Napalingon naman ako kay Hansel dahil sa tanong niya. I don’t want to assume. Kaya ‘yon rin ang tanong ko. Nilingon ko si Anthony and caught him staring at me intently. Is there something I don’t know? Walang sumagot sa tanong ni Hansel. Because we all know that that’s intended for Anthony, pero hindi rin siya nagsalita. There was an awkward silent, hindi alam kung ano ang sasabihin o ang gagawin. Unti unti nalang akong bumalik sa pagkain kaya ganoon din ang ginawa nila. Pagkatapos naming kumain hinatid na nila kami hanggang sa room namin since nadadaanan naman ‘yon papunta sa kanila. Tinignan ako ni Anthony kaya, tumingin rinako sa kaniya. Sumalubong sa akin ang namumungay na mata niya, tinignan niya ako na para bang mawawala ko sa paningin niya pag inalis niya sa akin ang paningin niya.
“Bye” he softly said to me.
“Bye” I answered.
“Hoy! Kanina pa talaga kayo ah! Ano ba talaga ang meron?
Mahirap ang maging mahirap. Hindi mo nabibili ang gusto mo, namomroblema kayo sa pangkain ninyo, mga bayarin, hindi sapat ang kita ninyo kahit nagkanda- kayod na kayo sa trabaho. At siguro para sa lahat, masarap ang maging mayaman. Yung tipong wala ka ng poproblemahin tungkol sa pera, yung hindi ka nahihirapan sa bahay kasi may mga katulong kayo, yung nakakabili ng kahit anong gustuhin mo, yung nakakapag-aral ng hindi pinoproblema ang Ang tuition at bayarin sa projects. At siguro nga tama yun. Siguro nga dapat maging masaya na ako dahil kumpara sa iba, masarap ang buhay ko…. Siguro nga.“Happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday, happy birthday, happy birthday to you!” Sabay sabay nilang kanta habang pumapalakpak at nakatingin sa akin.“Happy birthday Shasha, here blow your candle na.” Nanay said sweetly while holding the cake.I looked at her. She smiled at me and nod, as if encouraging me to blow
Chapter 1“Ok class, that’s all for today,” our teacher said after the bell rung.“Hoy, Shang, anong plano mo ngayong sembreak?” tanong ni Ashley sa akin habang nag-aayos ako ng mga gamit ko sa bag. Oo, pag-aayos na ‘yong pilit mong sinasalampak lahat ng libro para magkasya sa bag.“Wala” wala naman talaga akong plano. Mas gugustuhin ko pang manatili at magpahinga ngayong sembreak.“Wala as in wala?” tanong niya ulit.“Wala nga, sa bahay nalang siguro ako” finally done arranging the things in my bag, I turned to her.“Sabi kasi ni mommy, pwede ka daw sumama nalang saamin. Magbabakasyon kami sa probinsya ni Lolo” She looked at me as if asking me to say yes.“Wag nalang, makakaabala pa ako sa inyo. Nakakahiya sa kanila tita” Makakaistorbo pa ako sa oras nila magpapamilya.“No, it’s mommy who insisted. Sige na please! Mababa
Isang Linggo na ang nakalipas mula noong umalis na naman sina mom at dad. Tatlong araw silang nag-stay dito. Kaya kami nalang ang tao dito sa bahay. Hanggang ngayon hindi ko rin alam ang rason kung bakit sila umuwi pero napapansin ko na pag hindi ako nakatingin ay tumititig sila sa akin kaunti na lang talaga iisipin ko ng ako talaga ang ipinunta nila dito.“Yan lahat ang dala mo?” Gilalas na sabi ni nanay nang nakita niya ang dalawang malalaking maleta ko. Isama pa ang backpack na dala ko.Naparami yata talaga ang dala ko considering na dalawang Linggo lang naman kami magbabakasyon doon. Nag-shopping pa ako kahapon ng mga damit para sa mga dadalhin ko ngayon. I’m not really into shopping and such. Pero dahil alam kong kasama si Anthony kaya …heto.“ Ahh eh, baka marami kaming papasyalan doon Nay, nakaka-hiya naman kung paulit-ulit lang ang isuot ko” Napapakamot sa batok na sagot ko.Tinignan niya ak
“Shang, mamaya pupunta kami sa hacienda, sasama ka ba?” tanong ni Ashley sa akin habang kumakain kami ng agahan.“Anong gagawin natin don?” Are we going to harvest? Oh sh*t I want to experience that.“Mangangabayo daw kasi sila Klein at Anthony. Ikaw gusto mo bang mangabayo Shang?” tanong naman ni Tito Paul. Ang daddy ni Ashley.“Hindi po ako marunong eh” Atsaka natatakot din ako. Baka mahulog ako tapos masipa pa ng kabayo edi sira ang ganda ko! Iniingatan ko pa naman itong feslak ko kasi baka hindi maakit—este hindi mainlove sa akin si Anthony.“Si Ashley marunong naman yan, siya ang magtuturo sa’yo” sabi naman ni Tita Clarisse at kinausap na ang katulong, mukhang nagpapahanda ng dadalhin namin mamaya sa pagpunta doon sa hacienda.“Yeah, you should come with them. Walang maiiwan dito sa bahay mamaya kasi pupunta kami sa Bayan. Mababagot ka lang rito”
“Tonton! I miss you!” Tumitiling sambit ng babaeng hindi naman kagandahan kasi mas maganda pa rin ako.Napalaki ang mata ko at talagang gusto ko ng sumugod sa isang digmaan nang niyakap niya si Anthony. At hindi lang ‘yon bastang yakap dahil lumambitin pa talaga ang bruha kay Anthony. Naknangputcha naman talaga oh! ‘Wag niyo akong pigilan dahil talagang sasabunutan ko talaga ‘to! Leche! Akin yan!“ Namiss rin kita Kangkang” nakangiting sambit ni Anthony at talagang gumanti pa talaga ng yakap. Kangkong? Hahhaha ang sagwa ng pangalan ah? Kasing sagwa ng mukha niya…pero joke lang ‘yon. How I wish sana na panget siya pero leche! Hindi naman siguro tao ang isang ‘to eh. Out of this world ang beauty niya, oo alien siya. Char!“Hanggang ngayon ba naman Kangkang pa rin ang tawag mo sa’kin? It’s Bianca ok? Bianca.” Napaka-arte akala mo naman maganda,leche! Lamang lang naman
“Bye po!” Sabi ko sa parents nina Ashley at Anthony.“Kita nalang tayo sa school Shang” paalam naman ni Ashley sa akin.“Yup, sa school na lang” sagot ko nan. Hindi ko maiwasang mapatingin kay Anthony na nakatingin rin pala sa akin sa mga oras na iyon.“See you at school” sambit niya sa akin.Napatingin nam an ako.“See you” hiHindi ko siya masyadong matignan kaya inilipat ko nalang ang tingin ko kay Klein.“Bye” sabi niya sa akin.“Bye Klein” sagot ko dito.“Bye!” Sigaw ko ulit habang kumakaway at nakatanaw sa papalayo ng van. Pagtalikod ko palang, papasok na sana ako sa bahay dala ang mga maleta ko ng kinuha na iyon ng mga helpers sa bahay. Nagpasalamat nalang ako at binaybay na ang daan patungo sa bahay namin. Hindi ko talaga alam kung bakit nauso na malayo pa ang gate mula sa mismong bahay. Nakakatamad kayang maglakad. Mabu
“Hey, Hansel, hey” sambit namin habang pilit inaalis ang pagkakataklukob niya sa kumot. Pero hindi talaga siya pumapayag pilit niya pa ring hinihila ang kumot para itago ang sarili niya.From here I can hear her silent sobs. Gusto ko sana siyang sabihan na magiging ayos lang ang lahat pero alam ko na hindi sigurado iyon. Ang kuya na n’ya mismo ang umamin ng ginawa. Ayaw ko sanang maniwala pero inamin niya na mismo. And even if I want to take kuya Carlos' side, I know it would be unfair.“Hansel, you’ve been crying for hours already. Please. Please take a rest, and drink this.” Ashley said while holding a glass of water. Pero ayaw pa rin talaga ni Hansel. Masyado siyang apektado sa nangyayari ngayon sa kuya niya. Dalawa lang silang magkapatid. At nasaksihan ko mismo kung gaano sila kalapit sa isa’t isa. Idol pa nga niya ang kuya niya eh kasi matalino daw ito at magaling sa negosyo. Kaya malamang masakit na malaman na ang hinahan
Chapter 7“You’ve been a bad girl” I whispered to her as she went pass me. Without looking I went to the guidance counselor and talked with her about this incident.In my peripheral view I can see that she stared at me before going out.“Mr. Anthony, do you hear me?” Napatingin ako kay Ms. Evans, the guidance counselor, noong tinawag niya ako. Hindi ko namalayang nakatitig na pala ako kanya habang iniisip si Natasha.“Um, what is it again ma’am? I’m sorry I’m just a little tired.” Pormal kong sagot, tinatago ang pagakapahiya.“Well, nagkasundo na sila kaya hindi na nito kailangan pang lumaki” tumango na lang ako sa sinabi niya. Napapangiti na lang ako sa tuwing na-aalala ko ang mga expression niya pag lumalapit ako, parang hindi ako makapaniwala na parehong tao ang nambasag ulo kanina. She has a variety of characters, her attitude would reflect how she feels about you. And I am