บทที่ 40

เลยเที่ยงคืนมาเกือบสองชั่วโมง ไรวินทร์นั่งกอดอกมองออกนอกหน้าต่างในห้องทำงาน การประชุมข้ามทวีปเสร็จลงเมื่อชั่วโมงก่อน แต่เขาตั้งใจอยู่รอเพื่อทอดเวลาจนมั่นใจว่าคนตัวบางในห้องนอนได้หลับสนิทแล้ว 

ช่วงนี้มีหลายสิ่งกระทบใจณิชา เขาจึงอยากให้เธอมีความเป็นส่วนตัว อยากให้ผ่อนคลายและพักผ่อนเสียบ้าง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องอยู่ในสายตาเขา ให้อย่างไรเสียไรวินทร์ไม่อาจปล่อยให้เธออยู่ห่างจากสายตา

เพราะห่วงความปลอดภัยของเธอจากใครสักคนที่ยังเฝ้ามองอยู่นั้นหนึ่งละ อีกเหตุผลคือห่วงว่าเมื่อเธอห่างจากเขาแล้วอาจกลายเป็นการเปิดโอกาสให้คนที่เคยตีจากเข้ามาใกล้ชิดแทน...ซึ่งไรวินทร์ไม่มีวันยอมให้มันเกิดขึ้นแน่นอน

แม้ตอนนี้จะยังไม่เห็นเค้าลาง แต่เชื่อว่าเมื่อผู้ชายคนนั้นรู้ถึงสถานะที่เปลี่ยนไปของณิชา สถานะที่เจ้าตัวเองก็ยังไม่รู้ ฝ่ายนั้นคงไม่รีรอที่จะกลับมาหา...ไรวินทร์เชื่อตัวเองว่ามองผู้ชายขี้ขลาดคนนั้นไม่ผิดไปแน่

คนร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนเมื่อคิดว่าถึงเวลาพักผ่อนของตัวเองด้วยเช่นกัน เขาจัดการปิดอุปกรณ์ทำงานจนเรียบร้อยแล้วถึงเดินเข้าไปในห้องนอนที่แยกจากกันอย่างเป็นสัดส่วน เมื่อมาหยุดอยู่