197Siyempre naniniwala ako sa’yo, pero pakiramdam ko may nagawa akong mali…”Yumakap si Enid kay Reola at ngumiti, hinaplos ang pisngi niya. “You believe me, that’s good.”“Pero, baka hindi pa sumuko si Mirael… nag-aalala ako sa kanya…” May pag-aalangan sa mata ni Reola, halatang may kaba. Napailing si Enid at malamig na tumawa, “Isn’t it just because she married a good husband? At saka siya ang nangopya ng design ko! Don’t worry, Miss Ventura. Kung may mangyari man, ako ang aako ng lahat!”Bahagyang ngumiti si Reola at tumingin kay Enid. Yumakap siya sa leeg nito. “With you here, I don’t have to worry about anything.”Ngumiti si Enid at yumuko para halikan siya. Bahagyang kumunot ang noo ni Reola at gusto sanang umiwas, pero hindi niya itinulak si Enid.Pagkalabas ni Mirael ng building, hawak ang kahon ng gamit niya at sumakay ng taxi. Pakiramdam niya pagod na pagod at medyo inis. Pag-isip ng sandali, kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Chiles.“Wife, ayos na ba lahat?” natata
196.Nanlamig ang mga mata ni Mirael at tumitig siya nang diretso. Nakipagtitigan si Reola sa malamig na tingin ni Mirael, at biglang nanigas ang ngiti sa mukha niya. Pagkatapos ay ngumiti siya nang marahan at nagsabing, "Mirael, ano ba ang gusto mong sabihin?" Ngumiti si Mirael at umiling, habang unti-unting lumilitaw ang pang-uuyam sa kanyang mga mata. Tinitigan niya ang maliit at maamong itsura ni Reola, na para bang inosente talaga at walang alam. "Miss Ventura, alam mo ba kung ano ang pinakamalaking kahinaan mo?" Tumawid ng paa si Mirael, tiningnan siya na may ngiti, at mahinang nagsalita, "Ginamit mo si Enid bilang panakip." Namutla ang mukha ni Reola, pero agad niyang pinakita ang itsurang parang naiinis at nalulungkot, may luha pa sa gilid ng mata. Mahina siyang nagsalita: "Mirael, sinisisi mo ba ako kasi hindi kita tinulungan? Wala akong choice… Ikaw ang nangopya kay Enid, at ang daming nakakita, tapos hindi mo maipakita ang original draft mo..." "Miss Ventura, alam
195.Matapos ang mahabang halik, naghiwalay din sila. Tinitigan siya ni Chiles, namumula ang pisngi nito sa emosyon at kumikislap ang mata na parang may luha, kaya napatawa siya nang masaya: “Wife, you’re finally in a good mood.”“Bad mood ba ako dati?” ngumiti si Mirael at bumulong sa tenga niya, may kasamang banayad na hininga na amoy matamis, parang galit pero naglalambing, “Kung sakali, ikaw na lang mag-alaga sa’kin habang buhay.”“It’s no problem to support you forever.” Mahigpit siyang niyakap ni Chiles, hinalikan ulit sa labi, saka nag-aalala na sinabi, “Don’t go to GA headquarters tomorrow.”“Kung hindi ako pupunta, hindi ba parang inaamin ko na nagplagiarize ako at tumatakbo sa kasalanan?” Umiling si Mirael, matatag ang tingin, “Bukas Lunes na. Kahit ano pa, pupunta ako at titingnan ko paano nila haharapin ito.”Tinitigan ni Chiles ang determinasyon sa mga mata niya, kumislap ang dilim ng kanyang mga mata, bago siya muling niyakap nang mahigpit. Ramdam ni Mirael ang pag-aalal
Ngumiti si Mirael, humalik sa pisngi niya at sinabihan si Serena na mananatili sila. Lalong natuwa si Serena at agad pina-prepare ang mga kwarto, lalo na ang kwarto ni Charles na matagal nang walang gumagamit. Pinapalinisan niya ito agad.Maya-maya, pinatawag si Chiles sa study para kausapin si Kevin, kaya naiwan sina Mirael at Lorelei."Kwento mo nga, paano ka napakabilis nakasal?" tanong agad ni Mirael, kitang-kita ang excitement sa mukha."Hirap ipaliwanag. Pag naiisip ko, naiiyak ako." Malungkot ang mukha ni Lorelei, mahaba ang tono. Tinulak siya ni Mirael, "Shortcut na lang.""Wait lang, isipin ko." Nag-clear ng throat si Lorelei at sinimulang ikwento ang kakaibang nangyari sa Las Vegas sa loob lang ng ilang oras. Habang ikinukwento niya, napapansin niyang tumatagal ang tingin niya kapag napag-uusapan ang malamig na mukha ni Charles at ang matikas nitong tindig, may halong paghanga na ni siya hindi napapansin.Natulala si Mirael. Parang pelikula ang ikinukwento niya. Pagkatapos,
194."...Nag-uwi ka na lang ng babae tapos bigla kang nagpakasal?!""May kinalaman ba sa akin ang pagpapakamatay niya?!" malamig na sagot ni Charles, pareho ang lamig ng tono kay Kevin."Eh ano ibig sabihin mo sa pagpapakasal sa ganitong oras?" Naalala ni Kevin na si Brianna ang unang nagtaksil kaya nakipag-divorce si Charles, kaya hindi na niya pinahaba ang usapan. Pero kilala niya masyado ang ugali ng bunso niyang anak, hindi ito interesado sa love life. Kung walang dahilan, hindi ito kusang magpapakasal."Gusto ko lang may makasama sa buhay." Seryosong sabi ni Charles, kaya natawa ng mapakla si Kevin. Dalawang beses siyang tumapik sa mesa at malamig na sabi: "Sige lang, puro kalokohan yang sabihin mo."Tumingin si Charles sa kanya na walang expression, tapos tumahimik na lang."Hindi ako pumapayag na makasama mo ang babaeng ‘yon. Bumalik na ang anak ni Officer Leo galing Singapore, doctorate graduate pa siya. Kung gusto mo talaga ng makakasama, hayaan mong ayusin ito ng nanay mo."
193."Ano?! Flash Marriage?!" Napasigaw si Mirael sa gulat, hindi inaalis ang tingin kay Charles. Natakot si Lorelei at mabilis na tinakpan ang bibig ni Mirael, pero huli na. Napayuko siya sa hiya at palihim na tumingin kay Charles.Ngayon naintindihan na ni Mirael kung bakit sobrang nagulat si Lorelei nang malaman niyang mabilis din ang naging kasal niya kay Chiles. Ganito rin pala ang pakiramdam, nakakatawa at mahirap paniwalaan. Paikot-ikot ang tingin niya sa dalawa na parang flashlight, hindi makapaniwala kung paano nagkatuluyan nang ganito kabilis ang dalawang taong parang walang pagkakapareho.Natulala ang lahat sa balita. Tahimik na tahimik ang sala, parang maririnig mo ang mahulog na karayom. Si Hio napatingin sa paligid, natakot sa bigat ng sitwasyon, halos hindi humihinga, mahigpit na kumakapit kay Chaia."Charles, ikaw… bigla ka na lang nagpakasal? At sa kanya?!" halos mabuhol ang dila ni Chaia sa gulat. Itinuro niya si Lorelei at tiningnan si Charles na walang reaksyon."I