ตอนที่ 6 กักบริเวณ

        พอแท็กซี่จอดที่รั้วหน้าบ้าน แสงไฟที่สาดส่องออกมาจากตัวบ้านก็พาให้ทั้งสามสาวถึงขั้นขนลุกสยิว และเริ่มส่างเมาขึ้นมาทันที

        อาริสทำใจดีสู้เสือเดินตรงเข้าไปในตัวบ้าน พร้อมเพื่อนทั้งสองของเธอก็เดินตามมาด้วยเช่นกัน เพราะไม่เคยคิดจะทิ้งกันเวลาที่เธอตกอยู่ในสถานการณ์คับขันแบบนี้

        “มาแล้วเหรอยัยตัวแสบ”

        ร่างหนานั่งอยู่ที่โซฟาตัวยาวในห้องรับแขก ที่ส่วนหน้าของตัวบ้าน ด้วยใบหน้าที่โกรธจัด

        “ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้ไปเที่ยวที่แบบนั้น...ไม่เคยคิดจะฟังกันเลยหรือไงฮะ” เขาตะหวาดจนพวกเธอสะดุ้ง

        เพื่อนทั้งสองขยับไปยืนฟังอยู่ข้างๆ อย่างสำรวมคอยดูสถานการณ์ ถ้าเขาทั้งคู่ตีกันจะได้แยกออกทัน

        “กลิ่นเหล้า...หนิแกดื่ม?” ตาคมเบิกกว้างพร้อมเดินเข้ามาสูดดมไล่ตามไปที่เสื้อผ้าของเธอ

        “อะไรล่ะ?” เธอผลักหน้าพี่ชายของเธอออกไปให้ห่าง

        “แล้วรถนั่นฉันบอกว่าห้ามขับ แกก็ไม่เคยคิดจะฟัง”

        “ก็...”

        “ไม่ต้องมาเถียง...แกคิดว่าฉันควรทำยังไงกับแกดี ฮะอาริส”

        “ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น อาริสโตแล้ว”

        “โตแล้วบ้าอะไร”

        “ก็อาริสอายุ 18 แล้วหนิ!”

        “แกคิดว่าอายุ 18 แล้วไปเที่ยวที่แบบนั้นที่ที่มันมีแต่เสือผู้หญิง แกจะรอดหรือไง ถ้าแกเป็นอะไรขึ้นมาพ่อแม่จะมาด่าฉันยังไงบ้างแกรู้ไหม?”

        “พี่ก็ห่วงแต่ตัวเอง...กลัวพ่อแม่จะด่า ไม่มาสนใจอาริสบ้างเลยล่ะ? มัวแต่ไปกับใครก็ไม่รู้อยู่ได้” อาริสพูดออกมาอย่างน้อยใจ เพราะตอนเด็กๆ ตัวเธอจะติดกับพี่ชายและเขาก็ดูแลใส่ใจเธอมากจนพ่อแม่ไว้ใจฝากเธอไว้กับพี่ชายที่แสนดีอย่างเขา แต่ตอนนี้เหมือนทุกอย่างมันเปลี่ยนไป

        “ก็ฉัน....”

        เธอกำลังจะก้าวเท้าหนี แต่เขาก็ดึงตัวเธอเอาไว้

        “หยุดก่อน...ฉันยังพูดไม่จบ”

        “จะว่าอะไรอีกล่ะ...ไหนบอกว่า 18 แล้ว พ่อแม่จะให้อาริสขับรถได้ไง”

        “ก็ขับได้แต่ไม่ใช่คันนั้น”

        “ขี้หวง!!!”

        ระหว่างที่สองคนพี่น้องยืนเถียงกัน อาริสส่งสัญญาณให้เพื่อนขึ้นไปรอด้านบนของห้อง เพราะคิดว่ายังไงพี่ของเธอก็ต้องใจอ่อนที่เห็นน้ำตาที่เธอกำลังจะบีบเค้นมันออกมา และคงไม่ทำอะไรรุนแรงกับเธอแน่นอน

        “ฮือๆ คนขี้หวง ขอขับหน่อยก็ไม่ได้” อาริสแกล้งร้องและบีบน้ำตาออกมาให้ได้มากที่สุด

        “ไม่ใช่แบบนั้น...” เสียงเข้มอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัดที่น้องสาวเริ่มร้องไห้ออกมา

        “รถคันนั้นมันเป็นของขวัญวันเกิดพี่ แล้วมันรุ่นใหม่ล่าสุด พี่พึ่งขับได้ไม่กี่วันเอง”

        “แล้วไง? อาริสแตะรถคันไหนในบ้านนี้ได้บ้าง อะไรก็ของพี่บรู๊คทั้งหมด”

        “อ่ะ เอาคันนี้ไป” เขายื่นกุญแจรถสปอร์ตหรูสีแดงที่มันก็รุ่นใหม่ไม่แพ้กันส่งให้เธอ

        “คันนี้พี่ให้อาริสขับไปมหาลัย ตอนมหาลัยเปิด”

        “จริงเหรอ?” เธอพูดออกมาอย่างดีใจพลางยื่นมือไปหยิบกุญแจรถมาเชยชม

        “แต่...มีข้อแม้”

        “ว่า?”

        “ขับได้ตอนที่มหาลัยเปิดเท่านั้น”

        “พี่บรู๊ค...มันอีกตั้ง 3 เดือนเลยนะ”

        “อีกอย่างพี่ควรกักบริเวณเธอ...3 เดือนนี้ห้ามออกไปไหนทั้งนั้น ห้ามไปเที่ยวกลางคืนด้วยทำได้ไหม?”

        “แต่...”

        “ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องเอารถไป”

        “พี่บรู๊ค!!!” เธอตะหวาดเขาเบาๆ

        “แล้วจะให้อาริสเที่ยวกลางคืนได้เมื่อไหร่?”

        “ไปได้...แต่ต้องมีพี่ไปด้วย”

        “ไม่เอาแบบนั้นสิ...มีพี่ไปด้วยมันจะไปสนุกอะไร”

        “งั้นก็ไม่ต้องไป”

        “โห....”

        “ทำตามกฎ แล้วพี่จะให้ทุกอย่าง”

        ”พี่บรู๊ค” เธอพูดพร้อมทำท่าจะเข้าไปฟาดตรงไหล่แกร่งของเขา

        “หยุด! อย่าให้พี่ถึงขั้นต้องหักค่าขนมเรานะ”

        อาริสถึงขั้นต้องยั้งมือเอาไว้ ถ้าเธอโดนหักค่าขนมจริงๆ กระเป๋าแบรนด์เนมรุ่น   ลิมิเต็ดที่สั่งเอาไว้สงสัยคงต้องอดแน่ๆ เธอหันหลังกลับและยอมเดินขึ้นไปบนห้องแต่โดยดี

        บรู๊ค วิศวะปี 4 เขาห่างจากน้องสาว อยู่หลายปี ช่วงนี้เขาไม่ค่อยได้สนใจน้องสาว เพราะติดเพื่อน และติดหญิง แถมยังตั้งกฎกับเธอเอาไว้หลายข้อ แต่น้องสาวก็พร้อมจะแหกทุกกฎ

        อาริสรู้จุดอ่อนของเขาดีนั่นก็คือน้ำตา เขาไม่ชอบเห็นน้องสาวของตัวเองร้องไห้ ถึงแม้นจะทะเลาะกันมากแค่ไหนเวลาที่น้องร้องไห้เขาก็จะอ่อนลงทุกที

        ....

        "ยังไงวะมึง เดินยิ้มมาเลย ได้ปะทะกับไอ้บรู๊คไหม?"

        "เออ...เจอผ่านๆ มันมาตามหาเมียมัน สงสัยเมียมันจะหนีเที่ยว"

        "เออ! เสือกมาเที่ยวในถ้ำเสือซะด้วยดิ ดีมึงไม่แดกเมียมันอีก" มาร์ตินยังนั่งอมยิ้มให้กับเหตุการณ์เมื่อครู่ ถ้านานกว่านี้ก็คงจะได้กินจริงๆ อย่างที่ไอ้อีธานมันว่า ก็ดูเธอหลงเขาซะขนาดนั้น

        "มึงไปเจออะไรมาวะ? ยิ้มอยู่ได้" อีธานช้อนสายตาถามมาอีกครั้ง

        "กูเจอเมียเด็กของไอ้บรู๊คมา หุ่นยังกับถั่วงอก ไม่นึกเลยว่าพลาดท่าจากนางแบบมันจะไปเอาเด็กกะโปโลหัวโต ตัวผอมๆ ซีดๆ คนนั้นได้" เขายิ้มออกมาอย่างเย้ยหยัน พร้อมยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม

        ก็เขามองเธอจากมุมสูง ทรงของเธอในสายตาเขามันถั่วงอกชัดๆ นะสิ หัวโต ตัวขาวๆ ยังกับนีออน ยังจะมาดันหน้าอกให้เขาเห็นว่าตัวเองอึ๋ม เขาเห็นหน้าอกสาวมาก็ตั้งเยอะ สำหรับเธอมันดูเด็กสำหรับเขามาก

        ตอนนี้เพื่อนร่วมคณะของเขาเริ่มเข้ามานั่งสมทบ วันนี้เป็นวันเกิดของไอ้แบงค์ เพื่อนร่วมคณะของเขาอีกคน มันมาจัดกันที่นี่ แถมยังจ้างเด็กเอ็นพิเศษเข้ามาด้วยเป็นสิบ

        ในโซนนี้มีทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องนั่งอยู่ด้วยกันนับสิบ แถมยังเต๊าะสาวกันไม่หยุด ตามสไตล์เด็กช่าง

        เช้าวันต่อมา

        อาริสตื่นขึ้นมาแต่เช้า และรีบมาดักรอพี่ชายก่อนที่เขาจะไปมหาลัย

        “พี่บรู๊ค” เธอมองเขาสำรวจอารมณ์ว่าเขายังโกรธเธอเรื่องเมื่อคืนอยู่หรือเปล่า

        “ว่าไง...ทำไมวันนี้ตื่นเช้าได้”

        “อาริส....อยาก....”

        “อย่าบอกนะว่าจะไปซนที่ไหนอีกน่ะ?”

        “เปล่าค่ะ...อาริสแค่มีเรื่องอยากจะถาม”

        “เรื่อง?” เขาเลิกคิ้วหนาถามน้องสาวในขณะที่หย่อนตัวลงไปที่รถสปอร์ตสีดำ

        “คนที่มีรอยสักที่แขน คิ้วหนาๆ หน้าคม สูงเหมือนนายแบบ หน้าตาออกลูกครึ่ง แบดๆ อินเตอร์ๆ พี่รู้จักเขาเหรอ เขาชื่ออะไรอ่ะ?”

  “ไปเจอใครมาอีกล่ะ?...ไม่รู้จัก”

        “พี่จะไม่รู้จักได้ไง เขาบอกให้มาถามพี่”

        “ใครวะ? แบบที่แกบอกมาก็มีกันเกลื่อนเมือง”

        “ไม่นะพี่คนนี้เขาหล่อโดดเด่นมากเลยล่ะ”

        “ห้ามมีแฟน...นี่คือกฎ”

        “พี่บรู๊ค....” เธอตะหวาดเขาเบาๆ

        “ทีตัวเองยังมีได้ และก็ไม่รู้ว่ากี่คน”

        “ห้ามมองผู้ชายเรียนให้จบก่อน”

        “ไอ้พี่บรู๊ค...”

        “เข้าไปในบ้าน และห้ามออกไปไหนอีก แกกำลังโดนกักบริเวณอยู่นะ ไม่อยากได้แล้วหรือไงรถน่ะ?”

      ปัง! เขารีบปิดประตูรถ เพราะทั้งคู่เริ่มมีปากเสียง จนเขาและน้องสาวเริ่มอารมณ์ขึ้นกันทั้งคู่ ขืนอยู่ต่อไปนานกว่านี้อาจจะเกิดแรงปะทะกันได้ คราวก่อนแค่เขาตะคอกเธอก็ดึงผมดำหนาของเขาจนหลุดติดมือไปหลายเส้น ขืนยัยนี่บ้าเลือดขึ้นมามีหวังเขาจะได้หัวล้านก่อนวัยอันควรแน่ๆ

        เขารีบขับรถออกมาจากบ้านพลางคิดถึงคนที่น้องสาวพูดถึง หวังว่าจะไม่ใช่คนที่เขาคิดอยู่ตอนนี้นะ