"ทำไมไม่เข้าไปร้องในห้อง...."
ควบ! พลอยตกใจหันไปมองยังต้นเสียงอย่างรวดเร็วเธอทำหน้าแปลกใจที่คนตรงหน้าใช่บอลแต่เป็นธัน เขาเข้ามาในหอได้ยังไงในเมื่อหอนี้ต้องใช้รหัส "พี่เข้ามาได้ยังไง...." พลอยลุกขึ้นยืนแล้วรีบปาดน้ำตาใสที่เปียกแก้มนี่ออกแล้วเงยหน้ามองใบหน้าคมราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ธันเองก็กำลังจ้องมองมาที่เธอราวกับว่ากำลังรู้สึกสงสาร....แต่ตอนนี้พลอยไม่ต้องการให้ใครมารู้สึกสงสารเพราะมันจะทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ เมื่อเธอยืนรอคำตอบจากคนตรงหน้าสักพักแต่เขากับไม่เลือกที่จะตอบอะไร เธอจึงเอื้อมมือไปไขกุญแจอย่างไม่สนใจคนคนนี้อีก.... "ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ควรกรอกเหล้าเธอ...." "ก็รู้นี่ว่าไม่ควร แต่ช่างเถอะฉันไม่อยากรับรู้อะไรตอนนี้นอกสะจากพี่เข้ามาที่นี่ได้ยังไง"เธอพูดโดยยังไม่หันไปมองธัน "ฉันเดินตามเธอมา เธอเอาแต่ร้องไห้จนไม่เห็นฉันน่ะสิ" "ช่วยลืมภาพนั้นไปสะ ฉันขอตัวก่อน"พลอยพูดจบพร้อมประตูกำลังจะเข้าห้อง ระหว่างที่เธอกำลังเปิดประตูชายรูปร่างสูงโปร่งก็แทรกตัวเข้าไปในห้องอย่างหน้าตาเฉยราวกับว่านี่คือห้องของตัวเอง "ออกไปเลยนะ เข้ามาในห้องคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตได้ยังไง!" "ชู~"เขาดึงเธอเข้าไปใกล้ตัวก่อนจะยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะปิดริมฝีปากไว้ทำให้เธอต้องตีเข้าที่แขนล่ำนั้นด้วยความไม่พอใจ "...." "ผู้ชายที่เธอทะเลาะด้วย เขากำลังเดินตรงมาทางนี้เธออยากจะให้เขาเห็นว่าฉันเดินออกจากห้องเธองั้นเหรอ" "แล้วพี่จะเดินตามเข้ามาทำไม...." "ฉันไม่อยากให้เขาอยู่กับเธอ" "....ทำไม?" เธอถามคนตัวสูงอย่างสับสน สิ่งที่เขาทำทั้งหมดวันนี้ราวกับว่าเขามีความรู้สึกหึงหวงเธอเสียอย่างนั้น ทั้งๆ ที่เราไม่ได้มีความผูกพันใดๆ นอกสะจากความสัมพันธ์ทางกาย.... เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอมีสีหน้าสับสนและชายคนที่เป็นแฟนเก่าก็กำลังจะเดินเข้ามาถึงหน้าห้องเขาจึงจับเข้าที่ใบหน้าเนียนแล้วนาบริมฝีปากอุ่นลงไปบนริมฝีปากนุ่ม หญิงสาวตื่นตระหนกระดมทุบเข้าที่อกหนาอย่างแรงหลายครั้งแต่คนตัวสูงก็ยังคงดูดดื่มริมฝีปากเธอไม่หยุดจนกระทั่งร่างของเธอถูกมือหนาของอีกคนกระชากจากด้านหลังจนเธอผละออกจากธันได้ "ทำอะไรแฟนกูวะ!"บอลตะโกนลั่นแล้วทำท่าจะตรงเข้าไปทำร้ายร่างกายของธันแต่ถูกพลอยเข้าไปยืนบังตัวธันไว้เสียก่อน นั้นทำให้บอลไม่พอใจจนรู้สึกโมโหง้างหมัดต่อยชายตรงหน้า "อย่าทำนะ!" "พลอย ทำไมทำแบบนี้ไม่เห็นใจบอลเลยใช่ไหมเรารักกันมาหลายปีพลอยไม่เคยมีเรื่องแบบนี้ เพราะมันใช่ไหมที่เข้ามาเพราะมันใช่ไหมที่ทำให้พลอยนอกใจบอล" บอลพูดด้วยความรู้สึกแตกสลายตลอดเวลาที่คบกันพลอยไม่เคยมีเรื่องผู้ชายคนอื่นเลยด้วยซ้ำแต่ตอนนี้เขาเห็นมันกับตา...หรือแท้จริงแล้วลับหลังเขาผู้หญิงคนนี้จะแอบมีความสัมพันธ์กับคน "ไม่ใช่...." "แล้วมันเพราะอะไร ที่พลอยทำแบบนี้มันเพราะอะไร" "เพราะคิดว่าบอลมีสิทธิ์นอกใจพลอยได้ฝ่ายเดียวเหรอ? คิดว่านอนกับคนอื่นได้แต่พลอยทำไม่ได้งั้นเหรอ?" หญิงสาวกอดอกยืนมองแฟนเก่าที่กำลังทำหน้าเหมือนกำลังจะร้องไห้ เธอไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งผู้ชายคนนี้จะมาร้องไห้ต่อหน้าเธอ....ยอมรับเลยว่าตอนนี้เธอรู้สึกสะใจที่เห็นเขาเจ็บปวดแบบนี้ คิดได้แบบนั้นพลอยก็หันไปโอบเข้าที่เอวของธันอย่างจงใจยั่วโมโหแฟนเก่าแล้วใช้นิ้วเรียวยาวแหวกเสื้อเชิ้ตสีดำนั้นออกเผยให้เห็นแผงอกและกล้ามเนื้อหน้าท้องแน่น เธอเงยหน้าสบตาธันที่กำลังมองลงมาด้วยความสับสนในการกระทำนี้ก่อนที่เธอจะจูบเข้าที่กล้ามเนื้อแน่นนั้นสองสามทีด้วยท่าทียั่วยวน จิตใจเธอตอนนี้อยากให้คนที่ทำเธอเจ็บ เจ็บกว่าเธอไปอีกร้อยเท่า "พลอยหยุดนะ!" "เอ้ย! ผู้หญิงเขาไม่เอาแล้วก็ควรพอ" เมื่อธันเห็นว่าชายตรงหน้าทำท่าเหมือนจะตบเข้าที่ใบหน้าหญิงสาวจึงยื่นมือหนาเข้าไปกำข้อมือนั้นแล้วบีบมันอย่างแรงเพื่อให้ชายคนนั้นหยุดการกระทำ เขาเองก็ไม่รู้หรอกว่าสองคนนี้มีปัญหาอะไรกันบ้างแต่เท่าที่แอบฟังจากด้านนอกชายคนนี้คงทำเรื่องแย่ไว้ไม่น้อย "นี่เมียกู!"บอลตะโกน "เมียกูเหมือนกันวะ โทษที"ธันพูดหน้านิ่งก่อนที่จะผลักอกชายคนนั้นอย่างแรงจนล้มลงกับพื้น บอลมีสีหน้าช็อกจนพูดไม่ออกจากประโยคที่ได้ยินจนทำให้เขาโมโหสุดขีด "อีพลอย มึงนอกใจกูเหรอ มีเอากับมันแล้วงั้นเหรอ ร่าน! แค่ไม่กี่วันมึงไปนอนกับคนอื่นแล้วเนี่ยนะ ร่าน โคตรร่าน!" ผวะ! ผวะ! ธันฟังคำพูดดูถูกขอชายตรงหน้าไม่ไหวจึงลงไปคร่อมบนตัวมันแล้วจัดการซัดหมัดเข้าที่แก้มอย่างแรงจนมันหน้าหันสองสามที พลอยเมื่อเห็นแบบนั้นเลยรีบเข้าไปกอดแขนเขาไว้แน่นเพราะไม่อยากให้ใครต้องเจ็บตัวไปมากกว่านี้ "มันดูถูกเธออยู่นะ...." "ฉันรู้....เธอผู้ชายแบบนี้มันไม่เคยคิดหรอกว่าตัวเองทำเลวอะไรไว้บ้าง และฉันจะพูดกับนายอีกครั้งนะบอลก่อนหน้าที่นายจะมาก่อนที่ฉันจะเจอผู้ชายคนนี้ ฉันส่งข้อความตัดความสัมพันธ์ระหว่างเราแล้ว อ่อ แต่นายคงไม่ได้อ่านสินะ....เพราะว่ามัวเอากับคนอื่นอยู่เหมือนกัน" "กูไม่ได้เอากับคนอื่นเว้ย!" "แน่ละก็คนที่มึงเอามันเพื่อนกูไง! อย่าคิดว่าไม่รู้นะว่าเด็กในท้องฝ้ายเป็นลูกมึง" "...." บอลชะงักไปเมื่อพลอยพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย ตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยเห็นพลอยเป็นแบบนี้มาก่อนหรือที่พลอยเคยบอกว่าฝ้ายพูดความจริงเรื่องระหว่างเขากับฝ้ายให้พลอยฟังจะเป็นเรื่องจริง แล้วทำไมฝ้ายถึงบอกว่าเด็กในท้องนั้นเป็นลูกของเขาทั้งๆ ที่ไม่ใช่แค่เขาที่ฝ้ายมีความสัมพันธ์ด้วย "เชื่อมันเหรอ? ทั้งๆ ที่มันก็ไปนอนกับคนอื่นไม่ใช่แค่กับบอล" "ปัญหามันไม่ใช่ฝ้ายนอนกับใครหรือใครเป็นพ่อเด็ก ปัญหามันคือพวกแกแอบมีอะไรกันลับหลังฉัน!" พลอยตวาดลั่นและร้องไห้ออกมาด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดจนทำให้บอลรู้ตัวว่าประโยคที่เขาพูดออกไปเมื่อครู่มันคือการยอมรับว่าเขากับฝ้ายมีอะไรกันจริงๆ ธันเมื่อเห็นว่าหญิงสาวร้องไห้หนักจนสะอึกสะอื้นจึงค่อยๆ ปล่อยคอเสื้อของผู้ชายคนนั้นแล้วลุกขึ้นดังร่างบางเข้าไปกอดแนบอกความเงียบเกิดขึ้นระหว่างชายสองคนเหลือไว้เพียงเสียงสะอื้นของหญิงสาวที่กำลังเจ็บปวดอย่างอดกลั้นไม่ได้ บอลเมื่อเห็นว่าตอนนี้ตัวเองคงไม่สามารถแก้ตัวและปิดบังอะไรได้อีกจึงลุกขึ้นแล้วยอมเดินออกจากห้องไปอย่างเสียไม่ได้แต่เขาไม่คิดจะยอมแพ้ที่จะเอาผู้หญิงคนนี้กลับมา ปัง! เมื่อสิ้นเสียงประตูที่ถูกปิดลง พลอยก็ทรุดตัวลงกับพื้นแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนักโดยไม่สนว่าคนที่ปลอบเธออยู่จะรู้สึกยังไงหรือเขาจะสมเพชเธอแค่ไหนเพราะตอนนี้ใจของเธอมันเจ็บปวดเหลือเกินราวกับว่ามันกำลังจะแตกออกจากกัน เสียงสะอื้นแทบขาดใจของหญิงสาวทำให้ธันอดรู้สึกสารเธอไม่ได้ เท่าที่ฟังเธอคงถูกนอกใจก่อนที่จะปล่อยตัวมามีอะไรกับเขา....เหตุผลนี้คงเป็นคำอธิบายว่าทำไมครั้งนั้นเธอถึงดูกล้าๆ กลัวๆ จนเห็นได้ชัด ธันถอนหายใจก่อนจะโน้มตัวลงไปช้อนตัวอุ้มร่างหญิงสาวที่ฟุบตัวร้องไห้อยู่ที่พื้นไว้ในอ้อมกอดแล้วพาเธอเดินตรงไปที่เตียงสีขาวมุมห้อง เขาจัดการวางร่างที่สั่นไปด้วยเสียงสะอื้นนี่ลงบนเตียงอย่างเบามือตามด้วยร่างของตัวเองที่เข้าไปกอดเธอไว้ในอ้อมกอดก่อนจะใช้มือหนาลูบผมเธอเบาๆ เป็นการปลอบโยนสายตาก็ยังคงมองสำรวจไปทั่วห้องพักเล็กนี่ไปพลางๆ ภาพที่เห็นเป็นห้องที่เต็มไปด้วยรูปของชายคนเมื่อครู่ที่ไม่ว่าจะรูปไหนเขาก็ดูเหมือนกับว่าไม่เต็มใจจะถ่ายในรูปหลายๆ รูปนั้นมีเพียงหญิงสาวคนนี้เท่านั้นที่ยิ้มออกมาอย่างสดใส ซึ่งตั้งแต่เขามองเธอมายังไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบในรูปนั้นเลยสักครั้งหรืออาจจะเป็นเพราะความสดใสนั้นมันหายไปจากเธอคนนี้แล้ว ....เธอคงเจ็บปวดมากสินะพลอย....วันนี้เป็นวันที่ตั้งใจต้องไปเรียนพลอยจึงอยากจะมาส่งตั้งใจพร้อมธันจะเข้าบริษัท และวันนั้นหลังจากจบการประชุมทั้งโมและเพื่อนนักศึกษาฝึกงานก็พากันเข้ามาถามเธอว่าทำไมถึงไม่ยอมบอกว่ากำลังคบกับรองประธานจนพลอยแอบคิดในใจเพราะแม้แต่เธอเองก็เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นลูกเจ้าของประธานบริษัทไม่นานมานี้แต่ก็ทำได้แค่ตอบไปว่าเพราะเธอไม่อยากมีสิทธิพิเศษทำให้ทุกคนแซวกันใหญ่ ส่วนบอลได้ยินว่าเขาถูกพ่อดุและบังคับให้เล่าเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมาให้ท่านฟังหลังจากวันนั้นไม่รู้ว่าเขาถูกพ่อทำโทษอะไรถึงได้ไม่ทำตัวสนิทสนมเหมือนเมื่อก่อนแต่ทุกครั้งที่พลอยเผลอบอลก็ยังคงแอบลอบมองอดีตคนรักเสมอด้วยความห่วงหา ส่วนจารีก็หายไปจากทั้งสองคนเว้นแต่วันที่จะต้องมารับตั้งใจไปอยู่ด้วย เธอทำตามหน้าที่แม่ได้ดีขึ้นจนประภัสออกปากชมให้ธันและพลอยฟังอาจจะเพราะคำพูดของพลอยได้ไปเตือนสติเธอเข้าถึงได้คิดได้และนั้นมันก็ยิ่งเป็นผลดีต่อเด็กชาย"แม่พลอยครับ""ครับ""ตั้งใจจะตั้งใจเรียนนะครับ"เด็กชายกอดเข้าที่คอของเรียวก่อนจะจูบเข้าแก้มใสก่อนจะวิ่งเข้ารั้วโรงเรียนไปด้วยความสดใส พลอยอดจะโบกมือให้เด็กชายตอบไม่ได้แต่ดูเหมือนเธอจะโบกนานไปจนธันต้องดึงแขนเธอ
เช้านี้ธันพาตั้งใจมาที่บริษัทด้วยเนื่องจากวันนั้นตั้งใจกินไอติมเยอะเกินไปจึงทำให้มีไข้นิดหน่อย ทำให้พลอยที่นั่งทำงานอยู่อดห่วงไม่ได้ว่าคนที่กำลังทำงานอยู่ในห้องรองประธานกำลังทำอะไรอยู่ "พลอย พี่วานหน่อยจ้าส่งเอกสารให้ท่านรองที""ได้ค่ะ"พลอยตอบรับทันทีก่อนจะเดินไปรับเอกสารจากโม แล้วเดินตรงไปยังห้องรองประธานทันทีโดยไม่ทันสังเกตว่าบอลกำลังเดินตามมาแอบมองเธออยู่เห็นกัน ก๊อกๆ "เข้ามา"เสียงเอ่ยอนุญาตจากด้านในทำให้พลอยรีบผลักประตูเข้าไปทันทีก่อนที่เธอจะว่างแฟ้มเอกสารไว้บนโต๊ะทำงานของธันแล้วเดินตรงมาดูตั้งใจที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ที่โซฟา ทำเอาธันที่ยื่นมือรอรับเอกสารถึงกับหน้างอที่เมียสาวไม่สนใจเขาแม้แต่น้อยจนเขาต้องลุกขึ้นเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังพลอยที่กำลังนั่งยองๆ วางมือแตะบนหน้าผากเล็กของลูกชายเขาอยู่และภาพที่พลอยดูเป็นห่วงตั้งใจนั้นทำให้คนเป็นพ่อของอย่างเขายิ้มไม่หุบเลยทีเดียว"อือ พี่พลอย"ตั้งใจลืมตาตื่นก่อนจะเอี้ยวตัวมากอดคอพลอยไว้แน่นก่อนจะทิ้งตัวกลิ้งลงนอนบนตักของหญิงสาว "ดีขึ้นหรือยังครับตั้งใจ""ฮะ พ่อบอกให้นอนเยอะๆ""ดีแล้วละ ไหนดูสิตัวร้อนอยู่เลย""อืออ"ตั้งใจครางออกมาด้วยท่า
: บ้านธันและพลอยเดินทางมายังบ้านเพื่อพาตั้งใจที่กำลังนอนหลับมาส่ง ตลอดทางตั้งใจขอนั่งตักพลอยและนอนซบเธอมาตลอดจนพลอยเองก็เคลิ้มหลับไปเช่นกันเหลือแต่ธันที่เป็นคนขับมองทั้งสองคนอย่างเอ็นดูแล้วอดจะกล่าวขอบคุณพลอยที่ดูแลลูกชายเขาได้ขนาดนี้ "ขอบคุณนะ...""อือ..ฮืออ ถึงแล้วเหรอ"คนตัวเล็กลืมตาตื่นในขณะที่มือก็ยังโอบเด็กชายตั้งใจไว้ในอ้อมกอดไม่คลาย ธันยิ้มออกมาก่อนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าไปจูบเข้าที่หน้าผากมนเป็นรางวัลทำเอาพลอยที่กำลังสะลึมสะลือตกใจตาโต "อะไร? ต้องตกใจขนาดนั้นเหรอ""เดี๋ยวลูกเห็น""ลูก...หนูเรียกตั้งใจว่าลูก?"ธันยิ้นร่าอย่างถูกใจที่หญิงสาวเผลอเอ่ยเรียกลูกชายออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ คนถูกแซวเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเผลอพูดอะไรออกไปก็เอาแต่ทำท่ามองเฉไฉไม่ตอบคำถามของชายหนุ่มที่กำลังจ้องหน้าเขาอยู่"...ช่วยเรียกตั้งใจแบบเมื่อกี้ทีนะ พี่คิดว่าตั้งใจคงจะดีใจมาก""แต่...พลอยไม่ใช่""แล้วอยากจะเป็นไหม? พี่พร้อมดูแลหนูนะ""พูดไปเรื่อยพี่ยังไม่แน่ใจในตัวเองด้วยซ้ำ จะให้พลอยเป็นแม่ตั้งใจได้ยังไง?"หญิงสาวพูดพร้อมหลบสายตาคมที่พยายามจะมองใบหน้าเธออยู่ได้ แต่เมื่อชายหนุ่มรู้ว่าพลอยตั้งใจจะหลบ
“ตั้งใจ”“พ่อฮะ”เมื่อธันเปิดประตูเข้าไปในร้านก็พบเข้ากับตั้งใจที่กำลังนั่งนิ่งมองไอติมตรงหน้าจนละลายรออยู่แล้ว ธันรีบตรงเข้าไปดึงตัวลูกชายมากอดแนบอกด้วยความเป็นห่วง“เกิดอะไรขึ้นทำไมมาอยู่ที่นี่ วันนี้ต้องไปเรียนพิเศษไม่ใช่เหรอ”“เมื่อคืนตั้งใจไปหาแม่ที่บ้านของพ่อ…แม่เมาแล้วบอกตั้งใจว่าแม่จะกลับมาอยู่ที่นั่น พอตั้งใจถามถึงพี่พลอยแม่ก็โวยวายใส่ตั้งใจ ฮึก ฮึก แล้วบอกว่าพี่พลอยไม่กลับมาอีกแล้วเพราะทะเลาะกับแม่ พี่พลอยทำแม่เสียใจแล้วแย่งพ่อไป”พลอยที่ได้ยินเด็กชายอธิบายเรื่องทั้งหมดก็ถึงกับกำมือแน่นเพราะความโกรธ เธอพยายามสงบสติอารมณ์ขุ่นมัวแล้วค่อยๆ เข้าไปนั่งข้างเด็กชายก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ“ตั้งใจไม่ต้องคิดมากนะ ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ตั้งใจไม่ต้องสนใจนะครับ”“ถ้ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ทำไมอยู่ๆ แม่มาบอกตั้งใจ”เด็กชายตัวน้อยมองสบตาพลอยด้วยความรู้สึกสับสนจนพลอยต้องหันไปขอความช่วยเหลือจากคนเป็นพ่อ“แม่อาจจะ…แค่เครียดเท่านั้น”ธันพูดปลอบใจลูกชายอีกทางทั้งที่ในใจเขาตอนนี้อยากจะโทรหาคนเป็นแม่ให้มาดูสิ่งที่ตัวเองทำลงไปอยากให้ผู้หญิงมาดูว่าสิ่งที่พูดโดยไม่คิดของเธอนั้นมันท
…..ธันอุ้มพลอยที่หลับไปแล้วเข้าห้องก่อนจะวางเธอลงบนเตียงแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าออกให้เธอจนหมด ใจจริงเขาอยากจะลงโทษให้เธอครางจนหมดเสียงไปเลยด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่าสงสารคนเมา ต้องยอมรับก่อนว่าวันนี้เขาตั้งใจแกล้งเมาให้พลอยตายใจไม่อย่างนั้นก็คงจะระวังตัวจนเขาไม่มีโอกาสได้ประชิดตัวแบบนั้น“ยัยบ้า ฉันหายไปก็ลืมได้ทันทีเลยเหรอน่าหงุดหงิด”เขามองสำรวจใบหน้าหวานอย่างคิดน้อยใจหลาย วันที่ผ่านมาเขาไม่สามารถกลับไปนอนที่บ้านได้เพราะเอาแต่นึกถึงเธอแต่ดูเธอสิพอหายจากกันไปไม่กี่วันกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าเสียอย่างนั้นมันน่าตีเสียจริงๆส่วนตั้งใจก็เอาแต่โทรถามถึงพลอยว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านจนคนเป็นพ่ออย่างเขาต้องโกหกไปว่าตอนนี้พาพลอยเดินทางมาพักผ่อนต่างจังหวัด เพื่อให้ลูกสบายใจ ดูไปแล้วลูกชายของเขาคงจะติดผู้หญิงคนนี้เอามากๆ อาจจะเป็นเพราะเธอใจดีและไม่ได้มีท่าทีรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย ก่อนหน้านั้นผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตเขาล้วนแล้วแต่ไม่ต้องการตั้งใจทั้งนั้นจะมีเพียงก็แต่พลอยที่ดูเอ็นดูตั้งใจแต่กลับไม่ต้องการเขาแทนเสียอย่างงั้น“เป็นครั้งแรกเลยที่ต้องมาซักผ้าให้ผู้หญิงแบบนี้”ธันพึมพำในขณะที่มือก็ยังขยี้เสื้อชุด
…“เด็กๆ ดูสิใครมา”โมส่งเสียงเรียกความสนใจจากบรรดาเด็กฝึกงาน แต่ละคนมีท่าทีตื่นเต้นเมื่อได้เห็นบุคคลที่เดินเข้ามาใหม่ เพราะทุกคนต่างรู้จักคนคนนี้ดีอยู่แล้วเพียงแต่ไม่นึกว่าจะได้เจอเขาที่นี่“พี่ธันมาได้ไงคะ?” สาวสวยแผนกบัญชีถามขึ้นด้วยท่าทีเขินอาย“เธอ เรียกท่านแบบนี้ได้ยังไงท่านเป็นรองประธานของเรานะ”โมพูดดุ แต่ประโยคนั้นทำให้บรรดาเด็กฝึกงานตกตะลึงไปใหญ่เพราะทุกคนรู้จักชายคนนี้ในนามเจ้าของไนต์คลับ“ไม่เป็นไร เด็กพวกนี้เขารู้จักผมอยู่แล้วละแต่เป็นอีกสถานะหนึ่ง…”ธันพูดก่อนที่เลือกนั่งลงตรงข้ามกับพลอยที่ก้มหน้านิ่งหลบสายตาคมนั้นอยู่ บอลที่เห็นพลอยมีสีหน้าไม่ดีนักจึงพอเดาได้ว่าระหว่างพลอยกับธันคงจบกันไม่ดีนักแต่นี่แหละคือโอกาสที่บอลจะได้ทำคะแนนทุกคนให้ความสนใจกับบุคคลที่เข้ามาใหม่จนพลอยเริ่มรู้สึกอึดอัดและอยากจะออกจากงานนี่เต็มทีแต่ถ้าขืนทำแบบนั้นมันก็จะกลายเป็นว่าเธอไม่ให้เกียรติบริษัท“พลอยไม่สบายเหรอ?”เมื่อบอลเห็นพลอยนิ่งเงียบอยู่นานจึงถือวิสาสะลูบเข้าที่ศีรษะของหญิงสาวอย่างอ่อนโยนต่อหน้าเพื่อนๆ และธันอย่างตั้งใจเพื่อทำให้ธันได้รู้ว่าตอนนี้คนที่พลอยเลือกเขาไม่ใช่ธัน ซึ่งหญิงสาวเอง