Chapter 11

Hindi pa man tuluyang sumasanib ang diwa ko sa katawang lupa ko'y tumayo na ako. Kanina ko pa rin kasi naririnig ang maingay na sigawan, at halakhak nina Stephen at Sancho.

Ibinalabal ko lang ang puting roba sa aking katawan, bago pupungas pungas na pumunta na sa kusina.

"Morning Mom," magkapanabayang bati sa akin ng kambal kong anak. Ngumiti naman ako at hinalikan ang magkabila nilang pisngi.

Parang kailan lang, ang liliit at iyakin pa silang dalawa. Pero ngayon, kulang na lang ay tumalon na ako mula rito sa 15th floor pababa sa ground floor. Ang titigas na ng ulo at sobrang kulit na nilang dalawa. Tulad ngayon, saan man ako lumingon ay puro kalat nila ang nakikita ko sa buong unit na ito. Nakakahiya naman sa mag lilinis na pupunta rito kapag nag check-out na kami.