumasok muna kayo.""Ija bago ko makakalimutan, pinapabigay pala ito sayo ni Halley." Habang may kinuha siya sa bag."A-ano po 'yan?" Sabay turo ko doon sa hawak niyang maliit na kahon."Cellphone." Kaya medyo nagtata
Halley's P.O.V"Sige na ijo, umalis ka na." Sabi ni tita."Sigurado po ba kayo?" Saka naman siyang tumango habang naka ngiti."Maraming salamat sayo Halley dahil hindi mo pinapabayaan ang anak naming si Tinsley habang wala kami dito habang wala kaminsa tabi niya.""Ayos lang po, kung tutuusin nga po eh ako naman ang may kasalanan nito.""Pero salamat pa rin sayo ijo, napakabait mo talagang bata."Nang nakalabas na ako sa hospital ay agad akong sumakay sa aking kotse. Kinuha ko muna 'yong cellphone ko at tinawagan si Brianna."Hello, Halley?" agad nitong sagot sa kabilang linya."Mag handa ka, may pupuntahan tayo.""Ha? Saan?" tanong niya kaya hindi naman maiwasang mapangiti dahil naririnig ko na ang kaniyang boses."Mamaya mo na malalaman basta mag handa ka na lang
Brianna's P.O.VPagkatapos namin kumain dalawa ni Halley ay sumakay na kami sa kaniyang kotse at habang nag babiyahe kami ay hindi ko maiwasang mapag isip. Saan kaya kami pupunta noh? Ayaw ko namang mag tanong sa kaniya dahil hindi niya naman sasabihin sa akin kaya mas pinili ko na lang ang manahimik.Nang hininto niya na ang kotse niya ay sabay na kaming lumabas sa kaniyang kotse. Nandito kami sa tambayan nila at laking gulat ko nang pagka pasok pa lang namin ay may marami na akong nakikita."Anong meron, Halley? May okasyon ba?" tanong ko sa kaniya habang papasok kami dito."Wala namang okasyon." sabi niya habang nakangiti."Pero bakit ang daming dekorasyon dito sa loob?" nagtataka ko pa ring tanong sa kaniya."Wala lang, trip lang namin.""Trip?" tanong ko pa pero parang wala namang siyang balak na sagutin ako kaya nanahi
Tatiana's P.O.VIlang taon na akong naka kulong dito sa akwaryum at tinitiis ko ang pagiging mahirap dito sa loob habang nakatali ang mga kamay ko sa malaking kadena.Biglang bumukas ang pinto kaya agad akong napatingin doon."Tulong!" Parang pamilyar sa akin ang boses na iyon."H'wag ka ngang malikot kawawang sirena." sabi no'ng nag bubuhat sa kaniya.Dauphine?!Kaya pinagmasdan ko ng mabuti ang kaniyang mukha at hindi nga ako nagkakamali dahil si Dauphine nga ang sirenang ito.Dauphine!"Dito ka muna ha?" sabi no'ng lalaki habang itinali ang dalawa niyang kamay at saka hinulog siya sa isa pang akwaryum.Nang lumabas na ang dalawang lalaki ay agad naman nilang isinara ang pinto para masisigurado nilang hindi nga kami makakatakas."Paano ka nila na
Halley's P.O.VKINABUKASAN, nagising ako dahil sa ingay ng alarm clock ko na nasa side table ng kama ko. Bumangon ako at saka pumasok sa banyo para mag hilamos. Pagkatapos kong mag hilamos ay kinuha ko 'yong cellphone ko na nasa kama ko at saka ako lumabas ng kwarto."Bro, alam mo ba na malapit na ang ating concert?" tanong ni kuya nang nakita niya akong lumalabas."Oo, alam ko naman." agad ko namang sagot sa kaniya.Bakit ko naman kakalimutan ang araw ng concert namin eh 'yon nga ang espesyal na araw para sa akin. Sa pagkakataon na 'yon ay makakanta kami sa entablado habang nandoon ang lahat ng mga fans namin."Eh, bakit hindi ka dumating sa araw ng practice natin? Mabuti pa 'yong si Calum kahit na busy sa work ah nakakapunta pa din sa practice." sabi ni kuya sa akin."May nilakad lang kami ni Brianna." sagot ko naman sa kaniya.