Library

Home / โรแมนติก / ของหวงท่านประธาน / ตอนที่ 8.

ตอนที่ 8.

Author: baiboau-เนื้อนวล

Last Updated: 2025-05-07 19:57:22

ตอนที่ 8.

อองเดรหล่อมาก เซ็กซี่มาก และเขาก็ดิบเถื่อนกระชากใจเหลือเกิน

“คุณอยู่ในห้องน้ำนานมาก จนผมคิดว่าคุณกำลังเปลี่ยนใจ”

“ไม่ค่ะ แพร... ไม่คิดจะเปลี่ยนใจหรอกค่ะ”

ใบหน้าหล่อกระด้างเอียงเล็กน้อย และจ้องมองมาอย่างพิจารณา

“คุณยังมีเวลาที่จะเปลี่ยนใจอยู่นะชมพูแพร ผมไม่อยากทำให้คุณลำบากใจ”

“แพรจะไม่ลำบากใจค่ะ ดีเสียอีก แพรจะได้เงินก้อนใหญ่ เอาไปใช้ซื้อของแบรนเนมที่แพรอยากได้มานาน”

ศีรษะทระนงของพ่อสุดหล่อส่ายไปมา แววตาทอดมองด้วยความรู้ทัน

“คุณไม่ใช่ผู้หญิงบ้าแบรนเนม อย่ามาโกหกผมเลย”

หล่อนกลั้นใจช้อนตาขึ้นสบประสานสายตาคมกริบของอองเดร

“ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบของแบรนเนมหรอกค่ะ แม้แต่แพร”

เขาเอียงคอมองจ้องอยู่ชั่วอึดใจ ก็ไหวไหล่ที่กว้างมากและบึกบึนมากเล็กน้อย จากนั้นก็หมุนตัวเดินกลับไปนั่งบนขอบเตียง

“นั่นสิ บางทีผมอาจจะไม่รู้จักตัวตนของคุณจริงๆ อย่างที่ผมเคยคิดเอาไว้ก็ได้”

แววตาของเขาที่จ้องมองมามืดลึกอ่านความรู้สึกไม่ออก แต่กระนั้นมันก็ทำให้หน้าท้องของหล่อนร้อนวูบวาบ

“

Continue to read this book for free

Scan code to download App

Locked Chapter

Previous Chapter Next Chapter

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 28. ตอนอวสาน
ตอนที่ 28. ตอนอวสาน “ท่านประธาน... จะทำอะไรคะ” หล่อนกระซิบกระซาบถามเขาเบาๆ แต่อองเดรเพียงแค่ยิ้มหวานตอบมาเท่านั้น “ผมมีเรื่องจะประกาศให้ทุกคนทราบ” น้ำเสียงของอองเดรทรงพลัง มีอำนาจ และเต็มไปด้วยความเป็นผู้นำ ชมพูแพรมองเหล่าพนักงานที่นั่งนิ่งบนเก้าอี้สีน้ำเงินที่ตั้งเรียงรายเบื้องหน้าด้วยความหวาดหวั่นไม่น้อย “ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ชมพูแพรจะสิ้นสุดหน้าที่ในตำแหน่งเลขาฯ ของผม” ชมพูแพรเงยหน้าขึ้นมองคนที่สูงกว่ามากด้วยดวงตาที่เบิ่งกว้างตกใจ เสียงฮือฮาเซ่งแซ่ดังกังวานในกลุ่มของพนักงานเหล่านั้น แต่ไม่ช้าก็ต้องเงียบกริบลง เมื่ออองเดรพูดออกมาอีก “แต่เธอจะถูกเลื่อนขั้นให้ขึ้นมาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผมแทน” คราวนี้เสียงเซ่งแซ่ดังกังวานยิ่งกว่าเดิม ทุกคนคงตกใจ แปลกใจ และเหลือเชื่อ ซึ่งก็ไม่ต่างจากหล่อนเลยสักนิด “ท่าน... ประธานพูดอะไรคะเนี่ย” อองเดรมองหน้าหล่อน เขาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วก็หยิบแหวนเพชรออกมา “แต่งงานกับผมนะ ชมพูแพร” คราวนี้เสียงเซ่งแซ่เปลี่ยนเป็นเสียง
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27. “ไม่ใช่แค่เลขาฯ แต่คุณเป็นมากกว่านั้น” “ท่านประธาน... พูดอะไรคะ...” หล่อนถามกลับเสียงเบาหวิว หัวใจเต้นโครมครามลั่นอก “แม้ผมจะรู้ตัวช้าไปสักนิดว่าคุณมีค่ากับผมแค่ไหน แต่มันก็ไม่ได้สายเกินไป จริงไหม...” คราวนี้เป้าหมายของอองเดรคือปากของหล่อน เขาจูบอย่างดูดดื่ม จูบราวกับต้องการถ่ายทอดความรู้สึกที่มีอยู่ล้นอกให้หล่อนรู้ “อย่าแม้แต่จะคิดไปจากผม... จำเอาไว้นะชมพูแพร ตั้งแต่วันแรกที่คุณเข้ามาทำงานกับผม ชีวิตของคุณก็เป็นของผมแล้ว...” “ท่านประธาน...” นี่เขากำลังทำให้หล่อนหัวใจเต้นแรงมาก และก็ทำให้หล่อนคาดหวังในสิ่งที่ยากจะเป็นไปได้ “ผมจะไม่มีวันปล่อยคุณไปไหน เพราะคุณเป็นของผม ผู้หญิงของผม...” “ถึงท่านประธานไม่พูดแบบนี้ แพร... ก็จะทำหน้าที่อุ้มบุญให้ดีที่สุดค่ะ” “มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย เพราะสิ่งที่ผมกำลังพูด มันคือความรู้สึกที่อยู่นอกเหนือจากหน้าที่ใดๆ ทั้งปวง” หัวใจของหล่อนเต้นแรงมากจนแทบจะทะลุออกมาจากอกอยู่แล้ว “ผมพูดขนาดนี้แล้ว คุณยังต้องให้ผมพูดอะไรต่ออีกไหม”
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 26.
ตอนที่ 26.“มันไม่มีทางเป็นไปได้ ผมเอาคุณแทบจะครบร้อยครั้งแล้วมั้ง ถ้ายังไม่ท้อง ไม่คุณก็ผมคงมีใครเป็นหมันแน่ๆ”“แพร... คิดว่า... แพรจะหาผู้หญิงคนใหม่มาอุ้มบุญให้กับท่านประธาน”“โน หยุดพูดเรื่องนี้เลย เพราะผมไม่ต้องการใครนอกจากคุณ”“แต่คุณแววดาวเธอยังพร้อมจะทำงานอยู่นะคะ แพรเพิ่งคุยกับเธอไป...”หล่อนยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกอองเดรเค้นเสียงเหี้ยมเกรียมใส่“ผมบอกแล้วไง ว่านอกจากคุณแล้วผมไม่ต้องการใครอีก”เพราะดวงตาของเขาดุมาก และน้ำเสียงก็เดือดดาล ทำให้ชมพูแพรไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกอองเดรสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ ข่มโทสะ ก่อนจะพูดออกมา“เจอกันเย็นนี้นะ”“ค่ะ”อองเดรเดินจากไปโดยไม่จูบล่ำลาใดๆ คงเพราะเขาโมโหกับคำพูดของหล่อนนั่นเองชมพูแพรขยับตัวลุกขึ้นนั่ง รู้สึกทรมานเหลือเกิน น้ำตาเอ่อล้นขอบตา“แพร... ไม่คู่ควรกับท่านประธานหรอกค่ะ”หล่อนก้าวลงจากเตียง เดินไปหยุดที่หน้าต่างห้อง มองท้ายรถหรูของอองเดรที่หายวับออกไปนอกรั้วใหญ่ผ่านม่านน้ำตา บริษัทที่หล่อนถูกเรียกมาสัมภาษณ์เป็นบริษัทเล็กหากเทียบกับบริษัทของอองเดร ชมพูแพรก้าวเดินตรงเข้าไปในห้องประชุม ซึ่งมีผู้ชายวัยใกล้เคียงกันกับอองเด
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25. “ไม่... เป็นไรค่ะ แพรค่อยยังชั่วแล้ว” หล่อนเดินไปหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ทำงาน โดยมีเขาเดินตามมาประชิดตัว “อย่าทำหน้าเศร้าแบบนี้สิ” มือใหญ่ดึงแว่นหนาออกจากใบหน้าของหล่อน และจ้องมองเข้ามาในดวงตาอย่างพิจารณา “ยิ้มให้ผมหน่อยสิ ผมจะได้มีแรงทำงานต่อ” หล่อนฝืนยิ้มให้กับอองเดร พยายามที่จะยิ้มให้เป็นธรรมชาติที่สุด และก็ทำได้เยี่ยมเลยทีเดียว อองเดรระบายยิ้ม เอามือหนาสอดใต้ท้ายทอยของหล่อน ก่อนจะประกบปากลงมาหา บดจูบอย่างดูดดื่มเต็มไปด้วยอารมณ์หวาม ความเศร้าใจค่อยๆ จางหายไป เมื่อถูกความหวานฉ่ำของอองเดรเติมเต็มเข้ามาในความรู้สึก มือเล็กยกขึ้นโอบลำคอแกร่ง และหล่อนก็ลุกขึ้นยืน เผยอปากจูบตอบเขาด้วยอารมณ์เดียวกัน “อืมมม...” อองเดรจูบจนปากหล่อนบวมช้ำ ก็ผละออกห่าง ก่อนจะพูดเสียงพร่า “ต้องแบบนี้สิ ถึงจะเป็นเลขาคนเก่งของผม” หล่อนแก้มแดงก่ำ เม้มปากเบาๆ กำลังจะนั่งลง แต่ก็ถูกอองเดรเอื้อมมือมากุมเอวคอดเอาไว้ พร้อมกับยกหล่อนลอยข้ามโต๊ะทำงานไปเลยทีเดียว “อ๊ะ... ท่านประธาน” เขา
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24. “ไม่ต้องมาทำเป็นยิ้มกลบเกลื่อนเลย เป็นอะไร ไหนบอกผมสิ” “แพรสบายดีจริงๆ ค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรเลย” หล่อนพยายามยิ้มกว้างขึ้น แต่กระนั้นคนตัวโตก็ยังคงไม่เชื่อ “หรือว่าเพราะผมเข้าประชุมนานไป คุณก็เลยคิดถึงมาก...” “อาจ... จะเป็นอย่างนั้นก็ได้ค่ะ” หล่อนคิดว่าหากตัวเองยอมรับออกไปตามที่เขาคิด จะทำให้อองเดรเชื่อง่ายขึ้น แต่กลับไม่ใช่อย่างนั้น เพราะมันยิ่งทำให้อองเดรแคลงใจมากขึ้นต่างหาก “คุณเอาน้ำอะไร ผมจะไปซื้อให้” “แพร... ไปซื้อให้ท่านประธานดีกว่าค่ะ” หล่อนจะลุก แต่เขาเอามือวางบนฝ่ามือของหล่อนและกดเอาไว้ “ผมไปเองดีกว่า” ชมพูแพรหันมองไปรอบๆ ก็พบว่าตอนนี้สายตาของพนักงานทุกคนในโรงอาหาร ไม่เว้นแม้แต่คนขายอาหารก็มองมาที่หล่อน หล่อนจำต้องรีบดึงมือของตัวเองออกจากการเกาะกุมของอองเดรเร็วที่สุด “เอา... น้ำเปล่าค่ะ” “แต่ผมว่าคุณควรจะดื่มน้ำส้มนะ” “ก็... ได้ค่ะ” อองเดรยิ้มใส่ตาของหล่อน ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและเดินตรงไปยังร้านน้ำ หล่อนก้มหน้าซ่อนความอดสูเอาไว
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23. “แม้คนพวกนั้นจะทำได้แค่มอง แต่ผมก็ไม่ต้องการให้ใครมองคุณ” คำพูดของคนที่เพิ่งเดินออกไป มันทำให้หล่อนรู้สึกราวกับกำลังลอยสูงขึ้นไปสัมผัสกับปุยเมฆขาวสะอาดบนท้องฟ้า มือเล็กยกขึ้นทาบหน้าอกเอาไว้ เพื่อไม่ให้ก้อนเนื้อที่กำลังเต้นระส่ำโครมครามกระดอนตกลงมากระแทกพื้นห้อง “ทำไมท่านประธาน... พูดเหมือนหวงแพรแบบนี้นะ...” หากเขาหวงหล่อนจริงๆ ก็คงจะดีไม่น้อย หญิงสาวระบายยิ้มบางๆ ออกมา ก่อนจะรีบดึงตัวเองกลับไปในโลกของความจริง เสียงโทรศัพท์พื้นฐานบนโต๊ะทำงานดังขึ้น หล่อนจำต้องรีบเอื้อมมือไปคว้ามาแนบหู “สวัสดีค่ะ ชมพูแพรพูดค่ะ” “พี่นกเองนะ มีเรื่องจะถามหน่อยน่ะ” นก หรือ นวรัตน์ ผู้จัดการฝ่ายบุคคลของบริษัท ซึ่งก็ค่อนข้างจะสนิทกับหล่อน “พี่นกมีอะไรเหรอคะ” “คืออย่างนี้นะ ในกรุ๊ปไลน์ของบริษัทน่ะ มีคลิปของแพรอยู่ในนั้น”น้ำเสียงของคนพูดดูกระอักกระอ่วนไม่น้อย และก็ทำให้ชมพูแพรแปลกใจมาก “คลิป? คลิปอะไรเหรอคะพี่นก” “แพรก็ลองเข้าไปในกรุ๊ปไลน์สิ” “แปบนะคะพี่นก”
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 22.
ตอนที่ 22. “กานจะต้องเห็นตอนที่ท่านประธานจูบแพรแน่ๆ เลยค่ะ” ชมพูแพรอดเป็นกังวลไม่ได้ “แล้วไงล่ะ เห็นก็เห็นไปสิ” “แต่แพร... อาย...” “ก็บอกแล้วไงเป็นเมียผมไม่ต้องอาย เพราะถือว่าคุณคือผู้หญิงที่โชคดีมากต่างหาก” แล้วเขาก็นาบปากร้อนๆ ลงกับพวงแก้มนวล จากนั้นเดินนำเข้าไปในห้องทำงานของเขา หล่อนยกมือขึ้นสัมผัสกับแก้มนุ่มที่เขาทิ้งไอร้อนเอาไว้ และเดินตามไป “ท่านประธานคะ ให้แพรกลับไปนั่งที่หน้าห้องเหมือนเดิมนะคะ” “ไม่เอา ผมอยากทำงานไปด้วยเห็นหน้าคุณไปด้วย” “แต่ว่า...” “อย่าขัดใจผม เพราะการลงโทษของผมดุมาก” หล่อนต้องหลบตาคมกริบพัลวัน เพราะรู้ดีว่าการลงโทษของอองเดรคืออะไร “แพรก็แค่... ไม่อยากให้พนักงานคนอื่นสงสัย เพราะคนที่จะเสียหายคือท่านประธานนะคะ” “ผมไม่แคร์ ใครจะนินทาอะไรผมก็ได้ แต่ห้ามนินทาคุณให้ผมได้ยินก็แล้วกัน” หัวใจสาวพองฟูคับอกทั้งๆ ที่ไม่รู้เลยว่าคำพูดนี้มันออกมาจากใจจริงของอองเดรหรือเปล่า เขาก็แค่ปกป้องหล่อน ผู้หญิงที่กำลังจะอุ้มท้องลูกของเขาเท่านั้น
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 21.
ตอนที่ 21. คนตัวโตหัวเราะชอบใจเสียงดังลั่น “คุณก็ใช่ย่อยที่ไหนล่ะ ร่อนให้ผมเอาถึงพริกถึงขิงมาก” “แพร... ไม่ได้ทำแบบนั้นสักหน่อย” “คุณทำ...” “อ๊ะ... ท่านประธาน พอแล้วค่ะ” เมื่อเขาพลิกขึ้นมาทาบทับ แล้วเอาความเป็นชายถูไถกับซอกขา หล่อนก็รีบปรามทันที เขากวาดตามองหน้าหล่อน ก่อนจะพูดขึ้นเสียงกระเส่า “คุณเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนด้วยหลายครั้งขนาดนี้ แล้วยังไม่รู้สึกเบื่อ” หล่อนฝืนยิ้มออกมา สมองยังคงจดจำได้ดีว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไรของอองเดร “ท่านประธานจะเบื่อแพรได้ยังไงกันล่ะคะ ในเมื่อแพรกำลังอุ้มบุญให้กับท่านประธานอยู่” ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมา เอานิ้วไล้กลีบปากนุ่มที่ชอกช้ำเพราะจุมพิตของตนเองไปมา “เอาจริงนะ ตอนนี้ผมลืมเรื่องนั้นไปสนิทเลยล่ะ” “คะ?” “เพราะตอนนี้ในหัวของผม มันมีแต่เรื่องอย่างว่าที่เราทำร่วมกัน” หล่อนหน้าแดงซ่าน รีบเสหลบสายตา “รู้ไหมว่าผมน่ะ ทำงานไม่รู้เรื่องเลย หากไม่ได้เห็นหน้าคุณ” นี่เขาจะรู้ไหมนะว่าคำพูดของเขาที่หล่อนไม่สามารถรู้
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20. หล่อนถูกเขาจับให้นอนหงายบนโซฟา แล้วเขาก็เอาท่อนเอ็นมาใส่ปาก ให้หล่อนดูดเลียทำความสะอาดให้ ซึ่งแน่นอนว่าหล่อนจัดการดูดๆ อมๆ และเลียจนเขาครางออกมาอีกระลอก อองเดรสอดมือกุมลำคอเล็กเอาไว้ และกระชากให้หล่อนลุกขึ้นนั่ง “ผมว่าเราควรจะเอากันบ่อยๆ” “ไม่... ไม่ได้หรอกค่ะ เพราะแค่นี้แพรก็คิดว่า แพรน่าจะติดลูกของท่านประธานแล้ว” “ผมไม่ได้พูดถึงว่าคุณจะท้องหรือไม่ แต่ผมกำลังพูดถึงความต้องการของผมต่างหาก” หล่อนมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ “ถ้าผมไม่ได้เอาคุณ ผมคงทำงานไม่รู้เรื่องแน่ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับผม” ชมพูแพรช้อนตาขึ้นมองอองเดร ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้จากปากผู้ชายหล่อเลิศ และเหมือนอยู่คนละโลกกับตนเอง “ท่านประธานหมายถึง...” “ผมติดใจหอยคุณ” หล่อนหน้าแดงก่ำ รีบคว้าหมอนมากอดปิดบังความอล่างฉ่างของตัวเองเอาไว้ อองเดรระบายยิ้ม ก่อนจะรั้งร่างอวบอัดของแม่เลขาเนื้อหวานขึ้นมาเผชิญหน้า เขากอดหล่อนแน่นภายในอ้อมแขนแกร่ง “ย้ายไปอยู่กับผมนะ” “ม

Share

ตอนที่ 8.

You may also like

แสนเถื่อนยอดรัก

ซ่อนรักดวงใจมาร

แค่รักกันบ้างก็พอ

โซ่สายใยหวนใจรัก

Share

ตอนที่ 8.

Related chapters

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 9.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 10.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 11.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 12.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 13.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 14.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 15.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 16.

Latest chapter

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 28. ตอนอวสาน

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 27.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 26.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 25.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 24.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 23.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 22.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 21.

ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 20.

You may also like

แสนเถื่อนยอดรัก

ซ่อนรักดวงใจมาร

แค่รักกันบ้างก็พอ

โซ่สายใยหวนใจรัก