SebastianLumipas na ang ilang araw ngunit tila wala pa ring lead kung nasaan si Seraphina. Araw-araw ay parang bangungot para kay Sebastian. Kung tama ang kanyang kutob, malapit nang manganak si Seraphina—halos due date na nito. Ang bawat segundo ng paghihintay ay parang isang siglo. Hindi niya map
Diane"Why are you treating me like this, Sebastian?" mahinang wika ni Diane, halos pabulong at puno ng lungkot ang tinig. Napayuko siya, animo’y batang pinagalitan, ang mga balikat ay bahagyang nakalaylay habang pilit na kinukuha ang simpatya ng lalaki sa kanyang harapan.Kung dati ay madalas niyan
At ang takot sa kanyang puso ay unti-unting nagiging isang bagay na mas malalim—isang tanong na ayaw niyang sagutin:“Paano kung hindi ko na sila makita muli, buo?”Napatayo si Sebastian mula sa kinauupuan niya, hindi mapakali ang katawan at isip. Para siyang mababaliw sa kakahintay, sa kawalang kat
Hindi na mapigilan ni Sebastian ang kanyang sarili—wala na siyang pakialam kung anong oras na, kung ilang beses na siyang tumawag kay Seraphina at hindi sinasagot. Mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinawagan ang tiyuhin ni Seraphina upang ipaalam ang nangyari. Alas tres na ng hapon, ngunit hang
Tanghali na ngunit hindi pa rin natatagpuan sina Seraphina at Chantal. Ang init ng araw ay nagsisimula nang sumiksik sa balat, bumabagsak ang liwanag sa malawak na bakuran ng bahay na parang walang buhay. Nakaparada pa rin ang mga sasakyan ng pulisya sa paligid, ngunit pansin ni Sebastian na unti-u
Pagdating sa tapat ng bahay ni Seraphina, agad siyang kinabahan. May nakapalibot na mga pulis. May police tape sa labas. May mga tao sa paligid—mga usisero, kapitbahay, at ilang barangay tanod na nakatayo sa di-kalayuan.Parang gumuho ang mundo ni Sebastian.Wala nang pag-aatubili, nagpreno siya ng