Share

Chapter 6

last update Last Updated: 2023-03-01 23:30:19

Chapter 6

Panay ang hikbi ni Marion matapos ang nangyari sa kanila. Hindi tuloy magkandatuto si Shin sa pag-alo sa kanya. Bukod sa masakit ang buong katawan niya ay kinakain ng pag-aalala ang sistema niya.

"Marion, 'wag ka namang ganyan, oh, tahan ka na," alo nito sa kanya habang hinahaplos balikat at likod niya.

"M-Mali kasi yung nangyari," sisigok-sigok na aniya dahil bigla ang dating ng realisasyon sa kanya na hindi talaga dapat nila ginawa iyon.

"Pero nangyari na, hindi na natin maibabalik ang nagawa na natin."

"N-Natatakot kasi ako. Baka ipagpalit mo na ko sa iba ngayong nakuha mo na sa'kin lahat..."

Bahagyang napangiti ang binatilyo at inakbayan siya.

"Hindi mangyayari 'yan. Hinding-hindi ko gagawin na ipagpalit ka sa iba. Promise 'yan."

"T-Talaga?" 

"I love you," seryosong sagot nito at kinintalan siya ng halik sa labi.

Napabuntong hininga na lang siya. Mahal niya talaga si Shin. At tama naman ito, hindi na nila maibabalik pa ang oras. Hindi na nila mababago ang nangyari. Ang kailangan na lang niyang gawin ay maniwala dito.

Nagyaya na siyang umuwi. Ganitong masama ang pakiramdam niya ay nawala na siya sa mood na humarap sa Mama nito.

"Oh, Marion, maaga ka yata apo?" tanong ng Lola niya nang makapasok siya sa bahay nila.

Napatingin siya sa orasan. Wala pang alas singko ng hapon.

"Ano La, absent yung teacher namin kaya pinauwi na lang kami," pagdadahilan na lang niya.

"Ah, gano'n ba? O sige magbihis ka na para makakain na tayo mayamaya. Niluto ko ang paborito mong bistek," nakangiting sabi nito.

Lalo siyang naguilty. Napakabait ng Lola niya kahit strikto. Pero siya pasaway.

"Salamat, La, sige po bihis lang ako."

Nang makapasok siya sa silid ay halos wala sa sariling naupo siya sa kama. Halos hindi siya makapaniwalang ginawa nila ni Shin ang bagay na iyon. 15 palang siya. Pero naisip niya si Nancy, kailan pa kaya nito ginagawa ang bagay na iyon?

Napatingin siya sa phone ng tumunog iyon. Nagchat si Shin, tinatanong kung nakauwi na ba siya.

Napangiti siya. At least walang nagbago. Sweet pa rin ito.

_*_*_*_

"Nancy kailan pa naging kayo ni Clark?" naitanong niya sa kaibigan isang umaga habang hindi pa nag-i-start ang klase.

"Nung nagpunta tayong resort..." nakangiting pag-amin nito.

"Hindi mo nasabi sa'kin na crush mo siya."

"Hindi naman kasi talaga dati, pero nung nakasama natin siya doon ko lang napansin na super cute siya kahit chubby, saka magaling siya," pabungisngis na sabi nito.

"Magaling?" maang na tanong niya.

"Oo, sa bed!" bulong pa nito.

"Loka!" nasabi na lang niya. Hindi niya sinasabi dito na nahuli niya ito dahil parang siya ang nahihiya sa nakita.

"O bakit? Masarap kaya ang s.ex," nakangising sabi nito.

Napalunok siya.

"K-Kailan mo pa ginagawa yan?" naitanong niya.

"Few months ago lang. Di ba naging boyfriend ko si Carl?" tukoy nito sa ex boyfriend na tagakabilang section.

"Oo, may nangyari pala sa inyo nun?" pabulong ding sabi niya.

"Oo, first eperience ko siya kaso gago yun, eh. Pinagpalit ako, jutay naman!" pamimintas nito na ikinatawa nila.

"Loka ka talaga!"

"O ikaw? Di ba boyfriend mo na si Shin? Don't tell me, wala pang nangyayari sa inyo?"

Napipilan siya. Hindi niya alam kung aamin dito.

"Normal lang ba talaga sa magjowa na may nangyayaring ganyan?"

"Oo! Loka. Pero careful ka lang sa pagbigay ha. Baka mabuntis ka," paalala nito na ikinakaba niya.

Nang ginawa nila iyon ni Shin ay wala silang anumang ginamit na protection.

"Bakit ikaw? Kapag ginagawa mo ba 'yan...protected ka?" bulong ulit niya.

"Oo naman 'no! Ayokong maging nanay ng maaga. See this?" 

Inilabas nito ang isang pouch at nanlaki ang mga mata niya nang makita ang ilang pirasong con.dom doon.

"Nancy grabe ka!"

Natawa ito sa reaction niya.

"Mas mabuti na yung safe..."

"Saan mo naman nakuha 'yan? Underage tayo, hindi ka pwedeng pagbilhan."

"Dun sa ate ko, may asawa na yun di ba? Pumupuslit ako sa kwarto niya para mangupit hahaha!" tawa nito kaya natawa na rin siya.

Ito ang gusto niya kay Nancy, prangka at hindi pademure.

"O...." pasimple nitong inipit sa kamay niya ang isang piraso niyon.

"Hoy! Sira ka talaga, ayoko nga!" tanggi niya.

"Gaga, para safe ka lang, mahirap na. Iyong tipo pa naman ni Shin mukhang mahilig," bungisngis nito pero hindi siya nakatawa.

Gusto niyang sabihin na parang late na bigyan siya nito dahil may nangyari nasa kanila ni Shin.

"Lagi niyo bang ginagawa ni Clark 'yun?"

"Minsan lalo na pag walang tao sa house nila. Yung parents niya kasi busy abroad, tas yung sister naman niya may work na rin kaya wala lagi sa bahay."

"Di ka ba natatakot?"

"Why would I? Safe ako 'no. Ang nakakatakot lang naman diyan pag nabuntis ka ng wala sa oras. Dun ka matakot. Kaya kunin mo na 'yan. Hindi maiiwasang may mangyari sa inyo lalo na kapag napagsolo kayo. I love you my friend kaya gusto ko safe ka all the time," kindat nito kaya napangiti siya. Kinuha nito ang bag niya at inilagay doon ang isang piraso.

"Thank you. Love you too..."

"Parang ang happy niyo, ah? Anong ganap?" tanong ni Jerra na kadarating lang. Ibinaba nito ang bad sa armchair.

Nakita niyang pasimpleng inilagay ni Nancy ang pouch sa bag niya kaya bahagya niya itong pinandilatan. Pinandilatan din siya nito na parang sinasabing mamaya na nito kukunin. 

"Wala naman. Boys lang," tugon ni Nancy sabay tawa.

Halatang ayaw nitong sabihin kay Jerra ang pinag-uusapan nila. Jerra has high morals at sinasaway nito palagi si Nancy kapag medyo malaswa ang bibig nito. 

"Sus puro ka boys kaya ka nasizero sa quiz, eh," pang-aasar ni Jerra dito.

"At ikaw zero sa love life, bleh! Wala kang pag-asa kay Shin!" ganti ni Nancy dito.

"Tse!" pairap na sabi ni Jerra.

Napailing na lang siya.

"Kailan mo ko papakilala mo sa Lola mo?" tanong ni Shin habang nasa mall sila. Doon sila nagdiretso matapos ang klase.

"Medyo masungit 'yun, keri mo?" tanong niya.

"Oo naman, ikaw papakilala kita sa Mommy ko bukas, may family dinner kasi dumating na si Dad kaninang umaga."

"Okay lang ba sa kanila na may gf ka?"

"Oo naman."

Naupo sila sa food court, inilapag niya ang bag sa table.

Kinuha niya ang cellphone pero may napansin siya. Nakalimutang kunin ni Nancy ang pouch na may lamang condo.m.

"Bakit ka may ganito?" kunot noong tanong ni Shin habang hawak ang isang piraso niyon na nalaglag sa bag niya nang kunin niya ang pouch. Iyon ang bigay ni Nancy kanina sa kanya.

""Ah...ano..." hindi siya makapag-explain.

Napansin niyang unti-unti itong napangiti.

"Bakit ganyan ka makangiti?" tanong niya.

"Gusto mo gamitin natin 'to?" sumeryosong tanong nito.

"A-Ano?"

Hinawakan nito ang kamay niya.

"Malapit na monthsary natin, pagbigyan mo naman ako..." hiling nito. Nasa mata ang pagnanasa. Napalunok siya. Kaya ba niyang tanggihan ito?

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • When Were 15   Chapter 48

    "Kain na po kayo," ani Marion kay Shiela at itinapat sa bibig nito ang kutsarang may lamang pagkain.Hindi ito kumibo bagkus ay nakatitig lang sa kawalan habang nakaupo sa sofa. Napabuntong hininga siya."Kailangan niyo pong kumain kasi hindi bibilis ang recovery niyo kung mahina kayo," kausap pa niya dito saka niya hinawakan ang baba nito para pabukahin ang bibig nito.Naisubo naman niya dito ang pagkain. Surprisingly ay nginuya naman nito iyon. Napangiti siya. Akala niya pati pagnguya ay nakalimutan na nitong gawin. Kunsabagay sabi naman ng Doctor ay nakakaintindi naman ito, iyon nga lang ay nalimitahan ang mobility nito dahil sa aksidente."Iinom pa po kayong gamot kaya dapat medyo madami makain niyo."Nakakatatlong subo palang ito nang marinig niya ang anak niyang umiiyak. Kinuha niya ito sa kuna na nakapwesto rin sa sala at binuhat ang sanggol."Ssshhh..." hele niya dito. Binuksan niya ang blouse para ilabas ang dibdib. Alam niyang gutom na ito. Kaagad naman iyong hinagilap ng b

  • When Were 15   Chapter 47

    Chapter 47Nang mailabas ng hospital si Shiela ay nakawheel chair na ito. Mahihirapang makalakad dahil masama ang pagkakabangga dito. Kailangan ng treatment pero saan naman sila kukuha ng pera? Bukod doon ay hindi pa nakikita ang taong nakabundol dito para sana mapapanagot. Idagdag pang naging tulala ito dahil napatama ang ulo sa sementadong sahig. Ang sabi naman ng Doctor ay makakabalik naman ito sa normal at makakapagsalita ulit, depende sa bilis ng recovery.Nang gabing iyon ay tatlo silang nag-usap-usap ni Shin kasama si Chelsea. Nasa kusina sila at magkakaharap na nakaupo sa dining."Chelsea, dapat tulong-tulong tayong mag-alaga kay Mama. Pag wala ako dito sa bahay ikaw ang magbabantay at mag-aalaga kay Mama. Pag wala ka, ako naman ang bahala sa kanya," panimula ni Shin."Eh, kung parehas tayong may lakad na importante?" nakaangat ang kilay na tanong ng maldita."Siyempre ako na yun. Kaya ko naman sigurong alagaan sila ni Shion," nasabi niya."Well good.""Chelsea, ano kaya kung

  • When Were 15   Chapter 46

    Palalim na ang tulog ni Marion nang maramdaman niyang may yumakap mula sa likuran niya. Braso ni Shin. Humarap siya dito at niyakap ito. "Ginabi ka yata?" "May tinapos ako sa computer shop na project. May uwi akong siomai, gusto mo?" "Bukas na lang, busog pa ko. Salamat." "Tulog na pala si kulit…" tukoy nito kay Shion na nasa crib. "Oo, di ka na nahintay." Ngumiti ito at hinalikan siya sa labi. Napapikit siya, naramdaman niyang humimas ang kamay nito sa braso niya. "Marion?" "Hmmm?" "I miss you…" anas nito at bumaba ang mga labi nito sa leeg niya. Napalunok siya. Alam niya ang gusto nitong iparating. It’s been two months magmula nang manganak siya. At ngayon lang ulit ito naglambing sa kanya. "Nakalock na ang pinto?" naitanong niya. Natawa ito. "Payag ka?" "Miss na rin kita…" nasabi niya kaya lalo itong nap

  • When Were 15   Chapter 45

    Chapter 45 Nakauwi rin sila ni Shin kinaumagahan. Dala-dala na nila si Baby Shion. Masayang-masaya sila ni Shin pero kabaliktaran naman iyon ni Chelsea at ng Mommy Shiela ni Shin. Si Chelsea ni hindi man lang sila sinilip nung manganak siya. Ang mommy naman ni Shin ay nandoon nga pero kibuin-dili naman siya. Ni hindi niya rin nakitaan ng excitement sa bagong silang na apo nito. Pero di bale na at least hindi naman siya inaaway ni Shiela. Mas okay na sa kanya ang silent treatment kaysa sa palagi siyang binubulyawan. "Ang ingay naman niyan! Patahimikin mo nga 'yan!" angil ni Chelsea habang karga niya ang anak na ayaw tumigil sa pagtahan. Sa sala nakapwesto ang anak niya at si Chelsea ay nandoon rin at nakahilata sa sofa, naistorbo sa pagsicellphone dahil sa palahaw ng anak. Araw ng Sabado kaya nasa bahay ang mag-ina. Si Shin ay nagtatrabaho kaya wala ito sa bahay. "K-Kanina ko pa nga ito ipinaghehele, ayaw talaga," kinig ang tinig na sagot niya. Halos maiyak na rin siya dahil pan

  • When Were 15   Chapter 44

    Chapter 44Habol ni Marion ang hininga habang pinapairi siya ng Doctor."Isa pa nakikita ko na," muling utos nito."Ahhh! Hah!" halos mapugto na ang hininga niya nang muling umiri.Napaiyak siya sa hirap.Lahat ng pagkakamali niya nagbalik sa utak niya. Kung sana nandito ang Lola niya baka sakaling mas gumaan ang pakiramdam niya. Pero hindi, galit ito sa kanya.Wala na itong pakialam sa kanya. Ganoon ba talaga? Pag nagkamali ka, itataboy ka? Huhusgahan ka? Wala ng karapatang magbago o bumangon man lang sa pagkakadapa?Ito na yata ang pinakamahirap sa pinagdaanan niya. Ang magluwal ng sanggol.Ilang saglit pa ay nakarinig siya ng iyak."Nandito na siya. Lalaki ang anak mo!" anunsiyo ng doktora kaya unti-unti siyang napangiti sa kabila ng hirap na pinagdaanan.Napapikit siya para pakalmahin ang sarili. Hindi na niya namalayan ang mga sumunod na nangyari.~*~*~*~*~"Kamusta si Marion?" tanong kaagad ni Grant nang makita si Shin sa labas ng delivery room. Kasunod nito ang barkada."Nangan

  • When Were 15   Chapter 43

    Chapter 43 "Marion, natataranta ko sa’yo, sigurado ka bang hindi pa tayo pupunta ng ospital?" aligaga si Shin nang umagang iyon habang naghahanda sa pagpasok. Akala nila kasi kagabi manganganak na talaga siya kaya pinapara niya ito ng sasakyan, pero nung dumating naman ang tricycle ay nawala na naman ang sakit. "Oo nga, o ngayon o wala naman akong nararamdaman ulit. Ganun naman yata talaga kapag malapit na. Madalas na ang sakit. Saka isa pa, mamaya na ang battle of the bands niyo. Hindi pwedeng hindi ako manunood. Sabi nga ni Alexis baka maging lucky charm niyo ko." "Hay sige na nga, katawan mo naman ‘yan, mas ikaw nakakaalam. Basta tawagan mo ko kung may mararamdaman ka." "Oo, ‘wag ka ng mag-alala." "Sige bye, Love you." "Love you too…" at humalik na siya sa pisngi nito. Pumasok pa rin siya sa trabaho. Iniisip niya sayang ang kikitain. "Hoy sipag mo, hindi ka pa ba manganganak ng lagay na ‘yan?" usisa ng bading na si Krissy habang naglalagay ito sa tabi ng lababo

  • When Were 15   Chapter 42

    Chapter 42 Balisa si Marion habang nakahiga. Sumasakit ang tiyan niya. Napatingin siya sa katabing si Shin. Mahimbing ang tulog nito pero siya ay kanina pa alumpihit. Kabuwanan na niya. Sa totoo lang ay ayaw pa niyang manganak dahil wala pa naman silang ganoong pera. Konti nga lang ang gamit na napamili nila para sa bata sa tulong ng kaunting kita nilang pinagsama sa pagtatrabaho nila sa boss na tsekwa. "Marion?" naalimpungatan si Shin dahil naramdaman nito ang paglilikot niya. Napabangon ito at binuksan ang ilaw. "Masakit pa rin?" nag-aalalang tanong nito at napahawak sa tiyan niya. Napangiwi siya. "D-Dumadalas na talaga…" "Itakbo na kaya kita sa ospital?" "Di ko pa naman due date, saka kaya ko pa naman. Sabi ko rin kasi kay boss mag-o-overtime ako. Sayang kita…" Napabuntong hininga ito. "Sigurado ka?" "O-Oo. Sige na tulog na tayo ulit. May exa

  • When Were 15   Chapter 41

    Chapter 41 "Palakas ka, ah?" ani Marion kay Shin habang sinusubuan niya ito ng mainit na sopas na nabili niya sa canteen sa ibaba ng ospital. "Oo naman, lalo pa at inaalagaan mo ko." Napangiti siya sa sinabi nito. "Shin, ‘wag ka ulit aangkas ng motor, ah? Takaw disgrasiya lang ‘yan," paalala niya. "Gusto ko kasing makauwi kaagad nun kaya umangkas ako kay Brando. Saka wala talaga sa hinagap ko na madidisgrasiya kami." "Alam ko, pero mas okay na yung nag-iingat. Ano na lang gagawin ko kung hindi ka nakabalik?" nangilid ang mga luhang sabi niya. "Hey…I’m already here so don’t cry," marahan nitong hinagip ang kamay niya at hinalikan pa iyon. "Thankful ako sa itaas na hindi ka niya pinabayaan." Nakangiting tumango ito. "Simba tayo sa Sunday? This is my second life kaya dapat magpasalamat ako sa kanya," yakag nito kaya napangiti rin siya. "Yun lang pala, eh. Sige simba tayo. Paalam tayo sa Mommy mo baka kasi magalit na naman sa’kin yun." "Sana magkasundo na talaga kayo…" "Sana n

  • When Were 15   Chapter 40

    Chapter 40 Lalong nagngitngit si Chelsea dahil sa sinabi ni Grant. Malinaw na kay Marion ito kumakampi. At hindi man nito diretsong sabihin ay alam niyang pinagbabantaan siya nito na anumang gawin niya kay Marion ay ito mismo ang makakalaban niya. "Damn that b!tch!" nagtatagis ang mga ngiping maktol niya. Nagmamartsang tumungo siya sa silid nito. Nakapikit si Marion at anyong tulog. Nangangati ang palad niya at gusto niya talaga itong sampalin. Talagang mainit ang dugo niya dito sa babaeng ito. Ipinahamak nito si Shin dahil sa pagiging malandi nito, maaga itong magiging batang ama. Tapos ngayon ay nakuha nito pati ang loob ni Grant! She likes Grant, matagal na. Pero hindi naman siya nito pinag-uukulan ng pansin at mukhang mas lalo siyang walang magiging pag-asa dahil nasa side ito ni Marion. Muntik na siyang mapaatras nang makitang nagmulat ng mga mata

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status