2. Traje De Boda

Traje De Boda

Tumikhim si Alexa ng bahagya kasabay ng pagkalas niya sa pagyakap kay Tanya. Otomatiko ring iniba ni Tanya ang ekspresyon ng kanyang mukha.

"Eh, hindi ko na lang muna isusukat ang trahe de boda ko." Aniya ni Alexa ng humarap na siya kay Tanya.

"H-huh? Bakit?"

"Para hindi ka malungkot o baka umiyak," Paliwanag ni Alexa saka siya nakangiting napalingon sa trahe niya. "Sa tingin ko naman kahit hindi ko sukatin ang damit pangkasal kong ito ay sakto naman ito sa katawan ko. Also the designer of my wedding dress is very good and perfect. Kaya nakakasiguro akong walang magiging problema rito." Iyon na lang ang naisip ni Alexa upang mas hindi makaramdam ng lungkot at pagkabalisa ng kanyang kaibigan.

Tanya was touch of Alexa's words ngunit ang mas nangibabaw sa kanya ay ang saya dahil mas iniisip nito ang kanyang nararamdaman.

"No, Alex. You should try it on. Paano na lang pala kung malaki o maliit sa'yo ang damit?"

Alexa shook her head. "May tiwala ako sa designer ko."

"Alexa... Alexa, sige na at sukatin mo na ang trahe mo. Para maayos agad kung may problema man sa sukat," wika ng binabae na designer pagkarating nito sa private room kung saan naroon ang trahe niya.

"No. I don't like." Alexa said while shaking her head.

"And why?" nagtatakang tanong ng designer.

"Ah... eh kasi mas gusto ko itong isuot sa mismong araw ng kasal ko." Pagpapalusot ni Alexa.

"Huwag mong sabihin sa akin na nagpapaniwala ka sa mga kasabihan ng mga sinaunang tao na kapag sinukat mo ang trahe mo ay hindi na matutuloy ang kasal mo? Hey, girl... Marami na akong customer na natuloy ang kasal kahit nakailang ulit pa nilang sinukat ang trahe de boda nila. Kaya huwag kang matakot dahil matutuloy at matutuloy ang kasal mo katulad nilang lahat na masaya nang nagsasama at may mga anak pa nga silang lahat ngayon." Aniya ng binabae kay Alexa, upang mawala ang pangamba niyang nararamdaman.

Alexa's smile turned to laughter. While Tanya's expression turned sour a bit. Gusto sana niyang magsalita ngunit pakiramdam niya ay wala siyang karapatan kaya nanatili na lang siyang tahimik at umaasa na sana ay hindi talaga itutuloy ni Alexa ang pagsuot ng boda.

"Of course not, Mami. Hindi ako nagpapaniwala sa mga kasabihang iyan. Kung matutuloy ay matutuloy kung hindi naman ay hindi 'yan dahil sa pamahiin. Kundi dahil 'yan hindi talaga sila ang para sa isa't isa." Nakangiting pahayag ni Alexa rito.

"So, bakit ayaw mong isukat ito? Bigyan mo ako ng malinaw na dahilan?" nakataas ang kilay nito habang nakatingin kay Alexa.

"Isa pang dahilan ang pinakaalam ko. Iyon ay may tiwala ako sa obra mo at hindi ako bibiguin ng napakagandang gawa mo."

"Sus. Nambola ka pang bata ka!" Tuluyan ng natawa ang designer sa mga oras na iyon. She felt very honored at that time.

Sa bandang huli ay napapayag na rin ni Alexa ang designer niya na hindi na niya iyon susukatin. Ngunit dahil mas gusto nitong perfect ang lahat ay kinuhanan na lang siyang muli nito ng sukat upang ito na lang ang mag adjust kung may problema man sa damit.

***

"Tara, treat kita." Aniya ni Alexa ng makalabas na sila mula sa wedding boutique na iyon.

"Saan?" tanong ni Tanya rito.

"Saan pa ba, kundi sa paborito na ting tambayan na coffee shop."

"Um, Alexa. Pumasok na lang kaya tayo ulit sa boutique."

"Bakit?"

"Para maisukat mo ang damit. Huwag mo na kasi akong isipin. Tara na, tulungan kitang magsukat." Tanya said, acting as if it is really okay with her.

"No. I won't. Mas gugustuhin kong hindi isukat ang trahe ko kaysa makitang malungkot ang kaibigan ko." Alexa was genuine with what she said. Ganoon niya pinahahalagahan si Tanya bilang kaibigan niya.

Para kay Alexa, hindi lang matatawag na isang matalik na kaibigan si Tanya. Dahil para sa kanya ay isa itong totoong kapamilya.

Halos anim na taon na ring nawalan ng mga magulang niya si Alexa. Bago pa man siya noon nagtapos ng high school ay pumanaw na ang kanyang mga magulang na parehong mga dakilang doktor. Pumanaw ang mga ito sa isang hindi inaasahang aksidente. Parehong nag prisenta ang kanyang mga magulang na sumama sa medical team sa malayong baryo kung saan gaganapin ang free medical team operation.

Parehong dedicated ang kaniyang mga magulang sa mga trabaho nila. Parehong mababait at may magandang kalooban. Naaksidente ang mga ito nang pabalik na ang buong medical team sa lungsod. Sa pagbalik nila ay nagkataon na may malakas na bagyo at hindi nila naiwasan ang aksidente sa daan. Marami rin ang nasawing buhay sa isang aksidente na iyo.

Alexa was very sad. Nagtapos siya sa high school noon na wala ang kanyang mga magulang. She only have her big brother at iyon na lang ang natira sa kanya. Her big brother is also a doctor. Labing dalawang taon ang tanda nito sa kanya.

Nang nawalan sila ng magulang, ang Kuya niya ang nagsilbing magulang niya. Alexa loves her brother so much as she loves her parents. Ayaw niyang maging pasanin nito kaya kinailangan ni Alexa na magpakatatag at magpatuloy sa buhay. Alexa's life is only her family. She was her family's little princess. She lives with full of love, joy, and laughter. Kaya malaki ang impak para sa kanya ng nawala ang mga magulang niya noon.

Nang magtapos ng high school si Alexa ay nagpasya siyang lumayo sa kanyang Kuya. Gusto niyang maging isang independent at higit sa lahat ay ang unti-unti niyang pagtanggap na tuluyan na siyang iniwan ng kaniyang mga magulang. Dahil sa tuwing nakikita niya ang kanyang Kuya sa medical white coat nito na uniform ay patuloy pa rin niyang naaalala ang mga mahal na magulang.

Alexa was very lucky for having a very supportive and concerned big brother. Kahit ayaw siya nitong mamuhay mag-isa ay napilitan pa rin itong pagbigyan siya. Iyon ay dahil ayaw nitong patuloy siyang malungkot at mauwi sa depression sa pagkawala ng kanilang magulang.

Bilang kapalit ng pagpayag ng kanyang Kuya ay nag-aral si Alexa ng mabuti. Ipinangako rin niya rito na magtatapos siya at hindi niya ito bibiguin lalo na ang kanyang mga magulang.

"Are you really sure? Ayaw mo talagang isukat?" paniguradong tanong ni Tanya rito.

Nakangiti namang tumango si Alexa. "Yes, I'm very sure."