เวนดี้ได้ไล่ตระเวนถามไถ่ไปรอบ ๆ เธอจึงล่วงรู้ว่าแดร์ริลนั้นกลายเป็นคนทรยศและเข้าร่วมกับกองทัพแห่งโลกใหม่ดังนั้นเธอจึงออกเดินทางมาที่ค่ายทหารโลกใหม่ เพื่อสืบหาตัวแดร์ริล เธอก็ได้พบกับเขาอย่างไม่ทันคาดคิด!“น้องสาวฉันอยู่ที่ไหน? บอกฉันมาเดี๋ยวนี้!” เวนดี้มีน้ำเสียงหม่นหมองและกระบี่เล่มยาวในมือของเธอก็ส่งเสียงหวีดหวิวทุ้มต่ำและหนักแน่น“ภรรยาของฉันอยู่ในเต็นท์ของฉันเอง” แดร์ริลมองไปที่เวนดี้ด้วยรอยยิ้มที่เบิกกว้าง ขณะเขายียวนเธออะไร?‘เขาเพิ่งจะเรียกน้องสาวคนเล็กของฉันว่าภรรยางั้นเหรอ?’ใบหน้าที่งดงามของเวนดี้ถึงกับบิดงอ เธอรู้สึกสับสนมึนงงในพระราชวังฟูเหยา ผู้หญิงมีอำนาจเหนือกว่าผู้ชาย ผู้ชายมีค่าแค่เพียงเป็นทาสเท่านั้น! สาวกของพระราชวังจะไม่มีวันได้แต่งงานไปตลอดชีวิตแดร์ริลนั้นขี้โม้โอ้อวด!ความคิดฟุ้งซ่านมากมายผุดขึ้นมาในหัวของเวนดี้ขณะเธอโมโหเดือดดาลมากขึ้น นัยน์ตาของเธอส่อแววเป็นประกายด้วยจิตสังหาร “ไอ้สถุนไร้ยางอาย! แกกล้าดียังไงถึงมาป้ายสีน้องสาวฉัน! แกอยากตายใช่ไหม?”รัศมีอันน่าเกรงขามส่องแสงออกมาจากตัวของเวนดี้ ขณะเธอทะลวงกระบี่พุ่งไปด้านหน้า!ซวย! ด้วยความบันดาลโท
”แก…”เวนดี้ทั้งอับอายทั้งขุ่นเคือง เธอมองไปที่แดร์ริลอย่างเย็นชา เธอรู้สึกขายขี้หน้าที่คนระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสี่เอาชนะเธอได้!แดร์ริลไม่มีอารมณ์กับเรื่องไร้สาระใด ๆ เขาฉีกยิ้มอุ้มตัวเธอขึ้นและกล่าว “อย่ามองมาที่ฉันราวกับว่าเราสองคนบาดหมางกัน แต่เธอควรจะขอบคุณฉันมากกว่าที่จะพาเธอไปหาน้องสาวของเธอ!" หลังจากที่เขากล่าวเช่นนั้น แดร์ริลก็แบกตัวเวนดี้ไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินกลับไปที่ค่าย เขาฮัมเพลงเริงร่าขณะที่เขาทำอย่างนั้นทันทีที่เขามาถึงทางเข้าของค่าย ทหารนายหนึ่งก็ก้าวเข้ามาหาและกล่าวถาม “นายท่านแดร์ริล ผู้หญิงคนนี้คือ...” ทหารนายนั้นสอดส่องเวนดี้อย่างเงียบขรึม‘เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ใส่ชุดเขียวเดินป้วนเปี้ยนไปมาอยู่นอกค่ายหรอกเหรอ?’ในระยะไกล ทหารนายนั้นคิดว่าผู้หญิงคนนี้สวยเพริศพรายเมื่อเขาเห็นเธออีกครั้งในระยะใกล้ เขาก็ตกตะลึงกับความสง่างามของเธอ ความงดงามของเธอทำให้เขาคลั่งไคล้!ช่างงดงามเหลือเกิน!แดร์ริลกล่าวตอบพร้อมรอยยิ้ม "เธอคือภรรยาของฉันเอง เธอมาเยี่ยมญาติ”ก่อนที่นายทหารคนนั้นจะได้กล่าวตอบ แดร์ริลก็เดินเข้าไปในค่ายแล้วนายทหารมองดูแผ่นหลังของแดร์ริลขณะเขากำลังเดินจ
แดร์ริลถอนหายใจยักไหล่และเดินออกไปจากเต็นท์เมื่อเขามายืนอยู่ด้านนอกเต็นท์ แดร์ริลก็อารมณ์เสียและรู้สึกหดหู่เมื่อนึกถึงชะตากรรมของพ่อแม่เขา เขาจะทำอย่างไรได้บ้าง? เขาไม่อยากจะเสียเวลาอยู่ในค่ายทหารมากไปกว่านี้ แม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถวางยาพิษลงในแหล่งน้ำดื่มได้‘บรรดาสาวกจากสำนักประตูสุราลัยน่าจะเดินทางมาถึงที่เมืองตงไห่แล้วตอนนี้’ ทันใดนั้นแดร์ริลก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดเบอร์ของเซปไฟร์สายโทรศัพท์ก็ต่อติดภายในไม่กี่วินาทีเสียงของเซปไฟร์ก็ดังมาจากอีกด้านของโทรศัพท์ น้ำเสียงของเขาสุภาพอ่อนโยน “ท่านประมุขสำนัก ผมกำลังรอฟังคำสั่งของคุณอยู่”แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และกล่าวถาม “นายอยู่ที่เมืองตงไห่แล้วใช่ไหม?”“เราเพิ่งมาถึงครับ” เซปไฟร์ตอบกลับทันควัน “เหล่าสาวกของเรามาประจำการอยู่ที่บริเวณหอคอยดาวปราถนาแล้ว”สาวกสำนักประตูสุราลัยนับหมื่นคนเดินทางออกจากแท่นบูชาเป็นกลุ่มใหญ่ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงต้องใช้เวลานานพอสมควรเพื่อจะเดินทางมาถึงจุดหมายแดร์ริลพยักหน้า "เอาล่ะ ฟังให้ดี! พวกนายจะต้องปะทะกับกองทัพโลกใหม่"น้ำเสียงของแดร์ริลกลายเป็นเคร่งขรึมทันทีในขณะที่เขากล่าว "อีก
เทพธิดาคนที่ห้าไล่ตามแดร์ริลเข้าไปในป่าและเธอก็พลาดท่าติดกับอยู่ในค่ายกล แดร์ริลรีบวิ่งเข้ามาหาเธอและสะกดจุดปิดผนึกเธอแล้วเขาก็อุ้มตัวเธอกลับไปที่เต็นท์ของเขาอย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่ได้คาดคิดว่าหลังจากปราบเทพธิดาคนที่ห้าแล้ว เทพธิดาคนที่สี่ ที่สาม ที่สอง จากพระราชวังฟูเหยาจะมาที่ค่ายทหารในคืนเดียวกัน พวกเธอค่อย ๆ ทยอยมาถึงกันทีละคนแดร์ริลล่อลวงพวกเธอทั้งหมดเข้าไปในป่า ก่อนที่เขาจะจับตัวพวกเธอไว้ด้วยกับดักค่ายกลของเขาเทพธิดาคนที่สามและสี่ เดินทางมาพร้อมกันและพวกเธอทั้งคู่ก็ตกหลุมพรางของแดร์ริลจนถูกจับตัวไปยกเว้นเทพธิดาคนโตสุด เจ้าพระราชวังทั้งหกคนแห่งพระราชวังฟูเหยาต่างถูกจับตัวไว้ได้ด้วยฝีมือของแดร์ริล เขาสะกดจุดปิดผนึกพวกเธอและนำตัวไปที่เต็นท์…อีกทางด้านหนึ่งที่หอคอยดาวปราถนาเมื่อสำนักต่าง ๆ หลับใหลกันไปหมดแล้ว เซปไฟร์ก็แอบย่องขึ้นไปบนชั้นสองด้วยตัวคนเดียวแดร์ริลได้บอกกับเซปไฟร์ว่าพ่อแม่ของเขาถูกขังไว้อยู่ที่ชั้นสอง ทุกคนกำลังหลับในตอนที่เซปไฟร์สืบหาชั้นสองอย่างเงียบเชียบทันทีที่เขาขึ้นไปถึงชั้นสอง เซปไฟร์ก็ตกตะลึง ความเศร้าโศกและความโมโหที่อธิบายไม่ได้เกิดขึ้นในใจของ
ช่างโง่เง่าเบาปัญญาอะไรเยี่ยงนี้ ระยำแท้!“เฮ้ย แก! แกกำลังจะทำไร?”เคนท์ตกประหม่าเมื่อสัมผัสได้ถึงความเดือดดาลของเซปไฟร์ เขาถอยร่นไปอย่างตาเหลือกตาพองเซปไฟร์กำหมัดแน่นขนัดขณะจ้องเขม็งเข้าไปในดวงตาของเคนท์ “นายบอกว่าใครอยู่ในห้องขัง?”เคนท์สะดุ้งเฮือกกระวนกระวายและกล่าวตอบ “พวกเขาคือพ่อแม่ของแดร์ริล แดร์ริลคือคนทรยศ! พ่อแม่ของเขาก็ไม่ใช่คนดี ทั้งครอบครัว...”เพียะ!ก่อนที่เคนท์จะได้กล่าวจบประโยค เซปไฟร์ก็ตบหน้าเขาอย่างจังหนับ!“อะไร!”เซปไฟร์ตบหน้าเคนท์อย่างสุดแรง เคนท์ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดขณะตัวของเขาลอยกระเด็นไปด้านหลังกว่า 30 เมตรและกระแทกเข้ากับเสาที่อยู่เบื้องหลังของเขา เลือดพุ่งกระฉูดออกมาจากปากของเคนท์!ตุ้บ!ทันทีที่เขาร่วงลงพื้น เขารู้สึกราวกับว่ากระดูกของเขาแตกหักละเอียด ความปวดร้าวแสนสาหัสถาโถมใส่เขา เขาจ้องเขม็งไปที่เซปไฟร์อย่างเกรี้ยวกราดและตะคอกใส่เสียงแข็ง “แก... แกกล้าดียังไงถึงตบหน้าฉัน...”“ตบนายงั้นเหรอ? ฉันจะสั่งสอนนายเองในวันนี้!” นัยน์ตาของเซปไฟร์แดงเถือก มีเสียงเหล็กกระทบกันและทันใดนั้นกระบี่ก็ปรากฏขึ้นในมือของเซปไฟร์ เขาพุ่งตัวบุกเข้าไปหาเคนท์ เข
”แก…”ทุกคนต่างมีใบหน้าที่ชิงชังเมื่อพวกเขาได้ยินกับคำเตือนของเซปไฟร์ พวกเขาสบสายตากันเซปไฟร์เป็นส่วนหนึ่งของสำนักประตูสุราลัย! เขายังดำรงตำแหน่งสำคัญในสำนักประตูสุราลัยอีกด้วย เขาเป็นถึงรองประมุขสำนัก!ความเงียบงันกินเวลาไปนานกว่าสิบวินาทีนาโอมิ แกรนด์ เจ้าสำนักพเนจรก้าวเท้าออกมาและกล่าวกับเซปไฟร์ “แดร์ริลผู้ทรยศคนนั้นได้ลี้ภัยไปหลบอยู่กับกองทัพโลกใหม่แล้ว! ได้โปรดอภัยให้พวกเราด้วย แต่เราไม่สามารถที่จะอนุญาตให้พ่อแม่ของผู้ทรยศออกไปได้!”มาสเตอร์ลีโอนาร์ดก็ก้าวเท้าออกมาเผชิญหน้าเช่นกัน เขากล่าวอย่างชอบธรรม “ใช่แล้ว แดร์ริลเป็นคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในจักรวาลโลก เขามอบตัวให้กับพรรคกบฏและช่วยเหลือผู้รุกรานจากดินแดนอื่นเพื่อโจมตีเพื่อนร่วมชาติของตัวเอง มันเป็นการกระทำที่ยกโทษให้ไม่ได้ เราจะปล่อยตัวพ่อแม่ของเขาออกไปได้ยังไง?”“ใช่ ถ้าหากมันเป็นเพราะการเลี้ยงดูลูกชายที่ไร้ค่าของพวกเขา ทำไมเราถึงจะต้องปล่อยตัวพวกเขาไปด้วย?”คนอื่น ๆ ต่างพากันไม่สบายใจ พวกเขาโวยวายในความโมโหเมื่อเขาได้ยินคำครหาใส่ร้ายแดร์ริล สีหน้าของเซเฟอร์ก็เศร้าใจ เขาฉีกยิ้มและไม่ได้ชักสีหน้าความโกรธใด ๆ ออกมา เขากว
สองขุนพลสายฟ้าส่งเสียงร้องคำรามอย่างดุเดือดในขณะที่กระบี่เล่มยาวปรากฏขึ้นในมือของพวกเขาและเขาพุ่งตรงไปหาบรรดาเจ้าสำนัก!สองขุนพลสายฟ้าและบรรดาคนอื่น ๆ ได้ละทิ้งความอาฆาตบาดหมางลงเพื่อร่วมใจกันปกป้องเมืองตงไห่เคียงข้างกับสำนักอื่น ๆ แต่ถึงอย่างไรเมื่อพวกเขามาเห็นสภาพอันน่าเวทนาของพ่อแม่ประมุขสำนัก ดวงตาของพวกเขาก็แดงเถือกด้วยความโกรธแค้น พวกเขาเสียสติไปในทันที!“บ้า! คนพวกนี้มันคลั่งไปกันใหญ่แล้ว!”แม่ชีแห่งโชคชะตาตั่วสั่นอย่างโกรธเคือง เซปไฟร์พุ่งตัวเข้าใส่เธอ เธอจึงชี้ไปที่เขาและตะเบ็งเสียงใส่ “วันนี้สำนักประตูสุราลัยชักจะเหิมเกริมเกินไปแล้ว จัดการพวกมันให้สิ้นซาก!”กระบี่ของแม่ชีแห่งโชคชะตาเข้าปะทะกับคมกระบี่ของเซปไฟร์!“ฆ่ามัน!”บรรดาเจ้าสำนักทั้งหลายก็เข้าโจมตี ทั้งสองฝ่ายต่างห้ำหั่นกันเองในทันทีด้านนอกหอคอยดาวปราถนา บรรดาสาวกทั้งหลายก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือดเสียงของศาสตราวุธและเสียงกรีดร้องดังระงมไปทั่วบริเวณ หอคอยดาวปราถนาตกในอยู่ความโกลาหลชุลมุนวุ่นวาย!…อีกด้านหนึ่ง ที่ค่ายพักแรมโลกใหม่สโลนวางแผนที่จะเข้าตีเมืองตงไห่ให้แตกพ่ายภายในสามวัน อย่างไรก็ตามเธอไม่ทันได้คาด
แดร์ริลหัวเราะ หันไปหาเทพธิดาคนอื่น ๆและกล่าว “พระราชวังฟูเหยาไม่ควรช่วยลีรอยเลยจริง ๆ”เทพธิดาคนที่สาม นาตาเลียกล่าว “นายหาว่าลีรอยเป็นคนจัญไร แต่ฉันก็คิดว่านายก็สถุนไม่แพ้กัน สำนักคุนหลุนไม่ได้มีความคับข้องใจบาดหมางอะไรกับนายหรือเป็นอริกับนาย ทำไมนายจะต้องล้างพลาญพวกเขา”“ไม่มีความบาดหมางหรือเป็นอริกันงั้นเหรอ?” แดร์ริลหัวเราะดังลั่น “ภรรยายอดรัก เธอนี่ช่างไม่รู้เรื่องอะไรเลย ลีรอยแอบสมรู้ร่วมคิดกับโลกใหม่ บรรดาพี่น้องของฉันและตัวฉันได้บุกไปทำลายสำนักคุนหลุนมันคือการกระทำที่ถูกต้องและชอบธรรม”อะไร?ลีรอยได้ไปสมรู้ร่วมคิดกับโลกใหม่?เทพธิดาทั้งหกต่างมีสีหน้าที่อักอ่วนสับสน ใครจะไปคาดคิดว่าลีรอย เฮนเดอร์สัน เจ้าสักคุนหลุนจะเป็นคนทรยศ?หลังจากที่นาตาเลียฟื้นคืนสติจากอาการตกใจ เธอจึงกล่าวถาม “แล้วมันเกี่ยวข้องอะไรกับพระราชวังฟูเหยา?”ทุกคนที่พระราชวังฟูเหยาได้ใช้ชีวิตเงียบสงบมานานเกือบพันปี พวกเธอไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของโลกภายนอกอีกต่อไปต่อให้จักรวาลโลกถูกทำลายทิ้งไป มันก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเธอแดร์ริลถอนหายใจและมองไปที่นาตาเลีย “ภรรยาสามยอดรัก ฉันจะยอมทำทุ