Library
Search
Home / Romance / Thorns Of Seduction / CHAPTER 96

Share

CHAPTER 96

Author: Inkymagination
last update Last Updated: 2025-10-05 20:22:53

Pagkapasok niya sa restroom ng event hall, agad niyang isinandal ang likod sa malamig na pader. Kanina lang, buong lakas siyang tumayo sa mesa, mahinahon pero matapang, diretso ang mga salita na parang bala. Pero ngayon, habang wala nang nakatingin, unti-unti siyang nilalamon ng bigat ng lahat.

Huminga siya nang malalim, halos nanginginig. “God…” bulong niya sa sarili, pilit na pinapakalma ang mabilis na tibok ng puso.

Sa harap ng malaking salamin, nakita niya ang sarili—perpektong ayos ng buhok, flawless makeup, eleganteng gown—pero sa likod ng imahe ay isang babaeng pagod na pagod sa gulo, sa intriga, at sa mga maling interpretasyon.

She pressed her palms on the sink, nakayuko, habang marahang gumulong ang luha mula sa kanyang mga mata. Hindi siya umiyak nang malakas, walang hikbi—pero iyon ang mas masakit. Tahimik. Mahigpit. Parang sugat na paulit-ulit niyang tinatakpan pero ayaw maghilom.

“Why does it still hurt?” mahina niyang tanong, para bang may makakarinig. Ang eksenang iyon
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 117

    Magaan ang umaga. Para kay Cressida, bihira na iyon mangyari. Karaniwang gising siya sa gitna ng gabi—dahil sa mga alaala ng aksidente, sa mga sigaw ng gulong na humaharurot sa basa at madulas na kalsada, sa ingay ng salamin na nababasag. Pero ngayon, kakaiba. Tahimik.Nasa veranda siya ng villa, may hawak na tasa ng chamomile tea, at pinagmamasdan ang mga dahong tumatabingi sa hangin. Sa likod niya, maririnig ang malambing na boses ni Anikha habang kausap ang isang staff.“Cress, you have your therapy later, right?” tanong ni Anikha mula sa loob.“Yes,” sagot ni Cressida, marahan. “Art therapy this time. They said it might help with the anxiety.”“That’s good. You’re doing great, Cress. I’m proud of you,” sabi ni Anikha bago umalis para asikasuhin ang ilang meeting.Pagkaalis nito, muling nanahimik ang paligid. Sa wakas, may katahimikan siyang hindi nakakabingi.Ilang buwan na rin mula nang aksidente. Sa panlabas, magaling na siya—malinis na ang mga sugat, maayos na ang lakad. Pero s

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 116

    Tahimik ang umaga. Ang mga kurtina ay marahang sumasayaw sa simoy ng hangin mula sa dagat, at ang sinag ng araw ay pumapasok sa kwarto ni Cressida, banayad ngunit malamlam. Mula sa kanyang kama, nakatingin siya sa kisame, pinakikiramdaman ang bawat pintig ng kanyang puso—mabagal, pero totoo.Dalawang linggo na ang nakalipas mula nang ma-discharge siya sa ospital, at simula noon ay parang hindi pa siya lubos na bumabalik sa dati. May mga araw na tila okay na siya, pero kapag mag-isa, parang bumabalik ang lahat—ang pagod, ang lungkot, ang bigat na hindi niya alam kung saan nanggagaling.Nang tumunog ang cellphone sa gilid ng kama, ay agad niyang kinuha iyon. Maraming unread messages. Galing sa agency, sa ilang brands, at sa mga kasamahan niya sa trabaho.> “Miss Devereux, the campaign with Cartier is resuming next month. Are you still interested?”“We’ve received multiple offers for magazine covers and a film project—can we schedule a call today?”“You’ve been requested to attend the up

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 115

    Tahimik ang villa nang umagang iyon, ang liwanag ng araw ay unti-unting bumababa sa mga bintana, nagbibigay ng ginto’t pilak na guhit sa marmol na sahig. Sa loob ng kitchen, abala si Cressida—nakasuot ng simpleng white shirt at beige shorts, ang buhok ay nakapusod, at ang mga mata’y tila pagod pero kalmado. Sa tabi ng kettle, nag-aantay siyang kumulo ang tubig habang binabasa ang mga email na hindi pa niya nabubuksan nitong nakaraang linggo.Kahit busy, hindi niya maiwasang mapalingon paminsan-minsan sa kanyang cellphone na nakalapag sa mesa. Wala namang bagong mensahe. Pero para bang inaasahan niyang meron.Kahapon lang ay nag-text si Arcturus ng “good morning.” At simula noon, wala nang sumunod.Hindi siya sure kung ano ang ibig sabihin noon—kung simpleng pangungumusta lang, o simula na naman ng isang bagay na hindi niya sigurado kung kaya pa niyang harapin.Napahinga siya nang malalim, saka bumuntong-hininga at ibinalik ang atensyon sa kape.Hindi niya alam kung bakit, pero sa bawa

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 114

    Maaliwalas ang umagang iyon. Ang sinag ng araw ay marahang sumisilip sa mga kurtina ng kwarto ni Anikha, naglalaro sa malamlam na liwanag na pumapahid sa mukha ni Cressida. Nakapikit pa rin siya, nakayakap sa unan, at kahit may bahid pa ng pagod sa kanyang anyo, kapansin-pansin ang katahimikan na hindi na niya naramdaman nitong mga nakaraang araw. Dahan-dahan siyang nagmulat ng mga mata, nilingon ang paligid, at naramdaman ang lamig ng hangin na pumapasok mula sa bahagyang nakabukas na bintana. Ilang segundo pa bago niya napagtantong hindi siya nasa sarili niyang bahay. Nasa villa siya ni Anikha—isang lugar na pansamantala ngunit may kakaibang ginhawang hatid. Maya-maya pa’y bumukas ang pinto. Pumasok si Anikha na may hawak na tray ng pagkain—may omelette, tinapay, at mainit na kape. “Good morning, sleepyhead,” nakangiting bati nito habang inilapag ang tray sa maliit na mesa malapit sa kama. “Breakfast in bed para sa survivor ko.” Bahagyang natawa si Cressida, bahagyang tinakpan a

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 113

    Cressida. Ang liwanag mula sa malaking bintana ng silid ay malambing na tumama sa mukha ni Cressida. Bahagyang napasinghap siya nang maramdaman ang bigat ng kanyang ulo, kasabay ng banayad na kirot sa kanyang kaliwang braso. Nagising siya sa pamilyar na amoy ng hospital — sterile, malamig, at parang may halong kape na nagmula sa hallway. Ilang segundo pa bago niya tuluyang maalala ang lahat — ang ulan, ang pagmamaneho habang umiiyak, at ang biglang pagdilim ng lahat.“Cress…”Napalingon siya sa gilid. Si Arcturus. Nakaupo sa silya, nakasandal, pero gising. Nakasuot ito ng itim na coat at may bahagyang shadow sa ilalim ng mga mata, tila ilang araw nang hindi maayos ang tulog.“You’re awake…” mahina ngunit punô ng ginhawa ang boses nito. Tumayo siya agad at marahang lumapit. “You scared me to death.”Napakurap si Cress, sinusubukang itago ang lungkot sa likod ng mahina niyang ngiti. “How long have I been out?”“Two days,” sagot niya, mababa ang tono. “You hit your head pretty bad. The

  • Thorns Of Seduction   CHAPTER 112

    Arcturus. Tahimik ang gabi sa loob ng villa. Ang mga ilaw sa mini bar lamang ang nakasindi, nagbibigay ng mapusyaw na liwanag sa mukha ni Arcturus habang hawak nito ang baso ng whisky. Sa bawat lagok, tila may bumabigat na alon ng pagsisisi sa dibdib niya. Mula nang umalis si Cressida kanina, hindi na siya mapakali.Paulit-ulit niyang binabalikan ang huling sandaling magkausap sila—ang lungkot sa mga mata ni Cressida, ang panginginig ng boses nito, at ang mga salitang tila punô ng sakit. Parang hindi sapat ang kahit anong paliwanag. Parang huli na ang lahat.Napatingin siya sa cellphone na nakapatong sa mesa. Ilang beses na niyang binuksan ang chat box ni Cressida, pero lagi niyang isinasara bago pa man makapagsimula. She needs time, bulong niya sa sarili, kahit alam niyang ang totoo, siya rin ang nangangailangan ng katahimikan.Isang iglap lang, naputol ang lahat ng iniisip niya nang biglang mag-vibrate ang telepono. Sumirit ang ringtone, malakas, pilit tinatabunan ang katahimikan n

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status