LOGINShare
Chapter 10
Last Updated:
2021-11-18 04:13:09“You have a car?” kuryosong tanong niya.
Agad siyang lumabas sa elevator nang bumukas ang mga pinto nito. Sumunod naman ako sa kaniya.
Para pa akong madadapa sa pagsunod ko sa kaniya dahil sa sobrang lakas ng kabog ng d****b ko.
What’s happening to me?
"Beside yours," sagot ko. I tried to sound calm and I think I made it.
Tumango naman siya. Nagpatuloy lang siya sa paglalakad. Sinadya kong hindi siya sabayan sa paglakad niya kaya nandito ako likod, nakasunod lang.
Habang nasa likod niya ako ay hindi ko mapigilan na tingnan ang kabuuan niya habang naglalakad kami.
He has a lean body. I think his muscles were just put in the right places. The way he walked, screams authorativeness and power.
Noong nagtagpo ang mga mata namin ay nakaramdam ako ng kaba sa puso ko. Hindi kaba na para bang may gagawin siyang masama sa akin.
Ewan ko! Hindi ko maintindihan!
Stop praising him, Anveshika!
Umiling-iling pa ako para maalis sa isipan ko ang mga pinagsasabi ko kanina.
Argh!
Bakit ba napapansin ko ang lahat sa kaniya?
At dahil hindi ko rin alam kung ano ang hitsura ng sasakyan niya ay sumunod na lang ako para malaman din kung nasaan ang sasakyan ko.
Huminto si Sir Dearil sa isang itim at magarang sasakyan. It was parked on a reserved parking. Isang sasakyan lang din ang pwedeng tumabi kaya hindi na ako nag-atubili na lapitan iyon.
Baka mahalata niya pa na hindi ko naman talaga pagmamay-a*i ang sasakyan na ito. Mapagbintangan pa ako na car-napper, ano!
Gaya nga ng sabi noong bwisit na nakakainis na taong iyon ay umilaw ang headlights ng isang magara ring sasakyan nang makalapit nga ako rito.
Nakakamangha naman ang sasakyan na 'to! Paniguradong napakamahal ng isang 'to! Hindi lang basta-basta!
Isinantabi ko muna ang pagkamangha nang maalala na may kasama pala ako. Tumikhim ako at humarap kay Sir Dearil. He was just looking at me intently. Pakiramdam ko ay matutunaw na lang sa kinatatayuan ko dahil sa pagtingin niya sa akin.
"Thank you, Sir..." I thanked him for accompanying me here. I gave him a small smile.
Hindi ko alam pero kusa lang na kumurba ng isang ngiti ang mga labi ko para sa kaniya.
He just nodded. "You should get going. Mahirap nang magabihan ka, delikado."
“I-Ikaw rin, sir. Mag-iingat ka,” sabi ko.
“I will,” he replied.
Napalunok ako. Bakit parang ayaw ko pa na umalis?
“Uh...” I trailed off. I looked at him straight in the eye. Mas lalong nagwala ang d****b ko nang nakatingin pa rin siya sa akin. “Babalik ka pa po ba sa loob?”
The side of his lips rose. “Yes. I need to finish something tonight.”
I nodded. “Gano’n po ba? Mauuna na ‘ko kung gano’n po.”
He licked his lips. Bumagsak naman ang paningin ko sa mga labi niya. Kumunot naman ang noo ko nang maalala pala ang ginawang paghalik niya kanina sa ‘kin!
“Hey...” he called me.
Umangat ang paningin ko sa kaniya at masama siyang tiningnan.
“May kasalanan ka sa ‘kin, sir,” pang-aakusa ko sa kaniya.
He chuckled. “What sin did I commit to you?”
I gulped. The sound of his laugh was like a music to my ears. Para bang hindi ako magsasawa na marinig iyon nang paulit-ulit.
Wait. What?
Ano bang iniisip mo, Anveshika?
Get yourself together!
Napakurap-kurap ako at umayos ng tayo. Mataray na tiningnan ko si Sir Dearil.
“Kanina! You kissed me!” I hissed.
“Kasalanan ba ‘yon?” pa-inosenteng tanong niya.
“Fuck you!” galit na sabi ko sa kaniya na agad kong pinagsisihan.
Damn!
Napatakip ako sa bibig ko at nanlalaki ang mga mata na tumingin ako kay Sir Dearil. Mas dumoble pa ang kaba sa d****b ko.
Minura ko lang naman ang boss ko!
Mag-expect na ba ako na tatanggalin na niya ako?
Umpisahan ko na bang magdasal?
Shit lang, Anveshika!
What have you done?
Unang araw mo pa lang sa trabaho tapos namura mo na ang bose mo?
“I’m sorry, sir! I’m sorry! H-Hindi ko sinasadya!” sunod-sunod na sabi ko at yumuko.
Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at pinapagalitan ang sarili sa isip.
“Okay lang kung tanggal na ‘ko sa trabaho...” mahinang sabi ko.
Maghahanap na lang ako ng ibang mapagtatrabahuan dito. Hindi lang naman siguro nag-iisa ang kompanya rito ‘di ba? May mahahanap pa ako niyan, panigurado.
He stiffled a laugh. Dahan-dahan kong inangat ang ulo kong nakayuko hanggang sa magtama ang mga paningin namin. He was looking at me with amusement in his eyes.
“Who said that I will fire my secretary?” he asked.
My skipped a beat when he said ‘my secretary’.
Ano bang nangyayari sa ‘kin?
“S-Sir?” I stammered.
He shook his head. “I won’t fire you, hmm?”
“Totoo, Sir?” tanong ko pa.
Baka kasi mamaya ay pina-prank lang ako ni Sir Dearil at malaman ko na lang pagkapasok ko bukas na tanggal na pala ako bilang sekretarya niya.
“Yes. By the way, you sounded hot when you’re cursing,” he commented.
Ramdam ko naman ang pag-init ng mga pisngi ko dahil sa sinabi niya.
“Hot naman talaga ‘ko...” bulong ko sa sarili ko.
Natawa naman si Sir Dearil.
Shit! Narinig niya ba ‘yong sinabi ko?
Umayos ka, Anveshika!
“Yes, you’re fucking hot...” he admitted.
Napaiwas na lang ako ng tingin sa kaniya dahil ramdam na ramdam ko ang pamumula ng mga pisngi ko.
Bakit ba napunta rito ang usapan?
Magpapaalam na lang na uuwi ako tapos nagkaganito?
Ayos ka lang, Anveshika?
“Anyway, the next time I heard you curse, I’m gonna kiss your lips, hardly,” he said emphasizing the last word.
My eyes went wide as my lips parted. I looked at him, shocked.
“W-What?” tanong ko.
He chuckled. “Kidding. Well, kung gusto mo talaga m*******n kita, magmura ka lang sa harap ko.”
“Pervert!” I hissed but he just smirked at me!
“You should get going. Gabi na,” aniya.
Oo nga pala! Inuna pa talaga ang pakikipagharot!
“A-Ah, oo! Sige, sir, mauna na po ako.” Ngumiti ulit ako sa kaniya bago pumasok sa loob ng sasakyan.
Hindi ko alam kung bakit ko siya nginingitian. Hindi ko ugali iyon pero natural ko lang na nailabas sa kaniya kahit ngayon lang kami nagkakilala.
What are you doing to me, Dearil Ravides? Paulit-ulit ko na lang na kinumbinsi na trabaho lang itong ginagawa ko, walang ibang dahilan!
I beeped the car once before I left the building. Sumulyap ako sa rear mirror view ng sasakyan at nakitang nandoon pa rin si Sir Dearil. Nakatanaw sa papaalis kong sasakyan.
I shook my head. Calm down, my heart! I breathed in and out to calm my heart. It won't just stop in beating fast!
Damn! Am I screwed?
Dumaan muna ako sa isang drive thru para sa hapunan. I'm too exhausted to cook for myself. Nakakapagod mag-isip ng mga kasagutan sa mga tanong ko na hindi masagot-sagot.
Latest chapter
Unraveled Puzzle Epilogue
"I can see the past... while Damien can see the future..."Nagimbal ako sa katotohanang sinabi niya sa akin. Hindi ko alam kung tatanggapin ko ba iyon o tatanggihan.Sa likod ng mga asul na mga mata ko pala mahahanap ang mga taong hinahanap ko... pero masaya ba ako na silang dalawa iyon?Sa halip na magdiwang ay parang nalungkot ako sa likod ng nalaman ko mula kay Dearil.Bakit sa dinami-dami ng tao ay silang dalawa pa ang hinahanap ko?Ito na ba ang papel ng dalawang Ravides sa buhay ko rito sa El Kanjar?"H-How come?" utal na tanong ko."Remember our first phone call?" Tumango ako sa kaniya dahil naalala ko iyon. "I've mentioned your brother... I saw him on your past as long as what happened to your family..." sambit niya."Paano?" mahinang tanong ko."That day when we saw you on t
Unraveled Puzzle Chapter 43
Natagpuan ko na lang ang sarili ko ilalim niya habang siya ay nasa ibabaw ko na unti-unting pinapasok sa akin ang alaga niyang tila isang mandirigma na ngayon."Fuck!" I cried as I felt like there's something in between me got broke."I'm sorry... it's my gentle way already though it's really painful at first..." malambing bulong niya.Napatango naman ako habang pinupunasan niya ang luha na tumulo sa mata ko."Just tell me, if I can move, hmm? I won't move if it still hurts..." marahang sambit niya at sunod na sinunggaban ng halik ang labi ko.I returned the same ferocity. His tongue was poking my lips so I opened my mouth to let his tongue enter and taste every bit of my mouth. I moaned between the kisses.Ang mga kamay niya na akyat baba ang haplos sa aking baywang ay unti-unting nagtutungo sa aking dibdib. Napaliyad ako nang mar
Unraveled Puzzle Chapter 42
"Ay, tangina! Live porn na naman!"Napalingon kami sa may pintuan nang marinig ang sigaw ni Detective France. Natawa naman kami ni Damien at dahan-dahan niya akong ibinaba mula sa pagbuhat niya.Hindi ka siya nangalay?Ang bigat-bigat ko na kaya!Halos pakainin ba naman niya ako segu-segundo!Tingnan na lang natin kung hindi madagdagan ang timbang ko dahil doon!Pero siyempre, nasa tamang pangangalaga kasi ako kaya wala dapat reklamo, 'di ba?Argh! I'm crazy."Ang landi n'yo talagang dalawa!" akusa pa ni Detective France at pumasok na siya dahil nanatili pa rin siya pintuan kanina."Inggit ka, Detective France?" pang-aasar ko sa kaniya.
Unraveled Puzzle Chapter 41
"Baby..." magaang tawag sa akin ni Damien at pinisil ang mga kamay ko.Mapait akong ngumiti. "I'm fine."Ganito pala ang pakiramdam na matraydor ng isang taong itinuring mong kaibigan. Hindi sumagi sa isip ko na magagawa niya ito sa akin dahil sa mga kabutihang ginawa niya. Pagpapakitang tao lang ba ang lahat ng iyon?"That explains why you received the threat. There's a manual on the security's post revealing the house numbers at the village, I saw it. May bahay rin ako roon at may suspetya na ako sa kaniya simula noong nagtanong siya sa akin kung may kilala raw ba akong pangalan na Anveshika Ferolinoz," mahabang paliwanag ni Detective France na siyang nagpatango sa aming lahat.Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga rebelasyon na 'to."I forgot! The first victime of Heart Forest Crime was your HR Head, Maniro Derso." Napasinghap naman kami ni Dearil ha
Unraveled Puzzle Chapter 40
"Maraming salamat, Anveshika. Patawad din sa lahat ng nangyari..." malungkot na sabi ni Rhianne habang hawak ang kamay ko."You're not at fault, Rhianne," sabi ko sa kaniya.Umiling lang siya at malungkot na tumitig sa kabaong unti-unting bumaba sa ilalim ng lupa. Gaya ng ipinangako ko kay Manong Liher ay ginawa ko ang paglibing kay Lhianne Jimenez. Nalungkot ako nang sinabi niyang hindi siya pupunta ngayon dahil sa sobrang hiya niya raw sa anak niya, wala raw siyang karapatan na harapin ang anak niya dahil sa lahat ng kasalanang nagawa niya."Sobrang maraming salamat..." bulong niya.Ngumiti na lang ako sa kaniya. Lumapit na kami sa lumubog na kabaong sa lupa. Hawak pa rin ni Rhianne ang kamay ko at ramdam ko ang panginginig at panlalamig no'n kaya marahan ko iyong pinisil. Hawak-hawak ang putik bulaklak ay unti-unti namin iyong inihagis sa ibabaw ng kabaong. Ganoon din ang ginawa nina Damien at Dea
Unraveled Puzzle Chapter 39
Bahagya siyang nagulat sa sinabi ko pero agad din iyong nagdilim nang makabawi siya at humalakhak."Hindi ko inaasahan na mas maaga mong malalaman. Pinahahanga mo ako, Anveshika." Marahan pa siyang pumalakpak. Napairap ako at bumaba sa sasakyan para makaharap siya ng maayos."What are you doing, Anveshika? Stay inside the fucking car!" Rinig ko ang boses ni Damien mula sa earpiece na suot ko.Napangisi ako. "What now, Liher Jimenez? The father of Lhianne and Rhianne Jimenez, right? Also, the mastermind behind the Heart Forest Crime," mariin kong sabi."Ano ngayon ang gagawin mo ngayong alam mo na?" nakangisi niyang tanong sa akin."You're busted." Nakangisi lang ako sa kaniya habang nakatitig at maya-maya lang ay narinig na namin ang sirena ng mga pulis.Nakita kong natigilan siya dahil sa tunog na iyon. Agad siyang humugot ng bari
Unraveled Puzzle Chapter 38
Kailangan ko na matapos ang kahibangan na ‘to. Gusto ko nang mabawasan kahit papaano ang tumatakbo sa isipan ko dahil baka hindi ko na lang mamalayan ay nababaliw na pala ako.Una ay nasagot ko na kung bakit kamukha ng mga nakakasalamuha kong tao rito sa El Kanjar ang mga tao sa totoong buhay ko bilang Anveshika. Parehas ang mga mukha nila pero iba ang pangalan nila rito sa El Kanjar at may pagkakaiba rin pagdating sa ugali.Pangalawa ay hindi ko pa rin alam kung may kinalaman ba ang mga tao na ito sa paraan ng pag-alis ko rito sa El Kanjar.Pangatlo ay ano nga ba ang katotohanan sa likod ng Heart Forest Crime? Ang totoong kwento kay Lhianne Jimenez?Pang-apat ay ano’ng kinalaman ko sa suspek ng Heart Forest Crime? May posible akong sagot dito na maaari ngang, ang mukha ng suspek ng Heart Forest Crime ay siya ring mukha ng totoong dahilan ng pagkamatay ni Kuya Gignesh. Hindi ko akalain na
Unraveled Puzzle Chapter 37
Kinabukasan ay naging normal naman na ang paggising ko. Ramdam ko pa rin ang pamumugto ng mga mata ko dahil sa pag-iyak ko kagabi.Naghilamos muna ako bago ako bumaba ng kwarto. Wala pang kumakatok dito sa kwarto ko, siguro ay hindi pa tapos ang paghahanda ng umagahan namin.Hinayaan lang ako ng magkambal na umiyak na kagabi. Alam kong may ideya sila sa kung ano’ng nangyari kay Kuya Gignesh dahil nabanggit ko iyon. Siguro’y naguguluhan sila kung bakit ako umiyak nang makita ko ang picture ng lalaking biktima ng Heart Forest Crime. Ako lang naman ang nakakakilala ng mukha ni Kuya.Hindi nga ako nagkamali dahil hindi suicide ang ikinamatay ni Kuya. Ilang taon na ang lumipas pero hindi pa rin talaga napapalagay ang loob ko dahil doon. My Kuya didn’t deserve this, his death deserves justice! Gagawin ko ang lahat para makaalis sa laro na ito.
Unraveled Puzzle Chapter 36
“A man?” hindi makapaniwalang tanong ni Detective France.Dearil nodded his head.“What the fuck?” Hindi ko na napigilan na hindi makisingit. “She looked innocent! What did you do?” tanong ko sa magkambal.“We were on leave that time,” sagot ni Damien kaya napatingin ako sa kaniya at nakakunot ang noo. “Gian told us that the HR Department already handled it, that’s why we let it pass,” dugtong niya.Bumuntonghininga ako dahil hindi ako makapaniwala sa narinig ko na iyon.“So, maybe it was a wrong accused...” Detective France concluded.“She’s in HR Department, meaning she was applying in your company or was she an employee already?” tanong ko.Damien shook his head. “I remembered it now, clearly. I saw her on t
