Mag-log in"Hindi ko ugaling makipagtalo at makipagbangayan sa mga walang saysay na kadahilanan, Sawyer. Pero hindi ko maintindihan kung bakit pinapatulan kita sa oras na parating sinasayad ka." Gusto niyang e open up ito sa asawa dahil hindi rin naman tama na sarili lang nitong emosyon ang pinapairal nito palagi, samantalang siya ay nahihirapan intindihin ito. "I'm just frustrated. Ang totoo ay hindi ko pa rin tanggap na iniwan na ako ng kakambal mo and whenever I see you, naaalala ko lang siya sayo." Pag amin ni Sawyer. He knows it is not a valid excuse, dahil magkaibang tao si Cassandra at si Cassey. Pero masisisi niyo ba ang taong nasasaktan sa tuwing namimiss niya ang minamahal? "Iniintindi naman kita sa puntong 'yan eh, ang akin lang, do your best part because this situation will not work without your cooperation. I'm sorry, but if this continues, you can't blame me for revealing what's between us." Sawyer unconsciously reached her hands and plead, "Please, huwag Cassandra. I will defin
Bakit kaya ang tahimik nito? Sawyer has been observing Cassandra the moment they hop inside the car. She seemed having a lot of thoughts that makes her look tense. Na pati sa restaurant kanina ay matipid itong sumasagot. Hindi naman talaga usually maingay si Cassandra. If not because of him, hindi naman ito maiirita at magbubunganga. Pero hindi niya naman na realize iyon. Not too long on road, dumating sila sa bahay nila. The maid normally welcomed them and took the things na dala nila mula sa lakad. "Kayong dalawa, magpahinga na kayo. Dahil may lakad pa muli tayo bukas." Wika ni Amelia sa mga apo niya. "To where, La?" At dahil curious si Sawyer, di na niya naiwasang magtanong. "You will know, tomorrow." At nauna na siyang nagtungo sa guest room sa baba, na kasalukuyang tinutuluyan niya para magpahinga. "Goodnight, hija. Have a beauty rest. I'll see you two in the morning." "Goodnight, La." They both greeted back at pareho silang naiwan kinalaunan. Napalingon si Sawyer kay Ca
"Hindi ganiyan, I told you already didn't I?" Halos mag alburuto si Sawyer nang makitang paulit-ulit na nagkamali si Cassandra. "Sinusubokan ko naman, tiyaka bakit ka ba iritable?" Cassandra said with her innocent voice. She's also frowning as if napaka pakealmero ng kasama niya. True naman. Sawyer stopped from sculpting, he also stopped the turning machine at lumipat kay Cassandra. He took his chair and settled behind her. "Anong ginagawa mo?" Takang tanong ni Cassandra. "I'm lending you a hand, hindi ba obvious?" "No need, di ko naman kailangan ng guidance mo. Lalo na't mainitin ang ulo mo." Pambabara niya sa mister at sinubokang itabig ito. "Hindi mo ba nakikita ang sky sa labas? What do you want me to do? Hihintayin kang matapos when you looked like you're not getting any progress at panay lang ng paninira?" Cassandra got a little offend sa sinabi ni Sawyer, "Kung makapagsalita ka, akala mo wala kang choice? Mauna kang umalis kung gusto mo, hindi 'yung pinapapamukha mo sa'
Sawyer is now patiently waiting for Cassandra to finish changing her clothes. For today's agenda, like as their grandmother planned for them. Gagala daw sila, at wala naman silang ideya kung saan at kung ano ang mga gagawin. Umaayon lang naman sila bilang respect sa matanda. Habang nasa kotse pa lang ay nagtatagisan na ng pride ang dalawa. Meaning, they don't wanna see each others eyes, sapagkat sila'y nakakaramdam na parang naduduling. As for Cassandra, she just hate him so much. Tahimik lang siya at inabala ang sarili sa labas na nadadaanan ng kanilang sinasakyan. After ilang years ay nakarating na rin sila sa wakas sa pupuntahan nila. Para kasing kapag magkasama sila ay napakatagal ng oras. That feeling na sobra kayong allergic sa tao, at ayaw mo ng mapalapit dito, o makikita ito. "Anong lugar na 'to, La?" Puna ni Sawyer sa kaniyang abuela. "Are you blind apo? That's pottery shop!" Hindi alam ni Sawyer kung bakit napalingon siya ni Cassandra after being embarrassed by his gran
"What the... bakit mo ko tinulak?!" Hindi maipagkaila ang galit sa mukha ni Sawyer nang siya'y itulak ni Cassandra. Napapaungol siya sa natamong sakit sa kaniyang pwet at bewang dahil sa pagkabagsak. Subalit, hindi rin naman maitatago ang inis sa pigyura ni Cassandra. Humahangos siya na para bang kagagaling niya sa isang marathon. "Bakit hindi?! You're freaking me out!" Natatamad na naiiling si Sawyer as if she's being unreasonable to him, "Kung makapagsalita ka naman, parang ngayon ka lang nakatabi ng isang lalake ah." Mabilis na dinampot ni Cassandra ang isang unan at ibinato iyon kay Sawyer habang hindi ito nakatingin sa kaniya. "Talagang wala pa! Nananadya ka talaga noh?!" Tila tumataas ang BP niya sa lokong to. "Aray! Napaka bayolente mo naman!" Reklamo ni Sawyer sa kaniya na may nangungunot ang noo. Tumayo ito mula sa pagkakasampa sa sahig ng gilid sa kama. "Hindi yun sinasadya! Ano ka ba? Kumalma ka nga. OA ka masyado." Napamaang si Cassandra, at talagang siya pa
"Oh, huwag kang mainis." Sagot niya to remind him na he's raising his voice at her. "Ikaw, kasi. Minamadali mo ko." Paninisi nito sa kaniya. Her lips formed into an 'O' bakit siya pa yata ang may mali? "Are you sure hindi ka takot sa Lola mo? Kasi as what I can see now, you're totally the opposite from what you're claiming for." However, she couldn't stop verbalizing her thoughts sa mga nakikita at napapansin niya. She's sort of a person na masyadong honest. Nagpakawala ng isang marahas na malalim na hininga si Sawyer and faced her completely. Now, they are sitting at the corridor, na para bang mga tambay na nag t-tsimis sa tabi-tabi. "I admit it. Takot ako." Finally, he said it. "Ayoko lang na pagtawanan mo ko dahil takot ako sa Lola ko, so I lied." "Hmm.. bakit naman kita pagtatawanan? Fear could mean you respect someone. Kaya naiintindihan kong takot ka sa Lola mo dahil ni re-respeto mo siya. There's nothing for you to feel ashamed tho." Although, kung may nakakatawa man dito







