Ep 18 ไข้ขึ้น

Ep 18 ไข้ขึ้น

@กลางดึกคืนนั้น

“หนาววววว~”

“หือออ” คริสสะลึมสะลือตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคนตัวเล็กละเมอ ชายหนุมขยี้ตาพรางอ้าปากหาวนอน

“หนาวจังเลย~” คนตัวเล็กที่นอนขดตัวอยู่อีกฝั่งกระชับผ้าห่มแน่นขึ้น เธอเขยิบตัวห่างจากคริสจนเกือบติดขอบเตียง

“...” คริสย่นคิ้วเล็กน้อย หนาวตรงไหนทั้งๆที่เปิดแอร์แค่ยี่สิบสามองศาเอง “นี่!”

พรึ่บ!

มายูรีบเคลื่อนผ้าห่มคลุมศีรษะเมื่อมือของคริสสะกิดเข้าที่หัวไหล่ ทันทีที่สัมผัสคนตัวเล็กร่างสูงถึงกับชักมือออกแทบไม่ทัน เพราะเนื้อตัวของมายูร้อนราวกับไฟ

“ซิท! ตัวร้อนจัง” คริสเขยิบเข้าไปใกล้ๆพรางเคลื่อนผ้าห่มออกจากศีรษะเล็ก ก่อนใช้มืออังหน้าผากนูน “โดนกูฟาดแค่ไม่กี่ทีถึงกับเป็นไข้เลยหรอ”

คริสแทบยกมือกุมขมับ ไม่เก่งเหมือนที่เคยทำคนอื่นไว้เลย ร่างสูงนั่งท้าวเอวมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนลุกเดินเข้าไปในห้องน้ำ

แล้วเดินออกมาพร้อมกะละมังและผ้าขนหนูผืนเล็ก ก่อนหยุดยืนอยู่ข้างเตียง เขาวางกะละมังกับผ้าลงบนพื้นแล้วย่อตัวลงนั่งมองหน้าหวานที่กำลังขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยพิษไข้ มายูเป็นคนสวยมาก ตอนเด็กเธอเป็นคนน่ารักเพราะมีแก้ม แต่พอโตขึ้นกลับผอมลงทำให้แก้มป่องๆหายไป จากสาวน่ารักกลายเป็นสาวสวยสะดุดตา แต่จะดีกว่านี้ถ้านิสัยไม่สวนทางกับหน้าตา

คริสคลี่ยิ้มด้วยรอยยิ้มอันแสนอ่อนโยน พรางใช้มือเกลี่ยปอยผมที่ตกลงมาปกหน้างามขึ้นไปทัดไว้บนหู นิ้วเรียวลูบไล้พวงแก้มใสเบาๆ มายูในตอนนี้ไม่ต่างอะไรจากลูกแมวน้อยเลย เธอดูไร้พิษสง ดูน่ารักจนอยากทะนุถนอม

“อื้ออออ~” คนตัวเล็กปัดมือทิ้งเมื่อรู้สึกมีอะไรบางอย่างมาป้วนเปี้ยนอยู่บนใบหน้า ก่อนพลิกตัวไปอีกฝั่งทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่

“เดี๋ยวกูเช็ดตัวให้” คริสดึงผ้าห่มออกส่งผลให้คนตัวเล็กนอนขดจนตัวงอ ร่างบางสั่นเทาเล็กน้อย คริสจึงกดรีโมทปิดแอร์

“หนาววว~” มายูหลับตาปี๋พรางยกมือขึ้นกอดตัวเองไว้

“อย่าดิ้น!” คริสเอ็ดเบาๆเมื่อเขาเริ่มลงมือถอดเสื้อ แต่คนตัวเล็กดิ้นไปดิ้นมาคล้ายกับกำลังละเมอ สุดท้ายคริสก็ถอดเสื้อผ้าคนตัวเล็กได้สำเร็จ

แต่ก็ต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอเอือกใหญ่เมื่อร่างนวลเนียนขาวผ่องที่เต็มไปด้วยรอยแดงประจักแก่สายตา คริสค่อยๆช้อนมือลงไปปลดตะขอบราเซียสีดำออก ทันที่ที่เต้างามเป็นอิสระแก่นกายที่อยู่ในกางเกงผ้าสีขาวถึงกับแข็งตั้งไม่เป็นท่า

“บ้าเอ้ย!” คริสกัดฟันกร๊อดพยายามข่มความต้องการเอาไว้ ทั้งๆที่มันปวดร้าวอย่างทรมาน แต่ก็ต้องกัดฟันสู้

คริสลงมือเช็ดตัวให้ร่างบางด้วยท่าทางเก้ๆกังๆเพราะชาตินี้ที่เกิดมายังไม่เคยเช็ดตัวให้ใครเลย มายูเป็นคนแรกที่เขากล้าทำแบบนึ้ ทันทีที่ผ้าเคลื่อนลงมาถึงหน้าอกอวบคริสต้องถอนหายใจหนักๆแล้วรีบเบือนหน้าหนีเพราะยิ่งมองอารมณ์ยิ่งพุ่งปรี้ด

“อื้อออ~ หนาววว” คนตัวเล็กปัดผ้าออก

“อย่าดื้อ!” คริสส่งสายตาดุๆแต่มายูกลับควานมือสะเปะสะปะหาผ้าห่ม จนคริสต้องรีบล็อคข้อมือไว้ก่อนที่จะเช็ดตัวไม่เสร็จ

“ทำไมหุ่นมึงถึงได้น่าเอาแบบนี้วะ” คริสไม่อาจทนมองหุ่นอันแสนงดงามของมายูได้ เธอมีแรงดึงดูดทางเพศสูงมาก

หากมายูเป็นผู้หญิงน่ารักเรียบร้อยคงมีผู้ชายจีบเยอะน่าดู

“อื้ออออ~” มายูคว้ามือของคริสขึ้นมาแนบแก้มด้วยท่าทางอันแสนน่ารัก คริสคลี่ยิ้มด้วยความอ่อนโยนเพราะไม่เคยเห็นมุมนี้ของมายู นอกจากเสียงแว๊ดๆและใบหน้าอันแสนบึ้งตึงก็ไม่เคยเห็นโมเม้นต์น่ารักๆของมายูเลย แต่ทว่ารอยยิ้มกลับต้องหุบลง “พี่ยาคุชิ๊~”

ปึก!

คริสทิ้งผ้าเช็ดตัวทันที โชคดีที่เช็ดเสร็จแล้วไม่งั้นคงได้เลิกเช็ดกลางคัน ร่างสูงชักฝ่ามืออกจากแก้มของมายูอย่างเร็ว

“ทำไมต้องเรียกชื่อมันวะ!” คริสสบถเบาๆพรางถอนหายใจ ก่อนสวมใส่เสื้อผ้าคืนให้ร่างบางอย่างลวกๆ แล้วเคลื่อนผ้าห่มคลุมให้ก่อนเดินปึงปังเอากะละมังไปเก็บในห้องน้ำ

ไอ้ยาคุชิมันมีอะไรดีนักหนาทำไมมายูถึงเพ้อหามันแม้กระทั่งตอนเป็นไข้!

คริสเดินหัวฟัดหัวเหวียงออกจากห้องน้ำ แล้วกระโดดขึ้นบนเตียงทันที จากอารมณ์ดีๆกลายเป็นอารมณ์เสียเพราะได้ยินชื่อของไอ้ยาคุชิ

ตอนแรกก็มีอารมณ์แต่พอได้ยินชื่อมันถึงกับหดเลย!

คริสปรายตามองคนตัวเล็กที่นอนชิดริมขอบเตียงอีกฝั่ง ปากของเธอยังของพร้ำเพ้อไม่หยุดแต่เพ้อไม่เป็นคำศัพท์

“หนาววววว~”

“หุบปากซักที!” คริสแทบอยากเอามือปิดหูไว้ เพราะกลัวคนตัวเล็กพูดชื่อใครอีกคน แต่มายูกลับเพ้อว่าหนาวไม่หยุดและยิ่งหนักเข้าไปเรื่อยๆ “ซิท!”

คริสเด้งตัวขึ้นนั่งทันทีพรางถอนหายใจเบาๆก่อนตวัดตามองคนตัวเล็กที่ห่อตัวอยู่ในผ้าห่ม เธอจะรู้บ้างไหมว่ากำลังทำให้ผู้ชายอีกคนอารมณ์ไม่ดีเพราะเพ้อถึงผู้ชายอีกคน

“หนาวจังเลยยยย~”

คริสถอนหายใจแล้วตัดสินใจคว้าคนตัวเล็กเข้ามากอดแนบอกหวังให้ไออุ่นจากร่างทำให้ความหนาวเหน็บของเธอหายไป

มายูรีบซุกหน้าเข้ากับหน้าอกแกร่งทันทีเมื่อสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น แขนเล็กเรียวกอดเอวสอบไว้แน่

“ให้ตายเถอะ!” คริสไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาสบถได้อีกแล้ว ตอนนี้มายูเกาะเขาเป็นปลิงเชียวแขนแกร่งรั้งร่างเล็กเข้ามาชิดตัวมากขึ้น พรางลูบศีรษะเล็กไปมาด้วยความเอ็นดู “หยุดเพ้อถึงมันได้ไหม”

ต้องรู้สึกยังไงเมื่อผู้หญิงที่ชอบเพ้อถึงผู้ชายอื่น

“อื้อออ~” มายูหลับตาพริ้มในอ้อมกอดแกร่ง เมื่อในมโนฝันมันคือภาพของยาคุชิกำลังกอดเธอด้วยความรัก มันคืออ้อมกอดที่มายูโหยหามาทั้งชีวิต อ้อมกอดของยาคุชิอบอุ่นเหลือเกิน “ยูรักพี่ยาคุชินะคะ~”

เสียงหวานที่กำลังละเมอชั่งบาดใจของคริสยิ่งนัก เขาคงเป็นได้แค่ตัวแทนของไอ้ยาคุชิล่ะสิท่า คิดแล้วก็ขำตัวเอง

“สมเพชตัวเองจริงๆ” คริสหัวเราะในลำคอพรางกอดกระชับร่างบางไว้ในอ้อมกอด แม้เธอจะเห็นเขาเป็นเพียงแค่เงาของไอ้ยาคุชิ แต่เขาก็จะใช้จังหวะนี้ตักตวงความหวานจากเธอ

จมูกโด่งตามสไตล์คนยุโรปฝังลงไปที่กลุ่มผมยาวสลวยซ้ำแล้วซ้ำเล่า หญิงสาวหลับตาพริ้มซุกหน้าเข้ากับแผ่นหน้าอกแกร่ง

คืนนี้คริสต้องข่มตานอนให้ได้แม้หูจะระแคะระคายชื่อของยาคุชิที่หลุดออกจากปากของมายูก็ตาม

——————————-