LOGINHyacinth
May meeting ako ngayon with my team para sa bagong ad campaign na ilalabas ng aming kumpanya.
Palabas na ako ng office ko nung makita ko si Argus sa labas ng office niya. May kausap siya sa telepono at dahil padaan ako ay hindi sinasadya na narinig ko ito.
“Yes Lovie! Darating ako next week! I promise! Yes, I love you too!”
Is he talking to his girlfriend?
Lovie?
Hyacinth Faith Segovia, ano bang pakialam mo?
Nilagpasan ko siya pero tinawag niya ako kaya napalingon ako.
“Yes Mr. Mediavilla?” tanong ko sa kanya
“You know you can call me Argus, Faith!” aniya kaya nagkibit-balikat na lang ako
“I prefer being formal! What is it?” tanong ko ulit sa kanya
“May reunion pala yung batch natin noong high school. Are you going?” tanong niya sa akin
“Yun lang ba ang itatanong mo sa akin?” tanong ko naman sa kanya at hindi ko nga maiwasang ipakita sa kanya ang inis ko
Gusto ko pa ngang sabihin na OO alam ko yun dahil isa ako sa nag-organize ng reunion na yun.
“Faith naman, hindi ba tayo pwedeng mag-usap ng maayos!” sabi ni Argus kaya napahinga ako ng malalim
“Yes, pupunta ako, Argus! Okay na!?” sagot ko sa kanya kaya hindi na siya nagsalita
I can see sadness in his eyes pero hindi ko na ito inintindi dahil sanay naman na ako doon. Tumalikod na ako at dumeretso na ako sa boardroom kung saan nandoon na ang team ko.
“Good afternoon, guys!” sabi ko sa kanila saka ako naupo sa puno ng mesa
“Good afternoon, Ma’am!” sabay-sabay na sagot nila
“Okay, let’s see what you got!” sagot ko sa kanila at nagsimula na silang magpresent ng concept nila para sa bagong ad campaign ng isa sa mga produkto ng Segovia Pharmaceuticals
I watched the presentation at nagsulat ako ng notes para sa mga part na hindi ko nagustuhan.
“Okay po ba, Ma’am?” tanong ni Phil, ang gay na member ng marketing team at isa sa mga pioneer na dito sa team na ito
“Okay naman siya Phil but I think hindi masyadong catchy ang phrase natin!” komento ko sa kanila
“Pwede po naming baguhin ma’am kung hindi ninyo nagustuhan!” magalang na sagot sa akin ni Phil
“Sa Segogesic, sigurado ang kalidad at bisa para sa pamilya! Gawa ng Segovia Pharmaceuticals. Ang gamot na gawa ng Pilipino, para sa Pilipino! Yan ang gusto kong ilagay ninyo sa tagline.” I suggested at tumango naman si Phil
Nag-usap ang team ko at sinimulan ulit nilang ayusin ang lahat. And I think it’s better than the first one.
“Hindi dapat mawala sa catchphrase natin, ang Pamilyang Pilipino! Phil, alam niyo naman yan diba?” sabi ko sa kanila in a nice way naman dahil noon pa man, yan ang gusto ni aking ama
Ganun naman ako sa kanila! Hindi ako nagtaas ng boses ever sa kanila and I treat them well dahil hangga’t maari, ayokong nagkakaroon kami ng sama ng loob sa isa’t-isa.
I wanted them to know na hindi ako mahirap kausap na boss at malalapitan naman nila ako. Yun siguro ang dahilan kung bakit maganda ang working environment namin dito.
“Kailan ang shoot nito, Phil?” tanong ko sa aking assistant
“ASAP Ma’am! Ihahabol po natin ito bago ang anniversary ng company.” sagot sa akin ni Phil
“That’s good! Okay then, may iba pa ba?” tanong ko sa kanila at nakita ko na nagkatinginan sila
“May problema?” tanong ko at itong si Phil na ang nagsalita dahil natahimik na ang mga girls
“Eh Ma’am, gusto po sana nilang malaman kung single daw po ba si Sir Argus!?” sabi ni Phil kaya naman lalong napaangat ang kilay ko
“Bakit? May kinalaman ba si Mr. Mediavilla at ang status niya sa mga trabaho ninyo?” prangkang tanong ko sa team ko na halatang kinikilig pa nung mabanggit ang pangalan ni Argus
“Wala po Ma’am! Ang gwapo lang po kasi niya kaya po kami nagtatanong!” sabi ni Hazel habang tila kumukutitap ang kanyang mga mata
“At sa palagay ninyo, alam ko ang sagot diyan?” hindi ko maipakitang naiinis ako sa pagtatanong nila at wala namang dahilan para maramdaman ko iyon
Sanay naman din kasi sila sa akin na game sa mga kwentuhan at usapang gaya nito.
“Eh Ma’am diba nga po, classmates kayo noong school days ninyo. Friends naman kayo kaya sure kami na may alam kayo!” singit naman ni Celine
“Well, tama naman kayo na classmates kami pero yung friends, hindi yun totoo kaya hindi ko alam ang status niya!” nakita ko na nalungkot ang mga kausap ko kaya napailing na lang ako sa kanila
“Sige na! Magtrabaho na tayo and I need the final layout as soon as possible, okay!”
I adjourned the meeting at hindi pa nga nakakalabas ang team ko ay may kumatok sa pinto ng boardroom at nung magbukas na ang pinto, ay nakita namin na sumungaw ang ulo ni Argus.
“Sorry to disturb you!” sabi nito at saka siya pumasok sa boardroom kaya natahimik naman ang lahat
Nakatulala ang members ng team ko habang nakatingin kay Argus at ayun nga, heto na naman ang malakas na tibok ng aking puso.
May nilapag siyang coffee na galing sa isang sikat na coffeeshop na may store na malapit sa aming building. And a slice of cake na favorite ko naman talaga.
“Huwag kang magpagutom, Faith!” sabi pa nito saka siya lumabas ng boardroom habang ako, nakatulala lang ng dahil sa ginawa niya
“Ma’am, akala ko ba, hindi kayo friends?” tanong ni Celine kaya napakurap na ako
I saw how they looked at me habang may mga munting ngiti sa kanilang mga labi.
“Hindi talaga…” sagot ko pero mas lumawak pa ang ngiti nila
“Ma’am ha…denial queen!” ani Phil kaya napahinga ako ng malalim
“Tapos na ang meeting diba? Sige na, labas na!” kunwaring inis na utos ko sa kanila and they did
Pero naririnig ko pa nga ang mahinang tawanan nila.
“Si Ma’am kunwari pa, baka nga siya ang girlfriend eh!” Hazel said habang palabas sila
“I can hear you!” sabi ko pero natawa lang naman sila
Nung mag-isa na lang ako ay doon na ako napapikit. Agad kong kinuha ang binigay ni Argus saka ako nagmartsa papunta sa office niya.
Hindi na nga ako kumatok at agad ko na lang binuksan ang pinto kaya naman nagulat pa si Argus na noon ay nakaupo at busy sa ginagawa niya sa kanyang laptop.
“Faith…”
Inilagay ko ang kape at ang cake sa mesa niya kaya naman napakunot ang noo niya.
“What was that?” inis na tanong ko kay Argus
Pero cool lang naman siyang sumandal sa swivel chair niya habang ako, malapit ng bumuga ng apoy dahil pakiramdam ko, pinahiya niya ako sa harap ng team ko.
“Faith, ano na naman bang ginawa ko at galit ka na naman?”
“Yan!” agad na sagot ko sabay turo sa mga dinala niya kanina
“Ano yan? Bakit may paganyan ka pa!” galit na tanong ko
“What? Masama na bang magbigay ng ganyan sa isang kaibigan?” tanong ni Argus kaya naman medyo lumapit pa ako sa desk niya at inilapag ko ang mga kamay ko doon
“Hindi masama pero hindi tayo friends! Yan ang tandaan mo, Argus! Hindi porke nandito ka na sa kumpanya namin, aasta kang close tayong dalawa well in fact, we know that we both hate each other!” saad ko kaya napakunot ang noo niya sa akin
“I don’t hate you, Faith! Ikaw lang yun! At huwag mong masamain ang simpleng gesture na yan dahil gusto ko lang naman bumawi sa iyo para sa mga kasalanan ko noon na hindi ko naman ginusto!” sagot ni Argus sa akin
“At sa tingin mo, magagawa mo yun through this? Nagpapatawa ka ba?” tanong ko sa kanya
“They are your favorites, right?”
Natigilan ako sa sinabi ni Argus dahil hindi ko nga alam kung paano niya nalaman na paborito ko ang mga ito.
“Hindi…” pagsisinungaling ko and a smirk formed in Argus’ lips
“Masamang magsinungaling, Faith! Pero sige, kung ayaw mo niyan, wala namang problema!” sabi ni Argus saka siya tumayo at kinuha ang mga ibinigay niya sa akin kanina
Dinala niya ito sa trash bin at walang sabing itinapon ito doon.
“Satisfied?”
Napailing na lang ako sa ginawa niya saka ako tumalikod. Although nanghihinayang naman ako dahil hindi dapat tinatapon ang pagkain dahil grasya yun ng Diyos. Sana, pinamigay na lang niya. Pero hindi ko naman ito sinabi kay Argus bagkus, iba ang lumabas na bibig ko.
“Huwag ka ng mag-abala sa susunod, Argus! I don’t want anything na manggagaling sa iyo!”
Naglakad na ako palabas ng office niya at saka ako bumalik sa opisina ko. Napaupo na lang ako dahil naiinis talaga ako sa ginawa niya.
Pinagmukha niya akong katawa-tawa sa harap ng team ko! Ano na lang ang iisipin nila tungkol sa akin.
I denied that he is my friend dahil totoo naman yun pero bigla na lang siyang papasok at magbibigay ng ganun?
“Arghhh!” inis na sigaw ko saka ako huminga ng malalim
I continued my work para naman maalis sa isip ko ang nangyari kanina at bandang alas-singko ay nagring ang phone ko and it was Sabrina.
“Hey bestie!” sabi ko sa kanya as I answered my phone
“Hoy babae, remind ko lang yung meeting natin mamaya tungkol sa reunion ha! At, dumating ka ng maaga dahil may kasalanan ka sa akin!” sagot naman ni Sabrina
“Ano namang kasalanan?” tanong ko sa kanya dahil wala naman akong matandaan
“Bakit hindi mo sinabi sa akin na nasa Segovia Pharma na pala si Argus?” napangiwi ako pero para sa akin kasi, hindi naman dapat ipangalandakan pa iyon
“And so?! Bakit naman kailangan ko pang itsismis sa iyo yun?” tanong ko sa aking bestfriend
“At bakit hindi? Hoy Hya, si Argus yun!” sabi ni Sab kaya naman napailing na lang ako
“O eh ano naman, Sab! Alam mo, wala namang kaso kung nandito si Argus. I mean, wala namang nagbago eh! I still hate him!” sagot ko sa kaibigan ko
“Oh my God Hya ang tagal na nun! At hindi mo pa rin ba narerealize yung palagi kong sinasabi sa iyo na hindi naman yun kasalanan ni Argus!” naalala ko ang linyang ito ni Sab at ewan ko ba, hanggang ngayon, hindi ko makayang tanggapin na walang kasalanan si Argus sa akin
Meron! AT yun ang dahilan kung bakit hanggang ngayon, kaaway ang tingin ko sa kanya.
“Kasalanan niya yun, Sab! Gusto talaga niya akong kalabanin!” sagot ko at nakikinikinita ko na ang reaksyon ng kaibigan ko sa mga sinabi ko
“Ha ewan ko sa iyo! Hanggang ngayon, hindi ka pa rin nagbabago basta pagdating kay Argus! O siya sige na, kita na lang tayo mamaya!” sabi ni Sab at nagpaalam na siya sa akin
Sa isang restaurant kami magkikita ng mga ka-batch namin na kasali sa mga organizers ng reunion namin. After eight years, magkikita-kita na ulit ang batch namin at kung nung una, excited ako dahil hindi naman nagco-confirm si Argus na pupunta siya, ngayon, naiinis na ako!
Napahinga ako ng malalim and I relaxed myself dahil mukhang wala naman akong magagawa sa sitwasyon dahil kahit anong iwas ang gawin ko, magkikita at magkikita na kaming dalawa.
Kailangan ko na ulit sanayin ang sarili ko tulad noong nag-aaral pa kami at sana, huwag na niyang ulitin ang ginawa niya kanina dahil doon ako naiirita!
After work ay umuwi muna ako sa unit ko para maligo at magbihis ng damit bago ako magpunta sa meeting namin nila Sab. Isang taon palang ako dito sa condo na ito since ngayon ko lang na-convince si Daddy na gusto kong subukang bumukod.
And knowing Dad, nahirapan talaga ako dahil ang gusto niya, hangga’t hindi kami nag-aasawa, sa mansion pa rin kami titira. Pero wala naman akong naging boyfriend eversince kaya malabo pa ako sa mag-asawa thing na yun.
Mabuti na lang, Mommy convinced Dad lalo na at madalas akong gabihin ng uwi sa mansion dahil sa pago-overtime.Malapit lang ang unit ko sa office kaya naman pumayag na din ang overprotective na tatay ko!
hello mga loves..sorry po ang nagjump ang chapter from chapter 2 to 7...anyways, hindi pa naman po naka lock ang episodes kaya wala pong kaso sa points and coins ninyo.. thank you so much and sana support niyo din po ang bagong book na ito...thanks po♥️♥️♥️
q HyacinthHindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko nung papalapit na kami sa kwarto kung saan nandoon si ARgus. Matapos naming magcheck-in sa hotel na pinabook nila Dad habang nasa Pilipinas pa kami ay dito na kami dumeretso sa ospital kung saan dinala si Argus after ng aksidente.Mabuti na lang ang malapit-lapit lang sa ospital ang hotel na nakuha namin kaya naman hindi na kami nag-aksaya ng oras at agad na kaming nagpunta sa ospital.Habang bumibyahe kami sa ere ay naikwento ni Nanay Pilar ang nangyari kay Blake ayon sa kwento ng pinsan ni Yvette.Ayaw na daw kasing bumalik ni Yvette sa facility kaya naman napilitan si ARgus na magstay muna habang kinukumbinsi si Yvette na kailangan niyang bumalik sa facility para tuluyan na siyang gumaling.At nung hindi pa siya pumayag ay nagtalo na sila dahil gusto na daw bumalik ni ARgus sa Pilipinas. Nagimpake ito ng gamit at umalis sa bahay ng pinsan ni Yvette gamit ang kotse ng huli.Hanggang sa mabalitaan nila na may aksidenteng nangyari
HyacinthPaggusing ko kinabukasan ay wala na si Argus sa tabi ko kaya naman inisip ko na baka nasa kusina ito at magluluto.Nagpunta muna ako sa banyo at paglabas ko ay kinuha ko ang phone ko.Alas-diyes na pala ng gabi at napasarap talaga ang tulog ko. At nakita ko na may messages doon si Argus.Medyo mahaba nga ito kaya naman kinabahan pa ako nung magsimula akong basahin ito.‘Babe, something came up kaya kailangan kong puntahan si Yvette. Balitaan kita pag dating ko doon and sorry for not waking you up bago ako umalis. Masyadong masarapa ang tulog mo kaya hindi na kita ginising. I love you so much, Babe! At pagbalik ko, pag-usapan na natin nag tungkol sa kasal, alright? I will call you, Babe! I love you so much!’Napahinga ako ng malalim at naiinis pa nga ako sa sarili ko dahil hindi ko namalayan na umalis na pala siya sa tabi ko.Ano kayang nangyari kay Yvette at kinailangan ni Argus na magpunta doon agad-agad.Naisipan kong tawagan si Sab dahil baka may alam siya sa sitwasyon ni
HyacinthBirthday ni daddy ngayon at gaya ng nakasanayan, sa mansion ulit ginanap ang mahalagang okasyon na ito para sa aming ama. Maraming bisitang dumating at nasa isang side kami ng garden na magkakababata to catch things up lalo na at naging busy na din kami sa mga buhay namin.Nasa isang mesa kami nila Maegan at Mitchell and siyempre pa, kasama namin ang tatlong bugok na palaging nakabuntot kay Mitchell.“Mabuti naman ang nakadalo ka ngayon, Maegan! Wala bang lakas si boss?” tanong ko sa kanya“Wala naman Hya! Dahil kung meron, malamang wala ako dito!” pilosopong sagot niya sa akin“Ano ka ba talaga Ate Maegan? Brand ambassador, secretary o EA?” pang-aasar ni Dylan saba tawa kaya pinandilatan naman siya ng mata ni Maegan at gaya ng inaasahan, tumigil ito sa pagtawa at akala mo mabait na bata nanahimikTakot lang ng mga ito sa amin eh, Pero more than fear, nandoon ang paggalang nila sa amin bilang nakakatanda sa kanila.“Ikaw naman Mitchell! Anong bago sa iyo?” tanong ko dahil na
HyacinthNagising ako kinabukasan at ang bigat ng ulo ko dahil na din sa dami ng nainom namin kagabi. Hindi ko na nga alam kung anong oras na kami natulog ni Meynard at dahil lasing na lasing na din ang kainuman ko, dito na siya natulog sa unit ko. At wala namang kaso sa akin yun dahil nasa labas naman siya at kahit noon pa, natutulog na siya sa mansion pag may mga kailangan kaming gawing projects.Malapit din siya sa parents ko at nung mga panahon na wala siya, hindi naman nakalimot ang mga ito na banggitin siya at hanapin sa akin.Pero dahil wala naman kaming communication noon, wala akong maisagot sa kanila.Tamad na tamad akong bumangon at pagkatapos kong magbanyo ay lumabas na ako sa sala lalo na nung makita ko na alas-nueve na ng umaga. Mabuti na lang, wala akong appointment ng umaga at hapon pa naman kaya pwede pa akong humabol.Nakita ko na tulog pa si Meynard kaya naman pinilit kong magdahan-dahan ng kilos dahil baka magising siya.I prepared coffee dahil yun na ang hinahan
Hyacinth“Meynard!” Hindi ko napigilan ang sarili ko na takbuhin at yakapin ang aking kaibigan way back college.Nagulat talaga ako dahil ang alam ko, nasa Germany si Meynard at doon nakakuha ng trabaho after naming nag graduate ng college.“Hya!” masayang sabi din niya habang nakayakap kami sa isa’t- isa“Grabe ka! Wala man lang akong balita sa iyo after mong magpunta sa Germany! Sobrang busy ka ba sa buhay?” tanong ko kay Meynard after our hug at inaya ko na tuloy siyang umakyat sa unit ko“I stopped using my socials noong nandoon ako, Hya! Siguro mas gusto ko lang ng tahimik na buhay.” sagot sa akin ni Meynard nung nakasakay na kami sa lift“Nakatulong naman ba?” I asked at narinig ko ang malalim na paghugot ni Meynard ng hangin “Somehow, yes! Kasi wala na akong nababalitaan tungkol sa …alam mo na!”Hinawakan ko ang kamay ni Meynard at nalulungkot ako kasi hanggang ngayon, taon man ang lumipas, apektado pa rin siya sa nangyari noon.“Tapos na yun, Meynard! Dapat kinakalimutan mo
HyacinthNasa office na ako at nakita ko ang latest post ni Phil sa social media account niya.Nasa isang restaurant sila kasama ni Argus and they are having lunch after the shoot.Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko knowing that they are my team! Pero hayun at si Argus ang kasama nila na para bang nagce-celebrate sila samantalang ako, sa cafeteria na lang nag lunch.Ibinaba ko na ang phone ko and I continued working para mawala sa isip ko ang inis na nararamdaman ko.And I guess it worked dahil hindi ko na namalayan ang oras, at kung hindi pa tumawag sa akin si Dylan ay hindi ko makikita na alas-sais na pala ng gabi.“Dylan…” I said as I answered my phone“Ate, free ba kayo tonight? Nag-aayaan kasi kami sa favorite pizza parlor natin. Baka gusto ninyong sumama ni Kuya Argus?” Hindi pa nga pala nila alam na magbreak na kami ni Argus and this is the second time.“Hello ate, still there?” ani Dylan sa kabilang linya kaya napahinga ako ng malalim“Anong oras ba, Dylan?” tanong k







