สถานะเมีย - 31

"เลว!" คำทักทายแรกของเช้าวันนี้

"ใคร?" ผมเลิกคิ้วถามพร้อมหันไปประจันหน้ากับเจ้าของฝ่ามือนั้น

"ต้องให้บอก?" แยมโรลหน้าแดงก่ำ ผมเห็นตาเธอแดงด้วย

นี่ไม่รู้ว่าตื่นก่อนผมนานแค่ไหน แต่เดาว่าน่าจะไม่นานเท่าไหร่เพราะไม่งั้นผมคงไม่ได้เจอหน้าเธอแบบนี้ "เธอเริ่มก่อน"

เพียะ!! หน้าผมสั่นเล็กน้อยเมื่อฝ่ามือที่มีนิ้วทั้งห้าอันเป็นองค์ประกอบประทับลงแก้มขวาอีกข้างอย่างแรง

"นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย" เสียงเธอสั่น คงกำลังเก็บอาการ

บอกแล้วว่าแยมโรลฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ ครั้งนี้ก็เช่นกัน เธอไม่ยอมให้ผมเห็นด้านอ่อนแอหลังจากเจอเรื่องเมื่อคืนแน่นอน

"ใช่ไม่ใช่ เมื่อคืนเธอก็พิสูจน์มันไปแล้ว"

หมับ...

"สองครั้งก็เกินพอ อย่าคิดว่าใจดีด้วย ที่ให้ตบเมื่อกี้เพราะอยากให้ระบายออกมา ไม่ใช่ยอม" ผมพูดด้วยโทนเสียงค่อนข้างเย็นชาและเยือกเย็น

เมื่อกี้ให้ตบไปฟรี ๆ สองทีก็มากเกินแล้ว

แต่ถ้ามีครั้งที่สามสงสัยผมต้องหาอะไรมาตอบแทนความเจ็บนั้นแล้วล่ะ

"ปล่อย! แล้วจะไปตายที่ไหนก็เชิญ!"

อา... คนอะไรวะตื่นมาเป็นตบ นั่งสงบแล้วกลับไล่ให้ไปตาย

นี่ผัวนะเว้ย! ผัวสด ๆ ร้อน ๆ ทำไมเขี่ยกันทิ้งง่ายขนาดนี้วะ

"ยังจะนั่งบื้อทำซากอะไร ออกไปได้แล้ว!"

ผมเ