Hi mga teh, beshie, mars, kuya, ate, at kung sino ka man na napadpad dito—welcome and thank you for giving this story a chance! Before anything else, PLEASE READ AT YOUR OWN RISK! Hindi ito ang typical na wholesome na kwento, so kung ikaw ay minor de edad or easily offended, I suggest you skip this one muna. This story is not suitable for 17 BELOW—as in bawal, mahigpit na ipinagbabawal, at hindi para sa inyo mga bunso. Go find something light and appropriate for your age. Marami pang ibang babasahin na swak sa inyo!
This piece contains matured content, matured language, lahat ng matured—and when I say matured, I mean matured in all aspects. May mga salitang hindi pambata, eksenang hindi para sa mahina ang loob o easily triggered, and situations na maaaring magpataas ng kilay. Kung sakaling you still decide to proceed, just remember that you’ve been warned. Now let's talk about PLAGIARISM—isang malaking no-no sa mundo ng mga writers at content creators. Plagiarism is a crime, so matik na teh! Please wag tayong gumaya, wag mag-copy-paste, at wag umasta na parang sayo ang hindi naman sayo. This is a work of fiction, meaning lahat ng mababasa mo rito ay produkto ng imahinasyon ko. Ang mga pangalan, karakter, lugar, negosyo, pangyayari, at iba pa ay gawa-gawa lamang. Kung may pagkakahawig sa totoong buhay, tao, o event—purely coincidental lang yun. I really poured my heart, brain cells, luha, at caffeine sa pagsusulat nito. So please, wag natin sayangin ang effort. Do not copy, cite, repost, translate, or distribute this work without my permission. Kahit pa sabihin mong fan ka or gusto mo lang i-share—ask permission muna, it's basic respect. Hindi ako magdadalawang isip gumawa ng hakbang kung sakaling makita ko ang story kong ginagamit ng walang paalam. Kaya sana, respeto lang din po. Also, please respect my works. Hindi po ako natutuwa sa mga readers na mahilig mang-compare ng kwento ko sa ibang kilala o sikat na stories. I know we all have our own preferences, pero sana wag naman natin i-compare ang gawa ng isang author sa iba. Notice the differences, not the similarities. Iba-iba kami ng approach, ng boses, ng style sa pagsusulat. If ever you find some scenes na parang familiar—coincidence lang po talaga. Hindi ko po sinasadya, hindi ko rin po intensyon na manggaya. I try my best to rely on my pure imagination and creativity every time I write. Let’s help each other grow by supporting original works. Hindi madali ang magsulat, lalo na kapag ikaw lang mag-isa, walang beta reader, walang editor—puro passion lang at love sa craft. Kaya sa mga legit readers diyan na hindi lang nagbabasa kundi nag-a-appreciate din—sobrang thank you! You are the reason why I keep writing. Again, read at your own risk. Stay respectful. Enjoy the story kung pasado sayo, and kung hindi mo trip, okay lang din—exit na lang ng tahimik. We all have the freedom to choose what we consume. Pero wag naman sana tayong maging toxic. Let’s be kind to writers and fellow readers alike. Stay safe and happy reading! With love and caffeine, eyseh_ Copyright © 2025 All Rights Reserved.SERENE SALUSTIAI felt a presence coming near me. When I opened my eyes, I saw a beautiful woman walking towards me.Unlike me, the woman was wearing her footwear and she had a beautiful smile on her lips when our eyes met."Hi."I just greeted the woman back shyly. "Hello,""Are you a guest here too?" Tinuro nito ang resort na hindi kalayuan.Kaagad naman akong umiling. "No. Just walking around.""Oh, I thought you are." Tumigil ang babae sa tabi ko saka umupo din ito katulad ko sa buhangin. "Mind if I sit here?""No. Go ahead.""You looked really peaceful earlier that I couldn't help coming here," anang babae. "But now, you looked sad. I'm sorry for invading your space."Mabilis naman akong umiling. "No. I don't mind. Ayos lang talaga, miss."Bumuntong-hininga ang babae saka tumingin sa karagatan na nagniningning sa ilalim ng araw. "The weather is so nice today. Very peaceful."I remained silent because I really didn't know what to say, really. Especially when the woman started talk
ALASTAIR SAGE"Where is she, Zach?" humahangos kong tanong kay Zach pagkarating ko sa bahay ni Serene."She's gone. Umalis na siya kanina pa. I told you to get your ass here as soon as you can pero wala. Napaka bagal mo.. Hindi lang isa ang nawala sayo, Dalawa..." galit na asik nito..Bago pa man din ako makapag salita ay may sinabi siya na lubos na nakapag pagulat sa akin."By the way, You and your ex-girlfriend have a child together. Yun nalang siguro ang buoin mo.. Look, Uncle, Your ex-girlfriend hurt her. Saying awful things to Serene. Please, Uncle, for Serene and your baby's sake. Ayusin mo muna ang gusot mo. Let Serene breathe. Sinaktan ko siya, please don't do the same thing." naluluhang wika nito bago sumakay sa kotse niya at umalis.I have a kid, with Xyla? Fuck.Akmang sasakay na sana ulit ako sa kotse ko para umuwi at ipahanap si Serene nang makita ko ang kaibigan niya. Agad ko naman itong nilapitan.."Camille, please tell me where is she. I'm begging you. I can't live wit
A/N : Sorry if ngayon lang nakapag UD. Sumuko saglit si phone hehe :) TYSM sa mga readers and followers. Lovelots 🫶🏻ALASTAIR SAGEHindi ko maiwasan isipin kung bakit sa aming dalawa pa ni Serene nangyayari ito.Hindi ba talaga kami para sa isa't isa? Bakit ganun? I love her so much, so much that its killing me..Natigilan ako sa pag iisip nang tumunog ang cellphone ko. I looked at the screen and saw Zach's name. I wonder what he wants. I took a deep breath before answering the call."What do you want?," walang ganang tanong ko rito."Uncle, you have to get here as fast as you can." sabi niya na tila para bang kinakabahan."Ano nanaman ba 'to, Zach? I'm tired of your bullshits and just so you know, I have a flight to catch. So bye—" ibababa ko na sana ang tawag ngunit natigilan ako sa sinabi niya."You fucking crazy uncle, you're fucking unbelievable!" sigaw ni Zach. "Sige, wag kang pumunta rito sa bahay ni Serene para hindi mo na siya maabutan pati na rin ang anak niyo na ipinag-bu
SERENE SALUSTIANagising na lang ako na nasa ospital, napaliligiran ako nina Killian, Maurice, at Drius. Napalunok ako at nagtatakang tumingin sa kanila. Pinilit kong bumangon, agad naman akong inalalayan ni Killian. "Serene... are you still feeling unwell?" tila nag-aalalang tanong ni Maurice."I think I'm okay..." I touched my temple. I feel a little dizzy. The doctor entered the room. She smiled at me then looked at her folder. Agad namang napatayo si Maurice na nasa tabi ko. "Doc, what's wrong? Why did she suddenly collapse? May sakit ba siya? Mamamatay na ba ang kaibigan namin?" tanong ni Maurice, bakas man ang pag-aalala sa boses nito, hindi napigilan ni Drius na pitikin ito sa noo."What the heck are you saying, Woman? Mamamatay agad?" saad nito habang nakatingin ng masama kay Maurice."Oh, no. Don't worry, Ma'am, Sir. Wala po siyang sakit. Pero dapat po iwas muna sa stress ang pasyente dahil makaka-apekto 'yon sa pagbubuntis niya."Lahat kami ay natigilan sa sinabi ng dokto
SERENE SALUSTIA"Oh my gosh, Zach! Why are you saying that?" tila hindi makapaniwalang nasabi ko na lang.Lumayo na sa'kin si Zach saka pinatunog ang mga buto sa daliri niya. "I can feel it, wanna bet?" tanong niya saka muling tumingin sa akin."Paano kung mali ka? What would I possibly get in return?" nakakunot-noong tanong ko.Ngumisi ito sa akin saka itinaas baba ang kanyang mga kilay. "Anything you like or want. Say it and I'll give it to you but kung tama ako na buntis ka, Ako ang mag sasabi kay Uncle. Deal?."Napakagat ako nang mariin sa ibabang labi ko at napakuyom ang kamao. Hindi ko na alam kung seseryosohin ko pa ba siya o hindi. Napailing ako at humawak sa sentido ko. "Iyon lang?!" Napabuga ako ng hangin. "Masisiraan ako ng bait kapag nakipag-usap pa ako sa'yo nang matagal, Zach," napapailing na sabi ko.Zach just laughed "What? I'm telling the truth though. Buntis ka. Take a PT when i get you home."I looked at him. Actually, napapansin ko rin na nagiging emotional ako la
SERENE SALUSTIAGinugol ko ang buong oras ko sa klase, pagka-uwi naman ay halos dumiretso na ako sa aking kwarto. Hindi ako nakatulog buong gabi. Kahit anong pag-iisip ang gawin ko ay hindi nito magagawang tabunan ang katotohanan na nahihirapan ako sa ginawa kong desisyon.Nag-aalala rin ako sa katotohanang iyon. Pakiramdam ko malalim na ang nararamdaman ko kay Alastair... kung hindi, hindi sana ako nahihirapan magdesisyon nang ganito..At isa pa, may bata na madadamay kung sariling kaligayahan ko ang pipiliin ko.."Ganito, isipin mo na lang sissy eh, Hindi ba nawala si Zach sa'yo? Tapos ngayon ay si Alastair naman... Saan ang mas mabigat? Sino ba ang mas minahal mo? Si Zach o si Alastair? Sino ba ang mas hindi mo kayang mawala sa'yo?" tanong ni Camille habang naglalaro sa cellphone niya."Alam mo sis, kahit anong maging desisyon mo, Andito lang ako lagi para sayo... Pero ito lang ang masasabi ko, mas maganda na doon ka sa magpapasaya sa'yo."Napalunok ako at napaisip. Nanatiling ako