CHAPTER TWELVE

NAGDIDILIM ang isip niya, tila'y gusto niyang pumatay ng tao sa mga sandaling iyon. Hindi na siya natutuwa sa mga nangyayari, napakahabang taon na rin ng ipinaghintay niya. Kung hindi lang sila umalis ng bansa ay noon pa niya napasakamay si Pamela. Agad siyang kumuha ng baso at sinalinan iyon ng alak na nasa mini bar ng kanilang mansyon. Kailangan niyang uminom ng alak para ma-relax at makapag-isip siya ng mga susunod niyang hakbang. 

Nasa kaligitnaan na siya ng pag-inom ng dumating ang Ate niya. Nakita pa niyang ngiting-ngiti itong pumasok, ngunit biglang napawi ang maluwang na ngiti sa labi nito pagkakita sa kaniya.

"Hoy, Nathaniel, mag-usap nga tayo. May binabalak ka na naman bang masama kay Pamela?! Kung meron man, puwes itigil mo 'yan kung hindi ako mismo ang magsasabi kay Dad na ipabalik ka sa London," mariing banta ni Andrea sa kaniya. 

Hindi niya ito sinagot, bagkus tuloy