Helaria P.o.v
Hindi ko napansin na sarado na pala at tuluyang nailibing na si Rhexyl.
Rhexyl might be cold pero sweet at mapagmahal siya inside.
Believe me kapag nakilala mo na siya, at napamahal na siya sa'yo. He will treat you like her family.
Nagtataka siguro kayo if who I am.
I am Helaria, the girl they talk about na patay na. I am Breeze girlfriend na hindi ko alam if ako pa rin.
And I'm step sister of Crelly na ako talaga ang tunay na anak ng mga inakalang magulang ni Crelly.
Maliit pa lang ako ay sadyang lapitin na talaga ako ng disgrasya.
Then, I met Rhexyl. She save me from my kidnapper.
Same age lang kami pero namangha na ako sa kanya sa oras na iyon dahil sa murang edad she knows how to fight. Pinatay niya ng walang hirap ang mga kidnapper ko.
She is very snob and cold. Akala ko hindi ko na muli siya maki
~~~~ AFTER 6 MONTHS ~~~~Marahan kong inilapag ang bouquet of flowers sa puntod niya. Kay tagal rin mula ng dumalaw ako sa kanya."Hi daddy Leo, its been a while since I visit you. Sorry, marami lang kasing nangyari. Ngayon lang ako nagkaroon ng panahon to visit you. Hindi ka naman magtatampo hindi ba?" nakangiti kong ani."But I know you don't, you love me so much kaya hindi mo iyon magagawa." I added.Naalala ko ang memories namin together. He maybe not my real father but for me he is. Kahit kailan hindi ko siya ipagpapalit. Sa kanya ko naramdaman ang pagmamahal ng isang ama."Aljea," Napalingon ako kay Sylvester.And yes, I'm alive.Buhay ako, hindi ko kayang iwan ang taong nag-iisang nagmamahal sa'kin.~~~~
* Warning mature content* Rhexyl's P.O.VPagkatapos kong masuot ang thick black glasses, kinuha ko ang lumang bag na ginagamit ko. Hinablot ko ang mga libro na lagi kong dala papuntang school. After checking my self again, lumabas na ako ng kwarto."Ya, alis na po ako." magalang kong paalam.Tumingin siya sa'kin."Aalis ka na? Mag-almusal ka na muna." sabini yaya.Lumapit ako sa mesa, everything is prepared for my breakfast. Napangiti ako, makakatanggi pa ba ako. Umupo ako at agad ng nagsimulang kumain."Late ka na iha, anong oras ka ba natulog kagabi?" wika ni yaya.
Hindi ako nakinig sa kanya, dumiretso pa rin ako. Nagulat ako sa nakita ko, mga patay. Ang brutal ng pumatay sa kanila."Jusko, sino ang walangyang gumawa nito sa kanila? Bakit ganito katindi?" rinig kong sabi ng isang professor.Anim silang patay sa tingin ko studyante rin sila dito, dahil suot nila ang uniform ng university.Napalunok ako sa nakikita ko, ang buong back school ay walang ibang makikita kundi kulay pula. Nagkalat ang kanilang dugo, ang parte ng kanilang katawan ay hiwalay sa katawan nila, ang braso, binti at ulo nila ay hindi mawari kong sino ang tunay na nagmamay-ari nito. May nakita rin akong mga daliri, mata, laslas ang leeg, ang ilan sa kanila mulat pa ang mga mata.Hindi ko nakayanan kaya umatras ako, sumuka rin ako sa tabi. Parang chinap-chop sila, grabe ang pumatay sa kanila. Sino kaya siya? wala naman siyang puso, ng m
She hate me, disgust me. Ang tingin niya sa'kin ay isang patapon, basura, alipin, walang kwenta, walang silbi, mahina, lampa, pangit, walang class, punching bag, at stress reliever. That's who I am to her, but to me she's still my mother.Muli akong napabuntong-hininga, ginawa ko na lang ang dapat kong gagawin.Kinabukasan Maaga akong gumising, ayaw ko mang pumasok ng maaga pero ayaw kong maabutan sila. Maglalakad na lang ako papuntang school.Pagkababa ko, nakita kong aligagang nagpupunas ng sahig si Yaya."I'm sorry po, ipagtitimpla na lang po kita ulit." hinging paumanhin ni yaya.Nanatili akong nakatayo, pinagmamasdan lang sila. Pumasok sa kusina si yaya, napadako ang tingin ko sa dalawa. Si dad ay nagbabasa lang ng newspaper habang si Mom, kita mo sa mukha niya ang sobrang inis.
* Warning: *Thirdperson's P.O.VKalalabas niya lang galing bathroom, kakatapos niya lang maligo. Sakto ring tumunog ang cellphone niya. Lumingon siya sa gawi nito habang pinapatuyo ng tuwalya ang buhok niya. Lumapit na siya rito ng hindi ito tumitigil sa pagtunog, sinagot niya ang tawag."What is it?" malamig niyang tanong."Hey! wala bang hello muna? or hi! kamusta na?" tugon sa kanya ng kabilang linya."Mas malamig ka pa sa klima dito, e." may himig na pagtatampo na saad nito.Naimagine niya rin na nakanguso ito ngayon. She rolled her eyes."Tsk! Why are you calling me? Don't call me if you don't have any news to tell." sabi niya sa malamig pa ring tuno."Ito naman, oh. Masyado ka talagang ano! Di ba pwedeng namimiss lang kita?"
Rhexyl's P.O.VMaagang akong bumangon sa higaan, pumasok sa bathroom at bangag na napatitig sa salamin. Nitong mga nakaraang araw na lumipas ay lagi akong umaalis ng maaga sa bahay, to avoid my parents.Bumuntong-hininga ako, isang panibagong at nakakabagot na araw na naman.Agad naman akong nakapag-ayos ng sarili, when everything is done. Binuksan ko ang pinto, sumilip muna bago tuluyang lumabas. Marahan akong bumaba ng hagdan, nag-iingat na huwag makagawa ng ingay para di magising ang demonyo este si mom.Bukas na ang ilaw pagdating ko sa baba, tip toe akong lumakad papalabas pero nahinto ako sa gitna ng may marinig ako. Napalingon ako sa bukas na TV."May natagpuang patay dito sa palikong daan. Ayon sa imbestigasyon, nawalan ng preno ang sasakyan dahilan para ito'y malakas na sumalpok sa malaking puno." saad ng reporterPinakita nito ang nasa
"Ayaw mo? Okay, madali naman akong kausap. Dar!" sambit ni feeling reyna.Nakangiting asong kumilos 'yong tinawag na Dar. Hahampasin na sana siya pero agad ng dinilaan ni girl ang sapatos ni feeling reyna.Napangiwi naman ako. Uto- uto! Ngumisi naman siya sa ginawa ng babae. Tuwang-tuwa siya sa ginagawang paglinis ng sapatos niyang halatang dinumihan, gamit ang dila ni ate girl nilinis niya ang mga ito.Tumingin si feeling reyna sa isa sa kasama niyang lalaki. Tumango na may pinahihiwatig. Nanlaki ang mata ko sa sunod na ginawa nito. Binaril nito ang babae sa ulo. Kumalat ang dugo nito sa sahig.Sa gulat ko, nakalikha ako ng ingay na ikinalingon nila. Sh*t! Tumalikod na ako at kumaripas ng takbo. Dali-dali akong umakyat ng hagdan. Lalo ko pang binilisan ang pagtakbo, narinig ko ang mga hakbang nilang papalapit sa'kin. Putcha! Hinahabol pa ako.Malalaking hakbang ang ginawa
Mrs. Villaruel P.O.V After calming my students about false alarm, I did talk to Ms. Rhexyl Salvez. I was indeed harsh to her, but what she did is unforgivable.I never saw here wearing school uniform, always late. Maraming professor ang nagrereklamo sa kanya, ayaw nila itong tanggapin dahil lagi lamang siyang tulog sa klase. Maging ang exams and quizzes niya ay mga bagsak lahat.Pinagbigyan ko na siya 'nung una pa lang. Pero ngayon, hindi na pwede. Napabuntong hininga na lang ako. Being dean is really a stressful.Napa-angat ako ng tingin para tingnan kung sino ang pumasok ng hindi kumakatok."Hey! Friend, miss me?" she asked."Rhena?" gulat kong sabi."What's with your face? Para kang nakakita ng multo, and look at your face. You look awful, an