Share

chapter 3 #Present

Author: Lovemarian
last update Last Updated: 2022-07-19 07:58:19

Kararating ko lang ng pilipinas at pasado alas 7 na ng gabi, agad akong puwesto kung saan inihanda ni Enrique  ang kagamitan sa isang hotel room kung nasaan ako ngayon. 

Kaharap lang nito ang building ng company ni Bernardo na may ilang ektarya ang layo, wala na akong inaksaya pang oras dahil hindi rin naman ako nakaramdam ng pagod, masyado akong excited sa paghihiganti ko. 

Nakaharap ako sa bintana kung saan makikita ko ng mabuti ang building nito. Gamit ang binocular ay nakikita ko ang papalabas na pigura ni Bernardo Lim mula sa building ng company nito. Wall glasses ang building na iyon kaya nakikita ko ito. Nasa 30th floor ako ng hotel room na, madilim ang kwarto sinadya kong 'wag buksan ang ilaw para makubli ako ng dilim. 

Nang tuluyan na siyang lumabas ay nakita ko ng mabuti ang pigura nito. Bakas ang katandaan sa mukha nito. Namumuti na rin ang buhok at may kulubot na sa mukha. Pero matikas pa rin ang tindig nito. Gaya ng dati ay may dala pa rin itong malaking rolyo ng tabacco at panay ang hithit doon at nagbubuga ng makapal na puting usok. 

Dinampot ko ang cellphone na nasa ibabaw ng bedside table. Ibinigay iyon sa akin ni Enrique matapos kabitan ito ng isang microchip na nakapagpabago sa boses ng sinumang gagamit nito. 

Hindi puwedeng malaman ni Bernardo na ako ang tumawag sa kanya, hindi muna, marami pa akong plano. Naroon na rin sa mismong aparato ang numero nito kaya madali ko iyong  natipa at tinawagan. Habang naghihintay na makonekta sa kan'ya ang tawag ay tiningnan ko siya gamit pa rin ang binocular ng ibalik ko iyon sa mata ko, sa pagkakataong ito ay nakatayo lang ito sa labas ng building habang matamang kinakausap ang mga tauhan nito. 

Narinig ko ang pag-ring ng cellphone na gamit ko kasabay no'n ang paghinto ni Bernardo at pagdukot ng isang bagay sa bulsa ng suot nitong trouser. Saka iyon pinindot at nilagay sa tainga. Nagpakawala ako ng demonyong ngiti  ng marinig ko ang boses nito sa kabilang linya.

 "Hello, Mr. Bernardo Lim." Malambing kung bungad rito. Sabi ni Enrique babae pa rin daw ang magiging boses ko pero iba sa tunay kung boses.

 "Sino to?" Mahinahong tanong nito.

Nanatili pa rin akong nakaharap sa bintana habang tinitingnan siya sa binocular upang makita ko siya ng malapitan.

 Bumuntonghininga ako bago muling nagsalita.

"Ako pala ang pinagkakautangan mo." Malamig kung tugon.

"Pinagkakautangan? Who the hell you are?" Mababakas sa boses nito ang erita. Kitang kita ko rin kung paano lumalim ang gitla ng noo nito at nagsalubong ang kilay.

"Mukhang marami ka yatang pinagkakautangan Bernardo dahil hindi mo malaman kung sino ako." Panunudyong saad ko.

 "Damn it! Show yourself!" pasigaw nitong sabi.

"Sshh, relax this is not the right time, magkikita tayo sa tamang panahon for now I will give you a clue muna, para naman may trill, kapanapanabik kung baga. Exciting 'di ba?" Muling lumambing ang boses ko saka nagpakawala ng seducing na halakhak. Bakas sa boses ko ang pang-iinis.

 "Clue?" Takang tanong nito. Nakita ko pang nagpalinga-linga sa paligid ang matanda at suminyas sa mga bodyguard nito na may naglalakihang mga katawan. Pinalibutan nila si Mr. Lim habang ang iba ay nag mamasid sa paligid, at nakahanda na ang mga armas nila.

"Masyado ka yatang takot Bernardo at ginawa mo pang shield ang mga tauhan mo." Pang-uuyam ko rito. 

 "Stop playing hide and sick you bitch!" sigaw nito mula sa kabilang linya.

Kaya medyo nailayo ko ang aparato sa tainga ko. 

 "I will show you how bitch I am Bernardo, hope you will enjoy my gift for you, for my return." Binaba ko ang aparato at ini-mute ang call at pinindot ang loudspeaker para marinig ko kung paano magpanic ang demonyong iyon.

   Pumuwesto ako kung saan nakalagay ang aking sniper rifles ang knights SR-25 Mnd XM110 SAS  na siyang gagamitin ko, nasa harap rin iyon ng bintana at nakatayo sa ibabaw ng maliit na lamisa nakaharap ang barrel nito sa BL Empire building.

 Hinawakan ko na ang sniper Rifles at nagsimulang itutok ang mga mata ko sa sniper scopes hinanap ng mga mata ko ang mga tauhan ni Bernardo. 

 "Gotcha!" Bulalas ko ng makita ko sa sniper scope ang naka cross na guhit at nakatutok sa ulo ng tauhan niya. 

   Kinalabit ko ang trigger ng dalawang beses. Bukod sa soundproof ang napiling room ni Enrique ay may silencer rin ang sniper rifle kaya hindi ako makakabulabog ng mga tao.

       Nakita ko ang pagbagsak ng tauhan nitong tinamaan agad na dumanak ang dugo sa semento ng kan'yang building. Naging alerto ang mga tauhan nito pero nagmukha lang tanga ang mga ito dahil hindi nila alam kung nasaan ang kalaban.

 Muli kung kinalabit ang trigger ng armas at tatlong tauhan nito ang bumagsak. Narinig ko pa mula sa cellphone na nilapag ko sa mesa na noo'y naka loudspeaker, ang pagkakagulo sa paligid. Narinig ko rin ang panay mura ni Bernardo. Mula sa sniper scope nakita ko kung paano nag panic ang mukha nito. Kung paano gumuhit ang takot rito. May takot rin pala sa katawan ang hayop na 'to. 

   Lumayo ako sa armas at muling dinampot ang cellphone at pinindot ang unmute.

"So, how are you Bernardo did you enjoy my present?" 

 "Hayop kang babae ka! Pagbabayaran mo ito, pagsisisihan mo ito!" Galit na sigaw nito. 

 "Mukhang nagulat kita Bernardo Lim, ito lang ang masasabi ko sa'yo." Bumuntonghininga ako bago pinagpatuloy ang pagsasalita. "Mas hayop ka, pagsisisihan mo ang kasakiman mo, pagsisihan mong hinayaan mo akong mabuhay pa! Pagbabayaran mo ang lahat!  BUHAY SA BUHAY MR. LIM, PABABAGSAKIN KITA , PABABAGSAKIN KO ANG SISTEMA MO. HINDI LANG SISTEMA NG KATAWAN MO KUN'DI PATI ANG PINAKAMAMAHAL MONG COMPANYA! TAKE---MY---HARD---REVENGE!" I gritted my teeth while saying those words. Sinadya ko talagang diinan ang huli kung sinabi.

Isa-isa na ring nagsilaglagan ang mga luha mula sa mata ko dahil sa galit na nararamdaman ko. 

 

     Pinatay na rin nito ang tawag. Mabilis akong pumuwesto sa sniper at muling tinutuk ang mga mata ko sa scope, nakita kong paalis na ang sasakyang lulan nito kaya dahil sa gigil at galit ko pinaputukan ko ang mga sasakyan nila. Napasigaw na rin ako. Nakita ko ang sasakyan ng tauhan nito na gumiwang-giwang ng matamaan ko ang gulong nito at bumangga iyon sa poste. 

  "Tama na Alex!" Napatigil ako sa sigaw ni Enrique, hindi ko namalayan ang pagpasok niya dahil masyado akong nalunod sa galit. Tumayo ako at hinarap siya. Saka pinahid ko ang luha ko at tinitigan siya ng malamig.

"Get ready for tomorrow," iyon lang ang sinabi ko at naglakad na patungo sa Bathroom.

 Pero napatigil ako at naging alerto sa bagay na hinagis sa akin ni Enrique nasalo ko iyon ng hindi tinitingnan. Napataas pa ako ng isang kilay ng makita ang hinagis nito na ngayon ay hawak ko, tuwalya ang hinagis niya. Napalingon ako ng bahagya.

 "Baka lumabas ka na namang naked. Ang laswa," sabi nito saka lumapit sa may bintana para iligpit ang ginamit ko. 

Napa-smirk lang ako sa sinabi nito at nagpatuloy na ako sa pagpasok sa banyo.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Warlord series 1: Señorita Mafia    EPILOGUE #theEnd

    [THE TIME BEFORE RADEN AND BRIANNA O ALEXANDRA REUNITE] HABANG NAKATAGO sa likod ng kotse ay minadali kong lagyan ng magazine ang gamit kong calibre 45 na baril at mabilis na nakipagpalitan ng putok. Masyado silang maraming armas at ako lang ang mag-isa. Nauubos agad ang bala kaya ang baby armalite naman ang kinasa ko. “Bwes** naman ‘to! Bakit kasi ito lang ang issue na baril eh. Naghihirap na ba ang government dito sa Russia? Kaya ang mga kriminal dito happy go lucky na lang,” reklamo ko. Naubos pa naman lahat ng armas ko noong sumabog ang condo na tinitirhan ko sa Pilipinas dahil kay Enrique. Hindi ko na rin matrace kung saan binibili ni Enrique dati ang mga baril na kailangan ko. Hindi na ako makatiis kaya gumapang na ako sa ilalim ng kotse ko at kinuha ang tinatago kong Machine Gun, ito na lang ang meron ako. Mabilis akong lumabas at pinatong ang stand sa hood ng kotse at saka kinalabit ang trigger ng baril at walang takot na pinagbabaril ang mga kalaban na nagtatago sa lik

  • Warlord series 1: Señorita Mafia    CHAPTER 38 #Reunited

    “LOLO, oh ano ayos ka na ba talaga? Baka mamaya niyan may maramdaman na naman kayo. Sabi ko naman sa inyo manatili muna tayo sa ospital,” mahinahong sabi ko sa abuelo ko nang pahigain na siya ng kaniyang personal nurse sa kaniyang kama. Kararating lang namin galing hospital. Lumabas na kami dahil nagpupumilit si Lolo na lumabas na. Ayaw raw niyang manatili ng matagal sa hospital dahil pakiramdam niya ay mas lalo siyang magkakasakit.“Apo Brianna, mas magiging malakas ako at mapapabilis ang recovery kapag nandito ako sa bahay. Nandito naman si Melanie eh,” aniya pa. Natutuwa ako sa sarili ko dahil kahit tawagin na ako ng lolo ko sa totoo kong pangalan ay wala na akong galit at sakit na nararamdaman.“Mga matatanda talaga oh matitigas ang ulo,” kunwa’y sermon ko sa kaniya. Narinig ko naman siyang natawa. “Hayaan mo na matanda na eh,” himig nagbibirong sabi nito.“Maam, mukhang kanina pa po may nagdo-doorbell,” anang pinay nurse sa akin. Napatingin ako sa kaniya. May doorbell

  • Warlord series 1: Señorita Mafia    Chapter 37 #Brianna

    HINDI ako makagalaw sa kinatatayuan ko habang nakatingin sa kama na hinihigaan ni Alexandra kanina. Wala na siya roon, tanging binunot na swero lang ang nakalapag sa hospital bed. Wala si Alexandra. Kanina tumawag sa akin si Papa para ipaalam na hindi niya naabutan si Alexandra nang bisitahin niya ito. Nagtanong na rin kami sa mga nurses na naroon naka-duty pero hindi nila napansin ang pag-alis ni Alexandra. Wala ni isang nakakaalam. Kusa na lang tumulo ang luha ko. Sa ikalawang pagkakataon nagkamali na naman ako ng desisyon. Hindi ko pala dapat siya iniwan kanina. Sana pala nanatili ako. Sa ikalawang pagkakataon, nagsisisi na naman ako. Saan ko siya hahanapin? Saan ako mag-uumpisa? Talagang sinukuan na niya ako. “Anak…” narinig kong sambit ni Papa sa pangalan ko na noo’y nasa likuran ko na pala. Tinapik niya ng tatlong beses ang likod ko kaya mas lalo lang tumulo ang luha ko.“Susuko na ba ako, pa? Hindi ko na alam kung lalaban pa ba ako? Baka kasi hanggang dito na lang talaga a

  • Warlord series 1: Señorita Mafia    Chapter 36 : #Baby

    NAKAILANG shot na ako ng hard brandey, pero hindi pa rin mawalawala ang mga tanong at alalahanin sa isip ko. Hindi ko pa rin talaga alam ang gagawin ko sa mga sandaling ito. Naghahalo ang takot at galit ko sa sarili ko. What will happen after all of this? Ni hindi ko alam kung paano haharapin si Alexandra. What if we lost our baby? How can I deal with it? How can I possibly handle it? Paano kung galit siya sa akin dahil nahuli ako? Masisira ang utak ko kakaisip. Kahit saang anggulo ko tingnan kasalanan ko lahat ng ito. Nagmatigas ako eh. Wala akong ibang magawa kun'di ang magsisi na lang. Tinungga ko na ang natitirang laman ng beer mug ko at inubos ang laman niyon. Pabagsak kong nilapag ang baso sa counter kasabay ng pagbagsak ng luha mula sa mga mata ko. Agad ko iyong pinahid, pero patuloy pa rin ang pagtulo.“One more, please,” utos ko sa bartender na nasa harap ko at abala sa pag-mix ng beverages na order ng ibang customer. Agad naman niyang iniwan ang ginagawa at tumalima sa

  • Warlord series 1: Señorita Mafia    CHAPTER 35 #RadenToTherescue

    KALANSING ng bakal na hawak ko at ng espada ni Enrique ang naririnig sa loob ng factory. Habang sinasangga namin ang sandata ng isa’t-isa para hindi kami matamaan. “Let’s stop this, Enrique. Let’s live a new life… you have your sister. ‘Wag mong pangibabawin ang galit mo. Kung tinatakot ka lang ni Wem, okay na. Hindi mo na kailangang matakot sa kaniya. He died and you’re free,” pangungumbinsi ko sa kaniya habang nakikipagtagisan ng lakas ang naka-X naming sandata. Sa pag-asang bubuksan niya ang puso niya at hindi na kailangan pang saktan namin ang isa't-isa. Pero mukhang wala iyong epekto sa kaniya.“You know how much I hate Bernardo, Alexandra! You know how much I wanted him to die. You know the reason why at umasa ako sa pangako mong ipaghihigante mo rin ako. Pero ano? You fall in love with his fucking son and forgive him that easily. You forget me! You forget me, you forgot your promises to me! And now you’re protecting him?!” Sumbat niya sa akin habang nangingilid ang luha sa

  • Warlord series 1: Señorita Mafia    CHAPTER 34 #AngPagtutuos

    BINUKSAN KO ang bintana ng kotse ko saka nilabas ang kamay kong may bitbit na baril. Kinalabit ko ang gatilyo ng baril ko upang patamaan ang sasakyan nila. Habang ang isa kong kamay ay nasa manibela. Gumanti sila ng putok kaya mabilis akong yumuko. Muntik pa akong mabangga sa papalapit na sasakyan pero agad rin naman akong nakailag. Hindi na ako nagpaputok at sinundan ko na lang sila. Habang sila ay patuloy sa pagpapaputok sa akin. Panay ilag lang ang ginagawa ko. Naririnig ko pa ang balang tumatama sa hood ng kotse ko. Hanggang sa tumigil na sila sa pagpapaputok. At nagpatakbo ng nagpatakbo lang sila ng sasakyan. As if they’re leading me the way…. sa daan pabalik sa factory? Hindi ako p’wedeng magkamali, ito iyong daan na dinaanan ko kanina papunta sa factory. They are playing with me again. “Damn it!” mura ko. Nagtagis ang mga bagang ko dahil sa gigil habang iniiisip na pinagkakatuwaan ako nila Enrique. Hindi ko talaga sila mapapatawad na ginagago nila ako ng gan

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status