Chapter 19

After eating our lunch in a restaurant we bought snacks from a convenience store just like what he said. At pagkatapos niyon ay bumyahe na rin kami patungo sa Nueva Ecija. I think it's two to three hours of driving before we got into that place. But Isaac isn't too fast right now. Mabagal lang ang takbo niya kaya baka umabot pa kahit apat na oras ang biyahe namin.

Hindi ko pinikit ang mga mata ko. Ninamnam ko bawat nadadaanan namin at talagang wala talaga akong hindi tiningnan. I even took a picture of some places that I find so beautiful.

After one hour I took out the cookies that we bought earlier. Kumain ako pero matapos ang unang kahat ko ay napatingin ako kay Isaac na tutok na tutok lang ang mga mata sa daan. I think it's rude for me to eat here.

"You want?" alok ko kaya lang ay umiling siya.

Kumagat ako sa cookies pero muli akong tumingin sa kanya.

"I'll feed you," wala sa sariling sabi ko saka dahan-dahan na nilapit sa bibig niya ang cookie na mabilis niya namang kinahat.

And we