LOGIN"Ma, ano ba? Pagod na pagod na akong maging sunud-sunuran sa inyo! Sa buong buhay ko, wala akong ibang ginawa kundi sundin ang lahat ng utos at nais ninyo. Bakit ngayon, isang hiling ko lang, bakit ayaw niyo akong pagbigyan?" Hindi ko na mapigilang umiyak, ang sakit sobra. Anak niya ako, bakit kailangan niyang magdesisyon na ako dapat? Isang malakas na sampal na naman ang natanggap ko galing sa kanya, na hindi ko na ikinagulat pa. Sanay na ako sa pananakit niya simula noong bata pa ako hanggang ngayon, na 23 years old na ako, lalong lalo na pag hindi ko sundin ang gusto niyang mangyari. "How dare you na sagutin ako ng ganyan? Ako ang bumuhay sa'yo kaya ako ang magdedesisyon. Kaya wala kang karapatan na kalabanin ang nais ko!" Inis na sigaw niya sa akin, kulang na lang sabunutan niya ako. "Ma, mali naman kasi kayo, ayaw ko pa pong magpakasal. Ipakasal niyo ako nang hindi niyo man lang ako tinatanong? Ma, please babalik na lang ako ng Paris," pagmamakaawa ko, ngunit tanging titig lamang ang pinupukol niya sa akin at walang bakas na naawa ito sa akin. Bakit, Ma? "Enough!" Isang malakas na sampal ulit ang natamo ko sa kabilang pisngi ko na ikinabagsak ko sa sahig. "Belphoebe Sinclair, sa gusto mo o hindi, magpapakasal ka sa lalaking 'yun." Parang echo ang boses niya na paulit-ulit sa tenga ko. Bakit ganun? Pakiramdam ko, parang ginawa akong bayad sa hindi ko alam na utang. Ano ba ang kasalanan ko? Bakit kailangan ipakasal ako sa taong hindi ko kilala at hindi ko naman mahal.
View Moreダイニングのテーブルに花を生ける。ランチョンマットを敷いて、少しだけ特別なテーブルセッティングをする。気付けば私は鼻歌なんかを歌っている。
私、篠江杏(しのえ あんず)は夫・篠江龍月(しのえ りゅうが)と結婚して3年になる。篠江家はこの国のみならず、海外にも事業を展開する世界的な大会社で、龍月はそのCEOだ。篠江グループの傘下には私の弟の桃李(とうり)が務める大病院もあった。
私はここのところずっと、胃のムカつきを感じていて、胃の調子が悪いのかと思っていた。時折、眩暈を感じる事もあって、体調不良を実感して、私は桃李の務める病院に行った。
「姉さん、おめでとう」
そう言われて何がおめでとうなのか、分からなかった私はポカンとしてしまった。桃李はそんな私を見てクスっと笑い、言った。
「おめでただよ、ふた月ってところかな」
桃李はそう言って、微笑む。
「エコーで見てみる?」
そう聞かれて頷く。見られるなら見たい。
「そこに横になって」
そう言われて診察室の小さなベッドに横になる。
「少し冷たいけど、我慢して」
桃李はそう言って私のお腹にジェルを塗る。そうしてエコーの機械を私のお腹に当てて、画面を見る。
「あ、ここだね。見える?」
そう聞かれて私も画面を見る。
「小さな袋状のものが見えるでしょう?」
そう言われてエコー画面を見る。
「えぇ、見えるわ」
袋状のものが映し出されている。これが……待ちに待った我が子なのだと思うと少し不思議な感じがした。小さいけれど確実に私のお腹の中には赤ちゃんが居る。今まで感じていた胃のムカつきも、眩暈も妊娠したからなのだと分かる。
「つわりがどの程度、出るかは分からないから、体調には気を付けて。体、冷やさないようにしないと」
桃李はそう言って微笑む。
「えぇ、そうね、その通りだわ」
家に帰り、私はお腹の中の命を意識しながら動く。食べられる物を食べて、体を冷やさないように。そしてカレンダーを見て微笑む。奇しくも今日は私と夫・龍月(りゅうが)の3回目の結婚記念日。龍月も今日が結婚記念日だって知っている筈。私は龍月が帰宅する時間に合わせて、準備をする。今日は特別な日になりそうだわ、そう思いながら。
◇◇◇
時計を見る。もう日付が変わる時間。龍月はまだ帰って来ない。部屋の中は静まり返っている。
不意にカタンと玄関の開く音がする。龍月だわ、そう思って私は少し微笑んで、龍月がリビングに入って来るのを待つ。ドスドスと大きな足音がする。こんなに大きな足音をさせて家の中を歩く龍月は初めてだった。何だろう?怒っている……?
バン!!!
リビングの扉が乱暴に開く。姿を現した龍月の視線が私を捕らえる。その視線はまるでナイフのように冷たく鋭い。何故、こんなに怒っているの?龍月は私を一瞥する。龍月は私の元まで歩いて来ると、突然、私の頬を平手打ちする。
「……え?」
一瞬、何が起こったのか分からなかった。頬を打たれた痛みを感じて私はその時、初めて自分が龍月に手を上げられたのだと実感する。打たれた頬を押さえながら龍月を見上げる。龍月は私に一枚の紙を見せ、そしてその手を離した。ヒラヒラと舞い落ちる紙。床に落ちた紙を見る。その冒頭部分が見える。
篠江 龍月様
私は自分の犯した罪に対し、心から謝罪致します。
そんな文章で始まっている。ドクンと鼓動が跳ねる。急激な鼓動の跳ねで胸が苦しくなる。紙を拾い上げ、読んでみる。
2年前、妻の治療費を工面する為に、追い詰められた私はあなたの妻である杏(あんず)と、その母親である峰月美都(ほうづき みと)からお金を受け取りました。彼女たちは私に「篠江夫妻(龍月様のご両親)を車で撥ねるように」と指示したのです。私はその指示を実行しました。
後になり、峰月美都とあなたの妻である杏の真意を知りました。真意とは、あなたの昔の恋人であった華凜さんとあなたの関係を断ち切り、妻である杏の立場を確固たるものにする事でした。そして更にはあなたと華凜さんを遠ざける為に「華凜を誘拐しろ、さもないと金は渡さない」と言われ、選択の余地が無かった私はそれを実行しました。
それ以降、私は良心の呵責に苦しんでいます。
最近、妻が亡くなりました。妻が亡くなり、私には何も残っていません。そこでようやく、罪を償おうと思えました。この手紙と共に彼女たちから受け取った100万円と振込記録を同封します。
これで私の罪が贖える訳ではありませんが、せめてもの償いです。どうかあなたの妻とその母親には正義の鉄槌が下されますように。私のこの手紙がその一助となりますように。どうか私の罪をお許しください。
読みながら震える。こんな事、知らない。私は何もしていない。お金を渡す?!龍月のご両親を車で撥ねる?!何の事なの?この手紙の主は誰なの?
Sinalubong ako ng kaba habang pinaghahandaan ang sarili sa kung ano mang naghihintay sa likod ng pintuan. Dapat handa ang bawat hibla ng aking kalamnan.Pinihit ko ang doorknob at agad na binuksan iyon. Sumalubong sa akin ang busangot na mukha ni Cyril.Kumunot ang noo ko. "Anong problema mo?" tanong ko, senenyasan siyang pumasok sa kwarto. Nakatayo pa rin siya sa labas ng pintuan kahit narating ko na ang paanan ng aking kama."Ano pa'ng ginagawa mo diyan? Halika na!" asik ko.Umiling lang siya, ayaw gumalaw. Inis akong bumalik sa kanya at hinila siya papasok, ngunit mas malakas ang hila niya palabas."T-teka, aray!" bawi ko sa aking kamay at hinampas ang kanya."Ano ba?!" inis kong tanong. "Doon tayo sa loob? Baka may makarinig sa usapan natin, ewan ko na lang," sabi ko at akmang papasok sa kwarto nang hilain niya ako deretso pababa ng hagdan."BALIW KA, CYRIL! MALALAGLAG TAYO! MAY ARAW KA TALAGA SA AKIN!" sigaw ko habang patakbo kaming bumababa sa hagdan."ANO BA?!" sigaw ko nang it
Tatlong araw rin akong nagtagal sa bahay na walang gumugulo, at napagdesisyunan kong ituloy ang plano kong agawin si Slade kay Seraphina.Gusto kong makita siyang maging isang baliw na babae."Uuwi na po ba kayo, Ma'am?" tanong ni Yaya habang nagpupunas ng mga platong bagong hugas."Opo, pero baka babalik din ako mamaya," sagot ko."Ah, sige. Ayaw niyo bang magbaon ng ginataang pakbet?" Umiling ako. "Magdadala na lang po ako ng mga gulay dahil gusto ko ring ipagluto si Slade."Ngumiti siya sa akin at binitawan ang platong pinupunasan niya. "Ako na lang ang maghahanda ng mga gulay. Sandali lang," paalam niya at lumabas sa pintuan ng kusina, kung saan sa likuran ng bahay naroon ang sarisaring gulay na nakatanim.Hobi niya rin kasi ang magtanim ng mga gulay, dahil mas gusto raw niya na siya ang nagtatanim at nagpapataba para walang halong kahit anong kemikal.Napatingin ako sa cellphone kong nag-vibrate sa ibabaw ng mesa dahil inilapag ko lang doon kanina nang kumain kami.Inabot ko ito
Napasimangot ako pagkatapos namin mag-usap ni Miss Zach—hindi ako pinayagan ni Slade na umalis ngayong araw. May pupuntahan daw kami,Family Gathering."Are you done?"Tiningnan ko siya sa salamin kung saan ako naka-upo, nakikita ko roon ang kanyang repleksyon. Nakatayo siya sa pintuan, ang dalawang kamay nasa magkabilang bulsa."Hindi pa," maikli kong sagot at nagpatuloy sa pagsuklay ng buhok."Kailangan na nating umalis—we're so late," ma-autoridad niyang usal.Bumuntong-hininga na lang ako at inilapag ang suklay sa mesa sa harap ko."Sige, antayin mo na lang ako sa sala," walang gana kong sabi at tumayo para tumungo sa banyo para mag-toothbrush.Tulad ng sinabi ko, umalis na siya, pagkatapos kong magsipilyo, hindi ko na siya nadatnan. Pumunta ako sa sala at nakita siyang prenteng naka-upo sa couch."Lets go," usal ko nang magkatapat na kami. Lumingon siya sa akin pero hindi man lang tumingin sa aking mga mata—agad itong umiwas at tumayo, naunang maglakad patungo sa labas ng bahay.
"Jusq, Ma'am Belphoebe at Ma'am Seraphina, tama na po!" sigaw ng isang katulong, tila nagmamakaawa. Ramdam ko ang kanilang paghihiwalay, ang init ng alitan na halos sumunog sa paligid.Hawak ako ni Mang Berto, ang kanyang mga kamay ay tila pilit na sinusuway ang nagngangalit kong katawan. Sa kabilang banda, si Slade, kunot noong nakatingin sa akin, ang kanyang ekspresyon ay halo ng pagtataka at pagkadismaya. Napabaling ang tingin ko kay Seraphina. Ang dating maayos niyang buhok ay isa nang gusot na pugad, para siyang hinabol ng limang aso at ginulungan ng bente mula sa tuktok ng bundok pababa."What the f*ck is wrong with you?!" bulyaw ni Slade sa amin, ang kanyang boses ay naglalaman ng galit at pagkabigla. "Ugh," panimula ni Seraphina, nagpapaawa ang boses na tila isang anghel na nasaktan, "I just wanted to be friends with her... pero nagalit siya kasi asawa ka raw niya at hiwalayan daw kita. Sabi ko, ayaw ko dahil mahal kita at ako yung una at totoong girlfriend mo... kaya sinabunu
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.