ตอนที่ 3 ผู้ชายร้าย ๆ

ตอนที่ 3 ผู้ชายร้าย ๆ

นาชากลอกตาพลางคิดในใจ

ฉันต้องจำแน่ได้อึ๊บกับผู้ชายหล่อ ๆ ระดับเจ้าชายขนาดนี้ทำไมต้องลืมให้เสียของด้วยล่ะ

“อายุสิบเก้ายังเด็กอยู่เลยนะ”

“ฉันเข้ามหาลัยแล้วค่ะ”

“ผมไม่ได้ถามว่าคุณเข้ามหาลัยหรือยัง แต่อายุเกินสิบแปดแล้วผมโอเค” เขาพูดเรียบ ๆ

นาชารู้สึกหน้าชาเล็กน้อย กระทั่งคนหล่อพูดต่อ

"คุณยืนขึ้นหมุนตัวด้วย"

นาชามองเขาอ้ำอึ้งแต่เมื่อเขาใช้สายตาว่าต้องทำตามคำสั่งเธอจึงยืนขึ้นแล้วหมุนตัวช้า ๆ

“อืมสวยกว่าในรูปเยอะเลย รูปร่างดีใช้ได้นมคุณใหญ่แบบนี้คงไม่ได้ยัดอะไรไว้ข้างในเพื่อหลอกลวงผู้บริโภคหรอกนะ"

นาชากลั้นใจตอบ เธออายจริง ๆ พร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธ

"ของจริงค่ะ"

เธอหน้าแดงผู้ชายคนนี้ทำไมชอบกล่าวหาเธอนักนะ

“ขอผมจับหน่อย”

“คะ” นาชาตาโตที่เขาพูดตรง ๆ

เขากอดอกมองเธอด้วยสายตาตำหนิที่เธอคล้ายจะมีปัญหา

“ซื้อขายก็ต้องเช็กสินค้าว่าดีหรือเปล่าไม่ใช่เหรอ คุณไม่น่ามีปัญหาอะไรนะ”

นาชากำมือแน่น รู้สึกว่าอีตานี่ทำไมสามารถพูดเรื่องพวกนี้ได้ด้วยใบหน้าเย็นชาแบบนี้กันนะ

หญิงสาวหน้าแดงพยายามเข้าใจว่าเขายอมจ่ายเงินล้านเพื่อเธอ คนคนนี้คงต้องเอาให้คุ้ม

นาชามือสั่นเธอทำอะไรไม่ถูกและคิดจะถอดชุดออก เขากลับยกมือขึ้นห้ามใบหน้ามีความขบขันเล็กน้อย

“ไม่ต้องใจร้อนผมยังไม่สั่งให้ถอดก็ไม่ต้องถอด เป็นสาวไฟแรงสูงสินะไม่ต้องห่วงเดี๋ยวเราได้เห็นกันทุกสัดส่วนแน่ ขยับมาใกล้ผมสิผมแค่อยากจะจับนมคุณดูว่าของจริงหรือของปลอม”

“ค่ะ”

นาชาไม่พอใจที่เขาหาว่าเธอเป็นสาวไฟแรงสูง เธอแค่ตกใจจนมือไม้สั่นและทำอะไรไม่ถูกก็เท่านั้น เธอตั้งสติและขยับเข้าหาเขาตามคำสั่งได้แต่เก็บความรู้สึกไม่พอใจเอาไว้ในใจ

เควิลดึงนาชามาจนชิด เขาล้วงมือหนาเข้าไปใต้ชุดเดรสของเธอ มือร้อนผ่าวสัมผัสเต้าคู่อวบใหญ่ เควิลคลึงหัวนมนาชาช้า ๆ สัมผัสได้ถึงอาการขนลุกของเธอ

เขารู้สึกว่านาชาสะดุ้งเหมือนจะหนีจากการเกาะกุมของเขาแต่เธอกำลังข่มใจเอาไว้ เขาจึงยกยิ้มบาง ๆ

“อืม งานดีจริง ๆ นมคุณใหญ่ล้นมือ ผมเขี่ยหัวนมคุณนิดเดียวตั้งสู้มือดีมาก ฮีทง่ายแบบนี้ผมชอบแต่คุณคงไม่รู้ตัวหรอกเพราะยังไม่เคยใช่หรือเปล่า”

เสียงของเขาเองก็ดูแหบเล็กน้อยและนาชาสัมผัสได้ว่ามีความหื่นกระหายอยู่ในนั้นอย่างปิดไม่มิด

นาชานั่งฟังเขาพูดแล้วยิ้มสู้กลับคล้ายเธอกำลังฟังเขาเล่าเรื่องทั่วไป เธอมองเขาอย่างกล้าหาญ แม้ว่าข้างในของเธอร้อนแทบจะละลายลงบนพื้นไปแล้ว

เธออยากมีเวทมนตร์จะได้เสกให้ตัวเองหายตัวได้เพื่อไปให้พ้น ๆ ความอับอายนี้และไม่ต้องเจอหน้าเขาอีก เมื่อเห็นเธอไม่ตอบเขาจึงถามต่อ

“เคยช่วยตัวเองหรือเปล่า”

นาชารีบส่ายหน้าปฏิเสธใบหน้าของเธอร้อนแทบไหม้ อับอายเหลือเกินแล้ว เกิดมาในชีวิตไม่เคยคิดว่าจะต้องมาตอบคำถามนี้ของใคร

“ไม่เคยค่ะ”

“คุณโตมาขนาดนี้พลาดของดีหลายอย่างเลยล่ะ ทำไมล่ะใคร ๆ เขาก็ช่วยตัวเองทั้งนั้น เรื่องเซ็กส์มันเป็นเรื่องธรรมชาติ”

“ฉันไม่รู้ต้องทำยังไงค่ะ ไม่รู้เลยค่ะ”

นาชาก้มหน้าเลียริมฝีปากที่แห้งผาก เขากำลังถามอะไรเธออยู่และเธอกำลังตอบคำถามประเภทไหนกันแน่ คำถามแต่ละคำทำเอาเธอเกือบตายด้วยไม่กล้าตอบ

เควิลดึงมือของตัวเองออกจากนมของนาชาอย่างเสียดายแต่ตอนนี้เขาคิดว่ายังไม่ถึงเวลาเขายังช่วยจัดเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อย

"นมคุณของจริงไม่ได้หลอกลวงผู้บริโภคจริง ๆ ด้วย”

“คุณไม่ชอบคนทำหน้าอกเหรอคะ”

“ก็ไม่หรอกความจริงผมไม่มีปัญหากับคนที่ทำศัลยกรรม แต่ถ้าเป็นของจริงผมจะได้ไม่ต้องระวังจะบีบแรงเท่าไหร่ก็ได้ บางทีเวลาผมคลั่งรักผมอาจจะเผลอรุนแรงไปบ้าง"

เขาอธิบายด้วยท่าทางสบายไม่กระดากอายเลยแม้แต่น้อยแต่คนที่ไม่สบายใจกลายเป็นนาชาไปแล้ว ผู้ชายคนนี้จะรุนแรงกับเธอหรือเปล่านะ ถึงจะหล่อเธอก็ยังกลัว

นาชาคิดว่าคนคนนี้เป็นลูกครึ่งที่มีความเป็นไทยผสมกับความเป็นฝรั่งได้อย่างลงตัว ดูท่าทางของเขาเปิดเผยอยู่ไม่น้อยอีกทั้งเขายังพูดภาษาไทยชัดเจนอีกด้วย

เควิลจ้องเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าคล้ายเธอเป็นสินค้าชั้นดีที่เขาเพิ่งซื้อมา ใบหน้าของนาชาร้อนผ่าวเมื่อดวงตาสีน้ำตาลคู่งามจับจ้องที่ร่างของตนเองด้วยความรู้สึกหลากหลาย

จมูกโด่งสวยของเขาทำไมถึงดูพอเหมาะแบบนั้นกระทั่งขนตายังยาวงอนยิ่งกว่าผู้หญิง ใบหน้าคมคายได้รูปผิวขาวไม่พอปากของเขายังแดงระเรื่อเป็นธรรมชาติ ไม่ใช่เพียงเขาที่จ้องเธอนาชายังอดใจจ้องเขาแบบนั้นไม่ได้

"ชอบผมเหรอ ถึงได้มองผมแบบนี้"

คำถามราบเรียบนั้นทำให้นาชาสำลักในขณะที่เขายกมุมปากบาง ๆ ไม่รู้ว่าจะยิ้มหรือหยันกันแน่

นาชาตัดสินใจถามในสิ่งที่สงสัยใคร่รู้

"ฉันขอถามอะไรคุณสักอย่างได้หรือเปล่าคะ คือฉันก็ไม่เข้าใจจริงๆ "

"ถึงจะไม่อยู่ในสัญญาที่คุณจะมีสิทธิ์ถามผม แต่เพราะคุณสวยตรงสเปคผมอนุญาตให้คุณถามได้ แต่ผมอยากสูบบุหรี่หน่อยคุณตามผมมาที่ระเบียงแล้วกัน"

"ค่ะ"

เขาลุกขึ้นหยิบบุหรี่และไฟแช็กที่วางอยู่บนโต๊ะพร้อมกับดึงแขนหญิงสาวอย่างถือวิสาสะแล้วพาเธอไปที่ระเบียงกว้างด้านนอก

ตรงนี้เป็นพื้นที่โปร่งจัดเป็นสวนดอกไม้อีกทั้งยังมีต้นไม้หลายต้นดูร่มรื่นมองไปด้านหน้าจะเห็นแม่น้ำเจ้าพระยาที่สวยงาม

อากาศยามเย็นท่ามกลางแสงอาทิตย์อ่อน ๆ ที่ส่องผ่านต้นไม้เข้ามาอีกทั้งยังมีลมพัดแรงเหมือนพัดลมตัวใหญ่ทำให้ที่นี่ไม่ร้อนอบอ้าว

เควิลจุดบุหรี่สูบเขานั่งลงที่เก้าอี้ตัวหนึ่งแล้วดึงนาชาให้นั่งตักของตนเอง

นาชาใจเต้นแรงเมื่อแรงฉุดของเขาทำให้เธอเสียหลักและนั่งลงบนตักของเขา

ในเวลานั้นจมูกของเธอพลันได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ โชยออกมาจากตัวเขา เป็นความหอมแบบแมน ๆ ยิ่งทำให้เธอร่างกายอ่อนระทวย

ให้ตายเถอะ ผู้ชายคนนี้หล่อเหลาอย่างร้ายกาจ

เควิลสูบบุหรี่เป่าควันออกไปด้านข้างเอนหลังตัวเองพิงพนักสบาย ๆ ท่าทางเหมือนพวกเจ้าพ่อมาเฟียในหนังชัด ๆ

เขากอดเธอไว้หลวม ๆ ในขณะที่นาชาก็ไม่ขัดขืน เขาเสียไปหนึ่งล้านบาทเขาต้องได้ของตอบแทนที่คุ้มค่า เธอจึงโอนอ่อนเพื่อเอาใจเขาให้สมกับเป็นสินค้ามีคุณภาพสูง

"คนสวยอยากถามอะไรผมล่ะ"

เสียงของเขาช่วยเตือนนาชาไม่ให้เตลิด เธอจึงเงยหน้าขึ้นเห็นสันกรามของเขาแล้วยิ่งใจเต้น

ปากแดง ๆ ของเขาที่กำลังดูดบุหรี่ทำให้นาชาอยากลองชิมดูบ้างว่าจะให้ความรู้สึกแบบไหน

ปกติเธอไม่ชอบคนสูบบุหรี่แต่สำหรับเควิลแล้วให้ความรู้สึกที่ต่างกัน ในยามที่เขาพ่นควันออกจากปากทำให้เขายิ่งดูร้ายกาจเหมือนกระชากหัวใจของเธอให้อ่อนระทวย