KABANATA 1

SERENE SALUSTIA

"Hoy Serene! Aba gising na, baka ma-late pa tayo sa program ngayong araw!" Sigaw ng kaibigan kong si Camille. Pinilit kong ibangon ang katawan kong pagod na pagod, "Yeah right, Ito na madam Camille. Just wait for me downstairs." Hindi naman ito kumibo at lumabas nalang ng kwarto ko. Hindi na ako nag-aksaya ng oras at agad naligo at inayos ang aking sarili. Nagmamadali pa ako sa pagbaba sa hagdan dahil panigurado umuusok na ang ilong ni Camille ngayong oras na 'to, at mukhang hindi nga ako nagkamali.

"Grabe Serene, Anong oras na oh. Balita ko may bigating tao raw na magbibigay ng speech. Sana pogi at bata pa. Alam mo ba—" Hindi ko nalang inintindi ang sinasabi nito, basta ko nalang siya hinila palabas sa bahay at dumiretso sa kotse nya na nakaparada sa tapat ng bahay namin.

"Tara na Camille sa byahe mo nalang ikwento yan please." Sabi ko habang nagkakabit ng seatbelt. "Hmp!" Sabay labas ng dila nya.

Mabilis namin narating ni Camille ang university kung saan kami nag-aaral. Pagbaba sa kotse ni Camille agad na bumungad sakin ang mainit na sikat ng araw sa university grounds pero tila wala itong epekto sa mga estudyanteng naka-tambay rito. Habang pinagmamasdan ang paligid, naramdaman ko ang pag-pulupot ng braso ni Camille sa braso ko, "Girl, punta na tayo sa Grand Hall, dun daw gaganapin yung program." Agad naman akong tumango at sumabay rito.

Halos hindi pa nagsisimula ang program pero ang dami ng tao sa loob ng Grand Hall. Agad kaming pumuwesto ni Camille sa pinaka-harap para mas kita namin ang mga mangyayari. Pagtingin ko sa kabilang side ng hall ay nandun ang boyfriend ko na si Zach at naka-ngiti itong kumakaway sa'kin. Kasama naman nito ang kakambal ni Camille na si Killian, si Drius at iba pa nilang mga kaklase. May mga ilan-ilan na bumabati sa akin dito sa pwesto namin na sinusuklian ko naman ng banayad na pag-ngiti.

"Good day, everyone. I know all of you ay kilala na ako but still I would like to introduce myself, I am the Principal and Owner of this University, Allison Yvanov." Agad na nagsi-palakpakan ang ibang estudyante. "As for today, We have a special visitor and he's the newest shareholder. He's here to give us some speech. Everyone, Mr. Hades Sage."

"Hello students." Napairap ako nang magtilian ang mga babae, sa likod namin ni Camille pero hindi ko sila masisi, ang sexy ng boses ni Mr. Sage. "I'm planning to give free allowance for those students who's on the dean's list every quarter, and if you know someone who wants to go to college please tell them that i'm giving a free college sponsorship. Tell them to don't hesistate to ask me. Let's help each other, I want everyone to cooperate for the betterment of this university. That's all. Again, thank you for lending me your time."

Napasinghap ako nang magtagpo ang mga mata namin ni Mr.Sage. Napalunok ako dahil talagang nakatingin siya ng diretso sa mga mata ko. Napakagat ako sa ibabang labi ko at pinilit na pakalmahin ang nagwawalang puso ko pati na rin ang nga paru-paro sa tiyan ko.

Marahan akong hinampas ni Camille sa braso, "Grabe no? Ang tipid niya magsalita. Halos wala pa atang ten minutes siyang nagsalita. Pero may napansin ako..." napatigil si Camille sa sasabihin niya saka tumingin sa 'kin

"...Serene, tiningnan ka yata ni Mr.Sage," kinikilig na sabi ni Camille saka niyugyog muli ang braso ko. Tila wala sa sariling napangiti na lang ako."Buang ka talaga, Tara na sa classroom. Magsisimula na klase natin within 15 minutes." Sabi ko sabay hila rito palabas ng hall.

Pagkatapos ng klase, nagpa-alam si Camille na pupunta sa kakambal nya, ako naman ay nag pasya na pumunta sa napag-usapan namin na tagpuan ni Zach. Nasa ilalim ako ng malaking puno ng acacia dahil dito namin napag-desisyonan ni Zach na magkita ngayong Lunch Break.

"Serene!" tawag ni Zach sa'kin mula sa di kalayuan.

Napangiti ako at agad tumayo upang salubungin ito. “Ang gwapo talaga nitong boyfriend ko.” Kumakaway si Zach habang papalapit, may bitbit na iced coffee para sa sa’kin.

"Kanina pa kita hinihintay," bungad ko habang iniaabot ang isang maliit na lunch box. "Pinagluto kita ng paborito mong adobo."

Napakamot sa ulo si Zach, nahihiya naman itong ngumiti. "Salamat, love. Ang sweet mo talaga."

Umupo kaming dalawa sa lilim, at sinimulang kainin ang baon. Habang kumakain, hinawakan ni Zach ang kamay ko at tinitigan ako sa mata.

"Serene, may gusto sana akong pag-usapan." Saad nito habang hawak pa rin ang kamay ko,"Ano 'yun?" sagot niya, agad kinabahan sa seryosong tono ng binata. "Tungkol sa atin. Sa future natin." Seryosong sabi nya. Napangiti ako sa sinabi nito. "Future?" Wow, seryoso na 'to ah. "Oo naman. Mahal kita, Serene. Gusto ko, tayo na hanggang dulo." Sabay halik sa kamay ko.

Hindi ko napigilan ang kiligin. Ganitong mga sandali ang nagpaparamdam sa'kin na ako ang pinakamaswerteng babae sa mundo.

"Oo nga pala love, Magbabakasyon daw kami sa Canada since wala naman na tayong pasok but i promise, Lagi akong tatawag sayo. Okay?" Agad akong tumango sa sinabi nya. "Hindi na kita maihahatid love, Sorry talaga ha? Kailangan ko na talaga umuwi dahil ngayon ang flight namin." Paghingi nito ng pasensya,"Okay lang love, Sabay naman kami ni Camille uuwi." Naka-ngiting saad ko kay Zach, tinitigan ako nito at hinalikan sa noo. "See you next month, love." Bulong n'ya bago binitiwan ang kamay ko. "Bye... I love you," sabi ko na lang kahit mabigat sa loob ko. "I love you more," saad na lang n'ya at muli akong hinalikan sa noo bago tumalikod at umalis.

Napabuntonghininga na lang ako at naiinis na napatingin sa sahig... Ilang saglit pa lang ang nakakalipas na umalis siya, nami-miss ko siya kaagad.

Nakahiga lang ako sa kama habang hinihintay ang tawag ni Zach. Ngayon na dapat siya uuwi dahil 1 month na simula nang umalis siya. Excited na talaga ako dahil miss na miss ko na siya... Sasalubungin ko talaga agad siya ng yakap at halik pag-uwi n'ya. Agad akong napabangon nang marinig kong tumunog ang phone ko. Agad kong tiningnan ang tumawag. Si Zach! Dali-dali ko itong sinagot ngunit nadismaya lang ako sa sinabi nito.

"Love... I'm sorry but I think this will extend. Baka two months pa bago kami makauwi. I'm sorry," hinging paumanhin n'ya. I was disappointed... but I just smiled although he couldn't see me right now... "It's fine, love. Basta palagi ka lang tatawag sa akin para hindi ako nag-aalala, hmm? Mag-iingat ka palagi riyan saka h'wag mo kakalimutang magpahinga," sabi ko na lang habang pilit na itinatago ang pagkadismaya sa boses ko.

"You too, love. I love you." Halos hindi pa ako nakakasagot nang ibaba agad nito ang tawag.