Share
Chapter 28
ADRIANNA
Unknown number:
Meet me at the top of the castle's tower. If you're alone, you're welcome. But if not, sorry not sorry.
Titig na titig ako sa screen ng cellphone ko habang paulit-ulit na binabasa ang mensahe ng unknown number. Base sa text ay mukhang si Lawrence ito at hindi na lang nagpakilala dahil umaasa siyang kaagad kong mapapagtanto na siya ito. Hindi ko lang alam kung paano niya nalaman ang number ko lalo na at bago ito.
Pasado alas kwatro na ng hapon at nanatili ako sa loob ng agency. May inasikaso lang si Inspector Fajardo kaya tumungo muna ako sa reception area para maghintay. Nagdadalawang isip ako kung ipapaalam ko kay Jensen ang tungkol sa pakikipagkita ko kay Lawrence. Sigurado naman kasi na wala siyang pakialam sa
Related chapters
Who is the killer? Chapter 29
ADRIANNA "Bakit hindi mo sinabi sa'kin ang tungkol dito?" Salubong ang kilay at matalim na tingin ang ipinukol ko kay Jensen. Walang gana siyang nakaupo sa sofa ng sala habang nakatingin sa kawalan at parang hindi ako naririnig. I'm just holding myself not to shout at him. Stressed pa rin ako sa mga nangyari kahapon kaya naman pinipigilan kong ma-high blood dahil baka sa ospital na naman ang bagsak ko. While washing his clothes earlier, I found a small red card from his school's detention office. Nakasaad dito ang pangatlong record niya ng violence sa eskwelahan. Required din na papuntahin ang guardian sa school para makausap ang principal at adviser ng estudyante. Bukod sa may ganito akong natuklasan, ang mas ikinagagalit ko pa ay ang hindi niya pagsasabi sa'kin. Noong nakaraang linggo pa
Who is the killer? Chapter 30
DAVEN"The girl is clearly into you."I put the book back on the shelf when I didn't like its story. It has so many mature scenes that I have no interest in. I prefer mystery books with less romance but what I got here are books with crappy story lines and cringe plots. Wala akong problema sa romance genre pero nakakasawa na ang paulit-ulit na mga cliché plot structure. I want an unpredictable story with roller coaster plots."Tingnan mo, oh. Kanina ka pa tinitingnan," Trevor continued saying gibberish things.I looked at the girl he was referring to. She's pretty, not gonna lie, but even if she's the most beautiful woman on earth, I won't waste my time approaching her.
Who is the killer? Chapter 31
ADRIANNA"You're kidding, right?"Hindi makapaniwalang tumingin ako ng diretso kay Daven. He just dropped the news like a missile bomb. We're talking about a different topic until he suddenly said a surprising thing. Walang sino man maliban siguro sa kanya ang basta na lang maiisip ang kanyang sinabi ngayon lang. But his face is very serious as if he's really stating a fact."Nasa inyo kung ayaw n'yong maniwala," aniya."It's impossible! Freya's family died in a fire. Paanong buhay pa ang kuya niya at siya ang misteryosong lalaki?" Naguguluhang sabi ko.Ano na naman kaya ang pumasok sa utak niya at may naisip siyang ganito? Siguro ay masyado na s'yang nadadala sa pagiging matali
Who is the killer? Chapter 32
ADRIANNAI looked at Daven's sleeping face, which is very different from usual. Like my brother Jensen, they have both calm and angelic faces when sleeping. If only he's always like this, people won't misunderstand his personality. Though, I doubt he's just pretending to be aloof and cold. I know that he's being himself.Dalawang oras na ang lumipas at mag-a-alas tres na ng hapon ay hindi pa rin siya nagigising. I found him lying on the floor and it only took a few seconds before he fell unconscious. May nakita akong isang maliit na dart sa kamay niya at kulay pulang dot sa kanyang leeg. Naniniwala akong 'yon ang dahilan kung bakit siya biglang nawalan ng malay.Malakas din ang kutob ko na ang salaring hinahanap namin ang gumawa nito sa kaniya. Hindi ko lang alam ang eksaktong dahilan. Magkahiwal
Who is the killer? Chapter 33
ADRIANNA My life is a perfect definition of tragedy. Mula pagkabata ay naranasan ko na ang mga bagay na kahit ang mga matatanda ay hindi kakayanin. I was happy when I was a child but behind that happiness is a horrible experience. Akala ko ay makakalimutan ko rin kaagad dahil bata pa ako nang maranasan ang mga 'yon, pero dinala ko ang lahat hanggang sa pagtanda. Even my only best friend, Freya, didn't know exactly my childhood. Karamihan sa mga ikinukwento ko sa kaniya ay ang mga masasayang ala-ala. To be honest we're just the same when it comes to hiding secrets. May mga tinago siya sa'kin at gano'n din ako sa kaniya. Mas malala pa nga ang mga bagay na hindi ko sinabi sa kaniya kaysa sa mga inilihim niya sa'kin. Hindi sa wala akong tiwala sa kaniya, kundi dahil hindi ko pa kayang mag
Who is the killer? Chapter 34
ADRIANNA "You'll have a little brother soon." My father said that to me and caressed my hair as he smiled sweetly at me. I looked at my mother's bump on her tummy. A little smile plastered on my face as I touched it. Mama and Papa look happy while watching me. Inilapit ko ang tenga ko sa tiyan ni Mama para pakinggan ang nasa loob nito. Nagulat ako nang may biglang sumipa. Mama laughed, "Mukhang masungit siya ngayon pa lang." "I can't wait to see him!" Masayang sabi ko. Finally, I'll have a brother. I will be the best sister in the world and I will take care of him no matter what happens. Gano'n naman talaga ang isang ate, '
Who is the killer? Chapter 35
DAVEN"You didn't change a bit, Dave. Kaya pala wala ka pa ring girlfriend."Pabagsak kong sinara ang closet at sinuot ang kulay itim na printed shirt. I looked at Clara who's sitting on my bed and smirking at me. Hindi ko siya pinansin at tumungo sa study table para kunin ang laptop ko. Isinilid ko ito sa backpack kasama ang iilang gamit na kakailanganin ko."Leave, Clara. I don't have time for you," malamig kong sabi saka naglakad palabas ng kwarto.Max jumped from my bed and followed me. Sinundan din ako ni Clara at sinara ang pinto ng kwarto. I don't know why this woman's still following me. From the day we met at the coffee shop, she keeps bugging me even through messages and chats. Ano pa ba ang kailangan niya?
Who is the killer? Chapter 36
ADRIANNAPasado alas singko ng hapon ay nakarating na kami sa camp site. Masyadong mahaba ang lakaran kaya lahat ay bagsak ang katawan nang sa wakas ay tumigil na kami sa paglalakad. Kaagad kaming sinabihan na magtayo na ng tent dahil malapit na ang gabi. Ako ang incharge na magtayo ng sa'min kasama si Lesley na pinaka tahimik sa grupo. Ang iba naman ay kumuha ng mga panggatong at gamit.I watched how our tent collapsed again for the fifth time I tried to assemble it. Napabuntong-hininga ako at muling kinuha ang malaking tent at sinubukan ulit itong ayusin. Lesley is just watching me while doing nothing. I want to complain but I don't want a fight with a timid and shy nerd. Hindi naman sa nagmamalakas ako pero feeling ko ay isang suntok ko lang sa kaniya ay susubsob kaagad siya sa lupa.Pagkatapo
Latest chapter
