Alas tres ng umaga ay naisipan ni Thelma na lumabas ng kwarto niya habang dala ang isang bag. Sinilip ni Thelma ang mahimbing na natutulog na si Morissa at maliwag siyang nakahinga dahil dun. Hindi niya palalampasin ang pagkakataon na ito para sa pagplanong pagtakas sa masamang balak ni Morissa sa anak niya. Dumaan siya sa kusina kaya malaya siyang nakalabas pero biglang nanlaki ang mga mata niya dahil naroroon si Lena habang may kausap sa cellphone nito. Dahan-dahan siyang naglakad upang tunguin ang gate sa likod. Mabuti na lamang at nakatalikod ito sa kanya kaya malaya siya nakadaan sa likuran nito. Ngunit hindi niya inaasahan na merong palanggana roon kaya agad niya itong natapakan dahilan upang gumawa ito ng ingay na nakaagaw pansin kay Lena. "Thelma!?" Agad na usal nito nang sandaling lumingon ito sa kanya. Tagaktak ang pawis niya at malakas na rin ang kabog ng puso niya dahil alam niyang bigo na naman ang pagtakas niya sa pagkakataong 'to. "L-Lena," mahina niyang usal.
"She's 7 months pregnant now, Dad," said ni Morissa dahilan upang manlaki any mga mata ng kanyang ama hindi dahil sa gulat kundi dahil sa totoo nga ang hinala niya dahil sa napapansin niyang paglobo ng tyan nito. "I'm gonna be late, I'm going to work," saad ni Mauricio. "Make sure you find her, Morissa." "Yes, Dad," tugon ni Morissa. ---"Did you already found her?" tanong ni Morissa sa mga taong binayaran niya para hanapin si Thelma pero wala siyang nakuhang magandang sagot sa mga ito. "Mga tanga! Isang tao lang ang pina-pahanap sa inyo!" "Base sa cctv na nakita namin sa national roadway sumakay siya sa isang bus at 'yung bus na iyon ay papunta sa terminal ng bus," saad ng isang lalaki na may bigote. "And then?" Inis na tanong ni Morissa pero hindi naman nakasagot ang iba nitong kasamahan. "Umalis na nga kayo sa harapan ko! Mga walang kwenta!" "What's with that look, Morissa? Bakit ka na naman grumpy?" tanong ng kaibigan niyang si Claire at umupo sa tabi niya. "Bad day 'caused
Morissa wandered through the mansion, scanning each corner for any sign of Thelma. The grandeur of the place seemed to amplify her frustration.As she passed a hallway, she overheard a conversation between Aling Pesing and another household staff. "Aling Pesing, mayroon ba tayong bisita?" asked the maid. "Wala naman, bakit?" Aling Pesing replied. "Sabi kasi ng iba't-ibang staff na may naririnig daw silang kakaibang boses sa loob ng mansion." "Ah, baka naman mga aso lang 'yun. Walang bisita dito." Morissa's ears perked up at the mention of strange voices. Could it be Thelma hiding somewhere? "Dapat hindi tayo magsalita ng tapos, baka may multo nga rito," the maid teased. Hearing this, Morissa decided to follow her instincts and explore further. She headed towards the less frequented areas of the mansion, hoping to find Thelma. Finally, in a dimly lit corridor, Morissa spotted a slightly ajar door. She approached cautiously and pushed it open, revealing a small, dusty room.And t
"Thelma, kapag nanganak ka na ay papag-aralin kita upang maging mabuti ang iyong kinabukasan. Alam kong naging mahirap ang pamumuhay mo sa ilalim ng tahanan ng iyong ama pero ngauon na nandito ka na sa pamamahay ko ay hindi kita pababayaan," wika ni Donya Claudia habang nasa hapag-kainan sila at kumakain ng almusal. Napangiti na lamang ang Donya nang makita ang hindi makapaniwalang ekspresyon ni Thelma dahil sa sinabi niya. "T-Totoo po ba, Lola? Mag-aaral po ako?" hindi pa rin makapaniwalang tanong niya sa Donya. "Oo naman apo. Nakikita kong matalino kang bata at alam kong maaabot mo ang pangarap mo balang araw."Maluha luhang tumayo si Thelma at agad na niyakap ang Lola. "Lola, salamat, maraming salamat talaga," mangiyak ngiyak niyang saad rito. Tinapik tapik naman nito ang likod niya at tumango. "Umiiyak ka na naman. Hay nako, Pesing, pag mga buntis talaga nagiging iyakin ano?" baling ng matanda kay Aling Pesing na malawak ang ngiting nakatingin sa kanilang maglala habang nakata
The next day, Morissa arrived at Donya Claudia's house determined to confront Thelma. As she approached the garden, she found Thelma quietly tending to the plants. "Thelma, we need to talk," Morissa declared, arms crossed, her expression stern. Thelma looked up, her face showing a mix of surprise and apprehension. "Ano 'yun, Morissa?" "Bakit mo ako iniiwasan? May ginawa ba kaming mali sa 'yo? May nagawa ba gaming ayaw mo? Bakit ka nag layas?" Morissa said at iniabot ang kamay ni Thelma. "P-Pasensya na, Morissa pero hindi na ako babalik doon. Nasabi naman na sa 'yo ni Lola 'di ba? Hindi pwedeng dalawa tayong buntis ang sabay na aalagaan ng mama mo. Mas maaalagaan ka ng mama mo kapag wala ako doon," paliwanag ni Thelma at inialis ang kamay ni Morissa na nakahawak sa kamay niya. Nakita niya ang biglang pag babago sa timpla ng mukha nito. "So that's it? You're just gonna leave pagkatapos ng mga magagandang pinakita namin sa iyo? Hindi naman kami nag rereklamo na nandoon ka at kahit
Habang lumalaki ang frustation ni Morissa, alam niyang kailangan niyang kumilos. Nagdesisyon siyang bisitahin ulit si Thelma, umaasang makumbinsi niya itong bumalik sa bahay. "Basta, Mom! Kailangan kong makita si Thelma. Ako mismo ang mag-aayos nito!" deklara ni Morissa, habang kinukuha ang kanyang coat at nagmamadaling lumabas ng bahay. Samantala, nasa bahay ni Lola Claudia si Thelma, hindi pa rin sigurado sa gagawin. Ligtas siya rito, malayo kay Morissa at sa kanyang mga plano, ngunit hindi maiwasang mag-alala kung ano ang susunod na gagawin ni Morissa. Bigla, may kumatok sa pinto. Tumalon ang puso ni Thelma. May kutob siya kung sino ito. Binuksan niya ang pinto at nakita si Morissa, namumugtong mga mata mula sa pag-iyak. "Thelma, kailangan nating mag-usap," sabi ni Morissa, sinisikap na panatilihing steady ang kanyang boses. Nagulat si Thelma. Hindi pa niya nakita si Morissa na ganito dati. Sa kabila ng kanyang mas mabuting pagpapasiya, inanyayahan niya si Morissa na pumasok.
Kinabukasan buo na ang desisyon ni Mirabel na tulungan ang kaibigan kaya maaga siyang pumasok sa trabaho kahit na ang oras ng pasok niya ay 9 am pa. Kadalasang 7 am dumarating si Clint sa kompanya kaya sinigurado niyang siya ang mauuna dito. Napatingin si Mirabel sa relo niya. "6: 43 pa lang," ani niya. Mahina niyang nilapag sa upuan ang dalawang kape na hawak niya para linisan ang salamin niya dahil sa usok na napunta dito galing sa kape. Nang maibalik niya ang salamin ay agad niyang nilibot ang paningin sa paligid. Wala pang gaanong tao ang dumarating dahil maaga pa.Napayakap siya sa mga braso niya ng biglang malakas na malamig na hangin ang umihip sa kinauupuan niya. "Ang lamig pala talaga kapag ganito kaaga. Kaya ayaw kong maaga pumasok, e. Pero para kay Morissa matitiis ko itong maliit na sakripisyo na ito bilang bawi man lang sa pag papapasok niya sa akin sa malaking kompanya na ito." Napabuntong hininga na lang siya at nakikita niyang buo ng nakalabas ang sikat ng araw k
"Kaya mo 'yan, Morissa, nandito lang ako," saad ni Mirabel nang nasa pinto na sila ng opisina ni Marcellus. "Papasok na ako, bumalik ka na sa trabaho mo." Tumango naman si Mirabel at tumalikod na habang siya naman ay bumuntong hininga bago pumasok sa pinto. Bumungad sa kanya si Marcellus habang walang emosyon itong nakatingin sa mga papeles na pinipirmahan nito. "Marcellus, are you busy? Please let's talk," said ni Morissa kaya sumenyas ito kay Clint kaya nakapasok na ito sa opisina nito."Anong kailangan mo rito, Morissa?" walang emosyong wika nito na mas lalong nakapag pakaba sa kanya."H-Hindi ka ba galit sa akin?""Galit? Bakit? May nagawa ka bang ikakagalit ko?"Tila nabunutan ng tinik si Morissa nang sabihin iyon ni Marcellus."W-Wala. Wala naman. K-Kamusta ka? Kumain ka na ba? Matagal na tayong hindi nagkakausap dahil lagi kang busy," saad ni Morissa kaya napa-angat ng ulo si Marcellus habang kunot ang noo. Tumitig ito sa kanya ng ilang segundo at tumawa ng pagak."I am not