Chapter 5

I smirked at Celine. I even slowly licked my lips to tease her even more.

"You're a b*tch, Glea! Walang hiya ka!" sigaw niya kaya mahina akong napaatras at pekeng ngumuso sabay hawak sa dibdib ko. But I suddenly got pissed when Isaac stood and he went to Celine who started to cry like a baby now.

So hindi pa pala ako ang panalo.

I rolled my eyes before looking at them. Celine's pointing but I looked at Isaac who looked so cold.

"Really? After kissing me?" sambit ko kaya umigting ang panga niya na siyang ikinairap ko ulit.

"F*ck you, Glea! Grow up! You are acting like a kid! Hindi na tayo mga bata! I know what you're doing! Pati boyfriend ko—"

She suddenly throw her bag towards me. Mabilis akong umiwas kaya bahagyang tumawa. Lalo siyang umiyak sa sobrang inis. And the guy beside him look so pissed too.

"Chill, Celine. Pinapatunayan mo lang na talunan ka," pang-aasar ko sabayulot ng coat ni Isaac na nahulog sa sahig dahil sa paghahalikan naming dalawa kanina. I smirked at them before wearing his coat.

Our eyes met so I winked at him. Mas lalong umigting ang panga niya. Hindi ko alam kung saan galing ang galit sa mga mata niya ngayon pero wala na akong pakialam. Masaya ako dahil sa pag-iyak ngayon ni Celine ay naramdaman kong mananalo ako. She's a loser.

"F*ck you! Glea! Anak ka lang sa labas!" sabi ni Celine habang dinuduro ako kaya namuhay lahat ng galit sa loob ko.

I looked at her sharply.

"You won't start with this, Celine," banta ko pero mapakla siyang tumawa.

"You started this! Stay away from my boyfriend!"

I smirked fakely.

"Enough!" dumagundong ang isang malakas at napakalamig na boses sa opisinang ito kaya biglang nanayo ang balahibo ko.

Celine sobbed like she's trying to gain her boyfriend's sympathy. Napangiwi ako lalo na nang makita na yumakap sa ito sa dibdib ni Isaac.

"Same old Celine. Takot ka pa rin sa akin kasi alam mong wala kang binatbat," panunuya ko kaya mabilis niya akong sinugod pero mabilis siyang napigilan ni Isaac sa braso. I smirked even more because of that.

"Oh, takot ako," natatawang sambit ko sabay irap.

"I said enough!"

Umiling ako at walang takot na lumapit sa kanilang dalawa. I glared at Celine and she glared at me too. Ilang sandali pa ay tuminghala ako kay Isaac na masama rin ang tingin sa akin. I suddenly remember the taste of his lips.

"Too bad, this psychopath came. Sa uulitin, Sir," sabi ko saka bahagyang tumingkayad para maabot ang mga labi niya. He did not push me and he didn't even move.

"Glea! F*ck you!"

Natatawa akong lumayo kasi bigla akong naitulak ni Celine.

"Oops, I can't help it. Your boyfriend got my attention, Celine. Beware," sabi ko saka dahan-dahan na naglakad papunta sa labas habang nakapinta pa rin ang ngiti sa mga labi. I am still wearing Isaac's coat and this will be the reason for our next interaction.

Narinig ko pa ang mga hagulgol ni Celine kaya mas lalong nagbunyag ang loob ko. Nakangiti akong sumakay sa elevator papunta sa department kung saan ako naka-assign. Mabilis kong nakuha ang atensyon ng lahat lalo na sa suot kong coat na halata namang mas malaki sa akin.

Yes guys. I am wearing your Ceo's coat. Dapat kayong lumuhod sa harap ko.

Mahina akong natawa dahil sa mga iniisip ko bago umupong muli sa swivel chair ko. I immediately got my phone and I dialed Ashley's number.

"Glea! Oh my Gosh!" bungad niya kaya mas lalo akong na-excite sa mga gusto kong sabihin sa kanya.

"I'm doing good, Ashley—"

"Oh My God! Glea! Kabado talaga ako! I think we're wrong!"

Napakunot ang noo ko. Rinig ko ang pagkabahala sa boses niya kaya nagtaka ako. Umupo ako ng maayos para matuonan ng pansin ang sasabihin niya.

"What do you mean?" mahinang tanong ko. Sa tono niya ay mukhang importante nga talaga ang sasabihin niya.

"Sh*t! Isaac Falkerson doesn't date for real! That's according to my socialite friend! He's a f*cking playboy! Baka hindi siya boyfriend ni Celine!" she shouted on the other line. Mas lalong nangunot ang noo ko.

"I kissed him—"

"Ano masarap ba? I mean, gosh! Hindi ko na alam Glea! I don't think he's Celine's boyfriend! According to my friends he's just playing! Like a typical tycoon and scion. Pinapaikot niya lahat sa palad niya!"

Nanuyo ang lalamunan ko sa mga narinig. Pero isa lang ang sigurado ko. Mahal ni Celine ang lalaki na iyon. Nakikita ko na mahal ni Celine si Isaac. And Celine is my enemy.

"Celine loves him. I don't care," matigas na sabi ko kaya napabuntong hininga si Ashley sa kabilang linya.

"Bahala ka. Try to research about him. If I am rich then he's like a royalty. He's not just rich, he's super rich."

Pinatay niya ang tawag matapos niyang sabihin iyon kaya napairap ako ng marahan. Wala sa sariling hinawakan ko ang coat na suot ko. Is he a playboy? So is playing with Celine? Or not? Don't tell me that Celine changed him?

Napairap ulit ako sa naisip na seryoso nga siya kay Celine.

"I don't care. I won't retreat," I said before opening my computer again.

I made myself busy doing my work and I gladly finished one pile. Nang biglang tumayo ang mga kasamahan ko ay napatingin ako sa oras. I sighed when I saw that it's already lunch time. Tumayo na rin ako saka nag stretching ng kaunti bago tuluyang tumungo sa elevator dala ang bag ko.

"They are not friendly," I murmured because I knew that I would eat alone again. Ni hindi ko nga alam kung may food court ba itong kompanya na ito.

Nang makarating ako sa groundfloor ay kaagad kong sinuot ang sunglasses ko. I walked fiercely towards the entrance. Pero bumagal ang paglalakad ko nang makita kung sino ang kakalabas lang sa isang mamahalin na kotse.

Napataas ang isang kilay ko. I saw how Celine wrapped her hand around Isaac's waist.

"Playing, huh? I think not and this can't be," inis na bulong ko bago nagpatuloy sa paglalakad.

Naglakad ako ng mabilis at sinadya ko silang banggain. I faked my reaction when I bumped at them. Pero sa dibdib talaga ako ni Isaac bumangga kaya ramdam ko ang sakit ng katawan ko dahil doon.

"I'm sorry I didn't mean it. I'm just hungry," I said but Celine rolled my eyes.

"Stop acting like a low class b*tch—"

"Don't worry I am high class," sabi ko bago sila tuluyang nilampasan nang hindi tinitingnan si Isaac kasi naiinis ako sa hindi ko malamang dahilan.

Ashle's wrong! He is not playing! Kainis! Ano? Seryoso siya kay Celine? Y*ck, he lacks taste.

Napairap ako saka naglakad patungo sa restaurant sa malapit. Nilakad ko na lang kasi tatlong minuto lang naman at nang makarating ako doon ay mas lalong nag-init ang ulo ko. Pabagsak akong umupo sa pinakasulok na table at kaagad nag-order ng pagkain na inaasahan kong magpapaalis ng inis ko.

Habang hinihintay ko ang order ko ay biglang tumunog ang chain sa pinto kaya mabilis akong napatingin doon dahil nga malapit lang ang pwesto ko. I raised my brow when I saw the couple I hate the most. Celine is smiling from ear to ear.

Kita ko ang pagbaling ng mga tao sa kanila.

Inis ko silang sinundan ng tingin hanggang sa maupo sila sa table sa mismong harap ko. Nagmumukhang tanga si Celine kasi ngiti siya ng ngiti na parang nagmamalaki habang ang kasama siya ay kasing lamig ng yelo.

"Gross," I murmured and I didn't expect it to be so loud.

Napatingin ang mga nasa malapit sa akin pati na rin ang dalawang kararating lang. I accidentally meet Isaac's eyes. But instead of smiling seductively at him, I rolled my eyes.

Mabilis kong binaling ang tingin sa phone ko. Nawala lang ang pansin ko doon nang dumating ang order ko kaya walang imik akong kumain. Nang mapa-angat ako ng tingin sa harap ko ay muli na namang nakasalubong ang dalawang pares ng mga mata na mukhang kanina pa nakatutok sa akin.

His clown is talking continuesly.

Napairap ulit ako saka tumuloy sa pagkain.

He's not playing with her. Nakakainis. He must be playing with her. But Ashley's wrong. They are serious. Kaya dapat kong ipagpatuloy ang plano ko. I won't let Celine be happy. No way. Not when I'm still miserable. I am born competitive and I won't change myself without any reason.

Matapos kong kumain ay nagbayad ako kaagad at tuloy-tuloy na umalis nang hindi tumitingin sa kahit na kanino. Hindi pa rin maalis ang inis sa katawan ko hanggang sa makabalik na ako sa opisina.

Dahil sa sobrang inis ay hindi ko maintindihan ang mga nakasulat sa hard copies na hawak ko. Inis ko iyong tinapon sa table ko at dahil may bottled water ako sa gilid ay natapon iyon sa keyboard.

My eyes widened and I immediately stood up.

"Oh My God!"

Mabilis kong inilayo ang keyboard kaso na kuryente ako kaya napasigaw ako lalo. Nakuha ko ang atensyon ng lahat kaya lahat sila ay lumapit sa akin.

"Hala! Nabasa! Bawal kasi ang tubig dapat dito!" sabi ng isa kaya inis ko siyang nilingon.

Puno pa ang bottles water at hindi ko yata natakpan ng maayos. Basang-basang ang key board pati na rin ang mouse ng computer kaya mas lalo akong nataranta.

"What's happening?" our head asked so everyone looked at me. I gritted my teeth when I saw how the old lady became furious when she saw what happened.

"Sino ang may gawa nito?!" sobrang lakas na sigaw niya kaya bahagya akong napaatras.

"I didn't mean it—"

"You st*pid—"

"What's happening here?"

Mabilis akong lumingon sa pamilyar na boses. I saw the Ceo of this company with some old guys like they were about to attend a meeting. Nanlaki ang mga mata ko lalo na noong dumapo ang mata niya sa basa kong table.

Everybody greeted him except me.

"Who's table is that?" he seriously asked before looking at me. Alam kong alam na niya kaagad na akin iyon. Ang galing nga naman ng timing. Nandito pa talaga siya sa floor na ito.

"I will pay for my damage," mahinang sabi ko pero hindi nag-iba ang ekspresyon niya.

"Mr. Ceo. We're very sorry for this. She's new and she's careless—"

"I said I will pay for it. Paulit-ulit," inis na sabi ko sabay padabog na hinawakan ulit ang basang key board pero nakuryente ulit ako kaya napatalon ako paatras dahilan para bumangga ako sa matigas na katawan na alam ko na kung sino.

"Call someone to replace that. Ikaw, umuwi ka na," sabi niya sa akin nang lingunin ko siya.

"I'm not fired, right?" marahan na tanong ko pero inis lang niya akong tiningnan na may halong sarkasmo.

"If you are what will you do?"

I smirked at him.

"What do you think, Sir?" dahan-dahan na sambit ko. Nawala na lang ang inis ko bigla dahil sa pagtitigan namin.

"Go home, I'll talk to you about this tomorrow. I''m busy," he said before walking towards the door where I got interviewed.

Napangisi na lang ako habang sinusundan siya ng tingin.

Well, I forgive him for having lunch with Celine. Dapat bukas ay kami na ang magkasama.

He must be thanful that he's hot.

"I'm really sorry but I think I'm forgiven," I said before looking at the our head. Masama ang tingin niya sa akin kaya matamis lang akong ngumiti.

Wala itong kahit anong sinabi. Bumalik lang ito sa opisina nito at ang mga kasamahan ko naman ay umupo na rin sa kanya-kanya nilang swivel chairs.

Alam kong hindi dapat ako umuwi pero dahil tinatamad nga akong magtrabaho dito ay mabilis kong kinuha ang bag ko bago naglakad patungo sa elevator. I will think of a different way to get into his office again tomorrow.

Professionalism? What's that?

Napangisi ako sa naisip at naging maganda na ang mood ko hanggang sa makauwi ako sa condo ko. At nang maalala ang coat niya na nadala ko ay bigla akong nakaisip ng paraan.

"This won't be difficult," I murmured while enhaling his manly scent from his coat.

You can't be serious with Celine, Isaac. You can't. Aagawin pa kita.

Mas lalong akong napangisi habang iniisip ang mga posibleng mangyari bukas. I could still taste his lips on mine. He's a good kisser. He kissed me back. It means he find me hot. He's affected.

Celine won't win this time. I will be the number one forever. I need to be number one because it makes me happy and proud.

So watch out Isaac Falkerson.

I laughed sweetly before hugging my pillow. Amoy ko pa rin ang amoy niya sa akin. Nakakaadik pala. Nakakabaliw. Well, he's handsome so it's not bad to like him. Because I really do, I like him so much.