Protect
MASAYA ang naging umaga ni Nari sa araw na iyon. Nakangiti siya at kapansin pansin ang magandang mood. Binati pa niya lahat ng lalaking nagpapapansin sa kaniya pabalik. At kahit muntikan na siyang hindi makasagot sa recitation kanina ay hindi man lang gaanong sumama ang loob niya."You look stupid."
Doon nabura ang ngiti niya. Pero kaagad ding bumalik kasi naalala na naman ni Nari ang huling pag uusap nila kagabi ni Leon.
Binalewala na lang niya ang sinabi ng kaibigan. They are on their way to the canteen. Kanina pa sila naghihintay ng kaibigan niya sa harap ng classroom ng last subject ngayong tanghali ni Lester. Ayaw pa sana ni Scarlette na sumama sa kaniya kasi naalala niya ang naalala mangyari kahapon.
Nari sighed. "Tagal naman ng dismissal nila Lester.." pag iiba na lang ni Nari sa usapan.
Pero totoo nga ba? Nagmumukha na ba siyang tanga kakangiti? Ay, wala na siyang pakialam. What important is she's happy!
"Why are we waiting for him, by the way? He was the one who ditched us yesterday! Ang attitude ng lalaking 'yon!" Scarlette said then rolled her eyes.
Nari sighed before glancing back at the calssroom. Sakto namang nagdismiss na ang prof kaya nagsitayuan na ang nga estudyante. Doon na luminga linga si Nari upang hanapin si Lester.
"Uy, Scarlette!"
Napatingin sila pareho sa tumawag sa kaibigan niya. Nari wasn't familiar with the man who called her friend's name. Matangkad ito at kulot ang buhok, parang pansit canton lang.
"Hey, James! What's up?" bati pabalik ni Scarlette. Hindi familiar si Nari sa lalaki kaya nanatiling tahimik lang siya sa tabi ng kaibigan habang nakamasid sa mga naglalabasang estudyante at baka dumaan na pala si Lester ay hindi niya mapansin.
"Hindi na kita nakikita sa The Secrets, huh? Bagong buhay na ba ito?" anito saka sinamahan ng isang halakhak bago ngumisi ng pilyo. Ang The Secrets na sinasabi nito ay isang sikat na bar. "Oh, who's this chick here?" He glanced at Nari.
"You shut the fuck up, James! She's my friend!"
"Teka, wala naman akong sinasabi, ah? Bakit ba nagagalit ka?" Tumawa ulit ito ng nakakaloko bago hawiin ang kulot na buhok.
"You sounds like you want to fuck her!"
Namula si Nari sa narinig. Obviously, they are talking about her!
"Woah. Ang advance mo mag isip, Scarlette!"
"Tigilan mo ako, James! Huwag ako dahil kilala ko na ang likaw ng bituka mo!" Scarlette scoffed. "Oh, by the way, where's Lester? Did you see him?"
"Si Lester? Hindi niya sinabi sa inyo? Siguro nakahilata pa 'yon sa kama dahil sa hangover! Lasing na lasing 'yon sa The Secrets kagabi! Napaaway pa nga!"
Napatuwid sila pareho ng tayo ni Scarlette sa narinig. What? Si Lester, napaaway? Hindi tuloy maiwasan ni Nari ang mag alala.
"What? Bakit siya napaaway?!" Napataas na ang tono ng boses ni Scarlette.
"Ewan ko rin doon. Parang wala sa sarili. But dude, he looked like a mess! Pero mas kawawa 'yung nakaaway at bugbog sarado talaga! Mabuti na lang rin at hindi na nagsampa ng kaso 'yung nakaaway!" Umiling iling ito.
Nagkatinginan silang magkaibigan. Nari silently prayed, she hope that Lester is okay.
HINDI na natahimik pa ang isip ni Nari pagkatapos ng klase nung araw na iyon. Sobra na siyang nag aalala sa kaibigan niya! She badly wants to visit him and make sure that he's okay.Kaagad niyang tinawagan si Scarlette para sana sabay silang pumunta sa condo ni Lester pero hindi sumasagot ang kaibigan niya. Maybe she already go home. Mas maaga kasi uwian nila ngayon at mainipin kasi si Scarlette at ayaw na ayaw ng pinaghihintay.
Pagkalabas na pagkalapas ng eskwelahan ay nagpunta siya sa sakayan ng jeep at nagpahatid sa tinutuluyan ni Lester. Malapit lamang iyon kaya wala pang isang oras ay nasa harap na siya ng building na tinitirhan ng kaniyang kaibigan. Napatingin siya sa hawak na pansit na may sabaw. Paborito iyon ni Lester na binili pa niya kanina sa harap ng eskwelahan. Siguradong magugustuhan niya iyon. Tamad pa namang magluto at mukhang sa lagay nito hindi niya magagawa iyon.
Nang marating ang elevator ay pinindot kaagad ang floor ng unit ni Lester. Pagkarating niya sa harap ng pintuan ay nagdoorbell siya. Ilang sandali lamang ay iniluwa ng pintuan ang lalaking halos hindi niya makilala.
Lester's face has a bruise. Ang gilid ng labi nito ay may maliit na hiwa at sa gilid ng mata sa may bandang kilay ay may band aid. Mabuti na lang at nagamot kaagad!
"Oh, my God!" hindi mapigilang bulalas ni Nari sa itsura nI Lester.
"N-Nari?"
"Ayos ka lang ba, Lester?" she asked him. "Nabalitaan namin ang nangyari sa 'yo, bakit ka naman nakipag away ng gano'n?"
Lester sighed and closed his eyes. When he opened it, lumamlam iyon na para bang pagod na pagod siya. Nakonsensya tuloy si Nari dahil mukhang nadisturbo pa niya ang pagpapahinga ng kaibigan.
"Pasok ka muna, Nari..." he almost whispered.
Tumuloy si Nari sa loob at doon napagtantong topless pala si Lester at sweatpants lang sa ibaba. It's not a big deal to her. Ilang beses na nila ni Scarlette nakita ang katawan nito kapag bumibisita sila rito.
She's already familiar to his unit kaya mas nauna pa siyang pumunta sa may kusina at kumuha ng bowl doon para ilagay ang pansit na may sabaw doon.
"Wow, pansit miki!" Ani Lester na hindi na niya namalayan na nasa tabi na niya pala.
"Binilihan kita kanina sa tapat ng school. Ano ba talagang nangyari, Lester?"
Nag iwas muli ng tingin ito. "Wala, away lasing lang."
"Huh? Paanong away lasing? I know you, Lester. Hindi madaling uminit ang ulo mo unless naprovoke ka talaga ng sobra, so..."
"Wala ako sa mood, eh. Naangasan ko lang kaya ayon, rambulan kaagad. Malas niya kasi galit ako nung mga oras na iyon," he explained then chuckled without any trace of humor.
Napakagat ng labi si Nari bago pag isipang mabuti kung sasabihin pa ba ang nasa isip pero isa lang kasi ang alam niyang dahilan kung bakit nagkakaganon si Lester kahapon. Nang dahil nga siguro sa friendship bracelet.
Naupo muna sila sa upuan at kaagad linantakan ni Lester ang dala niyang pagkain.
"Uh, Lester..."
"Hmm?" Patuloy pa rin ito sa pagsubo. Ni hindi man lang hinihipan kahit na mainit pa talaga iyon.
"May gusto ka ba kay Scarlette?"
Nagulat siya sa sumunod nitong ginawa. Naibuga nito ang kinakain at medyo natilamsikan pa ang uniform niya!
"Shit! Sorry, Nari!" Umubo ito ulit at sumiretso sa ref at kumuha ng tubig at linagok iyon.
Si Nari naman ay inilabas ang panyo at pinunasan ang namantsahang bahagi ng damit. She almost frown nang makitang ni wala man lang pinagbago iyon. Hindi natanggal at kumalat pa talaga!
"Sorry talaga, Nari! Gamitin mo muna 'tong tshirt ko para maibabad kaagad 'yang uniform mo. Baka hindi matanggal 'yang mantsa, eh!" Lester said apologetically. May hawak na ito ngayong puting tshirt. "Sa kwarto ko na lang ikaw magpalit.."
"O-Okay lang, Lester. Pauwi na rin naman ako, eh."
"Tss, mas lalo lang tuloy ako nakonsensya! Sige na, Nari. Palit ka na!" Ipinagtulakan siya nito sa kwarto nito at wala na ngang nagawa si Nari kung hindi ang magpalit.
Naghubad na siya at isinuot ang tshirt ni Lester. Nanuot sa ilong niya ang amoy ng kaibigan. Medyo malaki iyon kaya nagmukha tuloy siyang hiphop dancer.
Epilogue TUNAY NGANG mabilis ang pagdaloy ng panahon. Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay maraming mga pagsubok ang dumaan sa buhay ni Nari. Nagdaan ang ilang taon at ngayon ay eksaktong limang taon na ang lumipas matapos ang trahedyang iyon. Nari stared at the blank canvas while holding the paintbrush. Pang ilan na 'to... pang ilang mukha na ni Helion ang kaniyang naipinta. She slightly averted her gaze at the wall where some of her pieces are hanged. Two years ago, she found a new hobby and that is to paint. Hindi naman niya inaakalang magugustuhan niya rin itong bagong hobby na natuklasan niya.At first, simple lang ang mga ipinipinta niya. Karamihan ay mga tanawin lang. She likes to paint the calming view of the nature. Nakaka relax na tipong nasa loob siya mismo ng tanawin na iyon. Hanggang sa namalayan na lang niya isang araw na sa tuwing ipinipikit niya ang kaniyang mata ay may mukha na pala siyang ipinipinta... It was Hel
Kabanata 48 Playmate "MY KING, we all know that H-Hector Demarcus is really competent but let's face the fact that he wasn't here for a long time. We don't want to doubt your decision on this matter but isn't it too unfai, my king?" Sabay sabay lahat na napatingin sa naglakas loob na babaeng nagsalita. Halatang takot na takot ito pero para kay Nari ay matapang ang babae para magsalita. Nagsitanguan ang lahat. Sumasang ayon sa sinabi nito. "I understand. But trust me on this matter, I won't risk the council and he's the only one I know that can make the council better. Don't get me wrong, Helion was also great but let's give another chance to Hector. Alam nating lahat kung gaano ito kagaling no'ng nanunungkulan pa lang ito. Let's allow him to show his capability again," sabi muli ng hari. "For now... let's hear what he wanted to say." Umupo ang hari muli at bumalik ang seryoso na ekspresyon nito. Pumalit si Hector sa gitna kung
BackNAGSIBALIKAN NA silang lahat sa kaniya kanilang mundo. Sumama si Nari kina Hector na bumalik sa council. Doon sasabihin sa lahat ng mga bampira ang kinahinatnan ni Helion at balak niyang maglagi doon ng mga ilang araw.They would tell everyone that the current leader of the council is... dead."Think about it thoroughly, Hector." Sinulyapan ni Nari ang pinaggalingan ng boses. It was the king facing Hector with his intimidating expression.They are all inside the office of Helion. Hindi nga niya alam kung bakit sinama pa siya dito. Kung tutuusin ay wala naman siyang karapatan ng pumasok sa pribadong silid na ito kasi wala naman na si Helion. Pakiramdam niya ay paramg sampid na lang siya dito kahit hindi naman ipinaparamdam iyon ng mga kasama niya sa loon ngayon."That would not be easy, you know that, Theodore. Hindi ko na yata kayang ibalik ang tiwala ng mga kalahi natin sa 'kin," saad ni Hector at sumimsim sa kopitang may
Forget"H-HE... HE didn't make it.. He's gone."Hindi na kinaya pa ni Nari ang narinig. She found herself running away from that place. Rinig pa niya ang pagsigaw ni Evander ng kaniyang pangalan pero inignora niya lamang 'yon.While running, her tears stream down her cheeks. Masakit. Hindi maipaliwanag na sakit ang siyang lumukob sa kaniyang sistema. Parang pinipiraso ang loob niya sa sakit.Wala na ba talaga? Wala na talaga si Helion?She thought everything is fine now lalo pa at tapos na ang labanan. Pero kahit na tahimik na ang lahat at maayos na, sa huli ay luhaan pa rin siya. How could she give him his chance now if he's... He's gone.Parang panaginip lamang lahat. Parang kanina lang ay kausap niya ito bago umalis habang abala ang lahat sa pakikipaglaban sa mga rogues. Pero ngayon... punung puno ng pagdadalamhati ang kalooban niya.Kung maibabalik lang ang oras ay talagang patatawarin niya kaagad ito ng
GoneMABILIS ANG kilos ng bawat isa. Walang sinasayang na oras at alerto sa pagpuksa sa kanilang mga kalaban. It seems like they underestimated them. Akala nila ay malakas na ang panglaban nila lalo pa't kasapi nila ang pinakapamalas na grupo ng werewolves. Evander and the pack are really good pero kahit anong bilis ng kilos nila, ay mas doble pa ang bilis ng mga rougue.At mas lalong lumakas din ang mga ito. This just means that their lord became more powerful and stronger. Lumalakas lamang ang pwersa nila lalo."Nari, at your back!" Evander suddenly shouted at Narisha. She's busy healing a wolf pero bahagyang naantala dahil sa bahagyang pagsigaw ni Evander. Actually, he's in his werewolf form but he manage to talk to her using his mind. She didn't know if how did that happened.Nanghihina na rin si Narisha sa pagpapagaling sa mga kasamahan nilang sugatan. Nasa gilid lamang siya, hindi man nakikipaglaban ngunit malaki ang kaniyang naging ko
End"SHIT, I'm afraid that we can't to this!" Hector shouted with frustration as he dodge the attacked of a rogue."We can do this! Let's buy more time so that Helion won't have anything to worry while beating their shitty lord!" The king answered in response. He was about to attack the rogue in front of him but he failed when a punch suddenly land on his face. "What the fuck?!" he screamed and glared at the rogue who did it. The rogue just smirked like he understands what he blurted out.Ang mga rogues ay wala ng kakayahang ma isip pa ng tama at tanging ang kanilang Panginoon o Lord lamang ang may kakayahang kontrolin ang kanilang kilos at galaw. Sa bawat utos ng kanilang Panginoon ay kanilang sinusunod ng walang pag aalinlangan.Nang makabawi ang hari ay pumuwesto ito sa likod ni Hector at talikuran silang humarap sa rogues na nakapalibot sa kanila. They are both in their alert mode. Ang mga pangil nila ay nakalabas na at namumula na