SINABI ni Serena kung saang subdivision siya ihahatid. Balak niya na bumaba kapag nasa labas na ng subdivision at lalakarin na lang paloob dahil hindi nagpapapasok ng outsiders ang management ng subdivision. Ngunit hindi kaagad siya nakaimik noong sabihin ni Maeve na sa mismong subdivision na rin pala ito nakatira at ilang streets lang ang layo mula sa bahay nila.“You're also living there. It's a coincidence na doon din ako nakatira. Iyo ba ang bahay? Looks like na bata ka pa, established ka na. I heard na mahal ang bumili ng property sa subdivision na tinitirhan natin, ha? Even a small bungalow style house costs around tens of millions.”Tanong iyon ni Maeve habang nagmamaneho pauwi. Umiling naman si Serena. “Hindi ako ang gumastos doon. Bahay ng asawa ko iyon.”“Asawa?” A crack appeared on Maeve's face as she said that in disbelief. “A-Ang bata mo pa para magpakasal? I think you're only in your early twenties. Hindi ba't parang ang bilis naman? Oh, sorry kung ganito ang tanong ko
NAGISING si Serena na wala na si Kevin sa tabi. Noong tanungin si Butler Gregory kung nasaan ito, sinabi ng matanda na may inaayos na naman ito. Noong nakita ni Butler Gregory na kailangan niya ng paliwanag, doon ito nagsabi na maraming investment si Kevin at kahit hindi tahasang nagma-manage ng business, pinupuntahan pa rin ni Kevin ang mga negosyo nito kapag gusto nitong sumilip. Naghanda na lang siyang pumasok at katulad ng dati, pinaghanda siya ng baon na breakfast ni Butler Gregory. Noong dumating sa opisina, agad siyang na-notify na pumunta sa office ni Manager Nathan.“Pack your things up because we're leaving this afternoon. We're going out of town for a business trip.”“Sir? B-Bakit parang ang bilis naman? Hindi pa po ako handa.”Blangkong tingin ang binigay sa kanya ni Nathan. “Time is gold, Miss Garcia. What else is there to prepare? Wala kang anak na kailangang asikasuhin, hindi ba?”“Pero... pero, Sir, 'di pa ako nakakapagpaalam sa asawa ko.”Dumilim ang mukha ni Nathan
PALAKAD-LAKAD si Kevin sa kanyang study room habang makailang ulit nang sinusubukang tawagan si Serena ngunit cannot be reached ang cellphone nito. Nang umuwi siya ay sinabi sa kanya ni Butler Gregory na umuwi si Serena at kumuha ng gamit dahil may out of town business ang asawa.Dahil hindi man lang siya sinabihan ni Serena ay si Yves na lang ang tanging tao na maaari niyang tanungin tungkol kay Serena, agad namang sinagot ni Yves ang tawag niya. “Do you know where my wife is? I was informed that she left with her baggage. Where is she?”[“Hindi mo alam kung nasaan siya? I thought Miss Garcia already talked to you. May flight sila ngayong alas tres ng hapon. Nasa biyahe na siguro iyon. Assistant siya ni Nathan.”]Halos magbuhol ang kilay ni Kevin sa narinig. That Nathan made his wife as his assistant? The héll?! “Didn't he have a secretary?”[“Kapapanganak pa lang ng secretary ni Nathan kaya hindi pwede sa out of town business. You know what, hindi sana maghahanap ng project si Na
“WHY are you looking at me like that?” nagtatakang ani Kevin. Kung tumingin sa kanya si Serena ay parang kaaway ang kaharap nito. Did he do something wrong that's why Serena was mad at him? “Sino bang natutuwang makita ka?” Halos umusok ang ilong ni Serena noong sabihin iyon kay Kevin. “Wait, I'm the one who should be upset because you left without saying anything to me. If I didn't call your department head, I wouldn't know you're here. And you're alone with your boss. Aren't you afraid I'll get mad because of that?”Namumula ang mga mata na hinarap siya ni Serena at dinuro-duro pa nito ang dibdíb niya gamit ang hintuturo. “Then get mad! Nagtatrabaho ako, Kevin, kaya bakit ka magagalit, ha? At isa pa, kung magre-resign ako, susuportahan mo ba ako?”When Kevin heard that, instead of getting mad just like what's on her imagination, Kevin's eyes lit up and seemed visibly happy. “You're quitting? Then, I'll support you. You don't need to work, wife.”Hindi na maipinta ang mukha ni Se
INSTEAD of answering Kevin's question, Serena shook her head. Naalala niya bigla si Nathan na basta na lang niya iniwan dahil hinatak siya ni Kevin. For sure, hinahanap na siya ng boss! “Mamaya na tayo mag-usap! Hinahanap na yata ako ni Manager Nathan! Magkita na lang tayo mamaya sa hotel room!”Hindi na niya hinintay pang pigilan siya ni Kevin, tumakbo siya palayo at bumalik sa perfume store kung nasaan si Nathan. She saw him looking around and now she's sure he was looking for her! “Manager Nathan!” tawag niya sa atensyon nito. “Saan ka galing?” malamig at kunot ang noo na tanong ng lalaki. “A-Ah, Manager, 'di na ako nakapagpaalam kasi ihing-ihi na ako kaya dumeretso na ako sa banyo. Sorry kung 'di ako nakapagpaalam agad.”“You should still message me. It made me think you got abducted.”Doon niya napansin na may katabing babae si Nathan. Teka... hindi ba't ito ang sinasabi ni Kevin na pinsan nito? Napansin ni Nathan na nakatingin siya sa babae kaya pinakilala nito ang katabi.
“TATIANA, are you really going back?” Tatiana was rummaging and arranging her stuff when her mother went inside her room to ask her a question. Sandaling binaba ni Helia ang mga tinitiklop na damit at lumingon sa ina. “Of course, Mamá. It's been years since I was gone. I wonder how Xavi is now.”Her mother snorted when she heard that name from her lips. “I still think that that guy is not fit for you. I don't understand why you want to be with him.”Her mother wouldn't understand even if she explains how important Xavier is to her. Unang kita niya pa lang dito ay binulong na kaagad ng isip niya na ito ang gusto. And she was lucky when Xavier also told her that he likes her, too! The only conflict about them was their families were against their budding relationship. Noong balak na niyang sagutin ang lalaki, bigla na lang itong naglaho at siya naman ay pinadala sa Spain kung saan siya nananatili ngayon. She was reprimanded and banned from contacting Xavier. Even her social media acc
NANG makauwi, binigyan si Serena ng isang araw na leave para makapagpahinga. Doon naman in-arrange ni Kevin ang etiquette class niya. Akala niya ay aabutin iyon ng ilang araw ngunit tatlong oras lang pala ang etiquette class. Mainly because she already knows how to act like an elegant lady since she took the Personal Development class subject back when she was in college. Ilan lang ang tinama sa kanya ng etiquette teacher at iyon ay ang tamang paggamit ng kubyertos sa fine dining na kaagad naman niyang nakuha. When the class was over, Butler Gregory, Marie, and even Kevin applauded for her that made Serena flustered but felt good nonetheless. “Iyon lang ba ang aaralin ko? Sure? Sapat na ba 'yon para hindi ako mapahiya sa pamilya mo?”Kevin shook his head. “Nah, you're already fine. And you don't need to impress me. Ako ang asawa mo at hindi sila, Serena. It's me, you need to impress.”May twang ang pagsasalita nito ng tagalog na sobrang naku-cute-an si Serena na gusto niyang pisil
“DAHIL HAPON na, sarado na ang HR. Bukas na kita ie-enroll sa biometrics pati na rin ang entry procedures mo.”Tumango-tango si Serena kay Ma'am Wendy. Dinala siya nito sa table na para sa kanya ngunit wala na itong sinabi kahit na naghihintay siya ng instructions mula rito. Ang tanging ginawa na lang si Serena ay umupo sa upuan na mayroon ang cubicle niya at saka nilibot ang paningin. Mas malaki ang department na ito kumpara sa pinanggalingan niya na lower floor. Isa rin sa napansin niya ang kaibahan ng mga empleyado ngayon. Kita niya na kumikilos lahat at madalang na madalang siyang makakita ng nag-uusap. Puro pagtipa sa PC nila ang naririnig ni Serena. Kaya kahit gustuhin man niyang magtanong, umuurong ang dila niya dahil alam niyang hindi rin siya papansinin ng mga ito. Nakailang punas na si Serena sa desk niya dahil wala nga siyang ginagawa. Naipon na tuloy ang tissue sa trashbin na nasa ilalim ng table niya. Nang dumating ang oras ng pag-out, akala ni Serena ay lalabas na ang
May dalawang babae pa sa tabi ni Patricia na nagpapahinga rin. Bawat isa sa kanila ay may hawak na puting kabayo. Habang umiinom ng tubig, pinapanood nila si Daemon habang nakasakay. Nang mapansin ni Daemon si Patricia na nakasakay sa isang maliit na kabayo, parang naduwal si Daemon sa itsura niya.Tahimik na sinubukan ni Patricia na igalaw ang kabayo palayo... pero ayaw gumalaw ng kabayo! Kahit coach man lang sana, pero nung tumingin-tingin siya sa paligid, wala siyang nakitang coach... Biglang pumalo ng buntot ang kabayo at inalog ang katawan nito. Kung hindi mabigat si Patricia, siguradong nahulog na siya.Yung dalawang babae na umiinom ng tubig, nagtawanan nang may pangmamaliit. “Grabe, kung hindi ka naman pala marunong sumakay, bakit ka pa nagpunta dito? Ang laki-laki mo na, tapos ‘yan ang kabayong sinakyan mo? Nakakahiya ka naman.”“Sayang ang magandang kabayo.”Gusto na lang sanang maghukay ni Patricia at magtago sa ilalim ng lupa.Nang makalibot na si Daemon, bumaba siya sa ka
Chapter 94NANG magising si Patricia, hindi siya nasa ospital kundi sa isang attic na ang disenyo ay mukhang luma at vintage. Gawa sa kahoy ang mga pader at may maliit na bintanang may mga baging. Presko rin ang hangin at mukhang sobrang komportable ng lugar.Paglingon niya, nakita niyang katabi niya si Daemon na natutulog, kaya napakunot ang noo niya.Nakahiga si Daemon sa labas ng kumot, hindi nagbihis at kalmado lang ang mukha, parang hindi pagod at bahagyang nakangiti ang labi.Medyo tulala si Patricia habang nakatitig, pero sakto namang dumilat si Daemon at nagtama ang mga mata nila.Nabigla si Patricia at dali-daling umiwas ng tingin, tapos bumangon at bumaba ng kama.Napangiti si Daemon, nagniningning ang mga mata, saka sumandal gamit ang kamay at sinulyapan si Patricia. “Ang tapang mo ha, horror movie ang pinasukan mo, eh ang duwag-duwag mo.”Hindi sumagot si Patricia, kinuha na lang ang coat sa silya at sinuot, tapos tiningnan siya ng masama. “Dedikado ako sa trabaho ko!”Umi
Nagkagulo sa shooting site. Nakakainis na ngang may naaksidente, tapos bigla pang nahimatay ang manager sa gulat. Hindi napigilan ng director na pagalitan ang babaeng gumanap na multo na bigla na lang lumitaw. "Di ba sinabi ko na tapos na ang eksena mo at pwede mo nang tanggalin ang makeup mo? Bakit ka naglalakad-lakad pa diyan na naka-costume? Ikaw tuloy ang naging sanhi ng gulo!"Walang pakialam ang aktres at tinignan lang si Patricia na nakahandusay sa lupa, sabay malamig na buntong-hininga. "Kung matatakutin siya, wag siyang sumunod-sunod dito! Para siyang bubble gum na hindi matanggal kay Andrei, takot yatang hindi malaman ng iba na si Andrei ang boyfriend niya!"Ramdam ng lahat ang selos sa tono niya... Mukhang isa na namang tagahanga ni Andrei. Alam naman ng mga natitirang assistant kung anong meron, pero dahil magkakasama sila sa trabaho, wala silang magawa kundi magpakumbaba at huwag palakihin ang issue.Sabi ng onsite doctor, nawalan lang ng malay si Patricia pero wala naman
Chapter 93NAGNGITNGIT si Patricia at sinabing, "Wag na, bye!" Sabay talikod at matigas ang lakad papasok ng kumpanya. Pero ang mga mata at boses ni Daemon ay parang naka-ukit na sa utak niya at hindi mawala-wala! Nakakainis talaga!Natapos na rin ang romantic idol drama ni Andrei at pinilit na ni Patricia na mag-umpisa na siya ng bagong thriller na pelikula. Kaya naman siya na ang nag-asikaso ng ibang trabaho sa kumpanya at iniwan muna ito sa assistant niya. Dumiretso na siya sa set para bisitahin ang shooting.Dati, wala lang sa kanya ang pagbisita sa set. Parang libangan lang. Pero iba na ngayon, thriller ang ginagawa, at ang location ay isang kilalang haunted village sa bundok sa labas ng Saffron City. Sa paligid ng baryo, puro libingan ang makikita. Karamihan sa mga bahay ay luma at halos magiba na. Ang mga kabataan ay nagpunta na sa siyudad para magtrabaho, at ang naiwan ay ilang matatanda. Marami ring bahay na bakante.Pagdating pa lang nila sa lugar, ramdam na agad ang lamig a
Paglabas ni Daemon mula sa banyo habang pinupunasan ang buhok, napangiti siya nang makita si Patricia na magulo ang buhok. May makahulugang ngiti sa gilid ng labi niya, “Anong problema? Nakalimutan mo na agad kung anong ginawa mo kagabi?”Nanlaki ang mga mata ni Patricia sa gulat habang nakatitig sa kanya, nakatopless, nakangiti ng malandi, at may mapang-akit na tingin. May kutob siyang may mali, kaya lalo pa niyang tinakpan ang sarili gamit ang kumot. “Anong kalokohan 'to?! Anong ginawa mo?!”Bahagyang ngumiti si Daemon. “Kahapon, ikaw ang naunang humalik at kumagat—”“Imposible!” mabilis na putol ni Patricia sa sasabihin pa nito. Nagulo ang isip niya at hindi niya alam ang gagawin.Pero wala nang balak si Daemon na makipagtalo pa. Lumapit siya sa sofa, kumuha ng dalawang paper bag at inihagis sa kama. “Dinala na sa laundry ang damit mo. Ito muna ang isuot mo.”Nakatitig pa rin si Patricia sa kanya, tulala.“Ay, oo nga pala, simula ngayon, kalimutan mo na ang pagtakas. Hindi ka na mak
Chapter 92"DON'T..." Gustong pigilan ni Daemon si Patricia na parang sumasakit ang ulo, pero may isang taong biglang binuksan ang mga butones ng kanyang coat. Manipis ang shirt sa loob at nang mahatak ang coat, napunit din ang bahagi ng shirt kaya nakita ang maputi at malambot na balat sa ilalim.Ang pinakamalaking epekto ng pagpapapayat ni Patricia ay siguro mas naging pino ang bewang at mga hita, pero hindi gaanong lumiliit ang dibdib niya. Madalas siyang magsuot ng coat para takpan ang sarili, kaya hindi halata ang figure niya, at walang parteng masyadong nangingibabaw...Pero ngayon, nabuksan ang coat at ang bahagyang cleavage sa gitna ng bilugan niyang dibdib ay nakakabaliw...Si Patricia ay patuloy na naghahabol ng lamig... Sobrang init ang nararamdaman niya, taliwas sa lamig sa labas kanina, kaya nalilito siya at wala na siyang ibang alam kundi ang init, at patuloy na hinuhubad ang damit niya.Sa malabong isipan, parang nakikita niya ang anino ni Daemon sa harap niya. Iniabot
"Bakit kahit anong gawin ko, parang wala ring kwenta?" Paunti-unti nang humina ang boses ni Patricia, at tinangay na ng malamig na hangin sa gabi ang natitira pa niyang salita.Lumambot ulit ang matigas na expression ni Daemon, bahagyang nawala ang kunot sa noo niya at may bahagyang liwanag sa mga mata niya.Parang bumalik sila sa simula. Si Patricia na mukhang laging pinapabayaan, nakaupo sa sulok kung saan walang pumapansin, tinatapakan at minamaliit ng mga tao, at tahimik lang na umiiyak habang umuulan. Pinapanood lang siya ni Daemon mula sa malayo at kahit noong una pa lang, napansin na niya ito, pero masyado siyang matigas ang ulo at ayaw umamin.Ang dami nang nangyari. Habang unti-unti silang nagkakalapit, bigla siyang lumayo, walang pasabi, at walang awa.Akala niya dati, kahit lumuhod pa sa harap niya si Patricia at magmakaawang bumalik sa kanya, hindi na niya ito papansinin.Pero nang makita niyang lasing si Patricia at nagsasalita ng walang kwenta, bigla niyang narealize...
Chapter 91HINDI na nagpaliwanag pa ang lalaki, pero iniabot nito ang isang business card. “Hindi ko pa kayang ipaliwanag ngayon, pero kapag may pagkakataon, pag-usapan natin nang mas detalyado.”Tiningnan ng lalaki si Andrei na nakahandusay pa rin sa lupa habang hinihingal, “Wala kang dapat ipag-alala. Simple lang ang relasyon niya sa babaeng ’yon. Andrei is mine.”Bigla na lang napalitan ng pagkabigla ang galit na ekspresyon ni Daemon… May kakaiba bang aura si Patricia na puro mga... bakla ang napapalapit sa kanya? Bigla ni Daemon naalala ang huling beses na “napagsamantalahan” siya at agad sumama ang pakiramdam niya. Napaatras siya nang hindi sinasadya, ayaw na niyang makasama pa ang dalawang taong nasa harapan niya.Pero hindi na siya hinintay magsalita ng lalaki. Yumuko ito, hinawakan si Andrei sa braso, saka binuhat sa balikat at naglakad papunta sa isang Mercedes-Benz na nakaparada sa gilid ng kalsada.Kumunot ang noo ni Daemon, halatang hindi natuwa, at ang buong ekspresyon n
Ano kaya ang itsura ni Daemon nang makita nito ang balita? Galit na galit? Gusto siyang patayin para maibsan ang galit? O baka naman wala siyang pakialam, parang nakakita lang ng taong di niya kilala?Kung nasa Pilipinas si Rowie, kaya niya bang ipaliwanag sa boss ang buong nangyari?Pero sa pag-iisip nito, napangiti lang ng mapait si Patricia. Siya lang talaga ang nakakaalam ng buong kwento.Pagkatapos ng huling presscon ni Andrei, nagyaya itong kumain sa labas.Ayaw sana ni Patricia, pero naisip niya na hindi pa tapos ang palabas at kailangan pang ituloy. Kaya sumama na siya sa isang mamahaling western restaurant.Nag-order si Patricia ng fruit salad para sa sarili niya, si Andrei naman ay steak. May baso na may kandila sa mesa, at ang liwanag nito ay maaliwalas at medyo romantic.Pero wala sa sarili si Patricia. Tahimik lang siya, nakatitig sa kandila, at parang malayo ang iniisip. Sa totoo lang, basta wala siya sa harap ng camera ng media, ganito na lagi ang itsura niya nitong mga