Breeze P.O.V
Halos maiyak ako dahil after beating her, she still manage to smile. But now her smile is different.
I want her to see me as her brother but it's impossible to happen. Wala akong naitulong sa kanya. I'm damn coward not to obey them. Natatakot akong baka mas lalo pa siyang pahirapan ng husto. So, I decided to just watch them and do nothing.
"Truth? Do you wanna here some truth about you?" tanong ni Rhexyl.
"Do you think the parents you've known is really yours? Do you think you have everything? Do you think everything you have now is really yours? Do you think they really love you? They just deceiving you." Rhexyl said.
O shit! She know? She knows everything about Crelly.
"What do you mean?" Crelly asked.
"Kaya mo bang tanggapin?" mapang-as
Rhexyl's P.O.VKasalukuyan akong nakatunganga habang nasa labas ang paningin ko. Nababagot na ako gusto ko ng makalabas sa kwartong ito. Nakakabagot din ang nagtuturo.Wala ang buong VBLOOD members, hindi ko alam kung saang sulok na naman sila lumusot.And I'm so happy kasi finally nawala na ang tinik sa dinaraanan ko. I successfully get rid them both, Zandra and Crelly.Ang nakakainis pa, kanina pa ako nanggigil at nagtitimpi sa mga mata nilang malalagkit kung tumingin. Hindi lang ako in disguise ngayon at naka-proper uniform ako.Nasa natural look ako. Tinamad kasi ako kaninang umaga maglagay tapos late na rin kaya hinayaan ko na. And why would I need to hide myself. I'm not a criminal, killer pa oo, pero criminal, duh!At saka, hindi ko naman sila papaslangin without a reason. Kung lalayo sila sa'kin at hindi guguluhin
Rhexyl's P.O.V Naka-indian sit ako habang nagpupunas ng mata, kakagising ko pa lang.Napahawak ako sa tiyan ko ng tumunog ito. Nagugutom na ako. Anong oras na ba?Kinuha ko ang phone ko sakto namang tumunog siya. Agad ko siyang sinagot, tumayo na rin ako."Hello," bati ko.Inayos ko muna ang sarili ko bago umalis ng garden."Time to eat." Sylvester said.Binaba ko saglit ang phone para masilip ang oras. 11 na pala ng umaga. Muli kong binalik ang phone sa tenga ko."Yeah, papunta na po ng cafeteria." sagot ko.Pagkapasok ko ng campus, tamad akong pumasok sa glass elevator. Sumandal ako sa loob."Where are you? I haven't seen you this days." mahina kong wika.
"Sasamahan mo na ako?" nakangiti kong sabi sa kanya."Huh? Ano? Hindi! Ano k-kasi, mayr'on akong gagawin bukas. Busy ako, sorry." hingi niyang paumanhin.Napasimangot ako."Ano ba 'yan! Akala ko ba friends tayo?" malungkot kong wika."Pasensya na," ani niya."Then, hindi na tayo magkaibigan." kibit-balikat kong sabi.Akala ko pa naman maaasahan siya. Hindi rin pala."What? Rhexyl naman, walang ganyanan." gulat na sambit ni Yhoquin."Choose, sasamah
Rhexyl's P.O.VKasalukuyan akong nakatunganga habang nasa labas ang paningin ko. Nababagot na ako gusto ko ng makalabas sa kwartong ito. Nakakabagot din ang nagtuturo.Wala ang buong VBLOOD members, hindi ko alam kung saang sulok na naman sila lumusot.And I'm so happy kasi finally nawala na ang tinik sa dinaraanan ko. I successfully get rid them both, Zandra and Crelly.Ang nakakainis pa, kanina pa ako nanggigil at nagtitimpi sa mga mata nilang malalagkit kung tumingin. Hindi lang ako in disguise ngayon at naka-proper uniform ako.Nasa natural look ako. Tinamad kasi ako kaninang umaga maglagay tapos late na rin kaya hinayaan ko na. And why would I need to hide myself. I'm not a criminal, killer pa oo, pero criminal, duh!At saka, hindi ko n
Rhexyl's P.O.V Naka-indian sit ako habang nagpupunas ng mata, kakagising ko pa lang.Napahawak ako sa tiyan ko ng tumunog ito. Nagugutom na ako. Anong oras na ba?Kinuha ko ang phone ko sakto namang tumunog siya. Agad ko siyang sinagot, tumayo na rin ako."Hello," bati ko.Inayos ko muna ang sarili ko bago umalis ng garden."Time to eat." Sylvester said.Binaba ko saglit ang phone para masilip ang oras. 11 na pala ng umaga. Muli kong binalik ang phone sa tenga ko."Yeah, papunta na po ng cafeteria." sagot ko.Pagkapasok ko ng campus, tamad akong pumasok sa glass elevator. Sumandal ako sa loob."Where are you? I haven't seen you this days." mahina kong wika.
"Sasamahan mo na ako?" nakangiti kong sabi sa kanya."Huh? Ano? Hindi! Ano k-kasi, mayr'on akong gagawin bukas. Busy ako, sorry." hingi niyang paumanhin.Napasimangot ako."Ano ba 'yan! Akala ko ba friends tayo?" malungkot kong wika."Pasensya na," ani niya."Then, hindi na tayo magkaibigan." kibit-balikat kong sabi.Akala ko pa naman maaasahan siya. Hindi rin pala."What? Rhexyl naman, walang ganyanan." gulat na sambit ni Yhoquin."Choose, sasamah
Phixier P.O.VKawawang Briel, hindi na lang kasi tumanggi ng deritsahan. Naiiling akong gumagawa ng reports. Nakikinig lang ako sa kanila. Abala ako sa pagtitipa sa keyboard ng laptop nang marinig kong tinawag ni Rhexyl ang pangalan ko."Ikaw na lang kaya Phixier, ikaw ang IT ng grupo 'di ba? Maybe you can help me to open the main gate. Matutulungam mo akong panandaliang isara ang lahat ng camera for me not be notice by your mushroom leader." Nahinto ako sa pagtitipa."I can't, I need to finish something." sabi ko."What something? When ka na lang available? Just call me and I'll be there." sabi niya.Hindi ko alam kung nang-aasar ba siya o hindi."You're not one of us to gain some help." I said frankly."O! 'di h'wag. Malunod ka sana d'yan sa something na
Rhexyl's P.O.VKasalukuyan ako ngayong nakasuot ng fitted light blue jeans, white simple blouse at rubber shoes. Plano ko kasing tumakas ngayon. Kidding! Ngayong araw ang death anniversary ni Grandma kaya lalabas ako today ng Der Mord with Sylvester.Pero hindi ako sure if sasama talaga siya. Knowing him mas'yado siyang busy para samahan ako at isingit sa schedule niya.So, I'm planning to go out alone. Kinuha ko ang skateboard ko. Hindi ko akalain na isinama ito sa mga gamit ni yaya. When everything is okay, lumabas ako ng kwarto ko.Pagkarating ko ng living room. I saw Sylvester sitting on my couch. Marahan akong lumapit sa kanya. I even tip toe papunta sa kanya. Marahan kong ibinaba at itinabi saglit ang hawak kong skateboard.Nang malapit na ako sa kanya. I cheerfully hugged him from behind."Good morning, lov