Share

Chapter 47 Sick

Nakauwi na kami at hindi pa rin ako pinapansin ni Kio.

Nasa kama na ako at meron siyang ginagawang trabaho.

Hindi ko mapigilan ang maiyak ng malakas. Hindi ko na kaya, mababaliw na ako kapag hindi niya pa ako kinausap.

“Hindi mo ba talaga ako papansinin?” Umiiyak na tanong ko sa kanya habang ang focus niya ay nasa trabaho.

Napabaling ang tingin niya sa akin and he looks guilty and worried.

“Sorry na,” umiiyak na sabi ko.

Binitawan niya ang laptop at tahimik nalumapit sa akin at niyakap niya ako. Inalo niya at hinahalik-halikan sa ulo.

“Ikaw kasi, ayaw mo ako payagan,” umiiyak na paninisi ko sa kanya.

Hindi kami natuloy sa pagsakay sa ferrish wheel dahil nagkwentuhan kami kanina sa office niya, hindi rin siya nag attend ng meeting niya. Nakatambay lang kami kanina sa kanyang office.

Humarap ako sa kanya habang puno ng luha ang aking mukha.

“Magalit ka na lang sa akin kesa sa hindi mo ako pansinin. Nababaliw na ako dito,” umiiyak na pagmamakaawa ko.

“Shh,” pagpapatahan niya an
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status