Share

บทที่ 11

นี่คือคำสัญญาของหลี่โม่ที่มีต่อกู้หยุนหลาน คำไหนคำนั้น!

มันเป็นความรู้สึกผิด และการชดเชยให้กับกู้หยุนหลานในช่วงสี่ปีที่ผ่านมาของเขา

ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมานั้น กู้หยุนหลานไม่เคยทอดทิ้งหลี่โม่ เธอมักจะแอบเอาเงินไปให้แม่ของหลี่โม่ เขารู้เรื่องพวกนี้ทั้งหมด

แม้ว่าปกติเธอจะเย็นชา และเอาจริงเอาจังกับหลี่โม่ แต่หลี่โม่ก็รู้สึกว่ามันเป็นความรักที่เธอมีต่อเขา

หลี่โม่รอคอยผู้หญิงที่ดีเช่นนี้มาทั้งชีวิต เขาต้องการใช้เวลาที่เหลือในชีวิตเพื่อปกป้องกู้หยุนหลานและลูกสาวของเขาอย่างจริงจัง

“คุณไม่ได้โกหกฉันจริง ๆ ใช่ไหม?” ใบหน้าสวยของกู้หยุนหลานแดงเล็กน้อย และเต็มไปด้วยน้ำตา หลายปีที่ผ่านมาเธอถูกดูหมิ่น และถูกตระกูลกู้ทอดทิ้ง กู้หยุนหลานหวังว่าสักวันหนึ่งเธอจะยืนอย่างสง่าผ่าเผยโอบกอดหลี่โม่ต่อหน้าคนอื่น และบอกกับทุกคนว่านี่คือสามีของเธอ พ่อของซีซี

หลี่โม่เช็ดเท้าที่ใสราวกับหยกละเอียดอ่อนของกู้หยุนหลานอย่างเงียบ ๆ และพูดว่า “หยุนหลาน ผมสัญญาว่า ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอีก!”

พูดจบหลี่โม่ก็หันหลังเดินออกไป

กู้หยุนหลานนั่งอยู่ข้างเตียงมองดูหลี่โม่ที่จากไปด้วยดวงตาพร่ามัว “หลี่โม่ อย่าทำให้ฉันผิดหวังในตัวคุณอีกเลย ... ”

ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมานั้นเธอได้ให้มากเกินไป และอดทนมากเกินไปสำหรับครอบครัวนี้

เธอหวังว่าวันหนึ่งเธอจะสามารถเปิดเผยความบริสุทธิ์และยึดมั่นในความเป็นธรรมของตนเองได้

อีกด้านหนึ่งหลี่โม่ออกมาโทรหาเฉียนฝู ปลายสายตอบรับด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อมของเฉียนฟู “นายน้อย มีอะไรให้ช่วยไหมครับ?”

“เฉียนฝู คุณรู้จักหรงคังกรุ๊ปไหม?” หลี่โม่ถาม

“รู้จักครับ เป็นหนึ่งในบริษัทอุปกรณ์ทางการแพทย์ชั้นนำของจีน คุณอยากให้ผมทำอะไรไหมครับ?” เฉียนฟู่ถาม

“ช่วยผมจัดการที ผมอยากพบประธานหรงคังกรุ๊ปของเมืองฮั่นทันที” หลี่โม่กล่าว

“ได้ครับนายน้อย ผมจะจัดการให้ทันที” เฉียนฝูตอบ

หลี่โม่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว

เขาคือราชามังกรแห่งแดนมังกรในอนาคต แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นเพียงแค่หุ่นเชิดที่แดนมังกรผลักออกไป แต่เขาสามารถใช้อำนาจของแดนมังกรทำอะไรก็ได้

อย่างไรก็ตามเมื่อเผชิญหน้ากับแดนมังกร หลี่โม่ยังคงไม่กล้าเปิดเผยตัวตนของเขาต่อสาธารณะ

เพราะผู้หญิงที่จิตใจอำมหิตและโหดเหี้ยมยังคงอยู่ที่นั่น เธอยังคงเป็นราชินีแห่งแดนมังกร

หลี่โม่มีความตั้งใจของตนเอง เขามีการวางแผนก่อนที่จะลงมือทำ

ตั้งแต่ที่เขา และแม่ของเขาถูกขับไล่ออกมาจากแดนมังกร หลี่โม่ต้องอดทนและรับภาระอันหนักอึ้งมาโดยตลอด

ทุกคนบนโลกคิดว่าเขาเป็นคนไม่ได้เรื่อง

แดนมังกรหัวเราะเยาะเขาในฐานะลูกนอกสมรส

อย่างไรก็ตาม ใครจะรู้ว่าหลี่โม่มีแผนของตัวเองอยู่แล้วตลอดหลายปีที่ผ่านมา

ในความมืดมิด ร่างหนึ่งเดินออกมาอย่างเงียบ ๆ คุกเข่าลงกับหลี่โม่และกล่าวอย่างนอบน้อมว่า “นายน้อย อยากให้ผมพาคุณไปไหมครับ?”

หลี่โม่ยืนมือออกไปให้เขายืนขึ้น ส่ายหน้าและกล่าวว่า "ไม่จำเป็น"

เขาจะเป็นราชาในอนาคต จะกลัวราชินีมังกรทำไม?!

ในขณะเดียวกัน หรงคังกรุ๊ปที่จัดตั้งขึ้นใหม่ในเมืองฮั่น ห้องทำงานของท่านประธานที่ชั้นบนสุดนั้นส่องสว่างอยู่

“ท่านประธานหรง ด้านล่างมีคนมาขอพบ แจ้งว่านัดไว้แล้วค่ะ” ผู้ช่วยหญิงร่างสูงสวมกระโปรงสีดำดูเป็นมืออาชีพไขว้สองมือของเธอไว้ที่หน้าท้อง หันหน้าไปทางชายวัยกลางคนที่นั่งอยู่ในห้องด้วยความเคารพพร้อมกล่าวบอก

หลงปินประธานหรงคังกรุ๊ปสาขาเมืองฮั่นกล่าวว่า "ให้เขาขึ้นมา"

10 นาทีที่แล้ว โทรศัพท์จากสำนักงานใหญ่ของหรงคังกรุ๊ปบอกว่ามีคนต้องการพบเขา ฉะนั้นหลงปินจึงไม่กล้าที่จะละเลย

อันที่จริงมันคือการโทรจากสำนักงานใหญ่ และเขาในฐานะประธานสาขาเมืองฮั่นก็ยังคงต้องปฏิบัติตามคำสั่ง

ในไม่ช้าหลี่โม่ก็ปรากฏตัวขึ้นภายในห้องทำงานขนาดใหญ่และหรูหรา

หรงปินเลิกคิ้วมองหลี่โม่อย่างสุภาพและกล่าวว่า “มาหาฉันมีอะไรหรือ น้องชาย?”

ชายหนุ่มที่ดูเหมือนคนธรรมดาคนนี้ทำไมถึงทำให้สำนักงานใหญ่ถึงกับรีบโทรหาเขา?

“ไม่ต้องสุภาพมากก็ได้ครับ ประธานหรง ผมมาวันนี้มีเรื่องรบกวนบริษัทของคุณเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น” หลี่โม่พูดเข้าประเด็น

หรงปินวางปากกาหมึกซึมเคลือบทองในมือตนลง แล้วพูดด้วยความประหลาดใจว่า “โอ้ เรื่องอะไรล่ะ?”

“ผมได้ยินมาว่า หรงคังกรุ๊ปกำลังมองหาความร่วมมือกับบริษัทยาในเมืองฮั่น ผมหวังว่า หรงคังจะเลือกบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรมของตระกูลกู้ และผู้ที่รับผิดชอบก็ต้องเป็นกู้หยุนหลาน” หลี่โม่กล่าวเบา ๆ ด้วยดวงตาที่สงบนิ่ง

หรงปินขมวดคิ้ว สีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย และพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าน้องชายเป็นใคร แล้วทำไมถึงต้องช่วยตระกูลกู้ล่ะ? เท่าที่ฉันรู้ บริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรมของตระกูลกู้ที่อยู่ในเมืองฮั่น ไม่เพียงแค่เป็นบริษัทสาขาย่อย หากจะเจรจาร่วมมือกับหรงคังกรุ๊ป ฉันเกรงว่ายังไม่มีอำนาจมากพอ”

หรงคังกรุ๊ปเป็นหนึ่งในบริษัทภายในประเทศที่ใหญ่ที่สุด และยังเป็นบริษัทมหาชน

โดยปกติแล้ว บริษัทที่พวกเขาเลือกจะต้องมีอำนาจในท้องถิ่น

บริษัทขนาดเล็ก ๆ อย่างบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรมนั้น มีกำไรเพียงไม่กี่ร้อยล้านต่อปี

ไม่มีคุณสมบัติเลยจริง ๆ !

“กู้หยุนหลานเป็นภรรยาของผม ชื่อของผมคือหลี่โม่” หลี่โม่ตอบ

หรงปินตัวสั่นและพูดด้วยความสงสัย “นายชื่อหลี่โม่เหรอ?”

จากนั้นใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

หรงปินเคยได้ยินเรื่องบริษัททางการแพทย์ และโรงงานผลิตยาในเมืองฮั่นมาไม่น้อย แน่นอนว่าเขาเคยได้ยินเรื่องบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรมอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาสนใจในบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรม ไม่ใช่เพราะจุดแข็งของพวกเขา แต่เป็นเรื่องลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลกู้ต่างหาก

หลี่โม่ลูกเขยของตระกูลกู้ ทำให้ตระกูลกู้ต้องอับอายในเมืองฮั่น

กู้หยุนหลานเป็นลูกสาวของลูกชายคนรองในตระกูลกู้ แต่เดิมเป็นหญิงสาวคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด แต่เนื่องจากการแต่งงานกับขยะที่ไร้ความสามารถ เธอจึงถูกทุกคนในตระกูลกู้ทอดทิ้ง

เขาหัวเราะอย่างเยือกเย็น หึหึ ภายในดวงตาของหรงปินแสดงความดูหมิ่นเล็กน้อย เขายิ้มและพูดว่า “ที่แท้ นายก็คือหลี่โม่ไร้ประโยชน์ที่มีชื่อเสียงในเมืองฮั่นคนนั้นนี่เอง”

หลี่โม่ยิ้มอย่างเฉยเมย และพูดว่า “ประธานหรงชมเกินไปแล้ว สำหรับเรื่องนี้ ผมจะไว้วางใจคุณ ถือว่าเป็นเรื่องที่ผมขอ หลี่โม่เป็นหนี้คุณ”

คำขอของราชามังกรแห่งแดนมังกรในอนาคต บนโลกนี้มีกี่คนที่ต้อสู่เพื่อแย่งชิงมัน!

อย่างไรก็ตาม

หรงปินส่ายหัวและพูดว่า “ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายติดต่อสำนักงานใหญ่ของหรงคังมาได้ยังไง แต่ฉันคงทำตามที่นายขอไม่ได้หรอก บริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรมต้องการร่วมมือกับหรงคังกรุ๊ปของเรา แต่ไม่มีคุณสมบัติที่เพียงพอ นายเองก็เหมือนกัน คนไร้ประโยชน์ที่รู้จักกันในเมืองฮั่น ยิ่งไม่มีคุณสมบัติพอที่จะยอมให้ฉันตกลงในเรื่องนี้”

“ประธานหรง ผมแนะนำให้คุณคิดดีดี คำขอของผมหลี่โม่ มีคนนับไม่ถ้วนที่อยากได้มัน” หลี่โม่ยิ้มเล็กน้อยดวงตาของเขาสงบนิ่ง

สิ่งนี้ทำให้หรงปินตัวสั่นตามมาด้วยความรำคาญ เขาตบโต๊ะทำงานและตะโกนว่า “คำขอของนาย? นายเป็นลูกเขยไร้ประโยชน์ของตระกูลกู้ นายมีคุณสมบัติอะไรมาพูดเรื่องคำขอกับฉัน นายควรรู้ที่ของตัวเองนะ เด็ก ๆ ส่งแขก!”

ความอื้อฉาวของหลี่โม่แพร่หลายในเมืองฮั่นมาสี่ปีแล้ว เขาเลี้ยงชีพด้วยการเกาะตระกูลกู้มาถึงสี่ปี

โดนผู้คนว่าว่าไร้ยางอาย เป็นเรื่องที่สมควรแล้ว

เดิมทีหรงปินคิดว่าคนที่มาจะเป็นบุคคลที่ชาญฉลาด อย่างไรก็ตามมันเป็นโทรศัพท์จากสำนักงานใหญ่จึงทำให้เขาต้องรอต้อนรับ

แต่ใครจะไปคิดว่ามันจะเป็นขยะที่โด่งดังในเมืองฮั่น!

มันทำให้เขาอารมณ์เสียมาก!

แถมยังต้องการให้เขาร่วมมือกับบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรม ฝันกลางวัน!

“ประธานหรง คุณจะไม่ตกลงจริง ๆ ใช่ไหม?” หลี่โม่ขมวดคิ้วเรียกร้องเป็นครั้งสุดท้าย เขายังเคารพอีกฝ่ายมาก

หรงปินดูหยิ่งและพูดว่า “ฉันว่าฉันพูดชัดเจนแล้ว นายออกไปได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกรปภ.!”

หรงปินไม่ต้องการเสียเวลา เขาลุกขึ้นไปยืนอยู่ด้านหน้าของหน้าต่างบานใหญ่ โดยหันหลังให้หลี่โม่

อย่างไรก็ตาม

ขณะนี้ภายในสำนักงานมีเสียงที่ไม่ลงรอยกัน

หลี่โม่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดต่อสายเฉียนฟู แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อีกฝ่ายปฏิเสธ ผมให้เวลาคุณแค่สามนาทีในการจัดการกับเรื่องนี้”

ตี๊ดด!

โทรศัพท์วางสาย แต่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เฉียนฝูนั้นเหงื่อตก!

แย่แล้ว!

นายน้อยโกรธแล้ว!

เฉียนฝูรีบสั่งให้ผู้ช่วยของเขาโทรหาหรงชางประธานสำนักงานใหญ่ของหรงคังกรุ๊ป

ทันทีที่มีการเชื่อมต่อสาย หรงชางเหอ ซึ่งอายุราว ๆ 60 ถึง 70 ปี ดูให้เกียรติและประจบสอพลอ กล่าวว่า “เหล่า… เหล่าเฉียน ผมไม่นึกเลยว่าคุณจะโทรหาผมเป็นการส่วนตัว มีอะไรสั่งได้เลยครับ"

ในเวลานี้ เขาอยู่ในห้องประชุมที่สำนักงานใหญ่ของหรงคังกรุ๊ป ภายในห้องประชุมไม่มีที่นั่งเหลือว่าง ซึ่งทั้งหมดเป็นผู้บริหารระดับสูงของบริษัท

หรงชางเหอผู้ก่อตั้งหรงคังกรุ๊ป และหนึ่งในสามบริษัททางการแพทย์ชั้นนำภายในประเทศ ซึ่งมีมูลค่ามากกว่า 5 แสนล้านบาท!

เขายังเป็นหนึ่งในกรรมการถาวรของสมาคมการแพทย์ในประเทศ

ไม่ว่าจะเป็นด้านฐานะ หรือ ตำแหน่ง ล้วนเป็นบุคคลสำคัญในประเทศ!

คนอย่างเขาไม่ว่าจะไปที่ไหนก็เป็นที่เคารพนับถือ

อย่างไรก็ตาม ใครจะคิดว่าวันนี้หรงชางเหอจะแสดงท่าทีระมัดระวังตัวมากเป็นพิเศษ

มันก็แค่สายโทรศัพท์

ทุกคนตกตะลึง คนที่ทำให้หรงชางปฎิบัติต่ออย่างเขร่งขรึมถึงเพียงนี้ ไม่ควรประมาทอย่างแน่นอน!

“หรงชางเหอ! เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? นายน้อยของผมขอให้สาขาเมืองฮั่นของคุณร่วมมือกับบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรม ทำไมคุณถึงปฏิเสธ? หรือว่าคุณหรงชางเหอต้องการที่จะท้าทายแดนมังกร!” เฉียนฝูถาม!

กึก ๆ!

หรงชางเหอเหงื่อไหลบนหน้าผากทันที เขารีบตอบด้วยความสั่นเทา “เหล่า… เหล่าเฉียน นี่อาจจะเป็นการเข้าใจผิดกัน ผมจะดำเนินการตามความต้องการของคุณเดี๋ยวนี้เลย!"

“เร็วเข้า! คุณมีเวลาแค่สามนาทีเท่านั้น!”

หลังจากที่เฉียนฝูกล่าว เขาก็วางสายอย่างโกรธเคือง

หรงชางเหอใบหน้าตื่นตระหนก เขารีบตะโกน “ใครเป็นผู้รับผิดชอบสาขาเมืองฮั่น?”

น่าโมโห!

นายน้อยของเหล่าเฉียน จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากผู้นำของแดนมังกร

ท้าทายแดนมังกร เท่ากับการสร้างหายนะให้กับตนเอง!

“หรงปิน หลานชายของท่านครับ” ผู้ช่วยของเขารีบตอบอย่างรวดเร็ว

“โทรหาเขาให้ฉัน ชีวิตและความตายของหรงคังกรุ๊ปอยู่ในมือของเขาแล้ว!” หรงชางเหอตะโกน สีหน้าของเขาเป็นกังวล

ทางด้านของหรงปิน เขาเย้ยหยันหลี่โม่ด้วยสายตาที่ตำหนิและพูดว่า “สามนาที? คนไร้ประโยชน์อย่างนายเอาอะไรมามั่นใจ? ที่นี่คือหรงคัง และฉันหรงปินเป็นใหญ่ที่นี่!”

อย่างไรก็ตามใบหน้าของหลี่โม่นั้นสงบ เขาเพียงพูดว่า “เดี๋ยวนี้”

ทันทีที่เสียงเงียบลง หรงปินขมวดคิ้ว ในขณะที่เขากำลังจะเดือดดาล โทรศัพท์บนโต๊ะทำงานก็ดังขึ้น!

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status