LOGINShare
Chapter 8
Last Updated:
2020-11-06 18:39:26Chapter 8
"Ry luto na ba yan?"
Nabigla ako dahil may nagsalita sa likod ko, sino pa edi si Dylan.
"Hindi pa ito luto, nakulo pa lang oh," ani ko sabay halo sa tinola.
"Ako ang titikim." sabay hawak sa kamay kong may hawak sa sandok at sumalok ng kaunting sabaw at tinikman ito.
Napakabilis ng mga pangyayari hindi na ako nakagalaw sa kinatatayuan ko. Sobrang lapit ng mukha nya sa akin at ramdam ko din ang katawan nyang nakalapat sa aking likuran.
Bigla akong kinilabutan pero pinigilan ko ang sarili kong magreact.
"Hmm, sigurado ka bang hindi mo ito tinikman maya't maya para ma perfect ang lasa? ang sarap kasi," anito pagkatapos lumayo sa akin.
Medyo nakahinga naman ako ng magaan ng maka-layo na sya, hindi ko nga napansin na pinigilan ko pala ang paghinga ko, hayss ikamamatay ko talaga tong si Dylan.
Hindi ko na nagawang sagutin ang tanong nya.
"Ok ka lang ba Ry? napagod ka ba ng sobra kanina? Magpahinga ka muna ako na ang magbabantay nyan," saad naman nito na may halong pag aalala.
Kaya hindi ko magawang magalit sa kanya e, napakamaalahanin kasi nya siguro talagang magaling syang mang-asar pero sa tingin ko ay paraan nya lang yun ng paglalambing.
"Hindi ok lang ako, sige na manuod ka na lang ng TV, tatawagin kita pagluto na," ani ko sabay ngiti para makumbinsi sya.
"Sure ka?" mukhang hindi pa din sya kumbinsido.
Tumango na lang ako at pinaalis na sya.
"Ry akin na ang plato mo." habang kinuha ang plato ko, tatambakan na naman nya ng maraming kanin at ulam iyon.
Pagkatapos nyang lagyan ng pagkain ang plato ko ipinatong na niya ito saking harap.
Kakain na sana ako ng inguso naman nya ang plato nya, inabot ko naman yung platong nilagyan na nya. Umiling lang sya.
Natapos din kami kumain pagkatapos ng matagal na panahon dahil sa kakulitan ni Dylan. Ayaw sumuko lagay lang sya ng lagay ng kanin sa aking plato, ako naman ay pilit iniiwas ang plato ko.
Nang matapos ko na din ang aking mga gawain ay nagpaalam na ako kay Dylan na magpapahinga na ako.
Parang gusto kong tawagan si nanay mamaya, gusto ko syang tanungin kong ano ba itong nararamdaman ko, ngayon lang kasi ako nakaramdam ng ganito, medyo hawig ang nararamdaman ko kapag nagkakaroon ng crush, katulad nung high school ako ay nagkaroon ako ng crush yung muse ng room namin, mabait, matalino at palakaibigan pa kaya naman nagustuhan ko sya pero imposible naman na magka-crush ako kay Dylan kasi unang una na ay lalaki sya ang galing pang mang-asar.
Pero baka naman kaya pagka-ilang lamang ang nararamdaman ko dahil hindi pa ako ganun sa kasanay sa kanya, siguro ay darating ang araw na mawawala din itong nararamdaman ko. Tama! ang totoo nyan ay hindi ko maipagkakaila na humahanga talaga ako sa kanya mabuti kasi syang tao.
Pagpasok ko sa kwarto ay sinubukan ko nang tawagan si nanay kaso hindi nasagot. Bigla ko na lang nasampal ang noo ko wala nga pala akong load kaya hindi talaga yun sasagot.
----------------------------
Lunes ngayon at nandito ako sa kusina para maghanda na ulit ng agahan ni dylan, dinagdagan ko din ang aking niluto.
Kagabi kasi habang nakahiga ako ay hindi ako dalawin ka agad ng antok kaya nag isip-isip muna ako at ang isang bagay na naisip ko ay kung pano hindi na ulit makikihati si dylan sa baong pagkain ng kanya secretary.
Nandito naman ako para ipaghanda sya ng tanghalian, hindi na nya kailangan pang maki-share sa iba.
Nakakain na kami ng agahan at naghahanda na si dylan sa pagpasok sa trabaho, sa isang opisina nga pala sya nagtatrabaho, sabi nya sakin ay sya daw ang CEO ng kumpanyang iyon.
Hindi ko na lang pinansin ,hindi ko naman alam ang ibigsabihin ng sinabi nya.
"Dylan oh." sabay abot ng baon nya ng mapansin kong papunta na sya sa garahe.
"Ano yan Ry?" tanung pa nya.
"Bomba pampaswerte."
"Ikaw talaga, kulit mo," anito habang tumatawa sabay akbay sakin at gulo sa buhok ko.
"Baon mo yan para mamayang tanghali para hindi fastfood ang kainin mo."
"Ang bait naman ng Ry ko, salamat." sabay ngiti pa nito.
"Oo na, layas na baka ma-late ka pa." pagtataboy ko naman sa kanya para hindi na nya makita ang pagpipigil ko ng ngiti.
--------------------------
Ang lakas ng ulan sa labas, nakatanaw ako dito sa bintana habang nag aalala kay Dylan.
"May payong kaya syang dala?" bulong ko sa aking sarili.
Tapos na akong magluto ng hapunan at hinihintay na lang sya. Bumalik muna ako sa kusina para uminom muna ng tubig.
"Ry im home!" sigaw ng isang boses na sigurado akong si Dylan na.
"Dyla--" naputol ang sasabihin ko ng makita ang basang basa nyang katawan dahil sa ulan.
Papasok na sana sya ng pigilan ko.
"Hep, diyan ka lang wag kang gagalaw kukuha lang ako ng twalya." ani ko sa kanya sabay takbo para kumuha ng twalya sa kwarto nya.
"Oh, Dylan ang twalya mo," sabi ko sabay abot sa kanya pansin na pansin ko ang pangangatal ng kayang katawan dulot ng lamig na kanyang nararamdaman.
"Salamat Ry," sagot nya habang nagpupunas ng katawan
Sinamahan ko sya sa kanyang kwarto para tulungan sya na makapagbihis.
"Dylan iligo mo na yan , baka magkasakit ka pa," sabi ko sa kanya habang naghahanap ng damit na pwede nyang isuot.
Sumunod naman sya at dumeretso na sa banyo para maligo.
Nagbilis na sya ng damit na aking inihanda nang makalabas sya ng banyo.
Kaso medyo basa pa ang buhok nya kaya pinunasan ko pa, pinaupo ko sya sa kama para lang maabot ang ulo nya kahit kasi naka yuko na sya ay hindi ko parin magawalang abutin ito. Habang pinupunasan ko naman ay napadako ang kamay ko sa may leeg nya.
"Hala, ang init mo dylan, okay ka lang ba?"
Hindi sya sumagot at bigla na lang syang yumakap sa katawan ko dahil naka upo sya ay umabot lang hangang dibdib ko ang ulo nya, imbis na makaramdam ako ng ano pa mang bagay ay mas namayani sakin ang pagka awa sa kanya.
Pinahiga ko na sya sa kanyang kama para makapagpahinga na sya. Naawa naman ako sa kanya habang nakahiga sya sa kanyang kama napaka amo ng itsura nya.
"Dylan kailangan mong kumain ha, " ani ko bago lumabas ng kwarto nya, kailangan kasi nya kumain bago uminom ng gamot.
"San ka pupunta Ry?" paghabol pa nya sakin.
"Sa kusina, ipagluluto kita ng sopas para makakain ka." paliwanag ko naman sa kanya.
"Mamaya na yun, dito ka muna Ry." pagpapa-awa naman nya sakin
"Dylan, hindi pwede kailangan mong kumain para makainom ka ng gamot bahala ka hindi ka agad gagaling pag hindi ka kumain." sinasabi ko sa kanya habang inaalalayan sya pabalik sa kama.
"Ry wag ka umalis dito ka lang," sabi nya habang hawak hawak parin ang kamay ko.
Na-aawa ako sa kanya pero hindi pwedeng pagbigyan ko sya.
"Dylan wag makulit ha, promise pag gumaling ka agad ay may premyo ako sayo." magiliw kong sabi sa kanya para pumayag na sya.
Nag isip muna sya bago sumagot.
"Anong premyo?" takang tanong nya
"Hindi ko pa pwede sabihin kaya magpagaling ka agad para malaman mo, ok?"
"Okay," sagot nya habang nahiga sa kama.
Napangiti naman ako, buti naman at nakumbinsi ko na rin sya. Haha may pagkaisip bata talaga itong si dylan .
"Dito ka lang ha, magluluto lang ako mabilis lang yun" paalam ko naman sa kanya.
Tumango na lang sya at pumikit na.
----------------------
"Ano ok na? nainom mo na ?" tanong ko pa kay Dylan habang inaabot ang baso ng tubig mula sa kanya.
"Oo Ry wala na oh." pakita pa nya sakin ang loob ng bibig nya.
Tapos na nyang kainin ang sopas na niluto ko at kaiinom lang nya ng gamot. Ngayon ang kailangan kong gawin ay punasan sya ng twalya na may maligamgam na tubig para bumaba ang lagnat nya.
Tatalikod na dapat ako para pumunta sa kusina ng biglang...
"Ry san ka pupunta?" maagap na tanong na naman nya sakin.
"Kukuha lang ako ng maligamgam na tubig at plangganita sa baba para ma-punasan na kita."
"Pero--" nakanguso nyang sabi
"Walang pero - pero Dylan, ayaw mo bang gumaling?" tanong ko naman sa kanya pabalik.
"Syempre gusto ko para makuha ko yung premyo galing sayo, kiss ba yun?" sabi nya na may kasama pang pagngisi
"Hindi syempre, balakajan." saad ko sabay labas ng kwarto nya.
May sakit na ay nakukuha paring mang-asar ng Dylan na yun. Iwan ko nga sya
"Ryyyyyyy!!" rinig ko pang sigaw nya mula sa loob ng kwarto.
'Ano kayang premyo ang ibibigay ko sa kanya?'
Latest chapter
The kasambahay [BL] Honeymoon
DYLAN POV"Dylan, gising na!!!" excited na sabi ng asawa ko habang nagmamadaling inaalog ang aking balikat.Kinukusot ko pa ang mata ko dahil sa antok, nailibot ko ang aking paningin sa paligid. Preskong hangin, at mahinang tunog ng alon.'Hayss, napakagandang tanawin at lugar, perpekto para sa aming honeymoon ng aking mahal,' isip-isip ko pa habang gumuguhit ang malapad na ngiti sa aking labi."Dylan, maligo ka na!" sabi pa sakin ng mahal ko ng makita nya akong nakatayo lang sa gilid ng kama."Sobra ata ang excitement ng asawa ko ah," nakangisi ko pang sabi sa kanya, Inirapan lang naman ako nito at lumabas ng kwarto.Napailing na lang ako habang nakangisi parin at bumagtas na papunta sa banyo. Mabilis akong naligo dahil baka magalit na talaga ang mahal kong asawa. Mukhang excited na excited na syang maglibot sa tabing dagat ah.We're here at hawaii for our 2 weeks honeymoon, mom and dad fund this vacation for us, a gift in
The kasambahay [BL] FIN
"Lily kinakabahan ako," sabi ko pa dito habang inaayusan nya ako."Ngayon mo pa talaga natripan na kabahan ha, sa araw pa talaga ng kasal nyo," sagot naman ni lily habang inaayos ang buhok ko."Di ko mapigilang kabahan eh," sagot ko pa sabay pahid sa mukha."Wag kang kabahan, easy lang to, At wag mong burahin ang nilagay kong face powder!" confident pang sagot naman ni lily sabay hampas sa kamay kong pumapahid sa mukha ko."Kung maka-easy ka naman, bakit nakapag pakasal ka na ba?" tanong ko naman."OO DAPAT!!! kaso nauna kayo diba, dapat kami ni Brandon ang ikakasal eh, pero sabi nyang unggoy mong asawa ay kayo muna," may inis na sabi pa nito kaya napailing na lang ako."Para kasing ambilis naman," sabi ko pa habang tinitingnan ang sarili ko sa harap ng salamin."Ano bang mabilis? isang taon na ang nakalipas mula nung magpropose sayo si Dylan" Sabi pa nito
The kasambahay [BL] Chapter 64
"Tay naman?" reklamo ko pa"Anak, ako nang bahala dito, okay," sabi pa ni tatay kaya napayuko na lang ako, pero naramdaman ko ang kamay ni Dylan na humawak sa akin sa ilalim ng mesa.Tumingin ako sa kanya at binigyan nya ako ng matamis na ngiti bago sumagot kay tatay."Opo, seryosong-seryoso po ako kay Rylan, tay. Una ko pa lang po syang nakilala noon ay alam kong may espesyal sa kanya kaya hindi ko na sya pinakawalan pa at nung makilala at makasama ko ng sya ay masasabi kong hindi ako nagkamali, mabait , ma-aalahanin, mapagmahal at napakabuti po nya kaya naman hindi ko po hahayaan na humadlang samin ang estado ng buhay namin, kasarian o kahit ang sasabihin ng iba," confident na sabi ni Dylan sa aking mga magulang kaya napatango at napangiti ang mga ito."Handa ko po syang panagutan at kukunin ko po lahat ng responsibilidad, ipagkaloob nyo lamang sya sakin," dugtong na sabi pa nito.Namumula na ang mukha ko sa lahat ng sinasabi nya pero di maalis ang saya at pagka-proud ko sa kanya. Pa
The kasambahay [BL] Chapter 63
DEC. 25"Kuya Rylan!!! Merry Christmas po!" magiliw na sabi pa ni Gab habang nasa gate ito ng bahay."Merry Christmas din Gab, halika pasok ka," sabi ko pa dito at niluwagan ang pagkakabukas ng Gate.Masaya naman ito at nakangiti bago sumunod sakin."Nasan ang ate mo?" tanong ko pa nang makapasok na kami, pinaupo ko pa sya sa sofa."Ah papunta na po dito," sagot naman nito."Oh hello, Gab!" masigla namang bati ni Dylan ng makarating ito sa sala.Masaya namang binati din ni Gab si Dylan at nakipag apir pa ito. Nagpunta ako sa kusina para kunin ang mga ginawa kong gave away na dessert, tulad ng Macaroons at brownies na nasa box. Naghanda rin ako ng pagkain para makakain muna ang mga bisita namin.Naghanda rin kami ni Dylan ng maraming mga 20-50 peso bill para ipamigay sa mga batang namamasko sa labas ng bahay. Maya-maya ay narinig ko ulit na may n
The kasambahay [BL] Chapter 62
Pagkatapos ng pag uusap namin kanina ng mama ni Dylan at ang kakaibang biro ng tatay nito ay ipinagpatuloy namin ang paggawa ng mga dessert katulong si Dylan at Dad.Napagpasyahan din nila na dito sa bahay magpalipas ng gabi kaya inihanda namin ni Dylan ang guest room para sa kanila."Ry ko, Tulog na rin tayo," nakangiti pang sabi ni Dylan habang hinihigit ako papasok sa kwarto nya."Oo tutulog na ako pero di sa kwarto mo," nakangiti pang sabi ko."Eh Ry ko, Please dito ka na matulog," nakanguso pang sabi naman nito.Napailing na lang ako dahil sa pagpapacute nya." A-yo-ko," sagot ko pa.---------------------------DEC . 24Maaga akong nagising para makapaghanda ng agahan naming lahat lalo na at dito rin kakain ang mga magulang ni Dylan."Hm, Noche Buena na pala mamaya," sabi ko pa ng mapatingin ako sa kalendaryo sa pader
The kasambahay [BL] Chapter 61
Lumabas naman ang dalawang tao sa kanilang sasakyan. Sumalubong naman si Dylan sa kanila ng sabik na sabik. Yumakap sya sa mga ito at ngumiti ng napakaganda.Habang pinagmamasdan ko sila ay di ko mapigilan ang aking sarili na mapangiti dahil ngayon ko lang nakita kung gaano kasaya si Dylan.Hayss.. Ang ganda nila pagmasdan, sa wakas ay nabuo ang kanilang pamilya."Mom, Dad masayang masaya po akong makita kayo!" masiglang sabi pa ni Dylan sa kanyang mga magulang."Of course anak we're so happy to see you too, we miss you kaya nang magkaroon kami ng pagkakataon ay binisita ka na namin," turan naman ng kanyang nanay.Ang mga magulang nya ay hindi pa ganun ka tanda, napaka ganda ng nanay nya at kamukhang kamukha naman nya ang tatay nya, Minus ang mga ngiti dahil mukhang sobrang seryoso nito."It's nice to see you my son," bati naman ng tatay nya. Ngumiti naman si D
The kasambahay [BL] Chapter 60
DEC. 23"Ry ko.""Ry koo!""Ry koooo !!!"Hayss... Nakakabingi na tong si Dylan ah, kanina pa syang tawag ng tawag sa pangalan ko na parang walang bukas.Kunot na kunot ang kilay ko habang para namang baliw itong si Dylan na ayaw akong tantanan. Kung san ako magpunta nandun din sya, lagi na lang nakasunod. Katulad na lang ngayon, habang nagluluto ako ng agahan namin ay nakayakap ito sa likod ko.Sa totoo lang, hindi ako makagalaw dahil sa laki nya."DYLAN !Umupo ka muna dun!!""Pero Ry k--""Walang Pero- Pero, Dylan," inis na sabi ko pa dito sabay turo sa upuan sa counter.Para naman syang pinalong tuta habang malungkot na naglalakad paupo sa isang upuan."Ry ko, namiss lang naman kasi kita ng sobra kaya ayaw kong mawala ka sa paningin ko baka mamaya na-nanaginip lang pala ako
The kasambahay [BL] Chapter 59
Para akong mabangis na hayop habang iniikutan ang aking kama, Kung sino man ito at paano sya nakapasok sa aking bahay at kwarto?Magnanakaw kaya ito? Ang lakas naman ng loob nito, magnanakaw na eh, makikitulog pa.I frown my eyebrow while walking straight to it. Ha!! I'm done making fun of this. Maganda ang araw ko at hindi ito ang sisira dito.Nang makalapit ako dito ay mabilis kong tinanggal ang kumot na nakatakip dito.WHOOOSSS!!Napalaki ang mata ko at halos mahulog sa sahig ang aking panga dahil sa gulat ng makita kung sino ang taong nasa ilalim ng kumot ko."R-Ry ko!?" gulat na tanong ko pa sa sarili habang nakatitig dito, gustong gusto kong lumapit at hawakan sya pero di parin ako makagalaw dahil sa pagkabigla.Kahit napakaraming katanungan sa aking isipan ay wala akong pakialam, ang mahalaga ay nandito na ulit ang mahal ko. Bago lumapit
The kasambahay [BL] Chapter 58
"Utoy, nandito na tayo sa maynila."Nagising ako dahil sa pag alog ng aking balikat. Pupungas-pungas akong nagising, napatingin ako sa bintana ng bus, madilim pa pala. Dala-dala ang aking bag ay nagmadali na akong bumaba sa Bus at nagpasalamat sa driver.Naglakad ako sa may kanto para maghintay ng masasakyang taxi pauwi, sumilay muna ako sa aking Cellphone ko para tingnan ang oras.DEC. 23 / 2:00 am"Dec. 23 na pala, dalawang araw na lang at pasko na," isip-isip ko pa habang humihikab, sakto naman na may dumating na taxi at mabilis naman akong sumakay dito para makauwi na.Kahit antok na antok ay pinilit ko paring manatiling gising ang aking sarili. Excited na akong makauwi, at makita si Dylan. Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na din kami sa subdivision.Kahit madilim pa ay masaya pa rin akong binati ng mga guard ng subdivision. Nagnining-ning naman ang
