บทที่ 199

อีวอนกอดกล่องรองเท้าที่บรรจุคำสรรเสริญจากคริสตัลไว้ และตัวสั่นสะท้าน เธอรู้สึกว่าทุกอย่างดีไปหมดเมื่อแดร์ริลอยู่ใกล้ ๆ คำสรรเสริญจากคริสตัลนั้นเป็นตัสแทนความรู้สึกที่เธอมีต่อแดร์ริล—มันชัดเจนดั่งคริสตัล

เพราะพ่ออยู่ข้างเธอ เธอจึงระงับความต้องการจะกอดและจูบแดร์ริล เธอตอบอย่างแผ่วเบา "แดร์ริล ในเมื่อคุณมอบของขวัญนี้ให้ฉัน งั้นก็ให้ฉันเลี้ยงมื้อค่ำคุณเถอะนะ! ทั้งสองอย่างมันแตกต่างกันมาก แต่คุณคงไม่ปฏิเสธฉันใช่ไหม?" เธอพูดถูก รองเท้านี้ราคาร้อยล้าน มื้อค่ำจะราคาเท่าไหร่กันเชียว?

ยังไงก็ตาม เป้าหมายหลักที่เธอจะเลี้ยงดินเนอร์แดร์ริลก็เพราะเธอมีอย่างอื่นที่ต้องทำนั่นคือการใช้เวลากับเขาให้มากขึ้นแทนการขอบคุณเขา ตราบใดที่เธอได้ใช้เวลากับเขามากขึ้นสักชั่วโฒง เธอก็ดีใจแล้ว

แดร์ริลคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะแล้วพยักหน้า "โอเค!"

ในเมื่อตอนนี้เขาไม่มีอะไรต้องทำ เขาจึงไม่รังเกียจที่จะอยู่ดูแลเธอสักพัก

ในตอนที่พวกเขากำลังจะจากไปนั่นเอง มือถือของแดร์ริลก็ดังขึ้น

ใครมันช่างขัดความสุขซะจริง?

เขาคว้ามือถือออกมา—เป็นเมแกน

"เจ้าหน้าที่แคสเทลโล ว่าไง?" เขารับสายแล้วถาม

"พี่ชายที่แสนดีของฉัน คุ