Hellooo! Super sorry for the late update — I just got really busy and have also been making the most of my vacation since school is starting again next month. I’ll try my best to update more often. Thank you so much for your patience and understanding! Feel free to add me on Facebook (Kyyl WP) so we can interact and stay updated. Thank you and God bless!
Wala akong ibang naririnig kundi ang mga ungol ni Kvein na nagpapabaliw sa akin. Hindi ko inaasahan na magagawa ko ang ganito dahil lang sa init ng katawan at lalo na kay Kvein. Sa mga ungol pa lang niya, parang iisang bagay na lang ang tumatakbo sa isip ko kundi ang ginagawa ko ngayon.Halos mabilaukan ako sa sobrang taba at haba niya; unang kita ko pa lang ay hindi ko naisip kung kakasya ba ito sa maliit kong bunganga. Ilang beses akong napalunok nang tuluyan niyang nilabas ang kanyang nagagalit na pagkalalaki. Nakakaramdam ako ng pagkahiya dahil ito ang unang beses na ginawa ko ito sa buong buhay ko. Kasi never ko itong ginawa kay Benedict, kahit man lang haplos.Napaungol ako nang dahan-dahan sabunutan ni Kvein ang buhok ko habang binibilisan niya ang paggalaw ng kanyang balakang. Sinasalubong ko rin ang kanyang galaw na mas lalong ikinaungol niya. Hindi ko alam ang ginagawa ko, sa totoo lang, pero dahil sa init ng aking katawan, hindi ko namamalayan ang mga ginagawa ko. Para akong
Ilang araw na ang nakalipas simula nang mangyari kay Maru. Ilang araw na akong di makatulog ng maayos sa gabi. Pati pagpasok niya sa school, kinakabahan ako sa pag-uwi niya. Ayoko na nga sana siyang pasukin na muna, pero pinilit lang niya kasi ayaw niyang may ma-missed.Alam kong nararamdaman ni Kvein ang pagkabalisa ko, kaya di na ako magugulat na pinabalik niya ang mga bodyguard na kilala niya.Pero hindi ko sila nakikita kasi hindi raw ito nagpapahalata mga to. Hindi ko maiwasang magalit; bakit kasi kailangan pa nilang mawala? Pero hindi ko rin alam na may sayad talaga si Benedict at pinagawa ito sa kapatid ko.“Preggy, please. I know you're worried about your brother. He is safe, same with Tania. Trust me.” Napabuntong-hininga ako at humarap kay Kvein.“Gustong gusto ko humarap kay Benedict…” naiinis na sagot ko. Nakita ko naman na parang di niya gusto ang sinabi ko.Umiwas ako ng tingin. Kating-kati na ang mga kamay kong sumuntok sa pagmumukha ni Benedict. Pero hindi pa pwede… ayo
Dahil tuyo na ang mga nilabahan ni Kvein, ako naman ngayon ang magtutupi. Akala ko nga pati pagtutupi ay pagtatalunan namin. Pero hinayaan lang niya ako at naglinis na siya ng bahay. Pakiramdam ko tuloy para kaming mag-asawa habang nag-aantay ng mga anak na pauwi galing school.Grabe talaga ang imahinasyon, self. Kaya masasaktan, e.“Ate! Ate!” Nabitawan ko ang mga tinutupi at lumingon sa pintuan. Bigla akong nakaramdam ng panghihina at nanginginig ang aking katawan sa nakita.“What happened—oh shit. Sit here, sit here,” biglang sabi ni Kvein na kakapunta lang mula sa sala at inalalayan ang duguan na si Maru habang umiiyak si Tania.Napatakip ako sa aking bunganga at patuloy pa rin ang panginginig ng aking katawan. Anong nangyari? Okay naman sila ng pumasok kanina, ah?“Ate,” umiiyak na yumakap sa akin si Tania kaya niyakap ko siya pabalik at nanghihinang pinapanood si Kvein na inaasikaso ang duguang si Maru.Hindi ko alam ang gagawin kung wala si Kvein sa oras na ito. Kitang-kita ko
“Oo nga pala. Napansin ko parang wala yung mga bodyguard na kilala mo. Ngayon ko lang na-realize,” sabi ko pagkalabas namin ng simbahan. Nakatayo kami sa gilid ng kotse habang inaantay ang dalawa. Pinabili ko kasi ng sampaguita para ilagay mamaya sa altar namin.“Oh, I let them have a day off first... s-since we're here naman.” Tumango-tango ako at hinaplos-haplos ang tiyan ko.“Hungry? Where do you wanna eat?” Ngumuso ako at naghanap ng makakainan na malapit lang. May natanaw akong karinderya na malapit dito sa simbahan. Kaso... kakain ba tong lalake na ‘to? I mean, sosyalin ang aura niya tapos englishero pa.Pero alam ko noon sa kumpanya, mga janitor sa amin kumakain sa mga karinderya, kasi minsan nakakasabay namin ni Ekang kumain. Baka for sure, nakakain din ‘to?“Sa karinderya. Pero okay lang kung ayaw mo.” Kasi kaming tatlo magkakapatid, sanay naman na.Umiling naman siya at hinapit ang bewang ko papalapit.“No, I’ll eat,” sagot niya at hinalikan ang gilid ng ulo ko.Ano ba naman
Naglilinis ako sa tindahan habang naliligo si Kvein. May pasok kasi yung dalawa, at habang wala sila, ganito ang ginagawa namin ni Kvein. Sayang naman kung magsasara kami at wala naman kaming ginagawa kundi maglandian lang. At least may pera pang pumapasok. Tsaka malakas-lakas na rin yung tindahan.Habang inoorganize yung mga lalagyan ng candy, may babaeng lumapit. Nakagrills ang nakaharang sa tapat, pero maninipis lang. Mahirap na kasi minsan kung di ang Lola ni Ekang ang nagbabantay; minsan si Tania lang.“Ano po yun?” nakangiti kong tanong. Kilala ko ang babae at alam ko na hindi ang pagbili ang pinunta dito ng bruha.“Talagang nakabalik ka na noh? Diba?”Suminghap ako bago tumango-tango.“At talagang buntis ka.” Napangiti ako ng peke. Mga ganitong paraan ng pagsasalita, halatang chismosa.“Oh ano naman?” tanong ko habang patuloy pa rin sa pag-aayos.“Tapos hindi na namin nakikita yung palagi mong kasama na lalaki noon? Nung hindi ka pa buntis.”Napailing ako at binitawan ang hawak
“Good morning, preggy.” Napairap ako nang maramdaman ang pagyakap ni Kvein mula sa likuran ko. Wala kasing pasok yung dalawa kaya late na late na kami nakatulog. Kasi kung saan-saan kami pumunta kahapon. Pero syempre, as promised kay Sir Kez, pumupunta kami ni Kvein dun pag may pasok yung dalawa para maglinis-linis kahit papaano. Ayy… si Kvein lang pala ang naglilinis-linis. Palagi niyang inaagaw ang trabaho ko, kaya more on sa dilig lang ng mga halaman ang ginagawa ko.Nagluluto ako ng almusal kahit magtatanghalian na naman. At akala ko mahimbing din ang tulog ni Kvein, pero eto, bumangon na rin ang lalaki. At kung makalambing, akala mo mag-asawa na nasa kusina. “Grabe sa yakap ah.” Bigla naman siyang natawa at di ko mapigilan ang mapalunok sa pagka-gwapo ng tawa niya. Pati pala talaga, pagtawa ang gwapo na rin? Mas lalo niyang hinigpitan ang yakap sa bewang ko mula sa likuran at siniksik ang mukha sa leeg ko.“We already kissed, and…”“Tumigil.” Naramdaman ko ang pagnginig ng katawa