Inabot na ako ng gabi sa pagbabasa at halos sumakit na rin ang likod ko. Matapos basahin ay isinara ko na ang librong Quantum of Sorcery na dapat binabasa lang mga sorcerer at sorceress. Pero anong paki ko? Books are for everyone. Depende na yan sa tao kung cup of tea nila yung isang libro or hindi. Pero para sa akin, lahat ng uri ng libro (with a total, infinite exception sa mga libro na ginagamit sa school na sobrang boring), gusto ko.
At dahil dinner time na, hiniram ko na lang ang dalawa pang libro na hindi ko pa nababasa. Ms. Rieotti gave me a library card kung saan isusulat yung mga hihiraming books. After magsulat sa may record book, pinapirma niya ako dun at pinayagan na kahit anong araw ko ibalik yung books. Isang araw lang kasi talaga ang duration ng paghiram kahit gaano karaming books pa yan.
Ewan ko, peyborit na ata ako ni Ms. Rieotti eh. Baka mamaya sa kasal nito, ako pa maid of honor. Char.
<
I don't know why, but I just woke up at 3:30 in the morning. Kahit alas-onse na akong nakatulog, maaga parin ako nagising. Like, what the baboy, four hours lang tinulog ko! Pero, okay lang yan, I'm still fresh looking. Maganda pa naman ako so yeah, there's nothing for me to worry about. I went inside the bathroom and kaagad naligo. I know what will happen later so I'll start preparing na. Mahaba-habang paglalakbay pa naman ang gagawin namin. To be comfy, shirt and skinnies lang ang sinuot ko at isang pares ng itim na sneaks. Gusto ko sana ng white sneaks kaso madudumihan lang ng to the ultra pro max so yeah, wag na lang. Humarap ako sa salamin dito sa banyo at ngumiti na parang baliw. "Sh*ta girl, ang ganda mo talaga." Oh 'di ba, parang crazy-crazy. Well, ganito talaga ako kapag kinakabahan ako. I always compliment myself na super ganda ko,
Sasagot palang sana ako ng bigla akong tawagin ni Julianna Sutton. "Hey Regalia girl, wala ka man lang iaambag?" "Lol, asang may ambag ka," I uttered and girls laughed secretly. "Teka lang, hahanap ako ng pang-ambag ko." Sa pagkakatanda ko, summonation ang ability ni Mom. Kung magagaya ko iyon, we will all have an easy time searching for that oldest known sorceress named Halina, according to Headmaster Hades. I took a deep inhale and forced myself to copy Mom's ability. As I felt my energy gushing through my veins, I motioned my hands and thought of the only animal that can guide us. A dove appeared in front of me and I smiled. Successful! Medyo mahirap though kasi para akong nairi ng tahimik but then, it's worth it. As the dove went on my arm, I faced them all. "I summoned an animal to help us search for that oldest known sorceress. I just hope it will." I eyed the do
These past few weeks, I noticed the awkward actions of Tita Calla, Tito Carob, and Kuya Collin. They all become busy and has no vacant time. At first, I understood. However, as I learned about something na naman galing kay Headmaster Hades last week, I've begun observing my surroundings. Last night, I just realized that I did a great revision on the prophecy. I still can recall Celeste's words to me when we, students, went to Thalia. "Isang babae ang darating pagkatapos ng ika-dalawangdaang kabilugan ng buwan. Siya'y may taglay na kakaibang lakas at kapangyarihan. Sa loob ng unang limang araw, malalaman niya ang kaya niyang gawin. Pagsapit ng ika-dalawangdaang isa ng kabilugan, malalaman niya kung sino siya. Dalawang buwan matapos ay mapapahamak siya. Ika-tatlong buwan, maghahasik na ng kasamaan ang mga taga-Dreich at maghahanda na ang lahat para rito. Pagsapit ng pangalawang kabilugan ng buwan sa ika-limang buwan, magsis
"Ahrina." Nilingon ko si Lia. "Sabi ng doktor, stable na daw sila Crimson at Thoreau. Sa loob lang ng 48 hours o higit pa, magigising na sila." Tumango ako. "Tara sa loob?" Pagpasok sa loob, sila Mommy ang nakita ko kasama si Marina, Blake, at Freesia. Lumapit ako sa kama ni Crimson at naupo upang isa-isang pagalingin ang mga sugat niya. "Ahrina, hindi mo na kailangang gawin ito, pakiusap," saad ni Blake sa akin. "Gagaling din naman sila agad." Wala akong pakialam. Matapos kong pagalingin si Crimson, nagpunta na ako kay Thoreau. May humawak sa braso ko at mabilis kong hinawi ang kamay na iyon na kamay pala ni Mommy. "A-Anak..." Nang naghilom na ang huling sugat ni Thoreau na nasa noo niya, tumayo na ako at hinarap sila Mommy. "Mind explaining me this sh*ts?" "A-Ahrina anak..." I saw
"Anak ko, naparito kang muli." Humarap ako sa likuran ko at nanlaki ang mata ko sa nakita. "Nagulat ka ba?" "H-Hindi ka na..." Sh*ta totoo ba itong nakikta ko? "Nagtatago lamang ako sa ganoong anyo. Ito ang tunay kong itsura, anak ko. Ito ako, Ahrina, at hindi ko pinagsisisihang pinakita ko ito sa iyo," masaya niyang sambit. "Muli tayong nakita. Batid kong may gusto ka ulit na itanong sa akin." Ah, oo nga pala. "Bakit kinailangan mong saktan sila Crimson at Thoreau?" Ngumiti siya at nilapitan ako. "Kung hindi ko sila sasaktan, masisira nila ang aking hukbo. Minsan, kailangan mong isakripisyo ang isang bagay para sa nakakabubuti ng marami. Inutusan ko ang mga necromancers ko na palayuin silang dalawa pero gumamit sila ng kanilang magic kaya kinailangan kong magbaba ng utos na saktan silang dalawa." Naiinis man ako sa ginawa niya, kailangan k
Pagkadating sa Academy patio, nandoon na silang lahat. Agad akong niyakap ng mga girls habang mga nagsisipagluhaan. "Mga bruha, hindi naman ako babalik ng Earth." "G*ga." Tumawa kaming tatlo sa sinabi ni Marina. Pinunasan niya ang luha niya at pabiro akong sinampal. "Oh ayan, baka sakaling matauhan ka pa." "Wala nang atrasan 'to 'no, loka-loka ka." Hinarap ko sila Lia at Freesia. "Oh, wag umiyak. Hindi naman ako mamamatay." "Siguraduhin mo!" bulyaw sa akin ni Freesia na ikinatawa ko. "Tawa-tawa ka dyan, kapag ikaw talaga namatay, hindi kita bibisitahin." "Mabuti. Para ako na lang ang bibisita sa iyo." I turned to Lia. "Ikaw na bahala sa dalawang ito ah." She jokingly saluted. "Yes, boss." I turned to the boys and chuckled. "Buti naman at walang magdadrama sa inyo." Blake pouted and o
Tumunog na ang bell, hudyat na oras na ng tulog. Pero kahit anong pilit ko sa sarili ko, hindi ko magawa. Kaya binuksan ko ang pinto at naupo sa may balcony. Gano'n parin naman ang buwan, walang pinagbago. Napakaliwanag at bilog na bilog. Nanatili lang akong nakatitig sa buwan. Kahit kasi hikab, hindi man lang nagpaparamdam. Para bang hindi talaga ako inaantok. "Crimson, you still awake?" Wala na talaga akong makausap dito. Naging instant loner tuloy ako. To my surprise, he responded. "Yes, baby girl, I'm still up. Can't sleep?" "Hm-hm. Ikaw? Bakit hindi ka pa natutulog?" "Can't sleep too. I miss you." A smile appeared on my lips. "I miss you too. Ganyan mo ako ka-miss kaya hindi ka makatulog?" "Hoho, what if I ask you the same q
Walang kakwenta-kwentang araw! Very unproductive. After ng mock competitions, pinag-lunch kami and another tests were executed. 'Yun lang! Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama pagkatapos maglinis ng katawan at tumunganga. "You still awake, baby girl?" I was a bit startled no'ng marinig ko ang boses ni Crimson but then, I answered him afterwards. "Yes! Yes, gising pa ako." "Tell us your room number." My eyes widened. P*ta, room number! "Hey! You guys are here?" "Uh-huh." "Room 194. Teleport here, I'll block the magic ward." I stood out from my bed and raised both of my hands to create a hole on the ward protecting us all. "Okay na." As I felt humans behind me, I closed the hole I made and touched the wall to create a ward blocking t