로그인공유
Chapter 5.2
최신 업데이트:
2021-07-10 15:48:26"Iiwan ko kayo ng ganyan ang suot mo?"
"Of course! Wala ngang mali sa suot ko!"
Tumikhim si Nari nang mapansin mukhang nagsisimula na naman yata ang dalawa sa pagbangayan. "Ah, ang cute ng mga 'to, oh!" she told them while looking at the bracelets, yung mga may letters na pendant.
Bumuntong hininga si Scarlette saka binalingan si Nari. "Yeah, that's cute! Bilhin ko na!"
Kumuha si Scarlett ng tatlong bracelet. Iba iba ang letra ang design no'n. Ang kay Scarlette ay letter S, ang kay Nari ay letter N.
"Oh, ayan! Binilhan rin kita!" tila napipilitang sabi ni Scarlette kay Lester at halos ihampas na nito ang bracelet sa dibdib nito na kaagad namang sinalo ng huli.
"Bakit parang napipilitan ka?" balik tanong ni Lester na may kasamang sarkastiko ring ngiti.
Scarlette rolled her eyes. "Tss, mayroon tayong tatlo. This will be our friendship bracelet!" anito na may kasamang ningning sa mga mata. Yumakap pa ito sa braso ni Nari. "So, what can you say, Mr. Reklamador?" balik ulit nito kay Lester.
Bumaling ulit sila pareho kay Lester na biglang natulala at... namutla. Hindi mabasa ang ekspresyon na bumalatay sa mukha at nakatitig lamang sa bracelet na ibinigay ni Scarlette.
"Friendship bracelet, huh?" biglang sabi ni Lester sabay baling kay Scarlette. "F-Friend..."
"Yes. Ano, pati kahulugan ng friend hindi mo na rin alam?!"
"Of course, I fucking know it." Iiling iling na sabi nito, tila disappointed. "I fucking know it well.. but, I am sorry, I can't accept this one. I want m- more..."
"Huh?" halos magkapanabay na sabi ni Nari at Scarlette at nagkatinginan pa.
Ngunit halos magulat sila sa sumunod na ginawa ni Lester. He stared at Scarlette intently before dropping the paper bags harshly on the floor. Pagkatapos no'n ay saka ito lumabas ng jewelry shop.
Napamaang sila pareho sa inasal ng kaibigan.
"Okay? What did just happen?" Scarlette asked while still staring at the paper bags on the floor. "Napaka talaga ng lalaking 'yon! Wala na tayong tagabitbit!" she suddenly giggled.
Tumitig si Nari sa pwesto ni Lester kanina. And then somthing hits her. Mula kanina kung gaano nagreklamo sa suot ni Scarlette tapos sa friendship bracelet nila.
Oh, God! His friend like Scarlette! Bakit hindi niya kaagad napansin 'yon?
She grinned at that thought.
"Hoy, bakit ka naman ngumingiti diyan ng mag isa?" si Scarlette at kinulbit pa siya bago pulutin ang mga paper bags.
Umiling lang si Nari. "Wala..."
GINABI silang umuwi ni Scarlette. Mabilis naman silang natapos sa pamimili pero dahil nang pauwi ay traffic na, talaga namang natagalan sila.
"Scarlette, salamat dito, ah?" ani Nari sabay wagayway sa tatlong paper bag na binili para sa kaniya ni Scarlette. Akala niya ay sa kaniya iyon pero nagulat na lang siya nang ibigay iyon sa kaniya ng kaibigan.
"No problem. Basta ikaw! At talagang magtatampo ako kapag hindi mo 'yan tinanggap!" Pabiro itong umirap sa driver's seat. Ito na ang nagdrive dahil wala naman na si Lester.
"Oo na. Sige, una na ako, huh? Salamat ulit at ingat ka sa pagdadrive, ah?"
"Yep, I will. Bye!"
Kinawayan ito ni Nari at saktong nakaalis ay napabuntong hininga na lang siya sa pagod. Ramdam niya ang pagkirot ng paa niya. Paano ba naman kasi, walang kapaguran ang kaibigan niya.
Saktong pagkaharap niya sa bahay nila ay nabangga siya sa isang matigas na bagay-- no, sa isang dibdib!
"What the.." akmang reklamo niya pero inatake ang ilong niya ng pamilyar na amoy. "L-Leon..."
"Hey," he almost whispered and Nari almost cursed herself when his hot breath fan her face. Muntik pa siyang mapatulala sa mukha ng lalaki.
Ilang segundo ang lumipas saka napagtanto ni Nari na sobrang dikit na pala nila ng lalaki. Leon is supporting her weight by grabbing her tiny waist. Ang isang braso naman nito ay nakahawak sa kaliwang braso ni Nari.
Kumurap si Nari bago tumikhim at nag iwas sa tingin kay Leon. "Uh... anong ginagawa mo dito?" takang tanong niya sa lalaki. Humiwalay siya rito at halos kastiguhin ang sarili dahil tila gusto pa niyang bumalik sa mga matigas na bisig ng lalaki.
It was comfortable for her and she wouldn't mind even if she stay in that arms forever-- wait, what is she thinking?!
Leon slightly licked his lips before clenching his jaw, like he was suppressing something especially when he glanced at Nari's half open lips.
"I've waited for you," sagot ni Leon bago tumuwid sa pagkakatayo at umiwas ng tingin. "So, how's bonding with your friend? That's... Scarlette, right?"
"Hmm. Oo, si Scarlette 'yon. At sayang nga at umuwi kaagad si Lester," nakangusong pagkukwento ni Nari nag maalala ang pag alis ng kaibigan nila kanina.
"What? Lester, huh? So, it's a male friend.."
"Yep, at teka nga. Bakit mo ako hinihintay?" muling tanong ni Nari, may bahid ng pagtatakha sa mukha.
"Just making sure if you'll go home safe. Kung pwede lang talaga ay sumunod na rin ako sa inyo, eh.." He chukcled dryly. "But, of course I didn't do it.."
Nagtaas ng kilay si Nari bago humalukipkip. "At bakit mo naman kami susundan, aber?" pagkuwa'y mataray na tanong nito. She doesn't even known kung saan siya humuhugot ng lakas ng loob para magtaray sa harap ng lalaking ito!
It was as if it's normal to do it in front of him. Na para bang kaya niyang gawin lahat because she know that he won't complain.
Leon smirked. "I told you. I will always follow you, love."
Doon napatigil si Nari. Andoon na naman ulit ang malakas na tibok ng puso niya. Love. That endearment again!
Nag iwas ng tingin si Nari bago tumikhim ulit at napaupo na lang sa isang bangko sa harap ng bahay nila. Makitid lang iyon at halos pang isang tao ngunit napasinghap siya nang biglang umupo rin si Leon sa tabi niya, making their skin in contact. And Nari felt tense because of that.
Tumingala siya upang ibaling sa ibang bagay ang nararamdaman. "Ang ganda ng mga bituin, 'no?" she chuckled softly. "Kung papipiliin ako at hindi naging tao, pipiliin kong maging bituin."
"Why?"
"Wala lang. Kasi sabi nila lahat daw ng mga taong namamatay, magiging bituin. Doon din naman papunta, right?"
"Hmm, but I prefer you being the moon.."
"At bakit naman?"
"Mas malaki, mas maliwanag."
Napatawa na lang ulit si Nari. Ang simple kasi ng naging sagot nito. Parang sagot lang ng isang batang paslit.
"Eh, paano naman 'yon, hindi laging nandiyan ang buwan. And it's not always full moon.. kaya hindi laging maliwanag.."
"It's fine with me. I will always wait, no matter how long it takes. Because I know that after the darkness, there's always the moon that will light up my sky.."
He said those words while looking at her intently. Na para bang siya lang ang tanging nakikita nito.
And Nari can't help but to smile while looking back at him. At doon niya na-realize ang isang bagay.
Nag uusap sila na para bang matagal na silang magkakilala, like her heart can recognize him and it will always beat for him.. only.
최신 챕터
Under The Moonlight (Tagalog) Epilogue
Epilogue TUNAY NGANG mabilis ang pagdaloy ng panahon. Pagkatapos ng lahat ng nangyari ay maraming mga pagsubok ang dumaan sa buhay ni Nari. Nagdaan ang ilang taon at ngayon ay eksaktong limang taon na ang lumipas matapos ang trahedyang iyon. Nari stared at the blank canvas while holding the paintbrush. Pang ilan na 'to... pang ilang mukha na ni Helion ang kaniyang naipinta. She slightly averted her gaze at the wall where some of her pieces are hanged. Two years ago, she found a new hobby and that is to paint. Hindi naman niya inaakalang magugustuhan niya rin itong bagong hobby na natuklasan niya.At first, simple lang ang mga ipinipinta niya. Karamihan ay mga tanawin lang. She likes to paint the calming view of the nature. Nakaka relax na tipong nasa loob siya mismo ng tanawin na iyon. Hanggang sa namalayan na lang niya isang araw na sa tuwing ipinipikit niya ang kaniyang mata ay may mukha na pala siyang ipinipinta... It was Hel
Under The Moonlight (Tagalog) Chapter 48
Kabanata 48 Playmate "MY KING, we all know that H-Hector Demarcus is really competent but let's face the fact that he wasn't here for a long time. We don't want to doubt your decision on this matter but isn't it too unfai, my king?" Sabay sabay lahat na napatingin sa naglakas loob na babaeng nagsalita. Halatang takot na takot ito pero para kay Nari ay matapang ang babae para magsalita. Nagsitanguan ang lahat. Sumasang ayon sa sinabi nito. "I understand. But trust me on this matter, I won't risk the council and he's the only one I know that can make the council better. Don't get me wrong, Helion was also great but let's give another chance to Hector. Alam nating lahat kung gaano ito kagaling no'ng nanunungkulan pa lang ito. Let's allow him to show his capability again," sabi muli ng hari. "For now... let's hear what he wanted to say." Umupo ang hari muli at bumalik ang seryoso na ekspresyon nito. Pumalit si Hector sa gitna kung
Under The Moonlight (Tagalog) Chapter 47
BackNAGSIBALIKAN NA silang lahat sa kaniya kanilang mundo. Sumama si Nari kina Hector na bumalik sa council. Doon sasabihin sa lahat ng mga bampira ang kinahinatnan ni Helion at balak niyang maglagi doon ng mga ilang araw.They would tell everyone that the current leader of the council is... dead."Think about it thoroughly, Hector." Sinulyapan ni Nari ang pinaggalingan ng boses. It was the king facing Hector with his intimidating expression.They are all inside the office of Helion. Hindi nga niya alam kung bakit sinama pa siya dito. Kung tutuusin ay wala naman siyang karapatan ng pumasok sa pribadong silid na ito kasi wala naman na si Helion. Pakiramdam niya ay paramg sampid na lang siya dito kahit hindi naman ipinaparamdam iyon ng mga kasama niya sa loon ngayon."That would not be easy, you know that, Theodore. Hindi ko na yata kayang ibalik ang tiwala ng mga kalahi natin sa 'kin," saad ni Hector at sumimsim sa kopitang may
Under The Moonlight (Tagalog) Chapter 46
Forget"H-HE... HE didn't make it.. He's gone."Hindi na kinaya pa ni Nari ang narinig. She found herself running away from that place. Rinig pa niya ang pagsigaw ni Evander ng kaniyang pangalan pero inignora niya lamang 'yon.While running, her tears stream down her cheeks. Masakit. Hindi maipaliwanag na sakit ang siyang lumukob sa kaniyang sistema. Parang pinipiraso ang loob niya sa sakit.Wala na ba talaga? Wala na talaga si Helion?She thought everything is fine now lalo pa at tapos na ang labanan. Pero kahit na tahimik na ang lahat at maayos na, sa huli ay luhaan pa rin siya. How could she give him his chance now if he's... He's gone.Parang panaginip lamang lahat. Parang kanina lang ay kausap niya ito bago umalis habang abala ang lahat sa pakikipaglaban sa mga rogues. Pero ngayon... punung puno ng pagdadalamhati ang kalooban niya.Kung maibabalik lang ang oras ay talagang patatawarin niya kaagad ito ng
Under The Moonlight (Tagalog) Chapter 45
GoneMABILIS ANG kilos ng bawat isa. Walang sinasayang na oras at alerto sa pagpuksa sa kanilang mga kalaban. It seems like they underestimated them. Akala nila ay malakas na ang panglaban nila lalo pa't kasapi nila ang pinakapamalas na grupo ng werewolves. Evander and the pack are really good pero kahit anong bilis ng kilos nila, ay mas doble pa ang bilis ng mga rougue.At mas lalong lumakas din ang mga ito. This just means that their lord became more powerful and stronger. Lumalakas lamang ang pwersa nila lalo."Nari, at your back!" Evander suddenly shouted at Narisha. She's busy healing a wolf pero bahagyang naantala dahil sa bahagyang pagsigaw ni Evander. Actually, he's in his werewolf form but he manage to talk to her using his mind. She didn't know if how did that happened.Nanghihina na rin si Narisha sa pagpapagaling sa mga kasamahan nilang sugatan. Nasa gilid lamang siya, hindi man nakikipaglaban ngunit malaki ang kaniyang naging ko
Under The Moonlight (Tagalog) Chapter 44
End"SHIT, I'm afraid that we can't to this!" Hector shouted with frustration as he dodge the attacked of a rogue."We can do this! Let's buy more time so that Helion won't have anything to worry while beating their shitty lord!" The king answered in response. He was about to attack the rogue in front of him but he failed when a punch suddenly land on his face. "What the fuck?!" he screamed and glared at the rogue who did it. The rogue just smirked like he understands what he blurted out.Ang mga rogues ay wala ng kakayahang ma isip pa ng tama at tanging ang kanilang Panginoon o Lord lamang ang may kakayahang kontrolin ang kanilang kilos at galaw. Sa bawat utos ng kanilang Panginoon ay kanilang sinusunod ng walang pag aalinlangan.Nang makabawi ang hari ay pumuwesto ito sa likod ni Hector at talikuran silang humarap sa rogues na nakapalibot sa kanila. They are both in their alert mode. Ang mga pangil nila ay nakalabas na at namumula na
