2/3 will update again in the afternoon. kinda busy at the moment dahil final stretch na ng final exams namin 4 majors with 1 minor subs hahaha naiiyak ako charot anyway hoping na makapasa.
150Si Charles ay napahawak sa sentido at napabuntong-hininga nang malalim.Sa oras na iyon, may nag-report sa kanya mula sa earpiece ng team: “Boss, copy if you receive!”“Copy, go ahead!” Agad na naging alerto si Charles, seryoso ang mukha. Kahit naka-itim na plainclothes lang siya, halatang halata pa rin ang tapang at lakas, parang bundok na matatag.“Pupunta si Brandon bukas sa isang simbahan para mag-alay. Pinakamagandang puwesto para sa visual recon ay ang Capital Cathedral. Dalawa lang ang pintuan ng simbahan, main door at back door. Kung lalabas siya sa harap, dadaan siya sa main road sa tapat ng Capital Cathedral. Pero kung sa likod siya lalabas, tatlong kalsada ang puwedeng daanan.”“Give us the order, boss!”Pagkarinig sa "Capital Cathedral", muling sumakit ang sentido ni Charles. Pinisil niya ito nang dalawang beses at mariing sinabi, “Ako na mismo ang magtatago bukas sa Capital Cathedral. Si Vulture, ikaw ang sa taas ng simbahan, kailangan updated ako sa kilos ng target.
149Si Mirael ay bumalik sa kumpanya galing sa Military Hospital. Pagkapasok niya sa opisina, agad siyang sinalubong ni Lira at inabot sa kanya ang ilang mga drawing. Sinabi nito na pagkatapos ng meeting kahapon, nagsimula nang magsumite ng mga design ang mga designer.Tumango si Mirael kay Lira at sinabing ilapag lang ito. Pagkatapos, buong sigla niyang sinimulan ang pagrereview. Halos matapos na ang buong araw ng trabaho bago siya tinawagan ni Chiles para sabihing nasa baba na siya. Agad niyang inayos ang mga drawing, pinulot ang kanyang gamit, at bumaba.Sumakay si Mirael sa front seat, nag-seatbelt, at nagsabing, "Bukas, Sabado, ikakasal si Lorelei. Samahan mo naman ako sa mall para bumili ng wedding gift.""Okay," ngumiti si Chiles at tumango. Alam niyang espesyal si Lorelei kay Mirael, kaya dahil siya mismo ang humiling, natural lang na sasamahan niya ito.Pumunta sila sa pinakamalaking mall sa capital, mula first floor hanggang sixth floor, pumasok sa iba't ibang tindahan, pero
Tahimik lang sina Solene at Miro. Wala na sa kanila ang pagkabigla. Kalma na lang sila."Mas gumanda ba ang lagay ng tatay mo?" tanong ni Alfred. Halos araw-araw niya kasing binibisita si Miro simula noong nagkita silang muli.Hindi galit si Mirael kay Alfred, dahil sa bawat pagkikita nila ay may pagpapakita ito ng malasakit. Pero dahil hindi tanggap ito ng magulang niya, pinili niyang manatiling mahinahon. “Thanks to your concern, kahit paano nakakatayo na po siya.”Tumango si Alfred, pero sa mga mata nito ay may malalim na emosyon habang nakatingin kay Solene. Hindi na lang siya nagsalita at ngumiti bago nagpaalam, "I just came to see a friend. You can continue, I'll leave first."Umalis na ito, at habang nakatingin si Mirael sa papalayong likod ni Alfred, may konting lungkot siyang naramdaman.Pagkaalis ni Alfred, lumingon si Mirael sa mga magulang niya at napansin niyang pareho silang walang reaksyon. Hindi na siya nagtanong pa at sinabi, "Mom, samahan mo na lang si Dad maghintay
148Sa wakas ay natapos na rin ang meeting. Lumabas si Mirael mula sa conference room at nakita si Reola na papalapit. Hindi niya ito pinansin at dumaan lang nang may malamig na tingin. Hindi naman siya basta-basta naghihinala ng masama kay Reola, pero ngayong araw ay may kumalat na tsismis sa kumpanya para sirain siya. Direkta at palihim na sinisisi siya ni Reola, at sinasabing si Mirael daw ang umagaw sa magiging asawa ni Reola. Paano niya hindi mapaghihinalaan na si Reola ang nasa likod nito?"Mirael, wait a minute." Tawag bigla ni Reola kahit magkalampasan na sila. Tumakbo siya papalapit at ngumiti, "I have something to tell you."Tumango si Mirael. Boss niya si Reola sa kumpanya, kaya kahit may duda siya, sumunod na lang siya pabalik sa conference room matapos umalis ng lahat. Wala nang ibang tao sa loob. Umupo si Mirael sa medyo malayong upuan, may maayos na ekspresyon at tahimik na naghihintay sa sasabihin ni Reola."Mirael, I'm sorry..." biglang paumanhin ni Reola na may halon
147“The bed is too clean, and there’s no trace on Chaia’s body. If you two really had sex, there’s no way there would be no trace,” sabi ni Peter nang tahimik.Nang marinig ni Chaia ito, umikot siya at nagmadaling pumasok sa banyo. Tinanggal ang bathrobe at sinilip ang sarili sa salamin, wala ngang bakas ng anumang nangyari, walang discomfort sa pagitan ng hita. Kahit hindi pa siya nakakaranas ng ganoon, aware siya. Noong college, nanonood sila sa dorm ng Japanese films na hindi angkop sa bata… Kaya pinagsama‑sama niya ang mga senyales: magkapiling sila ni Trey kagabi, pero wala talagang nangyari.Paglabas niya ng banyo, halatang mas maganda na ang mood niya. Nang makita niya ang pulang print ng palad sa mukha ni Trey, tumingin siya nang may pagdadalamhati at nagtanong: “Trey… masakit pa ba ang mukha mo…”Dahil alam niyang wala ngang nangyari, mabilis ding nawala ang galit ni Chaia. Naiinis lang siya kanina dahil inakala niyang nagkaroon sila ng sex, parang overwhelming yung pakiramd
146Si Chiles ay ngumiti lang at tahimik na isinumbong si Chaia.Habang si Chaia na topic nila ay mahimbing na natutulog sa suite ng Imperial Hotel. Nagising si Trey, na nasa parehong kwarto, at nagulat nang makita si Chaia na natutulog sa tabi niya. Nanatili siyang nakatitig sa mukha ni Chaia, kinakabahan at hindi mapakali. Dahan-dahan niyang hinalikan ang pisngi nito, tapos huminga nang malalim para pakalmahin ang sarili.Matagal siyang nakahiga, tahimik lang ang buong kwarto, tanging hininga lang nila ang maririnig. Dahan-dahan siyang bumangon at nagulat nang mapansin na wala siyang saplot. Pilit niyang inaalala ang nangyari kagabi pero wala siyang maalala. Ang huli niyang naaalala ay ang birthday party ni Mo Hao. Nakita niyang magkasama sina Chaia at Peter, kaya uminit ang ulo niya. Naparami ang inom nila ni Peter… pagkatapos noon, wala na siyang maalala.Pinulot niya ang kanyang mga damit sa sahig at isinuot ang pantalon. Ilang beses siyang tinukso ng isipan na silipin kung nakah