CHAPTER 42

CHAPTER FOURTY-TWO

Ziah's POV

I step forward, para makalayo sa pagkakayakap niya. I hold my breath. Hindi rumehistro ang sinabing kataga ni Braxien sa'kin. Ngunit, paulit-ulit 'yon sa aking pandinig. He want us to married? Tama ba ang pagkakadinig ko?

"Hey, are you okay?" he asked, while his hand massaging my back.

"Auh, are you serious?" I aksed. Of course I need to clarify clearly things now.

Hindi na dapat tulad noon na naiiwan akong clueless at hindi nasasagot ang mga tanong ko. Since, I decided to fix our relationship, gusto ko na maayos at pulido  ang bawat disisyon namin. I want to marry him, of course! But I don't want to hurry, ayokong ikasal ng buntis ako.

"Why? Ayaw mo ba? Hindi naman kita pipilitin kung ayaw mo. I just want to make sure na handa ka sa oras na magpapakasal tayo, at hindi ako tatanggap ng salitang 'no', alam mo 'yan," nakangiti