ทำเอาหญิงสาวตกใจ หล่อนพยายามจะขืนกายหนี ค่อยๆ ขยับจากตักลงมานั่งข้างๆ
เป็นจังหวะเดียวกับเจ๊หลินที่แอบมองอยู่ห่างๆ ถือโอกาสเดินเข้ามากระซิบข้างหูเสี่ยรุตน์
“คนนี้ห้ามพลาดนะคะเสี่ย… รับรองว่ายังสดยังซิง… ”
เจ๊หลินคะยั้นคะยอเมื่อเห็นว่าเสี่ยถูกใจน้ำหวาน
“เท่าไร… ”
เสี่ยรุตน์ไม่คิดว่าตัวเองจะถามคำถามนี้ออกมา อยากจะนึกโทษเหล้า โทษความเมา โทษความเปล่าเปลี่ยวที่เก็บกดอยู่ในอารมณ์
แต่ด้วยความเย้ายวนของหญิงสาวที่ได้เห็น ด้วยสัญชาตญาณของสัตว์นักล่าที่มีอยู่ในตัวผู้ชาย ก็ทำเอาพ่อม่ายอารมณ์เปลี่ยวที่ไม่ได้มีเซ็กส์มานานมากอย่างเขา รู้สึกคึกคักขึ้นมาอย่างประหลาด
“คนนี้หมื่นห้าค่ะเสี่ย แพงหน่อย แต่รับประกันว่าซิงร้อยเปอร์เซ็นต์… ”
เจ๊หลินตอบ ยืนยันคุณภาพสินค้า
“ได้… ”
เสี่ยรุตน์พยักหน้าไม่เกี่ยงราคา…
“จัดให้ค่ะ… ”
เจ๊หลินกระตุกยิ้มชอบใจ…
หล่อนรีบปิดจ๊อบด้วยการเปิดอีกห้องที่อยู่ลึกเข้าไปด้านใน เป็นห้องเล็กๆ ที่รู้กันว่าเตรียมไว้บริการลูกค้าวีไอพีทั้งหลาย
ข้างในมีเตียง มีตู้เย็นและห้องน้ำเอาไว้พร้อม ไม่ต่างจากห้องพักของโรงแรมขนาดเล็ก
ในเวลาต่อมา
เมื่อเข้ามาอยู่ภายในห้องด้วยกันสองต่อสอง เสี่ยรุตน์ก็เผยความหื่นออกมาทันที
เขารั้งร่างของหญิงสาวเข้ามากอดจูบอย่างหิวกระหาย ดึงเสื้อแขนกุดคอกว้างเปลื้องออกจากหัวไหล่ลงมากองอยู่ที่ต้นแขน ตาวาวมองสองเต้าอวบใหญ่มหึมาทะลักออกมาอวดสายตา
“โห… แม่คุณเอ๊ย… ”
เสี่ยรุตน์อุทานกับความงดงามตรงหน้า ทั้งขาวทั้งใหญ่แบบนี้เขาชอบนัก
หญิงสาวตกใจ อายที่ต้องเปลือยอกต่อหน้าผู้ชาย หล่อนถอยร่นจนแผ่นหลังชนเข้ากับฝาผนัง
เสี่ยตามเข้ามาจูบไซ้สองเต้า ทั้งบีบเคล้นและดูดนมสลับไปมาอย่างตะกละตะกลามจนหญิงสาวหายใจติดๆ ขัดๆ
“อู้ว… ยังเป็นสีชมพูจริงๆ… ”
เสี่ยรุตน์หมายถึงหัวนมที่ยังไม่เคยต้องมือและปากลิ้นของชายใดมาก่อน รีบกดริมฝีปากครอบดูดลนลานราวกับไม่เคยเจอมาก่อน
“อื๊อออ… ”
น้ำหวานพยายามข่มกลั้นเสียงร้อง ทว่ามันยิ่งทำให้เสี่ยรุตน์ชอบใจ กดใบหน้าซุกไซ้เต้าเนื้อพร้อมกับวนลิ้นรัดเลียรอบเม็ดทับทิมสีชมพู ชูชันขึ้นมาด้วยความสยิว กะซวกดูดลงมาถึงวงป้านลานหัวนมสีเนื้อ
จ๊วบ… จ๊วบ… จ๊วบ… จ๊วบ…
เสียงดูดเลียลนลาน ทำเอาเจ้าของเต้าเนื้อรู้สึกเสียวซ่าน สองขาสั่นเกร็งแทบยืนไม่ไม่อยู่
เสี่ยหื่นได้จังหวะ…
จึงรีบช้อนร่างน้อยๆ ขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พามาวางลงบนเตียงนอนที่อยู่ห่างกันเพียงไม่กี่ก้าว
เมื่อขึ้นมาอยู่บนเตียง…
น้ำหวานจ้องมองเสี่ยรุตน์ถอดเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน
ร่างของเขากำยำไปด้วยมัดกล้าม ผิวสีน้ำตาลคล้ำไม่ขาวเลี่ยน ยิ่งทำให้ชายคนนี้ดูสมชายชาตรี เส้นขนสีดำเป็นแพแผ่คลุมไปทั่วอก ยิ่งทำให้เขาดูเซ็กซี่
แต่สิ่งที่ทำเอาน้ำหวานตะลึง ก็คืออาวุธประจำกายยาวใหญ่ ตั้งลำตระหง่านขึ้นมาขนานกับท้องแน่นไปด้วยลอนกล้าม
“โห… ”
น้ำหวานอุทานกับสิ่งที่เห็น…
ถึงกับยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง ใหญ่ขนาดนี้นึกว่าจะมีแต่ในหนังโป๊ ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นของจริงในวันนี้
สัญชาตญาณความกลัว…
ทำให้หล่อนหญิงสาวชักปลายเท้ากระถดกายหนีเข้ามาด้านในของเตียงนอนจนแผ่นหลังชนเข้ากับพนักหัวเตียง
ตกใจกับอาวุธประจำกายของเสี่ยรุตน์ที่มีขนาดมหึมา ยาวใหญ่อลังการพอๆ กับท่อนแขนของหล่อน
“ถึงกับตะลึงเชียวหรือ… ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวฉันจะทำให้เธอแฉะก่อนใส่… จะได้ไม่เจ็บ… ”
ไม่รู้ว่าปลอบหรือขู่…
ร่างกำยำเอื้อมมือคว้าข้อเท้าของน้ำหวาน ดึงร่างน้อยกลับมาที่ขอบเตียงพร้อมกับเอามือรวบสะโพก รูดขอบกางเกงขาสั้นดึงหลุดพรืดออกไปจากปลายเท้าน้อยๆ
“งืออออ… ”
น้ำหวานตกใจ…
ไม่คิดว่าชีวิตจะต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์น่าอับอายเช่นนี้ หล่อนทำท่าเหมือนจะร้องไห้ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ต้องมาเปลือยกายต่อหน้าผู้ชาย
“ฉันอยากเห็นของดี… ถ่างให้ฉันดูหน่อย… ”
เมื่อมีอารมณ์ เสี่ยรุตน์ผู้มีความหยาบคายดิบเถื่อนซุกซ่อนเอาไว้ ก็เผยตัวตนอีกด้านออกมา รีบเอื้อมมือเข้ามาโอบแผ่นหลังของหญิงสาว รั้งร่างน้อยเอาก้นมาวางหมิ่นที่ขอบเตียง
น้ำหวานอาย…
“งืออออ… ”
หล่อนหนีบหน้าขาแน่น ดูก็รู้ว่าไม่เต็มใจ ทำให้เสี่ยรุตน์ต้องเอามือแหกเข่าออกจากกัน ดันเข่าสองข้างแบะอ้าขึ้นมาขนานลำตัว
“อู้วววว… ”
ดวงตาของเสี่ยรุตน์เบิกโพลงมองกลีบสาวที่ยังเป็นสีชมพูสดสวย โหนกนูนคล้ายส้มโอสีชมพูสองกลีบประกบกันแน่น แอ่นอ้าเป็นร่องอยู่ท่ามกลางพงหญ้าสีดำระยับราวกับแพรไหม
“สวยมาก… ”
ภาพที่เห็นถึงกับทำให้เสี่ยรุตน์ตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก ก่อนจะก้มลงกดจมูกจูบฟัดกลีบสาวอย่างเมามัน
“งืออออ… ”
เสียงของน้ำหวานสั่นเครือเหมือนจะร้องไห้
“กลีบสวยมาก… ฉันชอบกลีบแบบนี้”
เสี่ยรุตน์สุดจะทนมองของดี…
รีบก้มลงปาดลิ้นเป็นจังยาวๆ เลียเสยขึ้นมาจากรอยแยะส่วนล่างขึ้นมาจนถึงปลายร่องกลีบส่วนบนที่มีเม็ดเสียวปูดนูนขึ้นมาตามแรงกระสัน
แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…
เสี่ยลงลิ้นเบิร์นจนหญิงสาวดิ้นไปดิ้นมา
“ฮึ่กกก… อื้อ… ”
หล่อนพยายามกลั้นเสียงครางด้วยความอดทน โดนเขาเลียจนกระทั่งน้ำเสียวหลั่งไหลออกมาอย่างไม่อาจจะกดกลั้นเอาไว้ได้ ยอมรับว่าเสียวมาก เพิ่งรู้ว่าการโดนลิ้นเลียจุดอ่อนไหว มันเสียวขนาดนี้
เสี่ยรุตน์กรอกเสียงกลับไปหา ‘รสา’ หญิงสาววัยสี่สิบห้าปีซึ่งเป็นลูกสาวคนโตของเขา บ้านในปราณฯ ที่ถูกเอ่ยถึงก็คือบ้านที่เสี่ยรุตน์พาน้ำหวานมาพักอยู่ในตอนนี้ “คืนนี้พ่อจะกลับบ้านไหมครับ”รสาหมายถึงบ้านที่ชะอำ เป็นบ้านหลังใหญ่ที่สามพ่อลูกอาศัยอยู่ด้วยกัน เสี่ยรุตน์ยังมีลูกสาวอีกคนอายุยี่สิบสามปี มือชื่อว่า ‘อันนา’“คืนนี้ไม่กลับ… ช่วงนี้พ่อจะค้างที่บ้านปราณฯ สักพัก… มีอะไรหรือเปล่า… ”รุตน์ย้อนถามลูกสาว“เปล่าค่ะ… หนูเห็นว่าใกล้เที่ยงคืนแล้วคุณพ่อยังไม่กลับ… ”“ไม่ต้องห่วงพ่อ ดูแลตัวเองด้วยนะ… ”คุยกันต่อมาอีกสองสามคำรุตน์ก็กดตัดสาย หันมาหาหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ“เดี๋ยวฉันขอตัวไปอาบน้ำสักครู่ ในตู้มีแต่เสื้อผ้าผู้ชาย เป็นเสื้อผ้าของฉันเอง คืนนี้เธอคงต้องใส่เสื้อผ้าผู้ชายไปก่อน… เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไปหาซื้อเสื้อผ้า”“ค่ะ… ”น้ำหวานพยักหน้า มองตามแผ่นหลังกว้างของตนตัวใหญ่ที่กำลังก้าวออกไปจากห้อง ในเวลาต่อมาเมื่อรุตน์เข้ามาในอีกห้องที่อยู่ติดกัน… เขาถอดเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน คว้าผ้าขนหนูสีน้ำตาลขึ้นมาพาดบ่าแล้วเดินเข้ามาในห้องน้ำภายใต้สายน้ำที่สาดลงมาจากฝักบัวสีเงินวาว เสี
“ขึ้นรถ… เดี๋ยวฉันจะไปส่งที่บ้าน… ”เสี่ยรุตน์ถามเมื่อหญิงสาวเดินตามมาถึงรถเบนส์สีดำคันใหญ่ จอดอยู่ในลานจอดรถหลังร้านอาหาร“เอ่อ… หนูขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่คุณช่วยใช้หนี้ แต่หนูคงไม่กลับบ้าน… ”“ทำไมไม่กลับบ้าน… ”“ถ้ากลับไปก็คงไม่พ้นโดนแม่เลี้ยงบังคับให้ขายตัวอีก… ”“ทำไมแม่เลี้ยงเธอแย่จัง… ถ้าไม่กลับบ้านแล้วเธอจะไปอยู่ไหน… ”น้ำเสียงแสดงความเป็นห่วงใยอย่างเห็นได้ชัด“…..”น้ำหวานนิ่ง ไม่รู้จะตอบยังไง เพราะตอนนี้ชีวิตของหล่อนไร้จุดหมาย“ถ้ายังไม่มีที่ไปงั้นเธอไปพักที่บ้านฉันก่อน… ”เสี่ยรุตย์คิดว่าไหนๆ ก็ตัดสินใจช่วยแล้ว ก็คงต้องช่วยกันต่อไป ‘เมตตาธรรม’ เป็นเหตุผลหนึ่ง แต่ลึกๆ ในใจจองเสี่ยรุตน์เท่านั้นที่รู้ดีว่าเพราะอะไรเขาจึงไม่ปล่อยให้หล่อนจากไปง่ายๆ“แล้วคนที่บ้านเสี่ยจะไม่ว่าหรือคะถ้าพาหนูไปบ้าน… ”“ฉันมีบ้านหลายหลัง… ไม่ต้องห่วง มาเถอะ… ขึ้นรถ”คำพูดของเสี่ยรุตน์… ทำให้น้ำหวานเปิดประตูรถ ตัดสินใจขึ้นมานั่งเคียงข้างร่างสูงใหญ่ของเสี่ย ใช้เวลาไม่นาน…เสี่ยรุตน์ก็พาหญิงสาวมาถึงบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านเดี่ยวชั้นเดียว หลังใหญ่ อยู่ลึกเข้ามาในซอยท้ายสุดของหมู่บ้านในโครงการบ้านจัดสรรแห่
“อื้อออ… ซี้ดดด… พะ… พอเถอะเสี่ย… ”สองมือของคนโดนเลียขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แม้ปากจะร้องห้าม แต่ง่ามขาก็เผลอแอ่นร่อน เด้งรับด้วยความลืมตัว “ซี้ดดดด… อูย… ”ริมฝีปากของน้ำหวานห่อรัดเป็นวง ร่างแทบลอยตามจังหวะตวัดลิ้นของเสี่ยรุตน์จอมหื่น เขาเลียเก่งมาก ปลายลิ้นที่สอดไซ้ไชชอนรุกรานเข้าใส่กลีบสาว ทำเอาง่ามขาของน้ำหวานสั่นเกร็ง ไม่อาจกลั้นน้ำเสียวซึมซ่านออกมาตามแรงกระสันที่โดนเขาปลุกเร้าเร่าร้อนแพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…เสียงลิ้นของเสี่ยปาดรัวเข้าใส่กลีบสาวอย่างเมามัน เอามือแบะบีบแบ่งกลีบออกเป็นสองแล้วปาดลิ้นขยี้กลางร่องสลับไปมาทั้งสองกลีบ หล่อนยิ่งขมิบเขายิ่งมีอารมณ์“งืออออ… อ๊า… ”ลีลาลงลิ้นสุดร้ายกาจของเสี่ยสายเบิร์น ทำเอาหญิงสาวแอ่นเอวสะท้าน เสียงหายใจติดๆ ขัดๆ หนอกเนินสวาทแอ่นเด้งรับลำลิ้น ทะลวงร่องของหล่อนอย่างไม่ปรานีจนน้ำหล่อลื่นไหลเยิ้มออกมาอีกระลอก“อูยยยย… ”คนโดนเลียสูดปากเสียวด้วยความทรมาน เสี่ยหื่นยิ่งได้ใจ เงยหน้าขึ้นมองผ่านง่ามขาไปยังใบหน้าที่กำลังบิดเบ้ทรมานของหล่อน ยิ่งเห็นหญิงสาวเม้มปากเสียวเขายิ่งมีอารมณ์ รีบปาดลิ้นเข้าใส่กลีบสาวไม่ยั้ง เลียย้ำๆ สลับขย้ำซ้ำๆ ท
ทำเอาหญิงสาวตกใจ หล่อนพยายามจะขืนกายหนี ค่อยๆ ขยับจากตักลงมานั่งข้างๆเป็นจังหวะเดียวกับเจ๊หลินที่แอบมองอยู่ห่างๆ ถือโอกาสเดินเข้ามากระซิบข้างหูเสี่ยรุตน์ “คนนี้ห้ามพลาดนะคะเสี่ย… รับรองว่ายังสดยังซิง… ” เจ๊หลินคะยั้นคะยอเมื่อเห็นว่าเสี่ยถูกใจน้ำหวาน“เท่าไร… ”เสี่ยรุตน์ไม่คิดว่าตัวเองจะถามคำถามนี้ออกมา อยากจะนึกโทษเหล้า โทษความเมา โทษความเปล่าเปลี่ยวที่เก็บกดอยู่ในอารมณ์แต่ด้วยความเย้ายวนของหญิงสาวที่ได้เห็น ด้วยสัญชาตญาณของสัตว์นักล่าที่มีอยู่ในตัวผู้ชาย ก็ทำเอาพ่อม่ายอารมณ์เปลี่ยวที่ไม่ได้มีเซ็กส์มานานมากอย่างเขา รู้สึกคึกคักขึ้นมาอย่างประหลาด“คนนี้หมื่นห้าค่ะเสี่ย แพงหน่อย แต่รับประกันว่าซิงร้อยเปอร์เซ็นต์… ”เจ๊หลินตอบ ยืนยันคุณภาพสินค้า“ได้… ”เสี่ยรุตน์พยักหน้าไม่เกี่ยงราคา…“จัดให้ค่ะ… ”เจ๊หลินกระตุกยิ้มชอบใจ…หล่อนรีบปิดจ๊อบด้วยการเปิดอีกห้องที่อยู่ลึกเข้าไปด้านใน เป็นห้องเล็กๆ ที่รู้กันว่าเตรียมไว้บริการลูกค้าวีไอพีทั้งหลายข้างในมีเตียง มีตู้เย็นและห้องน้ำเอาไว้พร้อม ไม่ต่างจากห้องพักของโรงแรมขนาดเล็กในเวลาต่อมาเมื่อเข้ามาอยู่ภายในห้องด้วยกันสองต่อส
เพื่อนพ่อหนูขอขย่มผู้เขียน กาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*เพื่อนพ่อหนูขอขย่มสิงหาคม พุทธศักราช 2564 เวลาประมาณสี่ทุ่ม ภายในห้องคาราโอเกะของร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งในอำเภอหัวหิน “วันนี้เพิ่งมีเด็กใหม่เข้ามาค่ะ… สนใจไหมคะเสี่ยเดี๋ยวเจ๊จะเรียกมาให้… รับรองว่ายังสดยังซิง… ” เจ๊ ‘หลิน’ สาวใหญ่วัยสี่สิบ ผิวขาว เรือนร่างอวบอัด หน้าอกภูเขาไฟบั้นท้ายดินระเบิด เจ้าของร้านอาหารและคาราโอเกาะชื่อดังที่นักท่องราตรีรู้ดีว่าธุรกิจนี้เป็นแค่เพียงฉากบังหน้าเพราะว่าเบื้องหลัง… หล่อนคือแม่เล้าที่คอยหาเด็กสาวไว้บริการ