Chapter 27

"Steve!"

Hindi ko maiwasang sigaw ng biglang mawalan ng ilaw. Napakadilim, tanging ang liwanag na nagmumula sa guhit ng kidlat sa kalangitan ang nagsisilbing liwanag sa buong kabahayan.

Hindi ko maiwasang makadama ng takot habang kinakapa ang paligid ko. Pakiramdam ko'y ano mang oras ay may hahablot sa akin.

"Steve!" muli kong sigaw. Halos mapatalon pa ako sa takot ng muli na namang kumulog at kumidlat. "My goodness! Calm down Jewel! Kulog lang yan.. Kulog-"

"Jewel... What the hell!" Kaagad akong yumakap kay Steve ng makapa ko ang buhok niya.

Wala na akong pakialam kung nasabunutan ko siya at kung nasaktan ba siya, basta ang mahalaga ay nakayakap na ako sa ka