LOGINShare
ตอนที่ 19.
Last Updated:
2025-05-01 13:43:20
Related chapters
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 20.
ตอนที่ 20.“ผมจะไปถึงโรงแรมในอีกครึ่งชั่วโมง เตรียมชุดทำงานให้ผมด้วย”เสียงปลายสายตอบกลับมาทันที“ค่ะ ท่านประธาน”เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการแล้ว เขาก็วางสายสนทนา ก่อนจะก้าวขึ้นแท็กซี่ที่จอดรออยู่ข้างหน้าเสียงสายเรียกเข้าโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ขณะที่คีรีธารก้าวออกจากห้องประชุมหรูหราในโรงแรมระดับห้าดาวของตัวเองเขาเหลือบมองหน้าจอ...อนุวัติ...เขากดรับสาย แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปาก เสียงโวยวายก็ดังขึ้นจากปลายสาย“ทำไมนายไม่รับสายฉันเลยวะ!”น้ำเสียงของอนุวัติร้อนรนกว่าปกติ แต่กลับพูดเบาเหมือนพยายามซ่อนอะไรบางอย่างคีรีธารขมวดคิ้ว “เพิ่งออกจากห้องประชุมน่ะ มีอะไร?”“มีน่ะสิ!”คำตอบสั้นๆ แต่เต็มไปด้วยความร้อนรนผิดปกติ“อะไร? หรือว่ามีโจรปล้นคาเฟ่นาย?”“โจรปล้นยังดีกว่านี้เลย ไอ้คิณ!”ฝีเท้าของคีรีธารชะลอลงทันที ความรู้สึกไม่สู้ดีเริ่มก่อตัว“แล้วอะไรวะ?”“พิมพิชชามานั่งรอนายที่คาเฟ่ครึ่งชั่วโมงแล้วโว้ย!”คีรีธารชะงักไปเหมือนโดนฟาดเต็มแรง หัวใจเต้นผิดจังหวะทันที“ว่าไงนะ?” เสียงของเขาทุ้มต่ำลงโดยอัตโนมัติ“อย่ามาทำเป็นตกใจ! ถ้าแกไม่รีบมานะ ความลับแตกฉันไม่รู้ด้วยนะโว้ย!”ให้ตายสิ...คีรีธ
Last Updated : 2025-05-01คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 21.
ตอนที่ 21.แต่...ทำไมหล่อนถึงรู้สึกว่าเขามีบางอย่างซ่อนเร้นอยู่?เหมือนมีเงาอะไรบางอย่างที่หล่อนจับต้องไม่ได้ซ่อนอยู่ในคำพูดของเขา และมันทำให้หล่อน ยิ่งอยากรู้มากขึ้นไปอีกแต่ยังไม่ทันได้ถามอะไรต่อ เสียงทุ้มของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง“ว่าแต่คุณเถอะ ทำไมไม่นอนพักอยู่บ้านล่ะครับ”พิมพิชชากะพริบตา หล่อนเตรียมจะตอบกลับไปตามปกติ แต่ปากกลับเร็วไปกว่าสมอง“ฉัน... ไม่ได้เหนื่อยอะไรนี่ ทำไมต้องนอนพักด้วยล่ะ"คำพูดของหล่อนฟังดูมั่นคงดี แต่ทันทีที่สบตาคมกริบของเขาเข้าโดยตรง... หล่อนรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังจะลุกเป็นไฟ!ดวงตาของเขา... มันไม่ได้เรียบเฉยเหมือนตอนชงกาแฟเมื่อครู่มันเต็มไปด้วยแววเจ้าเล่ห์ แฝงไปด้วยความรู้ทัน และบางอย่างที่อันตรายอย่างร้ายกาจภาพเหตุการณ์เมื่อคืน เต้นระริกชัดเจนขึ้นในหัวของหล่อนทันที!สัมผัสร้อนผ่าวที่ไล้ผ่านผิวกาย...เสียงหอบหายใจที่ยังคงหลอกหลอน...แรงปรารถนาที่ไม่มีวันลบเลือน...พิมพิชชารู้สึกร้อนวูบไปทั้งตัว เหมือนร่างกายกำลังจะระเบิด!หล่อน หน้าแดงจัด รีบหลบตา เหมือนคนมีความผิดขณะที่คนตรงหน้า อมยิ้มบางๆ แววตาฉายแววเจ้าเล่ห์ระยิบระยับ“แน่ใจเหรอครับว่าไม่ได้เหนื่อยอ
Last Updated : 2025-05-01คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 22.
ตอนที่ 22.หล่อนจะไม่มีทางทำตัวไร้เหตุผลเพียงเพราะเรื่องแค่นี้หรอก!“ฉันจะกลับบ้านแล้ว”น้ำเสียงของหล่อนเย็นชาอย่างจงใจ ก่อนจะปรายตามองคีรีธารที่นั่งข้างๆ“คุณขึ้นแท็กซี่กลับเองแล้วกันนะ”คนตัวโตหันมามองหล่อนช้าๆ สายตานิ่งลึก ราวกับอ่านความรู้สึกของหล่อนออกได้อย่างง่ายดาย“ผมต้องการให้คุณไปส่งที่ห้องพักครับ”“ฉันไม่ว่าง”“แค่ไปส่ง ไม่เสียเวลาหรอกครับ”“ฉันบอกว่าไม่ไปไงคะ”น้ำเสียงแข็งกร้าวกว่าที่ตั้งใจ เพราะความหงุดหงิดมันครอบงำทั้งจิตวิญญาณของหล่อนหมดแล้วหงุดหงิดที่เห็นผู้หญิงคนนั้นอ่อยเขาหงุดหงิดที่เขาไม่ตอบตรงๆ ว่ามีแฟนแล้วหงุดหงิดที่ตัวเอง ดันหึงออกหน้าออกตาแบบนี้!“แต่ผมอยากให้คุณไปส่งครับ”เขายังคงย้ำคำเดิม ขณะน้โมตัวเข้ามาใกล้ ใกล้เสียจนพิมพิชชา แทบหยุดหายใจ“ออก... ไปห่างๆ เลยนะ...”เขาไม่แม้แต่จะขยับออกห่างตามที่หล่อนต้องการ แถมไม่ช้าริมฝีปากร้อนรุ่มของเขาประกบลงมา และบดขยี้จูบอย่างดุดัน“อื้อ!”พิมพิชชาสะดุ้ง ร่างกายแข็งทื่อมือหนากดท้ายทอยของหล่อนเอาไว้แน่น เพื่อยึดตรึงให้หล่อนตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาโดยสมบูรณ์จูบของเขา...เร่าร้อน รุนแรง ดูดกลืนสติสัมปชัญญะของหล่อนไ
Last Updated : 2025-05-01คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23.“ผมหิวจังเลย...”หล่อน ต้องหยุดเขา!ต้องผลักเขาออกไป!ต้องตั้งสติให้ได้!แต่เปล่าเลย... หล่อนกลับตอบสนองเขาอย่างเร่าร้อน!ริมฝีปากอ่อนนุ่มของหล่อนเผยอจูบตอบสนองเขาไปอย่างลืมตัว จูบตอบเขาอย่างหิวกระหายไม่แพ้กัน“อืม...”คีรีธารคำรามต่ำในลำคอด้วยความพึงพอใจ เมื่อสัมผัสได้ถึงการตอบสนองที่ไร้เดียงสา แต่เร่าร้อนของหล่อนเขาถอนริมฝีปากออกเพียงเล็กน้อย จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของหล่อน ก่อนจะปล่อยให้สายตาคมกริบไล่ต่ำลงไปมองเรือนร่างเปลือยเปล่าแสนสวยของหล่อนดวงตาของเขามืดครึ้มลง แฝงไปด้วยแรงปรารถนาอันแรงกล้าชื่นชม...หลงใหล...และในขณะเดียวกัน ก็แสดงความเป็นเจ้าของมันอย่างสมบูรณ์“คุณสวยเหลือเกิน...”คำชื่นชมจากริมฝีปากของเขา ทำให้พิมพิชชาหน้าร้อนวูบวาบ ร่างกายสั่นสะท้านอย่างรุนแรงหล่อนเม้มริมฝีปาก พยายามหลบสายตาอันตรายที่กำลังเผาไหม้แต่ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ใช้มือหนาดันร่างของหล่อนให้ค่อยๆ นอนลงบนเตียง ก่อนที่จะทาบทับตามลงมาหาอย่างแนบชิดไร้ช่องว่างลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดลงบนผิวกายของหล่อน ก่อนที่ใบหน้าหล่อจัดจะซุกไซ้กับลำคอระหงของหล่อนอย่างเร่าร้อน“อ๊า... คิณ... อา...”ตอนนี้หล่อน
Last Updated : 2025-05-01คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24.“อ๊ะ...”เขารับรู้ได้ถึงแรงสะดุ้งของหล่อนเมื่อถูกเขาชำแรกแทรกลึกเข้าไปหา“เจ็บไหมครับ”“ไม่... มันแค่แน่น... อ๊า...”เมื่อหญิงสาวบอกว่าไม่เจ็บ เขาจึงเริ่มต้นเคลื่อนไหวหน้าขาเชื่องช้าในวินาทีแรกก่อนจะเพิ่มจังหวะมากขึ้นเรื่อยๆมากขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่ง...“อ๊า... ซี๊ดดด แรง... เกินไปแล้วค่ะ อ๊า... คิณ... ซี๊ดดดด...”เขาไม่เคยอยากทำให้หล่อนเจ็บ แต่หอยของหล่อนทั้งหวานทั้งตอด มันทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่เขาพยายามที่จะไปช้าๆ พยายามอย่างสุดความสามารถ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ เขาทำไม่ได้อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ใบหน้าหล่อจัดตอนนี้แดงก่ำ เงยขึ้นสูง เสียงครางของเขาดังกังวานถี่ระรัวขึ้น ขณะที่บั้นเอวก็ยังคงเคลื่อนไหวอย่างดุดันไม่ลืมหูลืมตา“อ๊ายยยยย...”พิมพิชชาเสร็จนำหน้าเขาไปแล้วถึงสามรอบ แต่เขาก็ยังคงอดทนอยู่ อดทนที่จะอยู่ในความหวานฉ่ำของหล่อนให้ได้นานที่สุด“โอ้ววว... คุณตอดแรงมากเลย... โอ้วววว ผมเสียว... โอ้ววววว”ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวมากขึ้น ราวกับกำลังเจ็บปวดแสนสาหัส ในขณะที่บั้นเอวก็เร่งเครื่องกระแทกกระทั้นดุดันขึ้นจนในที่สุด...“อ๊ายยยยยย... ซี๊ดดดดด...”พิมพิชชาเสร็จคาท่อนชายขอ
Last Updated : 2025-05-01คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25.คีรีธารยืนพิงผนังหน้าห้องประชุม โทรศัพท์แนบหู ขณะที่ปลายนิ้วเคาะเบาๆ บนแฟ้มเอกสารในมือจังหวะมั่นคง... สม่ำเสมอ... และเต็มไปด้วยความมั่นใจเสียงสนทนาของอนุวัติ ดังลอดมาตามสาย มันเป็นน้ำเสียงกึ่งกังวล“นายแน่ใจนะว่าวันนี้คุณหนูไฮโซสุดที่รักของนายจะไม่โผล่มาที่คาเฟ่ แล้วถามหานายอีกน่ะ”“แน่ใจ”เพราะบทรักที่เขามอบให้พิมพิชชาอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่เช้ามืดจนเกือบสิบโมงเช้า มันหนักหน่วงมากพอที่จะทำให้เจ้าหล่อนอ่อนเพลียจนไม่มีแม้แต่แรงที่จะก้าวลงจากเตียง“ดี เพราะฉันไม่อยากโกหกอะไรเธออีกแล้วโว้ย”“เอาน่า”คีรีธารตอบเพื่อนด้วยน้ำเสียงสบายๆ ดวงตาคมกริบเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ“วันนี้เธอไม่ไปที่คาเฟ่นายแน่นอน”“โอเค งั้นแค่นี้นะ เดี๋ยวฉันต้องออกไปซื้อของมาเข้าร้านแล้ว”“อืม”ชายหนุ่มกดวางสาย พลางส่ายหน้าอมยิ้มบาง เมื่อนึกถึงใบหน้าหวานเยิ้มที่เมื่อตอนสายยังหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงหล่อนแทบไม่มีแรงจะพลิกตัวด้วยซ้ำ แล้วจะไปหาเขาที่คาเฟ่ได้ยังไงกัน“ท่านประธานคะ”เสียงเรียกของเลขาสาวดึงเขาออกจากภวังค์“ที่ประชุมพร้อมแล้วค่ะ”คีรีธารละสายตาจากโทรศัพท์ แววตาที่เคยเปื้อนรอยยิ้มอยู่เมื่อครู่ เปลี่ยนเ
Last Updated : 2025-05-01คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 26.
ตอนที่ 26. พิมพิชชาหยุดยืนอยู่หน้าโรงแรม Imperial Haven สถานที่ที่หล่อนเคยมาใช้บริการเมื่อตอนวัยรุ่น และยังจดจำความหรูหราราวกับราชวังของมันได้เป็นอย่างดีแต่... คีรีธารมาทำงานพิเศษที่นี่จริงๆ เหรอ?แล้วเขามารับจ๊อบตำแหน่งอะไร?หญิงสาวถอดแว่นกันแดดออกจากใบหน้า ดวงตาจับจ้องไปยังประตูทางเข้า ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปภายในและเมื่อเข้าสู่โถงต้อนรับอันโอ่อ่า ความหรูหราก็ทวีคูณมากขึ้นกว่าที่หล่อนเคยจำได้แชนเดอเลียร์ขนาดมหึมาสะท้อนแสงระยิบระยับ พื้นหินอ่อนเงาวับสะท้อนภาพผู้คนที่ก้าวเดินผ่านไปมาบรรยากาศสง่างามระดับโรงแรมห้าดาว ทำให้หล่อนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแขกวีไอพีขึ้นมาโดยอัตโนมัติ แต่หล่อนไม่ได้มีเวลาชื่นชมสิ่งเหล่านี้หรอก เพราะเป้าหมายของหล่อนคือมาหาคีรารหญิงสาวรีบเดินตรงไปยังพนักงานต้อนรับที่เคาน์เตอร์“ขอโทษนะคะ ฉันมาขอพบพนักงานที่ชื่อ คีรีธาร น่ะค่ะ”พนักงานต้อนรับสาวเงยหน้าขึ้น ขมวดคิ้วเล็กน้อย“คีรีธาร วัฒนานุรักษ์ เหรอคะ?”พิมพิชชาชะงัก ก่อนส่ายหน้า“ฉันไม่รู้นามสกุลเขา แต่รู้ว่าเขาทำงานพิเศษที่นี่ค่ะ”พนักงานทำหน้าโล่งอกไปแวบหนึ่ง ก่อนจะยิ้มสุภาพ“อ๋อ... อาจจะเป็นพนักงาน
Last Updated : 2025-05-01คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27.พิมพิชชากัดฟันแน่น กำพวงมาลัยจนมือสั่น ตะโกนผ่านกระจกปิดสนิท“ถ้าไม่หลบ ฉันจะชนจริงๆ นะ!”แต่คีรีธารยังคงยืนนิ่ง ไม่ขยับออกแม้แต่น้อย ดวงตามีแต่ความแน่วแน่“ชนผมเลย ถ้ามันจะทำให้คุณใจเย็นลง”หล่อนเร่งเครื่อง เสียงเครื่องยนต์คำรามดังก้องยิ่งขึ้น แต่เท้ากลับหนักอึ้ง เมื่อจะเหยียบคันเร่งในทะยานออกไป“ถ้าคุณชนผมแล้ว คุณจะหายโกรธ ผมยินดี”หัวใจของหล่อนเต้นระรัว แต่มันไม่ใช่เพราะความโกรธอีกต่อไป มันคือความเจ็บปวดที่กำลังกัดกินอยู่“คนบ้า!”หล่อนทุบพวงมาลัยเต็มแรง ก่อนจะปิดเครื่องยนต์ ก่อนจะก้าวลงไปจากรถ และพุ่งเข้าไปทุบหน้าอกแน่นหนั่นของเขาเต็มแรง“ไอ้คนหลอกลวง ทำไมต้องโกหกฉันด้วย!”หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้น และไม่หยุดทุบหน้าอกของเขาแม้แต่น้อย“ทำไมต้องทำเหมือนฉันโง่!?”น้ำตายังคงไหลพรากอาบสองแก้ม“คุณควรจะบอกฉันสิว่าตัวเองเป็นใคร คุณทำเหมือนฉันมันโง่เหมือนเด็กอมมือเลยนะ!”คีรีธารจับข้อมือเล็กเอาไว้ และจ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่ฉ่ำวาวไปด้วยความเสียใจ“ผมไม่ได้ตั้งใจปิดบังคุณ”เขาพูดเสียงต่ำ“แต่มันคือการเข้าใจผิด”“เข้าใจผิดอย่างนั้นเหรอ?”หล่อนหัวเราะเยาะออกมาอย่างขมขื่น“คุณเป็นเจ้า
Last Updated : 2025-05-01
Latest chapter
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 30. ตอนอวสาน
ตอนที่ 30. ตอนอวสานภายในคาเฟ่หรูของโรงแรม Imperial Haven บรรยากาศภายในร้านอบอวลไปด้วยกลิ่นกาแฟหอมกรุ่น ผสมกับกลิ่นขนมอบใหม่ที่ชวนให้รู้สึกอบอุ่นและโหยหิวพิมพิชชาในชุดบาริสต้ายืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ กำลังเช็ดแก้วกาแฟด้วยท่าทางคล่องแคล่ว ดูแตกต่างจากคุณหนูไฮโซเมื่อก่อนลิบลับใช่แล้วล่ะ...หล่อนไม่ใช่คุณหนูไฮโซผู้ไม่เคยแตะงานหนักอีกต่อไป... แต่ตอนนี้หล่อนก้าวขึ้นมาเป็นบาริสต้าผู้มากเสน่ห์ ประจำคาเฟ่สุดหรูแห่งนี้เรียบร้อยแล้วเสียงรองเท้าหนังกระทบพื้นดังกังวาน พนักงานหลายคนก้มหัวให้ชายหนุ่มร่างสูงที่เดินเข้ามาภายในร้านทุกคนต่างคุ้นชินกับการที่ ท่านประธาน แวะมาที่นี่บ่อยๆและแน่นอนว่าเหตุผลหลักไม่ได้เป็นเพราะกาแฟ“ลาเต้ เมียรัก หนึ่งแก้วครับ”เสียงทุ้มต่ำดังขึ้น ทำให้พิมพิชชาเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะหัวเราะเบาๆ“ไม่มีเมนูนี้ค่ะลูกค้า”“งั้นขอ เอสเปรสโซ่ Only You หนึ่งแก้วครับ”หล่อนย่นจมูกขำกับเมนูที่เขาคิดขึ้นมาเอง ก่อนจะถอนหายใจแล้วยกมือขึ้นเสยผมเบาๆ“ฉันจะทำกาแฟให้คุณก็ได้ค่ะ แต่กรุณาอย่าเรียกชื่อเมนูประหลาดๆ แบบนั้นอีก”คีรีธารยิ้มมุมปาก โน้มตัวเกาะเคาน์เตอร์ มองหล่อนทำงานอย่างพึงพอใจ“ชื่
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 29.
ตอนที่ 29. แต่พอเขาขยับ... ใช่... แค่คีรีธารขยับบั้นเอว ซอยเข้าออกถี่ๆ เท่านั้น ความอึดอัดก็จางหายไป และก็มีความเสียวแสนมหัศจรรย์เข้ามาแทนที่ “อ๊า... ซี๊ดดดด เสียววว อ๊า...” ให้ตายเถอะ หล่อนหยุดครางเสียวไม่ได้เลย ร่างกายเหมือนจะแหลกสลายไปในกองเพลิงสวาทของเขา แต่ทุกครั้งมันก็ก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาใหม่ และดำดิ่งลงสู่เหวแห่งความเสียดเสียวเช่นเดิม หล่อนดิ้นพล่าน สองขาเรียวตวัดโอบรอบลำตัวทรงพลังเอาไว้ เขากระแทกไม่หยุดเลย ท่อนเอ็นของเขาทั้งแข็ง ทั้งใหญ่ มันเสียดสีเนื้อนุ่มของหล่อนจนร้อนฉ่า หล่อนจะแตกอีกแล้ว... หล่อนกัดฟัน เงยหน้าขึ้นสูง ขณะมือยกขึ้นลูบไล้หน้าอกกว้างของเขาตลอดเวลา กระทั่ง... “อ๊าย... ซี๊ดดดด อ๊ายยย...” ในที่สุดหล่อนก็เสียวจนเสร็จ ในขณะที่ท่อนเอ็นของเขายังคงสอดใส่เข้ามาไม่หยุดหย่อน เขายังคงโยกคลึง บดขยี้ด้วยหน้าขาแข็งแกร่งของเขาอย่างต่อเนื่อง หล่อนหลั่งรินน้ำเสียวออกมามากมาย ดื่มด่ำกับความสุขเสียวที่เกิดจากท่อนเอ็นของผู้ชายที่ตัว
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 28.
ตอนที่ 28.หญิงสาวพยายามเบี่ยงหน้าหนี แต่เขากลับจับปลายคางของหล่อนเอาไว้ บังคับให้รับจูบที่หนักหน่วงขึ้นไปอีก ลิ้นร้อนกวาดชิมความหวานอย่างหิวกระหาย ทวงสิทธิ์ความเป็นเจ้าของอย่างไร้ซึ่งความปรานีมือหนาเลื่อนลงมาจับสะโพกของหล่อนไว้แน่น ก่อนจะกดร่างเล็กให้แนบชิดไปกับเตียงมากยิ่งขึ้นความอบอุ่นจากร่างกายแกร่งของเขา ทำให้หล่อนร้อนรุ่มไปหมด หัวใจสาวเต้นแรงจนแทบระเบิด“ฟังผมได้หรือยัง”เขาถอนจูบออกเล็กน้อย กระซิบถามเสียงพร่า ริมฝีปากยังคงคลอเคลียอยู่ใกล้ๆพิมพิชชาหอบหายใจแรง ดวงตาสั่นระริก มึนเมาไปหมด กับสัมผัสที่เขามอบให้“ยัง...” หล่อนพูดเบาๆแววตาของคีรีธารฉายแววเจ้าเล่ห์ขึ้นมาแวบหนึ่ง ก่อนที่เขาจะกระซิบเสียงต่ำข้างหูของหล่อน“งั้นผมคงต้องพยายามให้มากกว่านี้...”พูดจบ ปากร้อนผ่าวก็ประกบลงมาอีกครั้ง และครั้งนี้มันร้อนแรงและดุดันยิ่งกว่าเดิม หล่อนถูกเขาบดขยี้จูบ จนปากบวมเจ่อ ลิ้นของหล่อนถูกเขาดูดซ้ำไปซ้ำมา จนรู้สึกเหมือนจะหลุดขาด แต่เขาก็ยังไม่หยุดจูบ แถมมือของเขาก็ยังลูบไล้ไปทั่วทั้งร่างสาวอย่างต่อเนื่อง ความแง่งอนค่อยๆ จางหายไป ความโกรธเคืองค่อยๆ สลายกลายเป็
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27.พิมพิชชากัดฟันแน่น กำพวงมาลัยจนมือสั่น ตะโกนผ่านกระจกปิดสนิท“ถ้าไม่หลบ ฉันจะชนจริงๆ นะ!”แต่คีรีธารยังคงยืนนิ่ง ไม่ขยับออกแม้แต่น้อย ดวงตามีแต่ความแน่วแน่“ชนผมเลย ถ้ามันจะทำให้คุณใจเย็นลง”หล่อนเร่งเครื่อง เสียงเครื่องยนต์คำรามดังก้องยิ่งขึ้น แต่เท้ากลับหนักอึ้ง เมื่อจะเหยียบคันเร่งในทะยานออกไป“ถ้าคุณชนผมแล้ว คุณจะหายโกรธ ผมยินดี”หัวใจของหล่อนเต้นระรัว แต่มันไม่ใช่เพราะความโกรธอีกต่อไป มันคือความเจ็บปวดที่กำลังกัดกินอยู่“คนบ้า!”หล่อนทุบพวงมาลัยเต็มแรง ก่อนจะปิดเครื่องยนต์ ก่อนจะก้าวลงไปจากรถ และพุ่งเข้าไปทุบหน้าอกแน่นหนั่นของเขาเต็มแรง“ไอ้คนหลอกลวง ทำไมต้องโกหกฉันด้วย!”หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้น และไม่หยุดทุบหน้าอกของเขาแม้แต่น้อย“ทำไมต้องทำเหมือนฉันโง่!?”น้ำตายังคงไหลพรากอาบสองแก้ม“คุณควรจะบอกฉันสิว่าตัวเองเป็นใคร คุณทำเหมือนฉันมันโง่เหมือนเด็กอมมือเลยนะ!”คีรีธารจับข้อมือเล็กเอาไว้ และจ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่ฉ่ำวาวไปด้วยความเสียใจ“ผมไม่ได้ตั้งใจปิดบังคุณ”เขาพูดเสียงต่ำ“แต่มันคือการเข้าใจผิด”“เข้าใจผิดอย่างนั้นเหรอ?”หล่อนหัวเราะเยาะออกมาอย่างขมขื่น“คุณเป็นเจ้า
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 26.
ตอนที่ 26. พิมพิชชาหยุดยืนอยู่หน้าโรงแรม Imperial Haven สถานที่ที่หล่อนเคยมาใช้บริการเมื่อตอนวัยรุ่น และยังจดจำความหรูหราราวกับราชวังของมันได้เป็นอย่างดีแต่... คีรีธารมาทำงานพิเศษที่นี่จริงๆ เหรอ?แล้วเขามารับจ๊อบตำแหน่งอะไร?หญิงสาวถอดแว่นกันแดดออกจากใบหน้า ดวงตาจับจ้องไปยังประตูทางเข้า ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปภายในและเมื่อเข้าสู่โถงต้อนรับอันโอ่อ่า ความหรูหราก็ทวีคูณมากขึ้นกว่าที่หล่อนเคยจำได้แชนเดอเลียร์ขนาดมหึมาสะท้อนแสงระยิบระยับ พื้นหินอ่อนเงาวับสะท้อนภาพผู้คนที่ก้าวเดินผ่านไปมาบรรยากาศสง่างามระดับโรงแรมห้าดาว ทำให้หล่อนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแขกวีไอพีขึ้นมาโดยอัตโนมัติ แต่หล่อนไม่ได้มีเวลาชื่นชมสิ่งเหล่านี้หรอก เพราะเป้าหมายของหล่อนคือมาหาคีรารหญิงสาวรีบเดินตรงไปยังพนักงานต้อนรับที่เคาน์เตอร์“ขอโทษนะคะ ฉันมาขอพบพนักงานที่ชื่อ คีรีธาร น่ะค่ะ”พนักงานต้อนรับสาวเงยหน้าขึ้น ขมวดคิ้วเล็กน้อย“คีรีธาร วัฒนานุรักษ์ เหรอคะ?”พิมพิชชาชะงัก ก่อนส่ายหน้า“ฉันไม่รู้นามสกุลเขา แต่รู้ว่าเขาทำงานพิเศษที่นี่ค่ะ”พนักงานทำหน้าโล่งอกไปแวบหนึ่ง ก่อนจะยิ้มสุภาพ“อ๋อ... อาจจะเป็นพนักงาน
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25.คีรีธารยืนพิงผนังหน้าห้องประชุม โทรศัพท์แนบหู ขณะที่ปลายนิ้วเคาะเบาๆ บนแฟ้มเอกสารในมือจังหวะมั่นคง... สม่ำเสมอ... และเต็มไปด้วยความมั่นใจเสียงสนทนาของอนุวัติ ดังลอดมาตามสาย มันเป็นน้ำเสียงกึ่งกังวล“นายแน่ใจนะว่าวันนี้คุณหนูไฮโซสุดที่รักของนายจะไม่โผล่มาที่คาเฟ่ แล้วถามหานายอีกน่ะ”“แน่ใจ”เพราะบทรักที่เขามอบให้พิมพิชชาอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่เช้ามืดจนเกือบสิบโมงเช้า มันหนักหน่วงมากพอที่จะทำให้เจ้าหล่อนอ่อนเพลียจนไม่มีแม้แต่แรงที่จะก้าวลงจากเตียง“ดี เพราะฉันไม่อยากโกหกอะไรเธออีกแล้วโว้ย”“เอาน่า”คีรีธารตอบเพื่อนด้วยน้ำเสียงสบายๆ ดวงตาคมกริบเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ“วันนี้เธอไม่ไปที่คาเฟ่นายแน่นอน”“โอเค งั้นแค่นี้นะ เดี๋ยวฉันต้องออกไปซื้อของมาเข้าร้านแล้ว”“อืม”ชายหนุ่มกดวางสาย พลางส่ายหน้าอมยิ้มบาง เมื่อนึกถึงใบหน้าหวานเยิ้มที่เมื่อตอนสายยังหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงหล่อนแทบไม่มีแรงจะพลิกตัวด้วยซ้ำ แล้วจะไปหาเขาที่คาเฟ่ได้ยังไงกัน“ท่านประธานคะ”เสียงเรียกของเลขาสาวดึงเขาออกจากภวังค์“ที่ประชุมพร้อมแล้วค่ะ”คีรีธารละสายตาจากโทรศัพท์ แววตาที่เคยเปื้อนรอยยิ้มอยู่เมื่อครู่ เปลี่ยนเ
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24.“อ๊ะ...”เขารับรู้ได้ถึงแรงสะดุ้งของหล่อนเมื่อถูกเขาชำแรกแทรกลึกเข้าไปหา“เจ็บไหมครับ”“ไม่... มันแค่แน่น... อ๊า...”เมื่อหญิงสาวบอกว่าไม่เจ็บ เขาจึงเริ่มต้นเคลื่อนไหวหน้าขาเชื่องช้าในวินาทีแรกก่อนจะเพิ่มจังหวะมากขึ้นเรื่อยๆมากขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่ง...“อ๊า... ซี๊ดดด แรง... เกินไปแล้วค่ะ อ๊า... คิณ... ซี๊ดดดด...”เขาไม่เคยอยากทำให้หล่อนเจ็บ แต่หอยของหล่อนทั้งหวานทั้งตอด มันทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่เขาพยายามที่จะไปช้าๆ พยายามอย่างสุดความสามารถ แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ เขาทำไม่ได้อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ใบหน้าหล่อจัดตอนนี้แดงก่ำ เงยขึ้นสูง เสียงครางของเขาดังกังวานถี่ระรัวขึ้น ขณะที่บั้นเอวก็ยังคงเคลื่อนไหวอย่างดุดันไม่ลืมหูลืมตา“อ๊ายยยยย...”พิมพิชชาเสร็จนำหน้าเขาไปแล้วถึงสามรอบ แต่เขาก็ยังคงอดทนอยู่ อดทนที่จะอยู่ในความหวานฉ่ำของหล่อนให้ได้นานที่สุด“โอ้ววว... คุณตอดแรงมากเลย... โอ้วววว ผมเสียว... โอ้ววววว”ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวมากขึ้น ราวกับกำลังเจ็บปวดแสนสาหัส ในขณะที่บั้นเอวก็เร่งเครื่องกระแทกกระทั้นดุดันขึ้นจนในที่สุด...“อ๊ายยยยยย... ซี๊ดดดดด...”พิมพิชชาเสร็จคาท่อนชายขอ
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23.“ผมหิวจังเลย...”หล่อน ต้องหยุดเขา!ต้องผลักเขาออกไป!ต้องตั้งสติให้ได้!แต่เปล่าเลย... หล่อนกลับตอบสนองเขาอย่างเร่าร้อน!ริมฝีปากอ่อนนุ่มของหล่อนเผยอจูบตอบสนองเขาไปอย่างลืมตัว จูบตอบเขาอย่างหิวกระหายไม่แพ้กัน“อืม...”คีรีธารคำรามต่ำในลำคอด้วยความพึงพอใจ เมื่อสัมผัสได้ถึงการตอบสนองที่ไร้เดียงสา แต่เร่าร้อนของหล่อนเขาถอนริมฝีปากออกเพียงเล็กน้อย จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของหล่อน ก่อนจะปล่อยให้สายตาคมกริบไล่ต่ำลงไปมองเรือนร่างเปลือยเปล่าแสนสวยของหล่อนดวงตาของเขามืดครึ้มลง แฝงไปด้วยแรงปรารถนาอันแรงกล้าชื่นชม...หลงใหล...และในขณะเดียวกัน ก็แสดงความเป็นเจ้าของมันอย่างสมบูรณ์“คุณสวยเหลือเกิน...”คำชื่นชมจากริมฝีปากของเขา ทำให้พิมพิชชาหน้าร้อนวูบวาบ ร่างกายสั่นสะท้านอย่างรุนแรงหล่อนเม้มริมฝีปาก พยายามหลบสายตาอันตรายที่กำลังเผาไหม้แต่ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ใช้มือหนาดันร่างของหล่อนให้ค่อยๆ นอนลงบนเตียง ก่อนที่จะทาบทับตามลงมาหาอย่างแนบชิดไร้ช่องว่างลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดลงบนผิวกายของหล่อน ก่อนที่ใบหน้าหล่อจัดจะซุกไซ้กับลำคอระหงของหล่อนอย่างเร่าร้อน“อ๊า... คิณ... อา...”ตอนนี้หล่อน
คุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ ตอนที่ 22.
ตอนที่ 22.หล่อนจะไม่มีทางทำตัวไร้เหตุผลเพียงเพราะเรื่องแค่นี้หรอก!“ฉันจะกลับบ้านแล้ว”น้ำเสียงของหล่อนเย็นชาอย่างจงใจ ก่อนจะปรายตามองคีรีธารที่นั่งข้างๆ“คุณขึ้นแท็กซี่กลับเองแล้วกันนะ”คนตัวโตหันมามองหล่อนช้าๆ สายตานิ่งลึก ราวกับอ่านความรู้สึกของหล่อนออกได้อย่างง่ายดาย“ผมต้องการให้คุณไปส่งที่ห้องพักครับ”“ฉันไม่ว่าง”“แค่ไปส่ง ไม่เสียเวลาหรอกครับ”“ฉันบอกว่าไม่ไปไงคะ”น้ำเสียงแข็งกร้าวกว่าที่ตั้งใจ เพราะความหงุดหงิดมันครอบงำทั้งจิตวิญญาณของหล่อนหมดแล้วหงุดหงิดที่เห็นผู้หญิงคนนั้นอ่อยเขาหงุดหงิดที่เขาไม่ตอบตรงๆ ว่ามีแฟนแล้วหงุดหงิดที่ตัวเอง ดันหึงออกหน้าออกตาแบบนี้!“แต่ผมอยากให้คุณไปส่งครับ”เขายังคงย้ำคำเดิม ขณะน้โมตัวเข้ามาใกล้ ใกล้เสียจนพิมพิชชา แทบหยุดหายใจ“ออก... ไปห่างๆ เลยนะ...”เขาไม่แม้แต่จะขยับออกห่างตามที่หล่อนต้องการ แถมไม่ช้าริมฝีปากร้อนรุ่มของเขาประกบลงมา และบดขยี้จูบอย่างดุดัน“อื้อ!”พิมพิชชาสะดุ้ง ร่างกายแข็งทื่อมือหนากดท้ายทอยของหล่อนเอาไว้แน่น เพื่อยึดตรึงให้หล่อนตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาโดยสมบูรณ์จูบของเขา...เร่าร้อน รุนแรง ดูดกลืนสติสัมปชัญญะของหล่อนไ
