TUB_3

Mula ng pag alis namin noon wala na

kong naging balita sa kanya. Umaasa na sana magtagpo pa kaming muli.

Ipinahanap ko siya pero ang sabi mula ng mangyari ang gulo nawala na rin ng parang bula si Isha.

Hindi ako tumigil maaring bata pa ako pero alam ko paano kukunin ang gusto ko. Pagusto ko walang makakapigil ito ang tatak ng angkang SEVERILLO.

Pero bigo ako dumaan na ang mariming

taon. Pero hanggang ngayojln ay wala paring balita, parang kahapon lang.

Hanggang isang magandang balita ang tinawag nang g PI na inupahan ko may balita na s'ya kay Misha Rivera.

NAME: Misha Rivera

AGE  : 20 yrs. old

SCHOOL : CAVSU UNIVERSITY

LOCATION: INDANG CAVITE

Iyun lang ang laman ng report na binigay ng PI. Kaya pala nasa Cavite lang. Bakit ang hirap hanapin? 12 years makikita na kita my little Tagay. Napangiti ako bigla. Isa itong expression o endearment na natutunan ko mula sa mga taga Isla.

Hindi ko ito makalimutan kahit sobrang tagal na. I find it, So lovable kahit

parang inuman ang ibig sabihin sa iba.

Dahil sa bilita na 'yun na buhayan

akong muli. Sana makalapit na ako ngayon sa kanya. Isang decada makikita na kita Misha.

Hindi kana mawawala sa paningin ko..

 

" Misha...." Malakas na tawag nang kaibigan kong si Sha. Actually dalawa sila si Cris at Sha ang mga naging kaibigan ko ng mapadpad ako dito sa Cavite.

Sa edad na sampung taong gulang dito ako dinala ng mga paa ko. Ngunit bago iyon dalawang taon akong nag pa gala-gala sa lansangan. Bago ko na padpad dito sa Indang' liblib na parte ito.

Pakiwari ko'y iilan lng taong naninirahan. Nung una nga'y ginapangan ako ng takot.

Hndi komo sana'y ako sa isla ay ok na ko sa mga liblib na lugar.

Sa sobrang takot ko, lakad'takbo ang ginawa ko hanggang marating ko ang isang simple pero masarsap sa matang tignan na bahay.

Sa hindi inaasahan pagkakataon ay bumuhos ang ulan. Wala akong magawa kundi ang sumilong sa harapan ng bahay. Natatakot, nagguutom at nagalala ang na darama ko ng oras na yun pero sabi nga nila hindi s'ya bingi, bulag at manhid.  

   

Nagisng na lang ako sa isang malabot na higaan, bago na ang damit at malinis na rin ang aking katawan.

Matagal bago ako nakapag-isip biglang bumangon ang kaba. Pero agad din naman nawala ng may isang Ginang na pumasok at naka ngiti ng ubod ng tamis at giliw. Si Nana maring

Nabalik ako sa aking pag iisip ng tapikin ako ni Cris. Gulat na gulat pa ako.

" Aba misha kuda ako ng kuda dito saan ba nag lalakbay ang diwa mo" . si Cris.

" Oh nga friendship, kulang pa ba ang tapik gusto mo  ng Kaltok sa ulo para bumalik ka samin." Pabirong sabi ni Sha.      

Agad ko naman  silang sinamaan ng tingin. Natawa din naman ako  agad dahil sabay pang nag iwas silang dalawa ng tingin.

Lunch break namin ngayon at papunta na kami sa karinderya. Wala e, mahal sa cafeteria. May kaya naman ang kinalakihan kong pamilya pero di ako ganon na kaabus*da.

Matapos namin kumain bumalik na kami sa loob ng University.

Ngunit laking gulat ko ng may makita akong bulto ng isang lalaki na hindi ko mawari kung nakita ko na ba o kilala ko ba?. Napapaisip talaga ako.

Hanggang mag tama ang aming mga mata. Matinding kilabot ang aking

naramdaman sa mga titig n'ya na para bang nagsasabi na sa wakas na tagpuan kita.

"Hindi maaari! dahil ngayon ko lang naman siya nakita,"kumbinseng bulong ko.

" Napaka Imposible naman na siya iyon!" naku misha masyado kang nag iilusyon matagal na yun at wala na s'ya pero ang sugat na naiwan nagdurugo pa.

Severillo lahat kayo sisingilin ko, mula ugat hanggang bunga alang alang aking  ama at ina...

" Tagay"  naibulong ko ng lampasan ako ni misha. Napakalaki pa ng iginanda niya. S'ya lag talaga ang may kakayanan na gawin sa akin ang matuod at aanga-anga. Hindi n'ya ata ako nakilala. Kung kinakailangan na maging ibang tao ako makalapit lang sa kanya gagawin ko.

Lalo't abot kamay ko na siya. Nang araw na 'yun inalaman  ko lahat ng tungkol sa kanya.

"Tama! Ako talaga!" , wala kong tiwala sa PI na kinuha ko baka masalisihan pa ko. BA ang course niya mukang pumapabor pa sa akin si bathala. Dito ko uumpisahan mapalapit sa kanya.

Pansamantala ang kumpanya bahala na muna ang trusted person ko doon. Saka hindi pa naman naililipat sakin ang pagiging CEO, priority ko muna makuha muli ang loob ng babaeng itinangi ko ng mahabang panahon.

     

Ms. Rivera napabalik ako sa aking sarili ng tawagin ako ng prof. ko mula ng makita ko ang lalaking iyon.

Ginugulo n'ya ang utak ko may kung anong pakiramdam ako sa taong iyun.

Dahil doon na wawala ang focus ko sa mga lesson. Nako tagay malil*ntikan ka sa terror mong prof.

Lumapit ako dito inaasahan na mapapaglitan ako. Ngunit taliwas sa inaasahan ko ay, ngumiti ito sakin,

          

Weird sabay kibit balikat..

"Ms. Rivera may gusto sana akong

ipakiusap sayo. May transferee kasi at 

few subjects lang namn ang kukunin

niya. At sa 'di inaasahan ay same kayo ng mga subjects. So ikaw sana ang aatasan ko, na umasikaso muna sa kanya. Maaari ba ' yun Ms. Rivera?"mahabang sabi ng babaeng guro. Napat*nga pa ko nung una pero sa huli wala naman akong magawa. Pumayag na ko saka di ako napagalitan

sa pagiging lutang ko. Ang kaso nauna na yung dalawa kong kaibigan umuwi. Last subject namin ito pero heto ako kasama si Ms. Takas para antayin yung transferee ang tagal naman.

Lumipas ang ilang minuto wala pa din ang iniintay namin kaya nag paalam muna ko kay Ms. Takas magbabanyo muna. Pilinga linga pa ko ng may mahagip naman ang mata ko ang lalaking iyon ulit. Dahil sa nag mamadali din ako dinedma ko na lang para makaihi na ko at makabalik.

Pabalik na ko ng mapansin kong parang may mali. Hayst, siguro ay pagod lang din ako medyo disorientated din. Pagkabalik na ako sa silid, laking gulat ko na yung lalaki na nadaanan ko ay siya palang iniintay namin. Tinawag na ako ng aming guro himala nga at ubod tamis itong ngumiti. kinilabutan ako sa paraan ng kanyang pag ngiti.

Nakakatakot dahil sa normal na araw ay lagi itong nakabusangot o di kaya tiger look.

Nang makalapit na ako ipinakilala agad ako ni Ms. Takas sa lalaki agad ko naman inumang ang aking kamay bilang pag galang at pag papakilala. Agad agad din naman itong inabot ng lalaki Pero na pataas ang kilay ko ng pisilin nito ng bahagya ang kamay ko sabay bigakas ng pangalan n'ya.

            

"Thamaus  Santiago"

" Thamaus ka pangalan lang ba?" tanong ko sa sarili ko. Pero hindi pa iyon, muli pa itong nagsalita.

" It's nice to finally see you again... Tagay" sabi pa nito na pabulong na umabot sa aking pandinig.

Nangilabot ako kahit yung huling sinabi nito ay 'di ko marinig na. Agad kong binitiwan ang kamay nya.

" Sino ka ba talaga? kung bahagi ka ng nakaraan ko magtutuos tayo."