SAMANTALA, GUSTONG YAKAPIN ni Briel ang ama nang dahil sa pagiging prangka nito at pananatili sa side niya. Hindi kasi nito iginiit na magpakasal siya kahit na alam niyang iyon ang tumatakbo sa isipan ng Daddy niya. Matanda itong tao, ma-prinsipyo. May reputasyon din at pangalang iniingatan ang kanilang pamilya hindi lang ang mga Bianchi kung kaya naman marapat lang na pilitin siyang magpakasal nang walang masabi ang mga taong nasa palibot nila. Higit pa roon ay nang hindi ito ma-bully ng iba nilang relatives kapag nalaman na disgrasyada siya.“Kung magpapakasal man sila in the future, sila ang may kagustuhan noon at hindi lang napipilitan dahil sa responsibilidad nilang nasa balikat bilang magulang ni Brian. Kung hindi man iyon ang kapalaran nilang dalawa, hayaan na lang natin. Baka iba ang nakatadhana sa kanila. Maging casual na lang sila para sa ating apong si Brian.”Lihim na naikuyom ni Giovanni ang kanyang kamao. Lumalaban ang kanyang damdamin. Wala pa man ay nagagalit na siya s
LABAG MAN SA loob ay piniling makinig ni Gavin sa kanyang asawa, dahil kung hindi ay siya naman ang paniguradong malilintikan dito mamaya. Mabuti nang sundin na lang niya ang kagustuhan ng kanyang asawa.“Fine, pero pwede bang tama na ang sumbatan?” mungkahi ng dating abogado na halatang problemado na rin, nanatili ang kanyang mga mata sa kapatid at kay Giovanni. “Tapos na rin naman iyon. Nangyari na. May magbabago pa ba kung patuloy kayong magsisigawan? Babalik ba kayo sa nakaraan upang itama ang ugat ng problema niyo ngayon? Pareho lang lang naman kayong nagkamali. Bakit hindi niyo pa rin matanggap iyon? Briel? Sa halip na ayusin niyo na lang ang mga dapat niyong ayusin. Magkasundo kayo para sa kapakanan kay Brian na lumalaki na.”Pilit na inayos ni Giovanni ang kanyang tayo. Hindi niya alam kung iyon ba ang tama ngunit gusto niyang makausap si Briel nang sila lang nito. Bukod sa nahihiya siya na patulan ang mga sinasabi ni Briel, dala na lang din iyon ng respeto niya sa pamilya Dan
NANATILING KALMADO ANG reaction ni Giovanni habang ang mga mata ay nakatingin pa rin kay Briel na nakaharap na sa kanya at nakahawak na ang dalawang kamay sa magkabila niyang beywang. Sa dami ng kanyang mga napagdaanan ng problema, normal na sa kanya ang maging kalmado sa lahat ng oras. Umihip ang hangin at nagulo ang buhok ni Briel na ang ilang hibla ay walang habas na tumakip sa kanyang mukha dahil nakatalikod siya sa banda kung saan nanggaling ang hangin. Parang may sariling buhay ang katawan ni Giovanni na humakbang papalapit kay Briel. Sa sobrang bilis ng mga pangyayari ay hindi na nagawa pang mag-react ng babae. Natagpuan na lang niya na ilang pulgada na ang layo ng katawan ng Gobernador sa kanya. Nakahawak na sa mukha niya. Pinapalis na ang ilang hibla ng kanyang buhok na dumikit sa kanyang nanlalagkit na mukha. Napamulagat na ang mata niya. “Anong ginagawa mo?!” sigaw niya sabay sampal sa kamay nitong dumikit sa kanyang balat. Parang nahimasmasan naman si Giovanni na mabil
NABULABOG ANG MAHIMBING na pagtulog ni Briel ng tawag ng kanyang hipag kinabukasan. Pagdilat ng kanyang mga mata ay wala na sa kanyang tabi si Brian. Lingid sa kanyang kaalaman ay maaga itong kinuha ng kanyang ina upang ibaba at makasama nila ni Donya Livia sa garden upang magbilad sa hindi pa masakit na sikat ng araw. Kumamot siya sa ulo at nakapikit na sinagot ang kanyang cellphone. Wala pa siyang planong ibangon ang sarili niya.“Tulog ka pa?” “Hmm, bakit ang aga mo namang tumawag Bethany?” Mahinang tumawa si Bethany sa kabilang linya. “Anong maaga pa? Alas diyes na kaya Briel. Huhulaan ko napuyat ka kakaisip kay Tito, ano?” Awtomatikong bumukas na ang mga mata ni Briel nang mabanggit iyon ni Bethany sa kanya. Totoo naman iyon, hindi niya rin kailangang itanggi. Ganunpaman ay hindi niya kinumpirmang iyon nga ang dahilan ng pagkapuyat. “Bangon na. Papunta na ako diyan. Samahan mo akong magsukat at mamili ng isusuot nating gown.” “Bakit?” lutang na tanong ni Briel, wala siyang
HINDI NA HININTAY pa ni Briel na sumagot si Bethany at mabilis na siyang lumabas ng fitting room upang ipakita ang kanyang sarili sa dati niyang fiance. Napag-alaman ni Briel na may kasama itong babae na kilalang rising actress ng bansa na saglit na tumingin sa ginawang padabog na paglabas niya sa fitting room. Bahagya siya nitong pinagtaasan ng kilay, bagay na hindi na niya pinag-aksayahan ng pansin. Sa puntong iyon ay nabaling na ang tingin ni Albert sa kanyang bulto na ikinatikwas ng isang kilay ni Briel. Sa panlalaki ng mga mata nito ay bakas ang pagkagulat na nakita siya doon. Ang buong akala ni Albert ay si Bethany lang ang naroon, nakalimutan niya na hipag nga pala ito ng dati niyang fiancee. Hindi naman alam ni Briel kung dahil sa biglang paglitaw niya o ng dahil sa hitsura niya kung kaya gulantang ang hitsura nito. Matagal na panahon na rin nang huli siyang makita ni Briel. Wala naman na siyang natitirang galit dito. Nabura na iyon ng mga taong dumaan dahil nabaling na iyon k
DUMILIM ANG MUKHA ni Giovanni nang marinig ang huling sinabi ng investigator. Hindi niya nagustuhan na naging ex-boyfriend ito ng pamangkin at lalong hindi niya mapapalampas ang pagiging ex-fiance nito ni Gabriella. Anong tingin ng asshole na iyon sa mukha niya? Gold? Hindi naman ito kagwapuhan sa kanyang paningin. Oo, bata sa kanya pero kung hitsura ang pagbabaehan nila malayong-malayo ito sa mukha niya. Tumingin pa siya sa salamin upang ikumpara ang kanyang hitsura sa dating fiance ni Briel. Ilang beses niya pang sinipat ang kanyang mukha. “Hindi ko maintindihan ang taste ng mag-hipag. Mabuti na lang at hindi iyon ang nakatuluyan ng pamangkin ko.”Sa palagay niya ay kailangan niyang turuan ito ng leksyon. Ang huling tanda niya ay nasa ibang bansa na ito noong minsang mapag-usapan nila iyon ni Briel. Hindi niya maintindihan kung bakit kinakailangan pa nitong bumalik. Hindi na lang naglagi at piniling tumanda kung saan man ito tumambay na bansa. At talagang sinadya pang makipagkita s
BAKAS ANG PANGHIHINAYANG sa boses ni Bethany nang sumapit ang araw ng banquet party at malaman niyang hindi makakapunta si Briel dahil umano sa biglaang pagsama ng kanyang pakiramdam. Ano pa nga bang magagawa niya doon? Hindi niya naman pwedeng pilitin ang hipag lalo na kung kalusugan iyon. Iba naman ang naging ngisi ni Gavin nang malaman at marinig iyon; nakakaloko na halatang mayroong ibang plano ang dating abogado. Hindi niya ipinaalam sa asawang si Bethany na tinawagan niya si Giovanni matapos na malaman iyon upang sabihin na may available na invitation slot para sa kanya sa gaganaping anniversary ng kanyang kumpanya. Iimbitahin niya ang Gobernador dahil wala naman ang kapatid dito. Wala pa man ay nagdiriwang na sa galak si Gavin. Nakikinita na niya ang pagkabigo sa mukha ni Giovanni oras na malaman nitong wala naman pala sa party ang kanyang kapatid. Another points niya rin iyon.“Anong nagpabago ng isip mo, hijo?” puno ng pagdududang tanong ni Giovanni nang sagutin niya ang tawag
NAKANGITI NA SIYANG sinipat ng Ginang mula ulo hanggang paa. Bakas sa mukha ng ina ang pagiging proud sa kanyang hitsura ngayon na nagawa pang bigyan siya ng kakaibang ngiti sa kanyang labi. May panunukso iyon na hindi pinansin ni Briel. Pakiramdam ng ina ay unti-unting bumabalik ang bunso nila. Bagay na hinihintay nilang mangyari ng kanyang asawa; ang muling maka-adopt sa buhay nila si Briel. “Pupunta na ako, Mommy. Sayang naman ang gown ko saka baka magtampo sa akin si Bethany.“ tugon ni Briel na ipinakita pa ang kanyang kabuohan na para bang sayang naman kung hindi siya pupunta, “Ngayon lang din naman ako pa-party after two years. Reward ko na sa sarili. Hindi rin naman ako magtatagal.”Tumang-tango ang Ginang sa kanyang sinabi. Tama nga naman ang kanyang anak. Reward niya iyon.“Hindi iyon magtatampo, nauunawaan naman niya na masama ang pakiramdam mo. Well, kung okay ka naman na better attend na rin para suportahan ang Kuya Gav mo. Hindi kami pupunta ng Daddy mo eh. We choose to
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay
MULING HINALIKAN SIYA ni Giovanni ngunit sa pagkakataong iyon ay namasyal na sa loob ng bibig ni Briel ang dila nitong mapaghanap at kung saan-saan pumupunta na para bang mayroon doong kung anong bagay na hinahanap. Sa inis ni Briel ay inihawak na niya ang dalawa niyang kamay sa garter ng suot nitong pajama na pangbahay. Walang kahirap-hirap na nagawa na niyang ipasok ang isang kamay sa loob noon habang patuloy ang kanilang mas lumalim na halikan. Hindi pa nakuntento doon ang babae na ipinasok na sa loob ng boxer ang kanyang isang palad. Segundo lang at nagawa na niyang mahawakan ang pagkalalaki ni Giovanni na mabilis ng nag-react sa init ng palad ni Gabriella.“Briel!” bulalas ni Giovanni na mabilis ng ini-angat ang katawan na para bang sinisilaban na ang buo niyang pagkatao at napaso sa hawak pa lang ni Briel sa kanyang pagkalalaki, windang na windang ang mukha niya sa ginawa ni Briel.Napangisi na doon si Briel na hinagod na ng tingin si Giovanni na para bang nang-aasar. Napaupo na
NANLALAKI ANG MGA matang pinalo ni Briel ang palad ni Giovanni nang maramdaman niyang yumakap ito mula sa kanyang likuran habang nagpapalit siya ng damit. Nakapalit na siya ng pants ngunit hindi pa ng pang-itaas na suot. “Tigil nga, baka mamaya biglang umakyat dito ang Mama mo at kasama si Brian!” asik pa niya habang nandidilat na humarap na kay Giovanni na pinapapungayan na siya ng mga mata, “Mamaya na lang, hindi ka ba napapagod, hmm? Bugbog pa tayo sa biyahe. Uso ang magpahinga muna.” taas pa ng isang kilay dito ni Briel na halatang nate-tempt din. Makahulugang ngumisi si Giovanni nang maalala ang nangyari sa kanila ng nagdaang gabi. Ito kaya ang gutom na gutom na kulang na lang ay lamunin siya nang buo kung makakaya lang nitong gawin ang bagay na iyon.“Ano bang inaarte mo? Kagabi nga ayaw mo akong tigilan, tapos ngayong nakabawi na ako ng lakas ang dami mong dahilan. Ready na ako ngayon, Baby, kahit ilan pa. Kung gusto mo bukas na tayong umaga lumabas ng silid na ito eh!” nagta