ส่วนรัชทายาทตงเหวินหลาง พระบิดาได้กำชับอยู่หลายครั้ง ทั้งยังมีแม่ทัพใหญ่เฉวียหยางเจี๋ยที่อธิบายถึงเหตุผล ว่าอย่าได้สร้างปัญหาหรือทำให้แคว้นฉูู่ไม่พอใจเด็ดขาด คราแรกก็ไม่เข้าใจเท่าใดนักจนมาเห็นกับตาตนเอง ถึงได้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งและเลือกอยู่เงียบ ๆ แทนเซียวหนิงหลงที่เข้ามาถึงหน้าลานแห่งนี้ ก็ได้รับส
“ในเมื่อเฉินเทียนโหวกล่าวเช่นนี้ เจิ้นถือว่าท่านยอมรับว่าส่งมือสังหารไปดักรอหลานชายของเจิ้นจริง ส่วนคนของใต้เท้าทั้งหลายก็อยู่ในมือของชินอ๋องเช่นกัน ครั้งนี้ฮ่องเต้ของทั้งสามแคว้นกล้ามาก ที่ให้พวกท่านเข้ามาก่อเรื่องถึงในแคว้นฉู่ของเจิ้นดังนั้นก็อย่าหาว่าเจิ้นไร้น้ำใจ ทหาร! จับตัวพวกขุนนางเหล่านี้ไว
เมื่อต้องแยกย้ายกลับกระโจมมีเพียงรัชทายาทตงเหวินหลาง ที่มีคำถามต้องการถามฮ่องเต้เซียวถิงเฟิง เพื่อผ่อนคลายความอึดอัดที่กำลังเกิดขึ้นในใจของตนในยามนี้ “เอ่อ ฝ่าบาทกระหม่อมมีคำถาม ขอฝ่าบาททรงให้คำตอบ เพื่อกระหม่อมจะได้สบายใจด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ” ฮ่องเต้หยุดอยู่ที่เดิมหลังจากได้ยินคำถาม ที่ฟังดูคล้าย
“ถ้าตระกูลของเสด็จแม่ไม่ได้มีอำนาจมากพอ คงถูกปลดจากตำแหน่งฮองเฮาแน่ ๆ ยังดีที่ท่านตาสร้างฐานอำนาจไว้ ทำให้เสด็จพ่อยังเกรงใจอยู่บ้าง แต่ก็ยังไปเชื่อคำพูดประจบประแจงสรรเสริญเยินยอจากปากขุนนาง ไหนจะสนมพวกนั้นที่คอยพูดเรื่องไร้สาระ จนเสด็จพ่อมอบงานสำคัญให้คนชั่ว ยามนี้เงินในท้องพระคลังจะเหลือถึงครึ่งหรื
ชิงเอ๋อร์ยังคิดเรื่องการค้าออกมาได้ ตำแหน่งคหบดีหญิงคงต้องเป็นของชิงเอ๋อร์แล้วล่ะ แคว้นตงเฉียนคงพูดคุยง่ายที่สุด แต่อีกสามแคว้นที่เหลืออาจจะต้องเคร่งครัดเรื่องสัญญา แม้ว่ารัชทายาทกลุ่มนี้ จะมีแนวคิดการปกครองคล้ายกับเสด็จลุงของพี่ ถึงอย่างไรเรื่องเงินทองควรแยกแยะให้ชัดเจน ซึ่งความคิดนี้ของชิงเอ๋อร
“ระหว่างทางที่กลับมายังวังหลวง หม่อมฉันสังเกตเห็นว่ามีสตรีหลายคนรวมถึงบุรุษอีกกลุ่มหนึ่ง นั่งพูดคุยกันอยู่ที่หน้าร้านที่ชื่อว่างดงามดั่งฝัน และเห็นว่าผิวหน้าผิวกายของแต่ละคนช่างดูดียิ่งนัก จึงให้ฉ่ายอิงไปสอบถามเสียหน่อยเพคะ” “เจ้าสอบถามได้ความว่าอย่างไร เปิ่นไท่จื่อก็อยากจะฟังเช่นกัน” “เพคะ ร้าน
ลู่เวินกับฟางซินที่ได้รับรู้ว่ายามนี้ลู่ชิง กำลังคิดจะขยายกิจการไปยังต่างแคว้น โดยผ่านรัชทายาททั้งสี่แคว้นก็ยิ่งรู้สึกปลาบปลื้มใจ อย่างน้อยไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผล ที่นางคิดจะพึ่งพิงบารมีของเชื้อพระวงศ์ หรือผู้อำนาจในการหนุนหลัง แม้แต่ในแคว้นฉู่หากตระกูลไม่แข็งแกร่งพอ การดิ้นรนหาที่พึ่งล้วนช่วยให้กิจ
เมื่ออาหารขึ้นโต๊ะครบแล้ว ลู่ชิงจึงลุกออกมาเพื่ออธิบายบอกชื่ออาหารแต่ละอย่าง นอกจากนี้ยังนำสุราหมักชั้นดีดีกรีไม่ธรรมดา มามอบให้ฮ่องเต้และแขกผู้สูงศักดิ์ทุกพระองค์ “เสี่ยวชิงอาหารบนโต๊ะทั้งหมดนี่เจ้าเป็นคนทำงั้นรึ กลิ่นหอมมากทีเดียวบอกเล่าคร่าว ๆ ได้ไหมว่ามันต้องกินอย่างไร” “ทูลฝ่าบาท อาหารชุดแรกท
เป๊าะ!! “ยินดีต้อนรับแขกที่มาเยือนยามวิกาล ไม่ทราบว่าพวกเจ้ามีกิจธุระอันใดที่นี่หรือ ถึงได้พาคนมาเยอะแยะถึงเพียงนี้”“พวกข้าจะมีกิจธุระหรือไม่ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้า หลีกไปถ้าไม่อยากเจ็บตัว พวกข้าแค่ต้องการพาคนไปจากที่นี่เท่านั้น ไม่ต้องการทำร้ายใคร”“อ้ออ คนที่เจ้าต้องการคงจะเป็นเยี่ยเกาจงนั่นกระมัง คน
“ท่านแม่ทัพข้าน้อยเสียงอวิ๋นขอรับ”“เสียงอวิ๋น เข้ามาแล้วปิดประตูซะ”“ขอรับ” แอ๊ดด กึก“มีเรื่องอันใด ยามนี้เจ้าต้องดูแลการฝึกอยู่ที่ค่ายทหารมิใช่หรือ ถ้าเกิดปัญหาแค่ส่งทหารมาแจ้งให้ข้าทราบก็พอกระมัง”“เมื่อยามเว่ยข้าน้อยได้รับจดหมายที่มาจากใต้เท้าเยี่ย จึงนำมันมาให้ท่านแม่ทัพโดยตรง เรื่องนี้ข้าน้อย
ขุนนางฉ้อฉลถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง ซึ่งเป็นตำแหน่งขุนนางขั้นสูง ขุนนางบางกลุ่มที่เพิ่งจะรวมตัว และคิดจะสร้างอำนาจให้ตนเอง จำต้องหยุดความคิดนั้นเอาไว้ทันที เมื่อการประหารเจ็ดชั่วโคตรของตระกูลฉุนเกิดขึ้นต่อจากตระกูลเหลียวกลุ่มอำนาจตระกูลใหญ่ยังถูกตรวจสอบ เพื่อค้นหาหลักฐานที่ซุกซ่อนไว้ออกมาจนได้ แล้วพวกตนท
ฉุนจิ้งหานและคนในตระกูลเดินพ้นประตูมาได้ไม่เท่าไหร่ ทั้งก้อนหิน ผักเน่า ๆ ต่างลอยมากระทบตามร่างกายทันที เพราะชาวบ้านที่ได้ยินการประกาศถึงความผิดของฉุนจิ้งหาน ทำให้พวกเขารับไม่ได้กับเรื่องที่สนับสนุนให้มีการก่อกบฏโป๊ะ โป๊กก โอ๊ยยย“ขุนนางชั่วคิดจะทำให้พวกเราต้องเดือดร้อนกันหมด แต่ตนเองกับครอบครัวอยู
“กระหม่อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ไปจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จเถิด ในที่สุดขุนนางชั่วในราชสำนักก็ถูกกำจัดไปอีกหนึ่ง เจ้าเองก็อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยเล่า เกิดเจ็บป่วยขึ้นมาประเดี๋ยวงานที่ยังค้างอยู่จะไม่เสร็จเอาได้”“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา”ซ่งจูเก๋อที่ถูกคนสนิทปลุกขึ้นมากลางดึก ย่อมตกใจระคนแปลกใจที่ชิ
“ขอรับท่านพ่อ”“รับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ”“ฉุนจิ้งหาน เจ้ามันร้ายเงียบจริง ๆ แม้แต่เปิ่นหวางยังมองข้ามเจ้า หลังจากนี้คงต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนมากกว่าเดิมเสียแล้ว”ชุนชานกับปาเซี่ยไม่อยู่เฝ้าเฉย ๆ พวกเขาช่วยกันแยกของมีค่า ที่เป็นของเก่าแก่ของราชวงศ์แยกไว้ต่างหากกับทองคำแท่ง เซียวหนิงหลงไปพบแม่ทัพเสวี่ยบอกเล่า
จนสะดุดตาเข้ากับกล่องไม้ใบที่วางอยู่บนชั้นข้างผนังห้อง มันมีแม่กุญแจล็อคไว้อย่างดี ชุนชานจึงถือออกมารอให้ชินอ๋องมาถึง ค่อยให้เจ้านายเปิดด้วยตนเอง จากนั้นจึงได้สำรวจดูเครื่องประดับและของตกแต่งอีกหลายอย่าง ที่ควรจะอยู่ในวังหลวงมากกว่าอยู่ที่นี่อีกหลายชิ้น ปาเซี่ยที่ใช้ความเร็วจนรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย
ชุนชานกับปาเซี่ยคอยติดตามจับตาดู การกระทำในแต่ละวันของฉุนจิ้งหาน ว่าไปที่ใด นัดเจอกับผู้ใดบ้างหรือไม่ หรือแม้กระทั่งยามที่ทำงานอยู่ ได้เรียกใครเข้าไปพบเป็นการส่วนตัวไหม ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาฉุนจิ้งหานยังคงทำเช่นเดิมไม่มีสิ่งใดผิดปกติแต่ในเย็นวันหนึ่งในยามซวี ฉุนจิ้งหานได้ออกจากจวนตรงไปยังร้านขา
“ลูกพี่ท่านจะเสียงสั่นไปทำไม ก็แค่เด็กหนุ่มหน้านิ่งเพิ่งจะเริ่มฝึกวรยุทธ์กระมัง ที่แม่ทัพหลู่พูดเช่นนั้นเพราะเกรงใจ ที่เป็นบุตรชายของชินอ๋องก็เท่านั้น ถ้าอายุน้อยเท่านี้ฝีมือเก่งกว่าระดับแม่ทัพ คงสังหารคนได้มากมายแค่เพียงกระพริบตาแล้วล่ะ ลูกพี่อย่าไปเชื่อข่าวลือให้มากจะดะ ฉัวะ!! อ่ะ มะ ไม่จริง ตุบ”