บทที่ 200

มันมีถ้วยชาสองถ้วย กลิ่นหอมอบอวลในอากาศ

มีชายนั่งตรงข้ามเดรก ชายคนนี้ดูไม่ออกว่ามีอายุสามสิบหรือห้าสิบกันแน่ เขาส่วมชุดคลุมนักพรตเต๋า มีมวยผมอยู่บนศรีษะของเขา แม้จะดูเป็นแบบนั้น แต่เขากลับรังสีชั่วร้ายที่คลุมเครือรอบตัวเช่นกัน

ชายคนนี้คือไบรอัน คันนิงแฮม หรือที่รู้จักกันในชื่อนักบวชไบรอัน

"สหายนักบวช ช่างเป็นเกียรติอย่างสูงของผมที่คุณได้ให้เกียรติมาปรากฏตัวให้เราเห็น" เดรกกล่าว เขายกถ้วยชาเป็นการแสดงความเคารพ

สองวันก่อน เดรกส่งข้อความให้ไบรอัน เขาคิดว่าไบรอันจะมาถึงในหลายวันให้หลัง แต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะมาถึงในวันถัดมา

ไบรอันยิ้มแล้วโบกมือ เขากล่าว "ด้วยความสัมพันธ์ฉันมิตรของพวกเรา ไม่จำเป็นต้องสุภาพมากนักหรอก แล้วมีเรื่องด่วนอะไรที่เรียกฉันมาที่นี่ล่ะ?"

เดรกสูดหายใจเต็มปอด แล้วกล่าว "ผมอยากให้ทั้งตระกูลดาร์บี้เริ่มบ่มเพาะ" เมื่อเขากล่าวแบบนั้น ความโกรธของเขาต่อแดร์ริลก็พุ่งขึ้นเพราะความวุ่นวายที่เขาก่อก่อนหน้านี้

ดวงตาของไบรอันเป็นประกาย เขาหัวเราะแล้วกล่าว "ว่าต่อสิ"

เดรกยิ้มอย่างขมขื่น เขาดล่าว "สหายนักบวช เรื่องก็คือ ผมอยากขอให้คุณช่วย อย่างที่คุณทราบ การจะเป็นผู้บ่มเพาะ เราจ