Kabanata 28

Hindi ko alam kung bakit parang may mali sa mga kaklase ko na panay sipol nang makita akong papasok ng room.

Nakahithit ba ang mga 'to? Pero no'ng makita kong may bouquet of flowers with matching chocolates sa may upuan ko ay napagtanto kong iyon ang dahilan.

First time nilang makakita? Ako rin first time ko. Maka-sipol sila wagas!

Napatingin ako sa deriksyon ni Crane. I could see a sadness on his eyes. Hindi na niya natagalan ang titig sa akin at nag-iwas na lang ito.

After rejecting him, hindi ko na alam kung paano pa siya kakausapin. I told him that we can be friends naman although parang ang awkward. Pero tinatry ko pa rin naman na pakisamahan siya tuwing may activity kahit panay iwas siya.

"Good morning," I greeted him nang makalapit na ako sa kina-uupuan naming dalawa. "Crane? Uhm, 'di ba? Napag-usapan na natin 'to?"

"It's not me." Nakayuko niyang sabi.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Pahiya ako doon ah!

It's not that I'm expecting something. Siya lang naman iyong na