“อื้อออ… ซี้ดดด… พะ… พอเถอะเสี่ย… ”
สองมือของคนโดนเลียขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แม้ปากจะร้องห้าม แต่ง่ามขาก็เผลอแอ่นร่อน เด้งรับด้วยความลืมตัว
“ซี้ดดดด… อูย… ”
ริมฝีปากของน้ำหวานห่อรัดเป็นวง ร่างแทบลอยตามจังหวะตวัดลิ้นของเสี่ยรุตน์จอมหื่น เขาเลียเก่งมาก ปลายลิ้นที่สอดไซ้ไชชอนรุกรานเข้าใส่กลีบสาว ทำเอาง่ามขาของน้ำหวานสั่นเกร็ง ไม่อาจกลั้นน้ำเสียวซึมซ่านออกมาตามแรงกระสันที่โดนเขาปลุกเร้าเร่าร้อน
แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…
เสียงลิ้นของเสี่ยปาดรัวเข้าใส่กลีบสาวอย่างเมามัน เอามือแบะบีบแบ่งกลีบออกเป็นสองแล้วปาดลิ้นขยี้กลางร่องสลับไปมาทั้งสองกลีบ หล่อนยิ่งขมิบเขายิ่งมีอารมณ์
“งืออออ… อ๊า… ”
ลีลาลงลิ้นสุดร้ายกาจของเสี่ยสายเบิร์น ทำเอาหญิงสาวแอ่นเอวสะท้าน เสียงหายใจติดๆ ขัดๆ หนอกเนินสวาทแอ่นเด้งรับลำลิ้น ทะลวงร่องของหล่อนอย่างไม่ปรานีจนน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มออกมาอีกระลอก
“อูยยยย… ”
คนโดนเลียสูดปากเสียวด้วยความทรมาน เสี่ยหื่นยิ่งได้ใจ เงยหน้าขึ้นมองผ่านง่ามขาไปยังใบหน้าที่กำลังบิดเบ้ทรมานของหล่อน
ยิ่งเห็นหญิงสาวเม้มปากเสียวเขายิ่งมีอารมณ์ รีบปาดลิ้นเข้าใส่กลีบสาวไม่ยั้ง เลียย้ำๆ สลับขย้ำซ้ำๆ ที่เม็ดกระสัน ปูดแดงขึ้นมาเป็นสีทับทิมแดงเรื่อ
“อ่า… กลิ่นคาวของเธอหอมสุดๆ… ”
เสี่ยกำซาบกลิ่นสาบสาวอย่างเอร็ดอร่อย ซอยปลายลิ้นกระตุ้นกลีบจนหล่อนขมิบไม่ทัน เผลอร้องครวญครางออกมาในทุกจังหวะที่ปลายลิ้นปาดเลียเข้าใส่รูสวาทนุ่มแน่น
“อู้ววว… เยิ้มแล้วหนูจ๋า… กลีบสวยน่ากระแทกเหลือเกิน… ”
เสี่ยรุตน์กล่าวเสียงกระเส่าขณะยืนอยู่กับพื้น เงยหน้าจากง่ามขาที่งุดหัวอยู่พักใหญ่ๆ ขึ้นมาจับลำเนื้อยาวใหญ่อลังการ ขนาดใกล้เคียงกับท่อนแขนของหญิงสาว เอาเข้ามาจ่อใกล้ปากรูสีชมพูที่กำลังร้อนลื่นไปด้วยน้ำเสียวของวัยสาว หลั่งไหลออกมาตามอารมณ์เมื่อโดนปลุกเร้าจนไม่อาจต้านทาน
“ไม่นะ… ”
แล้วจู่ๆ มือของหญิงสาวก็เอื้อมมาขวาง ไม่ยอมให้เขาสอดใส่ หล่อนดันท้องเขาเอาไว้
แต่ดูเหมือนว่าเสี่ยรุตน์กำลังหน้ามืดตามัวเกินกว่าจะหยุด จึงฝืนดันแก่นกายเข้าหาเป้าหมาย
ทว่าพอขยับบั้นท้ายขยับเพื่อที่จะกดหัวเอ็นถอกบานราวกับดอกเห็ดใหญ่ๆ เข้าใส่รูแคบคับ หญิงสาวก็ผงกศีรษะขึ้นมากัดแขนของเขา
“โอ๊ยยย… ”
เสี่ยรุตน์ร้อง…
การสอดใส่ยังไม่ทันบรรลุผล…
เขาทำได้แค่เพียงดันแก่นกายเข้ามาคาไว้เพียงแค่หัวถอกบานก็ต้องชะงัก
เพราะนอกจากสาวน้อยจะขัดขืนแล้วรูของหล่อนก็ฝืดแน่นเหลือเกินจนหัวเอ็นถอกบานดันไม่เข้า ช่วยยืนยันคำรับประกันของเจ๊หลินว่าหล่อนยังสดยังซิง
“นี่มันอะไรกัน… ”เสี่ยถามเสียงดัง…
น้ำเสียงบอกความไม่พอใจ เมื่อนาทีเข้าด้ายเข้าเข็มต้องสะดุดลงกลางคันให้เสียอารมณ์
“เสี่ยอย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ… ”
หญิงสาวรีบคว้าหมอนสีขาวเอามากอด ปกปิดเรือนร่างเปล่าเปลือยด้วยความรู้สึกอับอาย มือสั่นยกขึ้นไหว้ขอความเห็นใจจากเสี่ยรุตน์
“นี่มันหมายความว่ายังไง… ลืมหรือไงว่าฉันเพิ่งจ่ายเงินเพื่อที่จะเอาเธอ… แล้วนี่อะไร จู่ๆ ทำไมเล่นตัวแบบนี้… ”
เสี่ยกล่าวไม่อ้อม
“หนูขอโทษ… หนูไม่เคยค่ะ… หนูทำไม่ได้… ”
น้ำหวานส่ายหน้า แววตาดูหม่นเศร้าหวาดกลัว หยาดน้ำตาใสๆ รินไหลออกมาอาบร่องแก้ม หล่อนคิดสั้นเองที่ตัดสินใจขายตัวในค่ำคืนนี้
“อะไรนะ… ถ้าเธอทำไม่ได้แล้วเธอคิดยังไงมาทำงานที่นี่… ”
เสี่ยรุตน์คว้าผ้าขนหนูมานุ่ง… อำพรางแก่นกายยาวใหญ่ที่ยังไม่อ่อนตัว บอกตัวเองให้ใจเย็น พยายามระงับอารมณ์ที่ยังค้างด้วยการเดินไปเปิดตู้เย็นคว้าเบียร์กระป๋องออกมาดื่มให้ความต้องการที่กำลังพลุ่งพล่านสงบลง
“หนูโดนบังคับค่ะ… ”
น้ำหวานบอกความจริงที่เสี่ยรุตน์ไม่รู้
“ใครบังคับเธอ… ”
“แม่เลี้ยงค่ะ… ครอบครัวของหนูเป็นหนี้เจ๊หลินค่ะ ไม่มีเงินจ่ายหนี้ แม่เลี้ยงก็เลยบังคับให้หนูต้องมาทำงานที่นี่… ”
น้ำหวานคิดว่าตัวเองตัดสินใจดีแล้วที่ยอมทำตามคำสั่งของแม่เลี้ยง ทว่าเมื่อได้มาเจอสถานการณ์จริง… จะต้องมีเซ็กส์กับผู้ชาย หล่อนก็ทำไม่ได้
“ตอนนี้เธออายุเท่าไร… สิบแปดหรือยัง”
เสี่ยรุตน์จ้องมองเรือนร่างเอิบอิ่ม…
ทุกสรีระของความเป็นสาวของน้ำหวานทำเอาใจเขาเต้นระทึก ยอมรับว่าเขาไม่เคยรู้สึกมีอารมณ์กับผู้หญิงคนไหนเหมือนอย่างที่รู้สึกกับหล่อนเมื่อครู่
ทั้งที่ก็ไม่เคยนึกอยากจะมาทำอะไรแบบนี้กับเด็กชงเหล้าในร้านคาราโอเกะ แต่ความเย้ายวนของน้ำหวาน… ก็ทำเอาเขาตบะแตกจนได้
“หนูอายุเกินสิบแปดแล้วค่ะ… ”
หญิงสาวตอบ
“ขอดูบัตรประชาชน… ”
เสี่ยรุตน์อยากเห็นเพื่อให้แน่ใจ…
หญิงสาวเอื้อมมือคว้ากางเกงขาสั้นที่เพิ่งโดนคนหื่นจับถอดกองไว้ปลายเตียง ล้วงเอากระเป๋าสตางค์ออกมาหยิบบัตรประชาชนยื่นให้เขาดู
เสี่ยรุตน์รับเอาบัตรประชาชนมาดู…
หล่อนไม่ได้โกหก…
ปีนี้อายุยี่สิบพอดี แต่สิ่งที่ทำให้เสี่ยรุตน์สะดุดตาและนึกสงสัยก็คือนามสกุลของหญิงสาวคนนี้บังเอิญไปตรงกับนามสกุลของเพื่อนเก่าคนหนึ่ง
อีกทั้งอำเภอและจังหวัดในบัตรประชาชนก็ตรงกับภูมิลำเนาของเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานนับสิบปี
“นามสกุลนี้… เธอรู้จักผู้ชายชื่อ ‘นพดล’ ไหม”
หัวคิ้วของเสี่ยรุตน์ชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย ลองถามดู เพื่อว่าหล่อนจะรู้จักเพื่อนเก่าของเขา
“นพดล… คือชื่อของพ่อหนูค่ะ”
น้ำหวานตอบ
“จริงหรือ… ”
หัวคิ้วของเสี่ยรุตย์ชิดเข้าหากัน
“จริงค่ะ… ”
“โลกนี้ช่างแคบนัก… ”
เสี่ยรุตน์จ้องมองใบหน้าของหญิงสาว ถ้าเป็นแบบนี้น่าจะใช่เพื่อนเก่าของเขา
“เสี่ยหมายความว่ายังไงคะ… ”
“คืนนี้เราคงต้องคุยกันยาว… ว่าแต่พ่อของเธอติดหนี้เจ๊หลินเท่าไร… ”
“ห้าหมื่นค่ะ… ”
น้ำหวานจำต้องเล่าเรื่องราวชีวิตอันน่าสลดอดสูให้กับเสี่ยรุตน์ฟังว่าเมื่อสามวันก่อนนาง ‘สาลี่’ แม่เลี้ยงของหล่อนพามาหาเจ๊หลิน
ตกลงว่าจะให้หล่อนมาทำงานกับเจ๊หลิน ต้องรับแขกให้ครบห้าคนเพื่อล้างหนี้สินทั้งหมด
“บ้าจริง… แม่เลี้ยงเธอใจร้ายมาก นับว่าเธอโชคดีที่ฉันมาเจอเธอก่อน… ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นเธอโดยขยี้ยับไปแล้ว… ”
เสี่ยรุตน์กล่าว…
จากนั้นก็เรียกเจ๊หลินเข้ามาคุย…
เขาชดใช้หนี้ห้าหมื่นบาทแทนครอบครัวของน้ำหวาน และขอดูเอกสารสัญญาการกู้เงินที่ทำไว้
“ขอบคุณค่ะเสี่ย… บอกแล้วไงว่าเด็กคนนี้ยังสดยังซิง ดูสิ… ติดใจจนต้องใช้หนี้แทน… ”
เจ๊หลินตาวาวมองธนบัตรปึกใหญ่ที่เสี่ยรุตน์เดินออกไปกดเงินจากตู้เอทีเอ็มริมถนน เอามาจ่ายเป็นเงินสด เพราะว่าวันนี้เขาพกเงินสดมาไม่มาก
หลังจากตกลงกันแล้วก็ถ่ายรูปตอนที่เจ๊หลินรับเงินไว้เป็นหลักฐาน
“รู้หรือเปล่าว่าแกโชคดีมากที่ได้เสี่ยเลี้ยง… ทำตัวให้น่ารักล่ะ… เสี่ยรุตน์คนนี้ใครๆ ก็อยากได้เป็นผัว”
เจ๊หลินกระซิบบอกน้ำหวาน ก่อนที่หล่อนจะออกไปพร้อมกับเสี่ยรุตน์
น้ำหวานไม่ได้กล่าวอะไรกับเจ๊หลิน รู้สึกดีใจที่จะได้ออกไปจากขุมนรกแห่งนี้เสียที
แต่น้ำหวานก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเป็นแบบนี้… การแลกเปลี่ยนนี้จะทำให้หล่อนต้องไปเป็น ‘เด็กเสี่ย’ หรือ ‘เมียเก็บ’ อย่างที่เจ๊หลินบอกใช่ไหม?
เอาเถอะ…
หญิงสาวบอกตัวเอง ออกไปให้พ้นจากที่นี่ก่อน ไปกับเสี่ยยังดีกว่าอยู่ให้โดนลูกค้าหื่นกามของเจ๊หลินมาซื้อบริการ
เสี่ยรุตน์กรอกเสียงกลับไปหา ‘รสา’ หญิงสาววัยสี่สิบห้าปีซึ่งเป็นลูกสาวคนโตของเขา บ้านในปราณฯ ที่ถูกเอ่ยถึงก็คือบ้านที่เสี่ยรุตน์พาน้ำหวานมาพักอยู่ในตอนนี้ “คืนนี้พ่อจะกลับบ้านไหมครับ”รสาหมายถึงบ้านที่ชะอำ เป็นบ้านหลังใหญ่ที่สามพ่อลูกอาศัยอยู่ด้วยกัน เสี่ยรุตน์ยังมีลูกสาวอีกคนอายุยี่สิบสามปี มือชื่อว่า ‘อันนา’“คืนนี้ไม่กลับ… ช่วงนี้พ่อจะค้างที่บ้านปราณฯ สักพัก… มีอะไรหรือเปล่า… ”รุตน์ย้อนถามลูกสาว“เปล่าค่ะ… หนูเห็นว่าใกล้เที่ยงคืนแล้วคุณพ่อยังไม่กลับ… ”“ไม่ต้องห่วงพ่อ ดูแลตัวเองด้วยนะ… ”คุยกันต่อมาอีกสองสามคำรุตน์ก็กดตัดสาย หันมาหาหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ“เดี๋ยวฉันขอตัวไปอาบน้ำสักครู่ ในตู้มีแต่เสื้อผ้าผู้ชาย เป็นเสื้อผ้าของฉันเอง คืนนี้เธอคงต้องใส่เสื้อผ้าผู้ชายไปก่อน… เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปหาซื้อเสื้อผ้า”“ค่ะ… ”น้ำหวานพยักหน้า มองตามแผ่นหลังกว้างของตนตัวใหญ่ที่กำลังก้าวออกไปจากห้อง ในเวลาต่อมาเมื่อรุตน์เข้ามาในอีกห้องที่อยู่ติดกัน… เขาถอดเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน คว้าผ้าขนหนูสีน้ำตาลขึ้นมาพาดบ่าแล้วเดินเข้ามาในห้องน้ำภายใต้สายน้ำที่สาดลงมาจากฝักบัวสีเงินวาว เสี
“ขึ้นรถ… เดี๋ยวฉันจะไปส่งที่บ้าน… ”เสี่ยรุตน์ถามเมื่อหญิงสาวเดินตามมาถึงรถเบนส์สีดำคันใหญ่ จอดอยู่ในลานจอดรถหลังร้านอาหาร“เอ่อ… หนูขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่คุณช่วยใช้หนี้ แต่หนูคงไม่กลับบ้าน… ”“ทำไมไม่กลับบ้าน… ”“ถ้ากลับไปก็คงไม่พ้นโดนแม่เลี้ยงบังคับให้ขายตัวอีก… ”“ทำไมแม่เลี้ยงเธอแย่จัง… ถ้าไม่กลับบ้านแล้วเธอจะไปอยู่ไหน… ”น้ำเสียงแสดงความเป็นห่วงใยอย่างเห็นได้ชัด“…..”น้ำหวานนิ่ง ไม่รู้จะตอบยังไง เพราะตอนนี้ชีวิตของหล่อนไร้จุดหมาย“ถ้ายังไม่มีที่ไปงั้นเธอไปพักที่บ้านฉันก่อน… ”เสี่ยรุตย์คิดว่าไหนๆ ก็ตัดสินใจช่วยแล้ว ก็คงต้องช่วยกันต่อไป ‘เมตตาธรรม’ เป็นเหตุผลหนึ่ง แต่ลึกๆ ในใจจองเสี่ยรุตน์เท่านั้นที่รู้ดีว่าเพราะอะไรเขาจึงไม่ปล่อยให้หล่อนจากไปง่ายๆ“แล้วคนที่บ้านเสี่ยจะไม่ว่าหรือคะถ้าพาหนูไปบ้าน… ”“ฉันมีบ้านหลายหลัง… ไม่ต้องห่วง มาเถอะ… ขึ้นรถ”คำพูดของเสี่ยรุตน์… ทำให้น้ำหวานเปิดประตูรถ ตัดสินใจขึ้นมานั่งเคียงข้างร่างสูงใหญ่ของเสี่ย ใช้เวลาไม่นาน…เสี่ยรุตน์ก็พาหญิงสาวมาถึงบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านเดี่ยวชั้นเดียว หลังใหญ่ อยู่ลึกเข้ามาในซอยท้ายสุดของหมู่บ้านในโครงการบ้านจัดสรรแห่
“อื้อออ… ซี้ดดด… พะ… พอเถอะเสี่ย… ”สองมือของคนโดนเลียขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แม้ปากจะร้องห้าม แต่ง่ามขาก็เผลอแอ่นร่อน เด้งรับด้วยความลืมตัว “ซี้ดดดด… อูย… ”ริมฝีปากของน้ำหวานห่อรัดเป็นวง ร่างแทบลอยตามจังหวะตวัดลิ้นของเสี่ยรุตน์จอมหื่น เขาเลียเก่งมาก ปลายลิ้นที่สอดไซ้ไชชอนรุกรานเข้าใส่กลีบสาว ทำเอาง่ามขาของน้ำหวานสั่นเกร็ง ไม่อาจกลั้นน้ำเสียวซึมซ่านออกมาตามแรงกระสันที่โดนเขาปลุกเร้าเร่าร้อนแพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…เสียงลิ้นของเสี่ยปาดรัวเข้าใส่กลีบสาวอย่างเมามัน เอามือแบะบีบแบ่งกลีบออกเป็นสองแล้วปาดลิ้นขยี้กลางร่องสลับไปมาทั้งสองกลีบ หล่อนยิ่งขมิบเขายิ่งมีอารมณ์“งืออออ… อ๊า… ”ลีลาลงลิ้นสุดร้ายกาจของเสี่ยสายเบิร์น ทำเอาหญิงสาวแอ่นเอวสะท้าน เสียงหายใจติดๆ ขัดๆ หนอกเนินสวาทแอ่นเด้งรับลำลิ้น ทะลวงร่องของหล่อนอย่างไม่ปรานีจนน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มออกมาอีกระลอก“อูยยยย… ”คนโดนเลียสูดปากเสียวด้วยความทรมาน เสี่ยหื่นยิ่งได้ใจ เงยหน้าขึ้นมองผ่านง่ามขาไปยังใบหน้าที่กำลังบิดเบ้ทรมานของหล่อน ยิ่งเห็นหญิงสาวเม้มปากเสียวเขายิ่งมีอารมณ์ รีบปาดลิ้นเข้าใส่กลีบสาวไม่ยั้ง เลียย้ำๆ สลับขย้ำซ้ำๆ ท
ทำเอาหญิงสาวตกใจ หล่อนพยายามจะขืนกายหนี ค่อยๆ ขยับจากตักลงมานั่งข้างๆเป็นจังหวะเดียวกับเจ๊หลินที่แอบมองอยู่ห่างๆ ถือโอกาสเดินเข้ามากระซิบข้างหูเสี่ยรุตน์ “คนนี้ห้ามพลาดนะคะเสี่ย… รับรองว่ายังสดยังซิง… ” เจ๊หลินคะยั้นคะยอเมื่อเห็นว่าเสี่ยถูกใจน้ำหวาน“เท่าไร… ”เสี่ยรุตน์ไม่คิดว่าตัวเองจะถามคำถามนี้ออกมา อยากจะนึกโทษเหล้า โทษความเมา โทษความเปล่าเปลี่ยวที่เก็บกดอยู่ในอารมณ์แต่ด้วยความเย้ายวนของหญิงสาวที่ได้เห็น ด้วยสัญชาตญาณของสัตว์นักล่าที่มีอยู่ในตัวผู้ชาย ก็ทำเอาพ่อม่ายอารมณ์เปลี่ยวที่ไม่ได้มีเซ็กส์มานานมากอย่างเขา รู้สึกคึกคักขึ้นมาอย่างประหลาด“คนนี้หมื่นห้าค่ะเสี่ย แพงหน่อย แต่รับประกันว่าซิงร้อยเปอร์เซ็นต์… ”เจ๊หลินตอบ ยืนยันคุณภาพสินค้า“ได้… ”เสี่ยรุตน์พยักหน้าไม่เกี่ยงราคา…“จัดให้ค่ะ… ”เจ๊หลินกระตุกยิ้มชอบใจ…หล่อนรีบปิดจ๊อบด้วยการเปิดอีกห้องที่อยู่ลึกเข้าไปด้านใน เป็นห้องเล็กๆ ที่รู้กันว่าเตรียมไว้บริการลูกค้าวีไอพีทั้งหลายข้างในมีเตียง มีตู้เย็นและห้องน้ำเอาไว้พร้อม ไม่ต่างจากห้องพักของโรงแรมขนาดเล็กในเวลาต่อมาเมื่อเข้ามาอยู่ภายในห้องด้วยกันสองต่อส
เพื่อนพ่อหนูขอขย่มผู้เขียน กาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*เพื่อนพ่อหนูขอขย่มสิงหาคม พุทธศักราช 2564 เวลาประมาณสี่ทุ่ม ภายในห้องคาราโอเกะของร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งในอำเภอหัวหิน “วันนี้เพิ่งมีเด็กใหม่เข้ามาค่ะ… สนใจไหมคะเสี่ยเดี๋ยวเจ๊จะเรียกมาให้… รับรองว่ายังสดยังซิง… ” เจ๊ ‘หลิน’ สาวใหญ่วัยสี่สิบ ผิวขาว เรือนร่างอวบอัด หน้าอกภูเขาไฟบั้นท้ายดินระเบิด เจ้าของร้านอาหารและคาราโอเกาะชื่อดังที่นักท่องราตรีรู้ดีว่าธุรกิจนี้เป็นแค่เพียงฉากบังหน้าเพราะว่าเบื้องหลัง… หล่อนคือแม่เล้าที่คอยหาเด็กสาวไว้บริการ